Ya ne bileyim dün biri konu açmış özürlü doğan bebegim diye, kadın epey bunalimda iyi değil, Allah yardımcısı olsun, hayatım bitti falan dio, öyle şeylerden de korkuorum , durduk yere başına iş almak niye diorum,Sizin de işiniz zor ama zorun zoru var işte, önce kadın olan güzel anneler:)Garip dimikendileri degiller ille birilerinin anasi, birilerinin karisi olmak zorundalar. İste onlar bunalima girmiyor sen ben gibiler giriyor canim ya. Dusunmuyorsan yapma bosver ,oyle dunya durmuyor cocugun olmazsa,ama ille yapacam dersen de tam yasin gonlunden ne gecerse onu dinle.
Canim haklisin, Allah evlatla sinamasin hic birimizi. Cok zor.Ya ne bileyim dün biri konu açmış özürlü doğan bebegim diye, kadın epey bunalimda iyi değil, Allah yardımcısı olsun, hayatım bitti falan dio, öyle şeylerden de korkuorum , durduk yere başına iş almak niye diorum,Sizin de işiniz zor ama zorun zoru var işte, önce kadın olan güzel anneler:)
3 ay oldu benimde. uykusuzluk vs onlarla derdim yok ama iste iyi annelik konusunda ben de seninle ayni kulvarda yarisirim. saglik takintim var deli gibi. okuyup okuyup kuruyorum. esimi de daraltiyorum. bikac hafta once psikiyatriden randevu almistim sonra vazgectim ilac vs diye simdi iyi bir psikolog ariyorum. cunku ben yonetemiyorum bu sureci...Uykusuzluktan kipkirmizi gozlerim, daginik saclarim ve mor gozaltlarimla annelikte berbat oldugumu hissediyorum. Henuz cok basindayim ama kotu bi anne olacakmisim gibi hissediyorum cunku gercekten zor bisey. Lohusa depresyonu bana yeni vuruyo sanirim. Oglumu emzirip yeni uyuttum, inanin gece uykusuna hasret kaldim. Saat basi uyanmak, ya aglar da duyamazsam diye korkarak uyumak, o agladiginda daha cok aglamak. bu sabah kustu, hemen acile goturdum, fazla emmis ondan kusmus dedi doktor oturup agladim, bebegimin doydugunu anlamiyorum bile ne bicim anneyim dedim. Dunyanin en guzel seyi, ama bana o kadar zit ki. Sonra ogluma bakiyorum, Allahima binlerce sukur, o bebek kokusu, boncuk gozleri, bir gulucugu yetiyor sevgisi icime sigmiyor. Bu sefer vicdan azabindan agliyorum.
Artik hep gecelerim boyle uykusuz mu gececek, gezemeyecek miyim, esimle ilgilenemeyecek miyim diye soruyorum kendime. Daha 24 yasindayim, gec anne olanlar o yasta ugrasicakken ben o zamana cocugu buyutmus olup gezicem diyorum, oyle kendi kendime konusuyorum.
Varligina binlerce sukur, dogurduguma asla pisman degilim. Sadece uykusuzluk ve acemilik basima vurdu sanirim. Oyle icimi dokmek istedim.
Siz nasil atlattiniz bu gunleri..
dilerim ben.de gun gelir rahat bir sekikse anneligin tadini cikaririm gun isirken hep karar veriyorum bugun.takmayacagimbdiye. sonra bi iz goruyorum vucudunda bi oksuruyor inyerneti ac hoppp kur babam kur. paranoya obsesyon sanirim anksiyetiye hatta panik ataga dogru gidiyorum. bianonce bu sureci yonetmem lazim...Selam burc
Ben de sendenim, hatta belki daha da siddetlisi
Ustelik benim oglum 7 aylik olmak uzere, ben pisman bile olmustum dogurduguma. Lohusa depresyonu iste tam olarak buydu. Yasim da 32, simdi dogurmasam ne zaman doguracaktim falan filan. Cok zor zamanlar gecirdim gece gunduz uykusuz ,canim kimseleri gormek istemedi, esim cok yardimciydi ama ev arkadasi gibi olmustuk artik vs vs .cok berbat zamanlar bana sorarsan. Ama kotu annelikle alakasi yok, sadece oyle hissediyoruz hepsi gececek. Aslinda sorunumuz su,baska anneler gibi degiliz. Demem o ki hani bazilari vardir ya anne olmak icin dogdum,cocugum olunca hayatim anlam kazandi, falancanin anasi diye kendine title koyanlar gibi degiliz. Sen missburcsun,Atillanin annesi degilsin ya ondan hep bunlar.
Hepsi gececek canim
Bana yaz ne zaman istersen,seni en iyi ben anlarim
Uykusuzluktan kipkirmizi gozlerim, daginik saclarim ve mor gozaltlarimla annelikte berbat oldugumu hissediyorum. Henuz cok basindayim ama kotu bi anne olacakmisim gibi hissediyorum cunku gercekten zor bisey. Lohusa depresyonu bana yeni vuruyo sanirim. Oglumu emzirip yeni uyuttum, inanin gece uykusuna hasret kaldim. Saat basi uyanmak, ya aglar da duyamazsam diye korkarak uyumak, o agladiginda daha cok aglamak. bu sabah kustu, hemen acile goturdum, fazla emmis ondan kusmus dedi doktor oturup agladim, bebegimin doydugunu anlamiyorum bile ne bicim anneyim dedim. Dunyanin en guzel seyi, ama bana o kadar zit ki. Sonra ogluma bakiyorum, Allahima binlerce sukur, o bebek kokusu, boncuk gozleri, bir gulucugu yetiyor sevgisi icime sigmiyor. Bu sefer vicdan azabindan agliyorum.
Artik hep gecelerim boyle uykusuz mu gececek, gezemeyecek miyim, esimle ilgilenemeyecek miyim diye soruyorum kendime. Daha 24 yasindayim, gec anne olanlar o yasta ugrasicakken ben o zamana cocugu buyutmus olup gezicem diyorum, oyle kendi kendime konusuyorum.
Varligina binlerce sukur, dogurduguma asla pisman degilim. Sadece uykusuzluk ve acemilik basima vurdu sanirim. Oyle icimi dokmek istedim.
Siz nasil atlattiniz bu gunleri..
Bende kizimi 1 saat önce uyuttum tüm gece uyanık duruyor.4 de uyumasina bile raziyimburc, post: 46269279, member: 697990"]Uykusuzluktan kipkirmizi gozlerim, daginik saclarim ve mor gozaltlarimla annelikte berbat oldugumu hissediyorum. Henuz cok basindayim ama kotu bi anne olacakmisim gibi hissediyorum cunku gercekten zor bisey. Lohusa depresyonu bana yeni vuruyo sanirim. Oglumu emzirip yeni uyuttum, inanin gece uykusuna hasret kaldim. Saat basi uyanmak, ya aglar da duyamazsam diye korkarak uyumak, o agladiginda daha cok aglamak. bu sabah kustu, hemen acile goturdum, fazla emmis ondan kusmus dedi doktor oturup agladim, bebegimin doydugunu anlamiyorum bile ne bicim anneyim dedim. Dunyanin en guzel seyi, ama bana o kadar zit ki. Sonra ogluma bakiyorum, Allahima binlerce sukur, o bebek kokusu, boncuk gozleri, bir gulucugu yetiyor sevgisi icime sigmiyor. Bu sefer vicdan azabindan agliyorum.
Artik hep gecelerim boyle uykusuz mu gececek, gezemeyecek miyim, esimle ilgilenemeyecek miyim diye soruyorum kendime. Daha 24 yasindayim, gec anne olanlar o yasta ugrasicakken ben o zamana cocugu buyutmus olup gezicem diyorum, oyle kendi kendime konusuyorum.
Varligina binlerce sukur, dogurduguma asla pisman degilim. Sadece uykusuzluk ve acemilik basima vurdu sanirim. Oyle icimi dokmek istedim.
Siz nasil atlattiniz bu gunleri..
Uykusuzluktan kipkirmizi gozlerim, daginik saclarim ve mor gozaltlarimla annelikte berbat oldugumu hissediyorum. Henuz cok basindayim ama kotu bi anne olacakmisim gibi hissediyorum cunku gercekten zor bisey. Lohusa depresyonu bana yeni vuruyo sanirim. Oglumu emzirip yeni uyuttum, inanin gece uykusuna hasret kaldim. Saat basi uyanmak, ya aglar da duyamazsam diye korkarak uyumak, o agladiginda daha cok aglamak. bu sabah kustu, hemen acile goturdum, fazla emmis ondan kusmus dedi doktor oturup agladim, bebegimin doydugunu anlamiyorum bile ne bicim anneyim dedim. Dunyanin en guzel seyi, ama bana o kadar zit ki. Sonra ogluma bakiyorum, Allahima binlerce sukur, o bebek kokusu, boncuk gozleri, bir gulucugu yetiyor sevgisi icime sigmiyor. Bu sefer vicdan azabindan agliyorum.
Artik hep gecelerim boyle uykusuz mu gececek, gezemeyecek miyim, esimle ilgilenemeyecek miyim diye soruyorum kendime. Daha 24 yasindayim, gec anne olanlar o yasta ugrasicakken ben o zamana cocugu buyutmus olup gezicem diyorum, oyle kendi kendime konusuyorum.
Varligina binlerce sukur, dogurduguma asla pisman degilim. Sadece uykusuzluk ve acemilik basima vurdu sanirim. Oyle icimi dokmek istedim.
Siz nasil atlattiniz bu gunleri..
tipik lohusa depresyonu aramıza hoşgeldin canım iki aya hiçbir şey kalmıyor emin ol bak oğlum 6 aylık 4*4 lük bir annemiyim eminimki hayır ama daha iyyim onu bilir onu söylerimUykusuzluktan kipkirmizi gozlerim, daginik saclarim ve mor gozaltlarimla annelikte berbat oldugumu hissediyorum. Henuz cok basindayim ama kotu bi anne olacakmisim gibi hissediyorum cunku gercekten zor bisey. Lohusa depresyonu bana yeni vuruyo sanirim. Oglumu emzirip yeni uyuttum, inanin gece uykusuna hasret kaldim. Saat basi uyanmak, ya aglar da duyamazsam diye korkarak uyumak, o agladiginda daha cok aglamak. bu sabah kustu, hemen acile goturdum, fazla emmis ondan kusmus dedi doktor oturup agladim, bebegimin doydugunu anlamiyorum bile ne bicim anneyim dedim. Dunyanin en guzel seyi, ama bana o kadar zit ki. Sonra ogluma bakiyorum, Allahima binlerce sukur, o bebek kokusu, boncuk gozleri, bir gulucugu yetiyor sevgisi icime sigmiyor. Bu sefer vicdan azabindan agliyorum.
Artik hep gecelerim boyle uykusuz mu gececek, gezemeyecek miyim, esimle ilgilenemeyecek miyim diye soruyorum kendime. Daha 24 yasindayim, gec anne olanlar o yasta ugrasicakken ben o zamana cocugu buyutmus olup gezicem diyorum, oyle kendi kendime konusuyorum.
Varligina binlerce sukur, dogurduguma asla pisman degilim. Sadece uykusuzluk ve acemilik basima vurdu sanirim. Oyle icimi dokmek istedim.
Siz nasil atlattiniz bu gunleri..
veledinkoyu sallarken tez yazarken bir de gebe misin abooooovbir yandan tez yazarken, diger yandan ayagimda veledimkoyu salliyordum. duygularini bu vesile cok iyi anlayabiliyorum. ancak onundeki gunler pasiflesmis, umutsuz, gucsuz bir anne adayini kabullenmeyecek; hayal ettigin anne olamayacaksin eger bu akisa birakirsan kendini. ayaga kalk ve derin nefes al.
destek alabilecegin biri var mi, yok ise ve kosullar da musaitse eve muhakkak gundelik icin kadin tut. bu vesile kendine kalan sureyi kendini motive etmek icin harca.
Şu an,milyonlarca insanın hasretle beklediği,maddi manevi çöktüğü,gitmediği doktor,görmediği tedavi,kullanmadığı ilaç kalmadığı,sabahlara kadar ağlamaktan uykusuzluktan kahrolduğu hatta yuvasının bozulmasına sebep olduğu kavuşamadığı evlada Allah lütfuyla sana vermiş.Bunları düşün.Her güzel şeyin illa ki bir zoruluğu var.Okulda bir sınav için,işyerinde bir konu için bile insanlar strese girerken,uykusuz günler aylar geçirirken,sen bir can büyütüyorsun.Tabiki kolay olmayacak.Ama bu dönem geçecek.Güzel yanlarını düşün.Kendi anneliğini yargılama.Kimse hayata profesyonel anne olarak gelmiyor.Her bebeğin de huyu başkadır.Allah sağlıkla büyütmeyi nasip etsin.Uykusuzluktan kipkirmizi gozlerim, daginik saclarim ve mor gozaltlarimla annelikte berbat oldugumu hissediyorum. Henuz cok basindayim ama kotu bi anne olacakmisim gibi hissediyorum cunku gercekten zor bisey. Lohusa depresyonu bana yeni vuruyo sanirim. Oglumu emzirip yeni uyuttum, inanin gece uykusuna hasret kaldim. Saat basi uyanmak, ya aglar da duyamazsam diye korkarak uyumak, o agladiginda daha cok aglamak. bu sabah kustu, hemen acile goturdum, fazla emmis ondan kusmus dedi doktor oturup agladim, bebegimin doydugunu anlamiyorum bile ne bicim anneyim dedim. Dunyanin en guzel seyi, ama bana o kadar zit ki. Sonra ogluma bakiyorum, Allahima binlerce sukur, o bebek kokusu, boncuk gozleri, bir gulucugu yetiyor sevgisi icime sigmiyor. Bu sefer vicdan azabindan agliyorum.
Artik hep gecelerim boyle uykusuz mu gececek, gezemeyecek miyim, esimle ilgilenemeyecek miyim diye soruyorum kendime. Daha 24 yasindayim, gec anne olanlar o yasta ugrasicakken ben o zamana cocugu buyutmus olup gezicem diyorum, oyle kendi kendime konusuyorum.
Varligina binlerce sukur, dogurduguma asla pisman degilim. Sadece uykusuzluk ve acemilik basima vurdu sanirim. Oyle icimi dokmek istedim.
Siz nasil atlattiniz bu gunleri..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?