Yazdiklarinizdan bilinçaltinizda kendinizi sucladifinkzi hissettim. Nasip kısmet dicem bunu sizde biliyorsunuz. Zamanı var belli ki doğru insan değilmiş diğerleri sizin için. Ben evlenmeden önce çok ağır sorunlarla bogusuyodum bi de bunu düşünmedim.Merhaba arkadaşlar,
Sizinle dertlesmeye fikir almaya geldim.1 ay sonra 33 yaşıma giriyorum bu ara hep ağlıyorum üzülüyorum. Girdiğim her ortamdan muhakkak kısmetim çıkar, tanışırım şans veririm ama nedensiz bi şekilde olmaz . En son da görücü usulü tanıştım biriyle o da olmadı. Şuan tükenmişlik sendorumu yaşıyorum gibi hissediyorum öyle yoruldum ki kimseyle tanışmak görüşmek istemiyorum. Çünkü sonuç belli bi şekilde yine olmayacak ve her defasında daha çok kırılıp üzülüyorum. Sizce bu normal mi geçecek mi bu süreç?Pandemiden dolayı sosyallik de bitti şuan çalışmıyorum evde yalnızlıktan kafayı yemek üzereyim .Siz de de oluyor muydu bekarken sanki hiç evlenemeyecem hissi var bende
Sizin durumunuz da biri vardı. Ama o 36 filandı bende şahidim bi kaçına adamlar beğeniyordu filan sonra tan oldu derken adam görüşmeyi kesiyordu. Meslek sahibi ve hayatımda tanıdığım en hanfendi kadındı. Neden öyle olduğunu anlamıyordu. Sonra şu enerji olayına filan daldı . Valla sonrada hayatının erkeğini buldu. Bi bakın sizde istersenizMerhaba arkadaşlar,
Sizinle dertlesmeye fikir almaya geldim.1 ay sonra 33 yaşıma giriyorum bu ara hep ağlıyorum üzülüyorum. Girdiğim her ortamdan muhakkak kısmetim çıkar, tanışırım şans veririm ama nedensiz bi şekilde olmaz . En son da görücü usulü tanıştım biriyle o da olmadı. Şuan tükenmişlik sendorumu yaşıyorum gibi hissediyorum öyle yoruldum ki kimseyle tanışmak görüşmek istemiyorum. Çünkü sonuç belli bi şekilde yine olmayacak ve her defasında daha çok kırılıp üzülüyorum. Sizce bu normal mi geçecek mi bu süreç?Pandemiden dolayı sosyallik de bitti şuan çalışmıyorum evde yalnızlıktan kafayı yemek üzereyim .Siz de de oluyor muydu bekarken sanki hiç evlenemeyecem hissi var bende
Yoo, olmuyordu.Siz de de oluyor muydu bekarken sanki hiç evlenemeyecem hissi var bende
Bende de önceki yıllarda vardı. Sonra beklentisiz yaşamaya başladım. Sanki bu durum benim seçimimmiş gibi tavır takındım. Yaşıtlarımla kendimi kıyaslamayı bıraktım. Herkesin hayat yolculuğu farklı diye düşünmeye başladım.Merhaba arkadaşlar,
Sizinle dertlesmeye fikir almaya geldim.1 ay sonra 33 yaşıma giriyorum bu ara hep ağlıyorum üzülüyorum. Girdiğim her ortamdan muhakkak kısmetim çıkar, tanışırım şans veririm ama nedensiz bi şekilde olmaz . En son da görücü usulü tanıştım biriyle o da olmadı. Şuan tükenmişlik sendorumu yaşıyorum gibi hissediyorum öyle yoruldum ki kimseyle tanışmak görüşmek istemiyorum. Çünkü sonuç belli bi şekilde yine olmayacak ve her defasında daha çok kırılıp üzülüyorum. Sizce bu normal mi geçecek mi bu süreç?Pandemiden dolayı sosyallik de bitti şuan çalışmıyorum evde yalnızlıktan kafayı yemek üzereyim .Siz de de oluyor muydu bekarken , sanki hiç evlenemeyecem hissi var bende
Yoo, olmuyordu.
Bekarlar koca derdin de evliler de bekar olsaydım keşke..Merhaba arkadaşlar,
Sizinle dertlesmeye fikir almaya geldim.1 ay sonra 33 yaşıma giriyorum bu ara hep ağlıyorum üzülüyorum. Girdiğim her ortamdan muhakkak kısmetim çıkar, tanışırım şans veririm ama nedensiz bi şekilde olmaz . En son da görücü usulü tanıştım biriyle o da olmadı. Şuan tükenmişlik sendorumu yaşıyorum gibi hissediyorum öyle yoruldum ki kimseyle tanışmak görüşmek istemiyorum. Çünkü sonuç belli bi şekilde yine olmayacak ve her defasında daha çok kırılıp üzülüyorum. Sizce bu normal mi geçecek mi bu süreç?Pandemiden dolayı sosyallik de bitti şuan çalışmıyorum evde yalnızlıktan kafayı yemek üzereyim .Siz de de oluyor muydu bekarken , sanki hiç evlenemeyecem hissi var bende
Merhaba arkadaşlar,
Sizinle dertlesmeye fikir almaya geldim.1 ay sonra 33 yaşıma giriyorum bu ara hep ağlıyorum üzülüyorum. Girdiğim her ortamdan muhakkak kısmetim çıkar, tanışırım şans veririm ama nedensiz bi şekilde olmaz . En son da görücü usulü tanıştım biriyle o da olmadı. Şuan tükenmişlik sendorumu yaşıyorum gibi hissediyorum öyle yoruldum ki kimseyle tanışmak görüşmek istemiyorum. Çünkü sonuç belli bi şekilde yine olmayacak ve her defasında daha çok kırılıp üzülüyorum. Sizce bu normal mi geçecek mi bu süreç?Pandemiden dolayı sosyallik de bitti şuan çalışmıyorum evde yalnızlıktan kafayı yemek üzereyim .Siz de de oluyor muydu bekarken , sanki hiç evlenemeyecem hissi var bende
Komik mi, fark etmemişim.Aman ne komik.
Haklısınız evet zamanı var daha demek ki.Yazdiklarinizdan bilinçaltinizda kendinizi sucladifinkzi hissettim. Nasip kısmet dicem bunu sizde biliyorsunuz. Zamanı var belli ki doğru insan değilmiş diğerleri sizin için. Ben evlenmeden önce çok ağır sorunlarla bogusuyodum bi de bunu düşünmedim.
Benim de öyle hayatımda kimse olmadığını söyledigimde insanlar garipsiyor inanmıyor çünkü buna ihtimal vermiyorlar. Enerji olayına bende çok inanırım araştıracam teşekkür ederim yorum içinSizin durumunuz da biri vardı. Ama o 36 filandı bende şahidim bi kaçına adamlar beğeniyordu filan sonra tan oldu derken adam görüşmeyi kesiyordu. Meslek sahibi ve hayatımda tanıdığım en hanfendi kadındı. Neden öyle olduğunu anlamıyordu. Sonra şu enerji olayına filan daldı . Valla sonrada hayatının erkeğini buldu. Bi bakın sizde isterseniz
Kafamda yüceltmitorum ama insanlar hayatınıza girmek için can atıp bi anda nedensiz bitince insan bi durup sorguluyor yoksa elbette tek hayat amacım evlilik değil 3 üniversite mezunu yüksek lisans yapan ,kendini her anlamda yetiştirmiş biriyim ama neticede insanım ve bi hayat arkadaşı istiyorum diye bütün hayatımı ona endekslemiş olma anlamını vermiyorEvlenip de başı göğe ermeyen biriyle konuşup rahatlayabilirsiniz.
Ciddiyim laf sokmuyorum. Bazı şeyleri kafanızda o kadar yüceltiyorsunuz ki sanki onu elde ettiğinizde her şey yoluna girecek başka derdiniz kalmayacakmış gibi gelebilir.
Ama öyle değil.Evlendikten sonra hayattan beklentiniz bitecek mi? Hayatınızın tek amacı bu mu? Biraz ufkunuzu genişletmeye çalışın. Bu dünyaya geliş sebebinizin sadece evlenmek olduğunu sanmıyorum
Fikirleriniz ve yorumlarınız için teşekkür ederimBende de önceki yıllarda vardı. Sonra beklentisiz yaşamaya başladım. Sanki bu durum benim seçimimmiş gibi tavır takındım. Yaşıtlarımla kendimi kıyaslamayı bıraktım. Herkesin hayat yolculuğu farklı diye düşünmeye başladım.
Beklentimi sıfırladım, olursa olur olmazsa da ne yapalım demeye başladım. Halimden memnun olmaya çalıştım.
Vee hayatıma biri geldi..
Beklentisiz olduğum için geldi. Zorlamadım. İlla evlenmem lazım demedim. Çünkü illa evlenmem lazım diye stres yapınca bu davranışlarınıza da yansır ve karşı taraf bu elektriği alır.
Ve bazen olmayanda ciddi hayır vardır..
Size tavsiyem; kimin sizin hayatınızda olacağını bilmediğiniz için şans vermeye devam edin. Ama çok beklentiye girmeyin.. zorlamayın. Çevrenize evlensem iyi olurdu deyin. Ama kesin evlenmeliyim elektriğini de yaymayın..
Çaresiz olduğunuzu hissettirirseniz asla evlenemezsiniz.
Veya evlendiğiniz kişi sizi sindirmeye çalışır.
Bir şeyi ne kadar çok isterseniz, o şey hakkında o kadar taviz vermeye başlarsınız.
O yüzden evliliğin yaşı olmadığını bilin. Evliliğin her insan için hayırlı olan bir zamanı vardır ve o zaman herkes için aynı yaşta değildir..
Teşekkür ederim amin herkes için güzel bi hayat diliyorumÜzüp yıpratmayın kendinizi, düşünmek bir şeyi değiştirmeyecek sonuçta, başka konulara yoğunlaşın, nasip bu işler biliyorsunuz sizde. Bazen olmayanda da vardır bir hayır demek gerek. Hakkınızda hayırlısı olur umarım
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?