kızlar ben küçüklüğümden beri o kadar çok taciz olaylarına maruz kaldım ki... ergenlik dönemimi bu yüzden çok sorunlu atlattım hepiçine kapanık sessiz erkeklere karşı çekingen oldum ama çok şükür atlattım... bunu da burdan yazıyorum ki kızlarınızın davranışlarını çaktırmadan takip altında tutun diye... çünkü insan o an kimseye anlatamıyo insanların tepkisi küçüklüğün verdiği düşünememe saflık yüzünden...
yaşadığım olayları anlatayım
6 yaşlarındayken komşunun kızını çağırmaya gittim abisi açtı kapıyı... o da 15 yaşlarında falan... x evdemi dedim o da içeri gitti tekrar geldi x içerde seni çağırıyo gelsin diyo dedi... içeri girdim evde kimse yok koltuğun kenarına oturdum nerde dedim tuvalette geliyo dedi iyi dedim televizyon açıktı bakıyordum abisinin elini omzumda hissettim döndüm beni öptü hem de dudağımdan o kadar safımki anlamıyorum ne yaptığını sonra çamaşırımı çıkarıyo izin vermiyorum zorla çıkarıp oramı da öpmeye başlıyo şok oluyorum üstümü giyinip koşarak eve gitmek istiyorum diyorum ağlayacak gibiyim korkup bırakıyo beni...
yaklaşık 1 yıl sonra kadar apartmanın merdiveninde kendi kendime evcilik oynuyorum genç bi çocuk geçiyo tanıdığım biri bu da... nemrut gelsene şurdan aşağı bak bakalım bisikleti görüyormusun diyo demire yaslanıp aşağı bakıyorum kendisini bana arkadan yapıştırıp sürtünmeye başlıyo yine anlamıyorum ne olduğunu... bisiklet yok diyorum iyi bak diyo tekrar devam ediyo birilerinin ayak sesini duyana kadar devam ediyo ve birileri gelince gidiyo ayrıca bu bir kere değil birçok kere tekrarlanıyo
bir gün de babaannemlere gitmişiz yan evde de başka bir akraba oturuyo o evin oğlu beni çağırıyo gel sana tavukları göstereyim diyo beni ucaklayıp içeri alıyo çamaşırımı çıkarıp dokunuyo falan napıyosun diyorum hiç oyun oynuyoruz diyo inanıyorum yine ses çıkaramıyorum bu da bikaç kez tekrarlanıyo ben hep oyun sanıyorum
sonra bikaç yıl geçip de ne olduğunu anlamaya başlayınca erkeklerden nefret ediyorum
neyse ki güçlüyüm çabuk atlatıyorum o insanları bir daha da görmüyorum
siz siz olun çocuklarınızı tanıdıklara falan bırakmayın evlerine gitmesine izin vermeyin herkes benim kadar kolay atlatmayabilir
yaşadığım olayları anlatayım
6 yaşlarındayken komşunun kızını çağırmaya gittim abisi açtı kapıyı... o da 15 yaşlarında falan... x evdemi dedim o da içeri gitti tekrar geldi x içerde seni çağırıyo gelsin diyo dedi... içeri girdim evde kimse yok koltuğun kenarına oturdum nerde dedim tuvalette geliyo dedi iyi dedim televizyon açıktı bakıyordum abisinin elini omzumda hissettim döndüm beni öptü hem de dudağımdan o kadar safımki anlamıyorum ne yaptığını sonra çamaşırımı çıkarıyo izin vermiyorum zorla çıkarıp oramı da öpmeye başlıyo şok oluyorum üstümü giyinip koşarak eve gitmek istiyorum diyorum ağlayacak gibiyim korkup bırakıyo beni...
yaklaşık 1 yıl sonra kadar apartmanın merdiveninde kendi kendime evcilik oynuyorum genç bi çocuk geçiyo tanıdığım biri bu da... nemrut gelsene şurdan aşağı bak bakalım bisikleti görüyormusun diyo demire yaslanıp aşağı bakıyorum kendisini bana arkadan yapıştırıp sürtünmeye başlıyo yine anlamıyorum ne olduğunu... bisiklet yok diyorum iyi bak diyo tekrar devam ediyo birilerinin ayak sesini duyana kadar devam ediyo ve birileri gelince gidiyo ayrıca bu bir kere değil birçok kere tekrarlanıyo
bir gün de babaannemlere gitmişiz yan evde de başka bir akraba oturuyo o evin oğlu beni çağırıyo gel sana tavukları göstereyim diyo beni ucaklayıp içeri alıyo çamaşırımı çıkarıp dokunuyo falan napıyosun diyorum hiç oyun oynuyoruz diyo inanıyorum yine ses çıkaramıyorum bu da bikaç kez tekrarlanıyo ben hep oyun sanıyorum
sonra bikaç yıl geçip de ne olduğunu anlamaya başlayınca erkeklerden nefret ediyorum
neyse ki güçlüyüm çabuk atlatıyorum o insanları bir daha da görmüyorum
siz siz olun çocuklarınızı tanıdıklara falan bırakmayın evlerine gitmesine izin vermeyin herkes benim kadar kolay atlatmayabilir