Evlat ayıran yaşlıların sonu bu malesef...babannene evlat ayırdı babamın eline düştü ananem ayırdı annemin ve terzelerimin...rahmetli hep diğer torunlarını över onlardan bahsederken bizimkiler derdi şahsen beni sevdiğine hiç şahit olmadım...Ha anne babamda aynı yolda onlarda küçük kardesimi kayirir benim abimin verdiği desteği bile küçük kardeşime bagislarlar hep ...hasta oldukalrinda bana gelir,biryere goturuleceklerse abim götürür hep işleriyle ilgilenir küçük kardeşim se banka hesaplarını,kiralarını vs.takip eder ihtiyacı olmasada ihtiyacım var der ister birimkimlerini (ev yada araba almak,model yükseltmek için falan) sözde borç alıyor ama hiç ödemez odese annem gerine gerine anlatırdı zaten...birşey deyince babam sinirlenir sizene veririm para benim param der sinirlenip konuyu kapatır...
Aslında kızmıyorum sadece üzülüyorum durumlarına her seferinde yemeyip icmeyip biriktirdikleri parayı kardeşime kaptiriyorlar...hasta olsalar bakarmi asla!eşi eve bile sokmaz net!
Kadin bizim aileden tamamen uzak sadece çıkarı varken yaklaşıp çıkarı yokken tamamen uzak ...zaten ailecek sevmiyoruz onu...annemse oğlunun hatri için ses etmiyorum diyor..oğlu mutlu olsunmusta falan filan ki kardeşimin mutlu olduğunu da asla dusunmuyorum çocuk var diye katlanıyor birde evdeki konfor alanından çıkmak istemiyor suratından belli zaten mutsuzluğu...son yıllarda kahkaha attığını bile görmedim hep gergin...
Neyse size tavsiyem şu...bosverin...elinizden geliyor içinizden gelmiyorsa yapmayın ..kimi beslediyse o baksın siz mecbur değilsiniz