- 8 Şubat 2025
- 301
- 318
- 18
- Konu Sahibi motherofcat
-
- #1
Herkese merhabalar. İki aylık bir bebeğim var. Eşim ve ailesinin beklentileri, aslında doğumdan sonra eve geçer geçmez başladı. İlk haftalar, her gün aynı soruları sormaktan bıkmadılar. Annen ne zaman gelecek, baban ne zaman gelecek, kardeşini çağır gelsin... Bu sorular hiç bitmedi. Annem ve babam çalışıyor. Kardeşim de zaman zaman çalışıyor diyebilirim; bazen işe gidiyor, bazen gitmiyor. Onlar ise bebek olduktan sonra ailemin her gün bize gelip gitmesini beklediler.
Aslında eşim başlarda bu kadar değildi ama sonradan o da aynı türküyü tutturmaya başladı. Kayınvalidem her telefon görüşmemde—mesela hafta sonuysa— "Annen geldi mi?", hafta içi herhangi bir zamanda "Baban geliyor mu?", "Kardeşin ne yaptı?" gibi soruları soruyor. Ailem hem çalışıyor hem de her boş olduklarında benim evimde işleri ne, Allah aşkına? Herkesin kendi hayatı, kendi planı ve kendi düzeni var.
Biz daha önce benim aileme biraz uzak bir yerde yaşıyorduk, doğumdan hemen önce onlara daha yakın bir yere taşındık. Acaba yakına gelmemizin etkisiyle mi beklentileri arttı diyorum. Ya onlara ne demekten kendimi alamıyorum. Gerçekten bu durum onları neden bu kadar ilgilendiriyor? Üzerimde büyük bir baskı hissediyorum.
Görümcem geçen gün, yakına gittiniz de ne oldu ,sanki şimdi geliyorlar da... gibi bir laf etti. Ben ufaktan tersleyince (geliyorlar nereden biliyorsun gelmediklerini dedim biraz sesimi yükselttim), pişman olmuş olacak ki, "Yok şuram ağrıyor, buram ağrıyor, iyi değilim," dedi. O gün eşimle kavga ettik. "Sen ve ailen, benim ailemin ne zaman gelip gittiğinin çetelesini tutuyorsunuz herhalde!" diyerek çıkıştım. Eşim de yok öyle şey, bakma sen ablama falan,dedi. Klasik...
Geçen gün bir olay yaşadık ki, beni asıl çıldırtan o oldu. Sağlık ocağına gitmem gerekiyordu çocuğun aşısı için ve hesapta kardeşim gelecekti. Ama uyuyakalmış, ben de tek gitmek zorunda kaldım. Eşim, neden gelmedi, ona çok kızdım, minvalinde şeyler söyledi. Uyuyakalmış dediğimde ise, e uyanınca gelseydi neden gelmiyor diye bağırdı. Ya bunlar şaka mı yapıyorlar? Bana öyle saçma sapan geliyor ki bu davranışları zerre anlam veremiyorum. Öyle garip geliyor ki!! Ben şimdiye kadar hiç umursamadım, eşimin ailesi ne zaman gelmiş, ne zaman gitmiş diye takılmadım. Ki aklıma da gelmedi.
Onlar doğulu,birbirleriyle bize istinaden biraz fazla sıkı fıkılar. Biz onlar kadar vıç vıç değiliz diyeyim. Mesela, her Allah'ın günü ailemle konuşmamı bekliyorlar, diğer türlüsünü garipsiyorlar.
Mesela bir hastane işi var diyelim, eşim hemen annemi çağır, babanı çağır, ablamı çağıralım, kardeşini çağır diyor. Ya ben tek de halledebilirim diyorum ama asla kabul etmiyor. Hamileyken tek bir kontrole bile yalnız gitmedim. Eşim yedi ay boyunca geldi, tamam, burada sıkıntı yok. Ama iki ay işi vardı mesela ve benim o hastane kontrolüm evde bildiğiniz krize neden oldu. Yok şu gelsin, bu gelsin... Bana yolda bir şey olur diye korkuyormuş.
Ben bunalıyorum. Zaten çok sosyal bir insan değilim onların dediği gibi bir görüşme sıklığını kaldıramam zaten. Eşim ilk başlarda çocuğu banyo yaptırmaya bile hep birileri gelsin diyordu. Eşim çoğu zaman uzak bir yerde çalışıyor ve sorumluluklarını kendisi yerine getirir ama müsait olmadığı zamanlar böyle birilerinden beklentiye giriyor. Ne gerek var dediğimde de yok ablamı istemiyorsun, yok neden gelmiyorlar, vs. diyor.
Benim ailemi eminim ki ilgisiz görüyorlar. Bu duruma istemeden üzülüyorum. Ailem haftada bazen de 2 haftada bir geliyor zaten.
Amaçlarını anlayan var mı?? Bu ne zamana kadar daha devam edecek? Ben nasıl tepki vermeliyim? Bana bu sıklık gayet yeterli geliyor aslında.
Dip not: Eşimin ailesi genel olarak iyi insanlar. Aramızda çok bir sorun yoktur. Tersleyip azarlayamam onları,çok alıngan insanlar. Tepkimi net koyamıyorum bu sebeple zaten. Eşim de bunları kıskançlığından ve beni beceriksiz görmesinden ötürü yapmıyor. Onlar genelde yalnız yapmazlar bir şeyleri. Ki beni öyle kıskanmaz,çocuktan önce çalışıyordum .Her gün saatlerce toplu taşımada oluyordum. Kıskançlıktan olsa cinsliğini o zaman belli ederdi.
2. Dip not: (yazmayı unutmuşum,kucağımda bebekle yazıyorum
Yorumlarınızı dört gözle bekliyorum. Bir tık uzun oldu kusura bakmayın. Teşekkür ediyorum okuduğunuz için.
Aslında eşim başlarda bu kadar değildi ama sonradan o da aynı türküyü tutturmaya başladı. Kayınvalidem her telefon görüşmemde—mesela hafta sonuysa— "Annen geldi mi?", hafta içi herhangi bir zamanda "Baban geliyor mu?", "Kardeşin ne yaptı?" gibi soruları soruyor. Ailem hem çalışıyor hem de her boş olduklarında benim evimde işleri ne, Allah aşkına? Herkesin kendi hayatı, kendi planı ve kendi düzeni var.
Biz daha önce benim aileme biraz uzak bir yerde yaşıyorduk, doğumdan hemen önce onlara daha yakın bir yere taşındık. Acaba yakına gelmemizin etkisiyle mi beklentileri arttı diyorum. Ya onlara ne demekten kendimi alamıyorum. Gerçekten bu durum onları neden bu kadar ilgilendiriyor? Üzerimde büyük bir baskı hissediyorum.
Görümcem geçen gün, yakına gittiniz de ne oldu ,sanki şimdi geliyorlar da... gibi bir laf etti. Ben ufaktan tersleyince (geliyorlar nereden biliyorsun gelmediklerini dedim biraz sesimi yükselttim), pişman olmuş olacak ki, "Yok şuram ağrıyor, buram ağrıyor, iyi değilim," dedi. O gün eşimle kavga ettik. "Sen ve ailen, benim ailemin ne zaman gelip gittiğinin çetelesini tutuyorsunuz herhalde!" diyerek çıkıştım. Eşim de yok öyle şey, bakma sen ablama falan,dedi. Klasik...
Geçen gün bir olay yaşadık ki, beni asıl çıldırtan o oldu. Sağlık ocağına gitmem gerekiyordu çocuğun aşısı için ve hesapta kardeşim gelecekti. Ama uyuyakalmış, ben de tek gitmek zorunda kaldım. Eşim, neden gelmedi, ona çok kızdım, minvalinde şeyler söyledi. Uyuyakalmış dediğimde ise, e uyanınca gelseydi neden gelmiyor diye bağırdı. Ya bunlar şaka mı yapıyorlar? Bana öyle saçma sapan geliyor ki bu davranışları zerre anlam veremiyorum. Öyle garip geliyor ki!! Ben şimdiye kadar hiç umursamadım, eşimin ailesi ne zaman gelmiş, ne zaman gitmiş diye takılmadım. Ki aklıma da gelmedi.
Onlar doğulu,birbirleriyle bize istinaden biraz fazla sıkı fıkılar. Biz onlar kadar vıç vıç değiliz diyeyim. Mesela, her Allah'ın günü ailemle konuşmamı bekliyorlar, diğer türlüsünü garipsiyorlar.
Mesela bir hastane işi var diyelim, eşim hemen annemi çağır, babanı çağır, ablamı çağıralım, kardeşini çağır diyor. Ya ben tek de halledebilirim diyorum ama asla kabul etmiyor. Hamileyken tek bir kontrole bile yalnız gitmedim. Eşim yedi ay boyunca geldi, tamam, burada sıkıntı yok. Ama iki ay işi vardı mesela ve benim o hastane kontrolüm evde bildiğiniz krize neden oldu. Yok şu gelsin, bu gelsin... Bana yolda bir şey olur diye korkuyormuş.
Ben bunalıyorum. Zaten çok sosyal bir insan değilim onların dediği gibi bir görüşme sıklığını kaldıramam zaten. Eşim ilk başlarda çocuğu banyo yaptırmaya bile hep birileri gelsin diyordu. Eşim çoğu zaman uzak bir yerde çalışıyor ve sorumluluklarını kendisi yerine getirir ama müsait olmadığı zamanlar böyle birilerinden beklentiye giriyor. Ne gerek var dediğimde de yok ablamı istemiyorsun, yok neden gelmiyorlar, vs. diyor.
Benim ailemi eminim ki ilgisiz görüyorlar. Bu duruma istemeden üzülüyorum. Ailem haftada bazen de 2 haftada bir geliyor zaten.
Amaçlarını anlayan var mı?? Bu ne zamana kadar daha devam edecek? Ben nasıl tepki vermeliyim? Bana bu sıklık gayet yeterli geliyor aslında.
Dip not: Eşimin ailesi genel olarak iyi insanlar. Aramızda çok bir sorun yoktur. Tersleyip azarlayamam onları,çok alıngan insanlar. Tepkimi net koyamıyorum bu sebeple zaten. Eşim de bunları kıskançlığından ve beni beceriksiz görmesinden ötürü yapmıyor. Onlar genelde yalnız yapmazlar bir şeyleri. Ki beni öyle kıskanmaz,çocuktan önce çalışıyordum .Her gün saatlerce toplu taşımada oluyordum. Kıskançlıktan olsa cinsliğini o zaman belli ederdi.
2. Dip not: (yazmayı unutmuşum,kucağımda bebekle yazıyorum
Yorumlarınızı dört gözle bekliyorum. Bir tık uzun oldu kusura bakmayın. Teşekkür ediyorum okuduğunuz için.