Yeni bir ilişkiye girmek için ilgiyi çekebilmek enerjilerle olan bir şey.Bu aralar iyce yalnızlıktan bunaldım kızlar yani şöyle söyleyeyim gezsemde ,evde de otursam, çalışsamda ,kitapta okusam işte kendimi ne uğraş bulursam bulayım içimdeki o duygusal açlık gitmiyor kesinlikle .O kadar artık sevmek sevilmek istiyorumki ve bakıyorum hayat o kadar da kısaki böyle bomboş geçen zamana da üzülüyorum .Belki birileriniz diyecekki sürekli düşünürsen olmaz valla onuda denedim ya onunla alakali 4-5 kitap bitirdim :)) yok yani olmuyor bu benim elimde değil sürekli etrafımdaki insanlara özeniyorum ben 33 yaşında yapayalnız çevremdekilere bakıyorum 25 26 bu yaş seyrindekiler o kadar güzel iliskiler yaşiyorlarki allah bozmasın kimsede gözüm olduğu için demiyorum asla dahada mutlu olsunlar ama benim neden böyle bilmiyorum artık . Öyle bir pskolojideyimki kendimi bende sevilmez hissediyorum diyorumki beni neden sevsinlerki demekki sevilmezim artık kendime sarmiş durumdayım ve aşamıyorum bu durumu
Bazen diğerlerinin de hayatı dışarıdan göründüğü gibi olmayabiliyor. Sosyalleşmek, ilişki yaşamak için girişimlerde bulunuyor musunuz?Bu aralar iyce yalnızlıktan bunaldım kızlar yani şöyle söyleyeyim gezsemde ,evde de otursam, çalışsamda ,kitapta okusam işte kendimi ne uğraş bulursam bulayım içimdeki o duygusal açlık gitmiyor kesinlikle .O kadar artık sevmek sevilmek istiyorumki ve bakıyorum hayat o kadar da kısaki böyle bomboş geçen zamana da üzülüyorum .Belki birileriniz diyecekki sürekli düşünürsen olmaz valla onuda denedim ya onunla alakali 4-5 kitap bitirdim :)) yok yani olmuyor bu benim elimde değil sürekli etrafımdaki insanlara özeniyorum ben 33 yaşında yapayalnız çevremdekilere bakıyorum 25 26 bu yaş seyrindekiler o kadar güzel iliskiler yaşiyorlarki allah bozmasın kimsede gözüm olduğu için demiyorum asla dahada mutlu olsunlar ama benim neden böyle bilmiyorum artık . Öyle bir pskolojideyimki kendimi bende sevilmez hissediyorum diyorumki beni neden sevsinlerki demekki sevilmezim artık kendime sarmiş durumdayım ve aşamıyorum bu durumu
Onlarıda yaptım herşeyi denedim ama demek olmayınca olmuyor işin kötü tarafı bu durumu kabul edemiyorumOlumsuz inanciniz yuzunden boylesiniz diye düşünüyor ve size meditasyon oneriyorum.
Hiç öyle etrafımda arkadaşlık yapacağım kaliteli insanlar yokki olsa belkide öyle hissetmem bilmiyorum ya her açıdan yalnızım sanırım.İnsanlara hep veren taraf oldum şimdiye kadar e şimdide kendimi geri çektim bende enayi değilim diye dolayısıyla yalnızımbirileriyle sadece tanıma amaçlı arkadaşlık edin, flörtün bir altı. umarım size iyi gelecektir. kendinizi birden biri çıksın, birden çok aşık olalım, evlenelim moduna sokarsanız ister istemez kendiniz olamazsınız, hep baskı altında hareket edersiniz bu da o duygusal açlığınızı tetikler.
yapayalnız olmamanın tek yolu ciddi ilişki değil, hayatınıza sadece tanıma amaçlı, aktivite bir şeyler paylaşma amaclı birilerini katarsanız kadın-erkek (tek gündeminizin ilişki vs olmayacağı) yalnızlık hissiniz azalacaktır.
duygusal açlık maalesef sağlıklı bir his değil, bu psikolojide sizden de sağlıklı bir ilişki çıkmaz, tam tersine yanlış insanları hayatınıza alma, istemediğiniz şeylere maruz kalma gibi durumlar artar.
öncelikle siz güçlü olun, paylaşımlarınızı arttırın, aktivite arkadaşları edinin.
Ben kendim ile dolduramıyorum malesef he şu var bende artik veren taraf değilim kendimi geri çektim dediğinizde haklısınız dediklerinizde çünkü o yüzdende çok yalnızım ama tabiki insanlara kendimi kullandırmaktansa böyle olurum daha iyiBen hep söyle düsünüyorum: Insan icindeki sevgi eksikligini ilk kendi dolduramiyorsa o zaman kuracagi iliskiler de ona göre zayif oluyor. Cünkü sevgi acligi hisseden insan hep daha verici oldugu gibi daha cok beklenti icinde oluyor ve bu onu karsi tarafa karsi zayif bir pozisyona sokuyor. Heleki narsist birini baglanirsa eyvah. Bence önce öz sevgiyi bulmak lazim. Bunu zamaninda bana keske biri anlatsaydi o zaman bir sürü yalnis insanlarla muhatap olmazdim. Cünkü kullanilmaya cok acik oluyorsunuz.
Evet tabiki zamanında çok oldu ama artık kendimi çok çektim insanlar iyi niyetimi çok kullandılar çünküBazen diğerlerinin de hayatı dışarıdan göründüğü gibi olmayabiliyor. Sosyalleşmek, ilişki yaşamak için girişimlerde bulunuyor musunuz?
Aramıyorumki aslında sadece içimdeki o boşluğu dolduramıyorum ve bu benim ruhumu sıkıyoSevgi aranınca bulunmaz, hiç birini bulamayacaksınız evlenmeyeceksiniz gibi yaşayın o zaman illaki biri çıkar
Umarım inşallahkimler kimler seviliyor neden sen sevilmeyesin, önce sen kendine değer ver. hem hayatına abuk sabuk biri gireceğine kimse girmesin daha iyi. toksik bir ilişki inan bana çok zor. insanın hayatını karartır. umarım doğru zamanda doğru kişi karşına çıkar
Ahh canım yaBu aralar iyce yalnızlıktan bunaldım kızlar yani şöyle söyleyeyim gezsemde ,evde de otursam, çalışsamda ,kitapta okusam işte kendimi ne uğraş bulursam bulayım içimdeki o duygusal açlık gitmiyor kesinlikle .O kadar artık sevmek sevilmek istiyorumki ve bakıyorum hayat o kadar da kısaki böyle bomboş geçen zamana da üzülüyorum .Belki birileriniz diyecekki sürekli düşünürsen olmaz valla onuda denedim ya onunla alakali 4-5 kitap bitirdim :)) yok yani olmuyor bu benim elimde değil sürekli etrafımdaki insanlara özeniyorum ben 33 yaşında yapayalnız çevremdekilere bakıyorum 25 26 bu yaş seyrindekiler o kadar güzel iliskiler yaşiyorlarki allah bozmasın kimsede gözüm olduğu için demiyorum asla dahada mutlu olsunlar ama benim neden böyle bilmiyorum artık . Öyle bir pskolojideyimki kendimi bende sevilmez hissediyorum diyorumki beni neden sevsinlerki demekki sevilmezim artık kendime sarmiş durumdayım ve aşamıyorum bu durumu
Ben de 29 yasındayım. Sizin durumunuzdayım. Ailem üstüme gelmese pek takılmam ama maalesef üzerimde çok baskı var. Yanımda evlilik mevzusu Açılınca ben de çok üzülüyorum. Kimseyle bir yola başlayamıyorum. Bu da beni çok üzüyor. Dua edip beklemekten başka yol yok sanırımBu aralar iyce yalnızlıktan bunaldım kızlar yani şöyle söyleyeyim gezsemde ,evde de otursam, çalışsamda ,kitapta okusam işte kendimi ne uğraş bulursam bulayım içimdeki o duygusal açlık gitmiyor kesinlikle .O kadar artık sevmek sevilmek istiyorumki ve bakıyorum hayat o kadar da kısaki böyle bomboş geçen zamana da üzülüyorum .Belki birileriniz diyecekki sürekli düşünürsen olmaz valla onuda denedim ya onunla alakali 4-5 kitap bitirdim :)) yok yani olmuyor bu benim elimde değil sürekli etrafımdaki insanlara özeniyorum ben 33 yaşında yapayalnız çevremdekilere bakıyorum 25 26 bu yaş seyrindekiler o kadar güzel iliskiler yaşiyorlarki allah bozmasın kimsede gözüm olduğu için demiyorum asla dahada mutlu olsunlar ama benim neden böyle bilmiyorum artık . Öyle bir pskolojideyimki kendimi bende sevilmez hissediyorum diyorumki beni neden sevsinlerki demekki sevilmezim artık kendime sarmiş durumdayım ve aşamıyorum bu durumu
Yaş 33 .Hayır inanin öyle inanılmaz kriterlerim yok benim hatta artık o kadar kriterimi azalttımki anlatamam :)) benim asla vazgeçemeyeceğim kriter aptal erkek sevmem kafa çalışacak, ama illa şu meslek olsun derdim yok belkide esnaf olur ama yeterki kendini geliştirmiş aklı başında olsun tek beklediğim bu başkada birşey yok resmen :)Yas kac? Beklemedigin zamanlar geliyo zaten bu gonul isleri…
hem nasip kismet hemde cevrende dogru durust biri yok diyorsun..
Acaba kriterlerin mi fazla? Benim mesela dr bir arkadasim var.. yani disardan bakilinca gercekten bir erkege kocaya filan ihtiyaci yok kesinlikle.. ama illa onun egitimde biri olsun istiyor mesela.. bunun gibi dusunceleri var.. olsa iyide yani herkes doktor olamazki..zaten ona yuruyen doktorlarida istemiyo cunku hepsi capkin.. kendi gorup yasiyor yani.. arkadasi dersen cinsellik istegi sifir.. sadece oturup sohbet etmrk beraber gezmek.. sorun bu mu? ee o zaman cidden kocayi napacaksin? Ama o geziler yapip beraber kitap istisaresi yapmak istiyormus..ee bunu yapabilecek heriflerin karakteri sifir..karakteri olanlarda bu isteklerini yapacak cinsten degil sanirim.. herkesin istegi farkli..o yuzden evlenmiyor
Onuda düşünüyorum ama bizim durumumuzda olmayan çok mutlu insanlarda var bunlar artik beni inanin teselli etmiyor .Geçen mesela kahvaltı yapıyorum tv açik bir kadın eşinden şiddet görmüş inanın o an elimden çatalı nasıl bıraktım bilmiyorum iştahımda gitti geriye kalktım masadan ,ben bunlarıda düşünüyorum diyorumki ya böyle hayatlarda var .sonra kendi kenfime diyorumki neden olumsuz bir şeyi örnek alıyorumki veya ben neden beklentimi düşürüyorum Allah vermek istese yeterki istesin vermeyeceği hiçbirşey yok .Kısacası kötü hayatları örnek almak bizlere bi teselli vermiyor 5 dakika sonra mutsuzluğuma geri dönüyorum ve işin kötü tarafıda şu ki aslında olacağina dairde ümitsizim ama mutsuzluğum gitmiyor keşke bu durumu kabul edebilsek sorun da tam bu kabul edemiyoruz biz ve bizim gibiler , he edemiyoruz derkende kendimizi asla asla suçlamiyorum valla bu şekilde amacsız sevmeden sevilmeden geçen hayatında hiç tadı tuzu yokSizi çok iyi anlıyorum , anlıyoruz . Ama şöyle bakın ; tek siz bu durumda değilsiniz , sizin gibi çok kadın var . Artık doğru bir adama denk gelmek o kadar zor ki .. bazen insan iyiki kimse yok hayatımda diyor . Bu yalnızlık hissi bazen çok zor oluyor . Her ezan okunduğunda Allah’a yalvarıyorum içimi ısıtacak doğru insan karşıma çıksın diye . Derdimizdeki çare Allah’ta . Bazen diyorumki belki evlilik benm için iyi olmayacak , belki daha kötü olucam . Belki de Allah üzülmemizi istemiyor . Kendinize hobiler edinin . Arkadaşlarnz olsn . Duygusal açlığınızı arkadaslarınızla giderin . Bir şeyin gerçekleşmesni istiyorsak onu gerçekleştrcek koşulları da yapmalıyız . Kendinizi geliştrin . Belki de eşiniz yüksek mertebeden biridir , siz oldugunuz yerde kalırsanız birleşmeniz zaman alıcak . Kendinizi geliştirn . Allah merhemetli , iyi insanlarla karsılastrsın hepimizi . 3 günlük dünyadayız bu dünyada olmuyprsa diğer tarafta daha güzelini vericek Allah bize . Umutla , sağlıcakla kalın
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?