- 21 Nisan 2021
- 673
- 1.949
- 63
- Konu Sahibi KurtlarlaKosanBilgeKadin
- #1
Herkese Merhaba,
Sizinle bir derdimi paylaşmam lazım. Ben çekişmeli boşanma aşamasındayım. Eski eşim beni eskort kadınlarla aldattı, üstüne bana iftiralar atarak çekişmeli boşanma davası açtı. Sonra bende çekişmeli boşanma davası açtım. 2024 yazından beri ayrıyız. İlk duruşma olmasına az bir zaman kalmışken eski eşimin avukatı anlaşmalı boşanmak için avukatıma ulaştı. Bizde şartlarımızı söyledik şimdi karşı taraftan haber bekliyoruz.
Ben anlaşmalı boşanmak için geldiklerini duyunca önce şok oldum, sonra da içimi derin bir hüzün kapladı. O gün ağladım. O günden beri de hüzün doluyum.1 buçuk yıldır kendimle uğraşıyorum. İyi olmak için sürekli çabalıyorum. Eski eşimi çok ama çok seviyordum. Eski eşime çok aşıktım. Eski eşime duygularımı bitirmek için kendimle sürekli mücadele ettim. Hayatımdaki en büyük çabayı eski eşime olan duygularımı bitirmek için verdim. Ne kitaplar okudum, ne tavsiyeler aldım. Ama anlaşma haberini duyunca çok kötü oldum.
Eski eşimi artık sevmiyorum sanıyordum ama aklıma onunla hep mutlu günlerimiz geldi. Hep bu evlilik niye böyle oldu, niye mutlu devam etmedi, niye ömür boyu sürmedi diye geldi. Belki de hayatında biri var. O yüzden yıllarca beklemek istemiyor. Bunu düşününce bile kötü hissediyorum.
Halbuki davayı devam ettirmekte sıkıntı yaşamıyorum. Gerekirse yıllarca gözümü kırpmadan mücadele ederim. Şimdi acaba içten içe pişman olup gelir diye umudum mu vardı diye düşünüyorum. Ama umudum yoktu, umudumu da bitirmiştim.
Başka bir kadınla yeni bir hayat kuracak olması çok canımı yakıyor. Çocuğumuz olmadı, ben çok istedim o istemedi. Belki başkasından hemen çocuğu olacak. Bu da çok canımı yakıyor. Onun başka bir kadınla evlilik yaşadığını, çocuğu olduğunu düşününce çok hüzünleniyorum.
Sanırım ben anlaşmalı boşanmak istemiyordum, çekişmeli de olsa dava sürdükçe bir umudum olacak diye düşünüyordum. Bir gün kadrimi kıymetimi anlar diye düşünüyordum. Veya şu an son acı gerçekle yüzleştim. O da şu: Biriyle çekişmeli dava sürecine devam etmeniz için bir negatifte olsa bir duygunuzun olması lazım. Eski eşimde bana yönelik hiçbir duygu kalmamış ki bir an önce kurtulmak istiyor. Sanırım eski eşimin benden tamamen gittiğini idrak etmek beni çok kötü yaptı. Mantıklı olarak bu cevabı buldum.
Ben bu işin içinden çıkamıyorum. Bu arada tekrar eski eşimle olmayacağının farkındayım. Eski eşimi artık sevmiyorum, istemiyorum sanıyordum, hala öyle sanıyorum öyleyse neden içimde derin bir hüzün var? Halbuki karşı taraftan anlaşmalı boşanma talebi gelene kadar gayet iyiydim şimdi niye böyle hüzün doluyum? Bu hüzün nereden çıktı?
Sizden fikir istiyorum.
Okuduğunuz ve yorum yaptığınız için teşekkür ederim.
Sizinle bir derdimi paylaşmam lazım. Ben çekişmeli boşanma aşamasındayım. Eski eşim beni eskort kadınlarla aldattı, üstüne bana iftiralar atarak çekişmeli boşanma davası açtı. Sonra bende çekişmeli boşanma davası açtım. 2024 yazından beri ayrıyız. İlk duruşma olmasına az bir zaman kalmışken eski eşimin avukatı anlaşmalı boşanmak için avukatıma ulaştı. Bizde şartlarımızı söyledik şimdi karşı taraftan haber bekliyoruz.
Ben anlaşmalı boşanmak için geldiklerini duyunca önce şok oldum, sonra da içimi derin bir hüzün kapladı. O gün ağladım. O günden beri de hüzün doluyum.1 buçuk yıldır kendimle uğraşıyorum. İyi olmak için sürekli çabalıyorum. Eski eşimi çok ama çok seviyordum. Eski eşime çok aşıktım. Eski eşime duygularımı bitirmek için kendimle sürekli mücadele ettim. Hayatımdaki en büyük çabayı eski eşime olan duygularımı bitirmek için verdim. Ne kitaplar okudum, ne tavsiyeler aldım. Ama anlaşma haberini duyunca çok kötü oldum.
Eski eşimi artık sevmiyorum sanıyordum ama aklıma onunla hep mutlu günlerimiz geldi. Hep bu evlilik niye böyle oldu, niye mutlu devam etmedi, niye ömür boyu sürmedi diye geldi. Belki de hayatında biri var. O yüzden yıllarca beklemek istemiyor. Bunu düşününce bile kötü hissediyorum.
Halbuki davayı devam ettirmekte sıkıntı yaşamıyorum. Gerekirse yıllarca gözümü kırpmadan mücadele ederim. Şimdi acaba içten içe pişman olup gelir diye umudum mu vardı diye düşünüyorum. Ama umudum yoktu, umudumu da bitirmiştim.
Başka bir kadınla yeni bir hayat kuracak olması çok canımı yakıyor. Çocuğumuz olmadı, ben çok istedim o istemedi. Belki başkasından hemen çocuğu olacak. Bu da çok canımı yakıyor. Onun başka bir kadınla evlilik yaşadığını, çocuğu olduğunu düşününce çok hüzünleniyorum.
Sanırım ben anlaşmalı boşanmak istemiyordum, çekişmeli de olsa dava sürdükçe bir umudum olacak diye düşünüyordum. Bir gün kadrimi kıymetimi anlar diye düşünüyordum. Veya şu an son acı gerçekle yüzleştim. O da şu: Biriyle çekişmeli dava sürecine devam etmeniz için bir negatifte olsa bir duygunuzun olması lazım. Eski eşimde bana yönelik hiçbir duygu kalmamış ki bir an önce kurtulmak istiyor. Sanırım eski eşimin benden tamamen gittiğini idrak etmek beni çok kötü yaptı. Mantıklı olarak bu cevabı buldum.
Ben bu işin içinden çıkamıyorum. Bu arada tekrar eski eşimle olmayacağının farkındayım. Eski eşimi artık sevmiyorum, istemiyorum sanıyordum, hala öyle sanıyorum öyleyse neden içimde derin bir hüzün var? Halbuki karşı taraftan anlaşmalı boşanma talebi gelene kadar gayet iyiydim şimdi niye böyle hüzün doluyum? Bu hüzün nereden çıktı?
Sizden fikir istiyorum.
Okuduğunuz ve yorum yaptığınız için teşekkür ederim.
Son düzenleme:
