Bu kadar zor şeyler yaşarken sizin psikolojiniz ne kadar zorlandıysa, çocuğunuzun ki kat be kat etkilenmiştir.Çocuğunuzu sevin, hem de çok sevin. Ama, seviyorum diyerek sınır koymayı ihmal etmeyin.Sevmek ve sevilmek demek, kuralsız yaşayıp, herşeyi kafasına göre yapmak değildir. Siz zaafiyet gösterirseniz, o daha çocuk olduğu için bunu kafasında, canımın istediği gibi davranabilirim olarak kodlar. Aranızdaki ilişki sevgi ve güven üzerine ilerlerse, o da sınırlarını bilir.Terk edilmek, istenmeme gibi duyguları yoğun yaşamış ve güven duygusu zedelenmiş bir çocuk var ortada. Toparlanması için güven duyması ve sevgi görmesi gerekiyor.
İstikrarlı,sabırlı ve sevgi dolu olmanız, onun o evin bir bireyi olduğunu ve herkes tarafından sevildiğini, değerli olduğunu hissettirmeniz gerekiyor.Otoritenizide tanıması için dengede ilerlemelisiniz.Çocuğu bir daha kimsenin evine göndermeyin. Sizin yaşadığınız yeri kendi evi bilmesi ve benimsemesi çok şeyi değiştirecektir.