Neyin doğru neyin yanlış bilemiyorum şu günlerde, düşüncenizi benimle paylaşır mısınız ?

2 yasinsan sonra zaten cocuga yetmeyecek sin ve krese vereceksin. seni bilmem ama ben evde daraliyorum. cocugumun duzeni ben evdeyken olmuyor, evde ne ona faydam oluyor ne kendime. heleki isinden bu kadar memnunken sakin ayrilma.

bir arkadasim sürekli siktatet ederdi gecen izne ayrildi ama kosa kosa ise geri dondu cunku evde hem cok yoruldu hemde stresten cocuga bir faydasi olmadi.

bu is iki uc yasla bitmyor. bu devirde kim ne derse desin maddiyat pejk cok seyden daha o onemli.
 
bence biz türkler çocuk olayını çok abartıyoruz..doğurunca ;işten ,hayattan kopup,sadece çcuğa odaklanıp,hayat gayemizin çcouğumuz olduğunu sanıyoruz..
halbuki öyle birşey yok bana göre..evet biz doğuruyoruz ama sahibi değiliz..sonsuz seviyor muyum evet,canımdan kanımdan o benim,ama ne kadar iyi yetiştirsem de o bir birey,kendi hayatı olacak..ve benim anne olarak görevbim kendi hayatımı ona adamak değil,onun hayatını kazanması için,dimdik durabilmesi içini,mutlu olabilmesi için en iyi şekilde yetiştirmek..
aynen katiliyorum . aneye babaya asiri bagli, bu yüzden evlenince annesinden ayrilamadigi icin evliliği biten insanlar dolu
 
inanın tüm mesajları okurken gözümden akan yaşlara engel olamadım. Hepinizin mesajlarını kelimesi kelimesine noktası virgülüne okudum, soru soranlara ayrıca da cevap vereceğim. Düşüncelerinizi içtenlikle paylaştığınız için çok teşekkür ederim, hepsini okuduktan sonra sanıyorum bir süre daha işe devam edip kızımın da bundan en az etkilenmesi için farklı çözümler bulmaya çalışma düşüncem daha ağır basıyor şuan için....

Sen isteyken iyi bakiliyormu bari ufaklik?
 
Ben 2 sene ayrı kaldm oglumdan.ama hergun aklimdaydi.istediğim zaman gorwmiyodm opemiyodm.bana anne zaman gelceksin diye sorduğunda cvp veremiyodum.artık calismiyorum.yanıma aldm.paraya ihtiyacımız yokmu var tabi ama oğlum daha ağır basıyor bnm paradan.hergun oğluna özlem duymaktansa vicdan azabı cekmektense otururum evimde kuru ekmegim olsn sadece.oğlum yanımda olsun yeter.
 
Ben istda oturuyorm bakicaksa kmsem olmadığı için Gelibolu ya yolladı oğlanı annemle.bn 2 ayda bir belki 3 ayda bir görebiliyorum.ne ilk adımlarını girebildi.ne ilk anne dediğini duyabildim.uktedir içimde hala mesela.bnce esin çalışıyorsa hiç çalışma otur evde kızına bak onnla vakit geçir.cnku o o kadar küçük ki snn sevgine ihtiyacı var.o snn niye çalıştığını anlamaz cnku.o sadece annem ynmda olsn bnmle oynasın ister :KK42:

Ama konu sahibi akşam geliyor çocuk evinde düzeninde

bence sizinki uygun değil çocuk anasından ayrı kalmamalı

Altta da bu duruma son verdiğinîzi yazmışsınız doğru olan o

Arkadaşlarım var yazın anneleri çocuğu da alıp yazlığa gidiyormuş 2 yaşında bu da haftasonu gidiyor

Yabancı iyi bakmaz vs diyorlar da bence ovayı çocuğu için her hafta annesinden evinden uzak kalmak sıkıntı anneanne gezmeden vazgeçmiyor annesi bakıcıya değil onu çok seven anneanneye baktırdım deyip vicdanını rahatlatıyor ama olan çocuğa oluyor

Bu arada konu sahibine işini bırakma diye yukarda yazdım yanlış anlaşılmayayım
 
Ilk 1 yas kritik sureci atlatmissiniz ayrica bakan guvenilir kisi devam edin artik sosyallesecegi yas dilimi yaklasiyor.
 
Bir yaşında Kızım var,bir üniversite hastanesinde asistanım,anamı ağlatıyoelat yeri geliyor,ama yine olsa yine çalışırdım.kızım yedi aylıkken işe başladım ve hayat kalitem arttı . Bu tamamen kişisel özellikler ile alakalı bence. Ben yıllardır sosyal olmaya çalışmaya üretmeye alışmışım.yedi ay evde oturmak bile beni delirtmeye yetti. Kızım için mutlu bir anne profili ortaya çıktı. Bu çok önemli. Kızıma evde oturup ev işi yapıp mutsuz olacak bir anne değil, çalışan üreten ve mutlu bir anne lazım. İnanın daha kaliteli zaman geçiriyorum kızımla akşamları.
 
Eğitm psikolojısınde 0-3 yasın ılerıkı karakter gelısımınde cok onemlı olduğu vurgusu vardır. Bence çalışmayın. 3ten sonra devam edersınız
 
canım benim kızımda 15 aylık 2 ay erken doğdu prematüre bir bebekti... ama ben 6 aylıkken işe döndüm. çünkü ev ve çocuk bakımı bana göre değil. bazı insanlar çok anne ruhlu oluyor ben öyle değilim... tabiki bazen evde olsam diye aklına geliyor ama inan çocuklar çok güçlü bir çok şeyi tolere edebiliyorlar. ben 8'e 5 kala çıkıyorum 12.10 da evdeyim öğlen arasında sonrada 5bucukta çıkıyorum... kızım peşime düşmüyor çoğu zaman. 8-5 de ayrı kalınabilir süt içmiyorsa, ben olsam işe devam ederdim kısacası. ben küçükken annem evdeydi ama hep der keşke çalışıp daha güzel şartlarda yetiştirseydik sizi diye.. bebeklik çok kısa bütün bir ömrü düşündüğünde.
 
Bu cok kisisel bir sey, o yuzden mutlak dogrusu yok, ben de 8 yillik is hayatindan sonra kizim dogunca isten ayrildim. Cunku bir yabanciya cocugumu emanet etme dusuncesi bile beni delirtiyor. Sadece cocugum icin degil, kedimi komsuya emanet edemeyen bir insanim ben.

3.5 sene oldu ayrilali, kizim mutlu, ben mutlu, esim mutlu, gerisi boş zaten.
No money no problems :KK49:
 
Bnde onu demek istedim zaten onun annesine ihtiyacı var şuan.şuan ben oglumla dialog doğru düzgün kuramiyorm 3 buçuk yasinda. Anneannesi de kaldığı için uzun sure ona alisti. Yanıma aldığım ilk zamanlar hep anneannesini istedi hep ağladı zamanla unuttu ama arada sırada yine söylüyor anneannemi gidicem diyor.zor atlattik o gunleri:110:
 
hergün ağlardım çok zor geçti ilk zamanlar sonra alıştık kimse keyfi çalışmıyor tabiki kimse yavrusunu bırakmakta istemez kariyerden çok iyi bir geleceğe zemin hazırlamak için bu fedakarlık ...
 
Tabiki ole de bi yandanda çocuğun psikolojisini düşünmek lazım
 
Back
X