- 6 Haziran 2008
- 7.376
- 6.264
- 248
- Konu Sahibi tourmaline
-
- #41
Seni bu kadar didik didik eden aile pasif agresif ogullari icin ne dusunuyor acaba?burdan asosyal olduğumu çıkarmışlar, az akraba , az arkadaş..ben birisiyle beraber olduğum zaman malesef arkadaşlarımı pek aramıyor pek görüşmüyorum çünkü hayatımdaki insana odaklanıyorum, haftasonumu ona ayırıyorum..hata mı ettim acaba? adam ve ailesi bunu sorun olarak gördüler..
merhaba, hatırlamana şaşırdım çok uzun zaman olmuştu.Tourmaline merhaba
Bundan once actigin konuyu lutfen geri don ve tekrar oku.
Evlilik teklifine istedigi reaksiyonu vermedigin icin sorun cikaran bir nisanlin var senin.
Ailesini tanimlamak icin 2 kelime kafi.
Ruh hastalari.
Dusunsene surekli onlarin istedigi gibi tepkiler vermek zorunda birakilacaksin.
Aksi halde arkanda durabilecek
Seni anlayan bir esin olmayacak.
Cok zor olsa gerek bu sekilde yasamak.
O konuyu actiginda ayrilman gerektigi soylendi yapamadin nisan atmissin.
Ayrilman alabilecegin en dogru karar olmus.
Inan bana bir hata yapip geri donersen
Bir sonraki konun bosanmak istediginle ilgili olacak.
Bunu yapma.
Yasinin vermis oldugu kaygilarin olabilir
Ama degil 34 yas 54 de olsan
Karsinda evlenilecek bir adam yok.
2 haftadır karşı taraftan ses çıkmıyor..barışma olasılığını bilmiyorum ben biraz aptalım malesef bu konuda duygularıma yenik düşüyorum mantığıma değil de..bu saatten sonra herşey daha zor olur, benim hevesim ve kalbim çok kırıldı ne yazık ki nişanlımı çok seviyor olsam da (kötü bir insan değil , dediğim gibi saf birisi, muhtemelen psikolojik sorunları olduğunu düşünüyorum) kendisi benim gönlümü almıyor zaten..onunla geçen sefer de aynı sorunu yaşadığımızda her seferinde benim onu aramamı beklediğini söylüyor..ben mantığımla ve duygularımla savaşıyorum..atlatıcam inşallah..Seni bu kadar didik didik eden aile pasif agresif ogullari icin ne dusunuyor acaba?
Cok hastalikli bir yaklasim bu bana gore.
Karakter analizi yapicaklarsa bir zahmet kendilerinden baslasalardi.
Nisanlin ise malesef bir evliligi yurutebilecek potansiyelde degilmis anlasilan o ki.
Henuz nisanli iken seni koruyamayan hakliyi haksizi ayirt edemeyen ve de en acisi bir cirpida terk eden nisanlin senden ayrilmakla sana buyuk iyilik yapmis bana gore.
Peki barisma olasiligi var mi?
Senin duygularin nedir?
merhaba, hatırlamana şaşırdım çok uzun zaman olmuştu.
evet o zaman yapamadım o kadar güçlü hissetmedim kendimi..zaten ayrılmazsam bir sonraki konum boşanma üzerine olucak diye korkuyorum..teşekkür ederim hatırlayıp beni uyardığın için...önceki açtığım konuları nereden bulabilirim?
Bozma moralini ailesi zaten problemli belli bu evlensen daha buyuk sorunlar cikardi bende 31 yasindayim 5 ay once nikahlandim ve evlenmem artik dedigim anda oldu hersey 4ay icinde aile ile tanis nisan ve nikah tabi oncesi vardi amahayatta hersey kismet yai yasa da takilma kismetinde evlenmek varsa asik olmak varsa hersey bi anda olup bitiyorMerhaba,
2 hafta önce nişanı bozduk, ayrıldık. Sebep ; nişanlımın ailesi onları sevmediğimi düşünüyormuş bu nedenle beni istemiyorlarmış. Ev almamız için verecekleri maddi desteği de çekiceklermiş. Onlar çok içli dışlı bir ilişki istiyorlar; ben bu kadar içli dışlı olmak istemiyorum. Yine de haftanın bir günü onlardaydım hep. Bu sefer de işten çıkıp direk bize gel diye tutturuyorlardı ve buna takılmışlardı. Ben ise önce evime uğruyordum sonra nişanlım beni alıp onlara götürüyordu..Onlara gittiğim zaman yapmacık davranıyormuşum. Az arkadaşım varmış, akrabam yokmuş; arkadaşalarımla görüşmüyormuşum asosyalmişim.
Annesi onlara gittiğimde ' evlendikten sonra her akşam bizde yemek yer gidersiniz ' diyordu; 'her pazar bizde balkonda kahvaltı yaparız' diyordu.Evet bu düşüncesini kafama taktım tabii ki ama onlara birşey belli etmedim..
Nişanlım ailesinden sürekli baskı görüyor ve etkileniyormuş. Aranızda köprü kuramıyorum diyip ayrılmak istedi.
Bu arada ailesinden bana, benden ailesine laf taşıdı.. Babası evlenicek diye sürekli laf sokuyormuş artık bize bu adamdan hayır yok diyormuş..Tüm bunlardan nişanlım çok etkileniyormuş...Ailem seni istemiyor dedi..Gelinlik bakarken bile yüzüm gülmüyormuş güya..Yorgundum dedim..
Çok mutluydum nasıl bu hale geldik bir anda anlayamadım. Hazmedemiyorum bir türlü..2 hafta oldu..tamam dedim yüzüklerini vereyim dedim haftaya..2 hafta geçti yüzükleri de istemedi benden.. feysten fotomuzu silmedi ama isimlerimizin baş harflerini silmiş her yerden..ben de ayrılık kararını verir vermez hem onu hem de annesini feysten sildim..Tüm olanlara çok şaşkınım atlatmaya çalışıyorum ama olmuyor , çok özlüyorum malesef ...Hayattan tat alamıyorum, 3 ay sonra da nikah tarihimiz var..Onu da halan iptal ettirmemiş ama yakında ettirir heralde zaten..Nişanlım karakter olarak pasif-agresif kişilikte birisi..Yani sorun olduğunda sorundan kaçmayı seçiyor, çözmeyi seçmiyor hiçbir zaman, iş hayatında da böyle.. Kızdığında , alındığında birşey olduğunda düşüncelerini benimle paylaşmıyor malesef ailesine direk aktarıyormuş herşeyi..
Acaba alttan mı alsaydım idare mi etseydim diye düşünüyorum bazen..Sizce hata mı yapmışım alttan alınabilir miydi?Nasıl atlatıcam bu durumu? Zaman geçmiyor bana..Gelinliğim bile alınmıştı..Bu arada 34 yaşındayım, bir daha nerden sevdiğim insanı bulucam da evlenicem diye moralim bozuluyor..Kolay kolay hayatıma biri girmiyor zaten..O hiç sevmiyor mu özlemiyor mu beni(
tamam seni şimdi hatırladım canım, üzerinden nerdeyse 2 yıl geçmiş vay be..çok teşekkürler..Sadece konundan dolayi degil
Seninle kahve faliyla ilgili kucuk bir gecmisimiz var bu sebeple tanidik biri gibisin benim icin :)
Ozel mesajlarina bakarsan animsayabilirsin.
Actigin konulara da ismine tikla hakkinda kismini goreceksin, en altta acilan konulari goruntule gibi bisey var o sekilde ulasabilirsin.
Bu kdr şeye rağmen o mu sizden ayrıldıMerhaba,
2 hafta önce nişanı bozduk, ayrıldık. Sebep ; nişanlımın ailesi onları sevmediğimi düşünüyormuş bu nedenle beni istemiyorlarmış. Ev almamız için verecekleri maddi desteği de çekiceklermiş. Onlar çok içli dışlı bir ilişki istiyorlar; ben bu kadar içli dışlı olmak istemiyorum. Yine de haftanın bir günü onlardaydım hep. Bu sefer de işten çıkıp direk bize gel diye tutturuyorlardı ve buna takılmışlardı. Ben ise önce evime uğruyordum sonra nişanlım beni alıp onlara götürüyordu..Onlara gittiğim zaman yapmacık davranıyormuşum. Az arkadaşım varmış, akrabam yokmuş; arkadaşalarımla görüşmüyormuşum asosyalmişim.
Annesi onlara gittiğimde ' evlendikten sonra her akşam bizde yemek yer gidersiniz ' diyordu; 'her pazar bizde balkonda kahvaltı yaparız' diyordu.Evet bu düşüncesini kafama taktım tabii ki ama onlara birşey belli etmedim..
Nişanlım ailesinden sürekli baskı görüyor ve etkileniyormuş. Aranızda köprü kuramıyorum diyip ayrılmak istedi.
Bu arada ailesinden bana, benden ailesine laf taşıdı.. Babası evlenicek diye sürekli laf sokuyormuş artık bize bu adamdan hayır yok diyormuş..Tüm bunlardan nişanlım çok etkileniyormuş...Ailem seni istemiyor dedi..Gelinlik bakarken bile yüzüm gülmüyormuş güya..Yorgundum dedim..
Çok mutluydum nasıl bu hale geldik bir anda anlayamadım. Hazmedemiyorum bir türlü..2 hafta oldu..tamam dedim yüzüklerini vereyim dedim haftaya..2 hafta geçti yüzükleri de istemedi benden.. feysten fotomuzu silmedi ama isimlerimizin baş harflerini silmiş her yerden..ben de ayrılık kararını verir vermez hem onu hem de annesini feysten sildim..Tüm olanlara çok şaşkınım atlatmaya çalışıyorum ama olmuyor , çok özlüyorum malesef ...Hayattan tat alamıyorum, 3 ay sonra da nikah tarihimiz var..Onu da halan iptal ettirmemiş ama yakında ettirir heralde zaten..Nişanlım karakter olarak pasif-agresif kişilikte birisi..Yani sorun olduğunda sorundan kaçmayı seçiyor, çözmeyi seçmiyor hiçbir zaman, iş hayatında da böyle.. Kızdığında , alındığında birşey olduğunda düşüncelerini benimle paylaşmıyor malesef ailesine direk aktarıyormuş herşeyi..
Acaba alttan mı alsaydım idare mi etseydim diye düşünüyorum bazen..Sizce hata mı yapmışım alttan alınabilir miydi?Nasıl atlatıcam bu durumu? Zaman geçmiyor bana..Gelinliğim bile alınmıştı..Bu arada 34 yaşındayım, bir daha nerden sevdiğim insanı bulucam da evlenicem diye moralim bozuluyor..Kolay kolay hayatıma biri girmiyor zaten..O hiç sevmiyor mu özlemiyor mu beni(
ne yazık ki onu hayatımın merkezine almışım farkında olmadan, eski erkek arkadaşımla yalnızca pazar günleri görüşürdük..bununla öyle değildi, hafta da en az 3 gün görüşürdük..o kadar hayatıma girdi ki..şimdi boşlukta hissediyorum kendimi..ondan nasıl hala nefret edemediğimi ben de anlayamıyorum...hiçbir zaman ona aşık değildim ama çok alışmış ve çok sevmişim..Bu kdr şeye rağmen o mu sizden ayrıldıverilmiş sadakan varmış yoksa resmen sen kör olmuşsun. .
o beni bırakıp ailesinin yanına gidecekti tabii ki de..En Hayırlısı olmuş hiç düşünmeyin. Üzüntünüzü anlıyorum ama evlendikten sonra bunlar hep yaşandığı zaman boşanmakta gidiyor zaten. Allah kurtarmış laf taşıyan erkek olur mu yasürekli gel baskısı bizde de vardı en son hamileyken kafayı yedim artık bi kaçtık kaçış o kaçış eşim yanımdaydı. Senin o da olmayacaktı ne olacaktı sence?
Uzaklaş canım alttan falan alma boş ver.Merhaba,
2 hafta önce nişanı bozduk, ayrıldık. Sebep ; nişanlımın ailesi onları sevmediğimi düşünüyormuş bu nedenle beni istemiyorlarmış. Ev almamız için verecekleri maddi desteği de çekiceklermiş. Onlar çok içli dışlı bir ilişki istiyorlar; ben bu kadar içli dışlı olmak istemiyorum. Yine de haftanın bir günü onlardaydım hep. Bu sefer de işten çıkıp direk bize gel diye tutturuyorlardı ve buna takılmışlardı. Ben ise önce evime uğruyordum sonra nişanlım beni alıp onlara götürüyordu..Onlara gittiğim zaman yapmacık davranıyormuşum. Az arkadaşım varmış, akrabam yokmuş; arkadaşalarımla görüşmüyormuşum asosyalmişim.
Annesi onlara gittiğimde ' evlendikten sonra her akşam bizde yemek yer gidersiniz ' diyordu; 'her pazar bizde balkonda kahvaltı yaparız' diyordu.Evet bu düşüncesini kafama taktım tabii ki ama onlara birşey belli etmedim..
Nişanlım ailesinden sürekli baskı görüyor ve etkileniyormuş. Aranızda köprü kuramıyorum diyip ayrılmak istedi.
Bu arada ailesinden bana, benden ailesine laf taşıdı.. Babası evlenicek diye sürekli laf sokuyormuş artık bize bu adamdan hayır yok diyormuş..Tüm bunlardan nişanlım çok etkileniyormuş...Ailem seni istemiyor dedi..Gelinlik bakarken bile yüzüm gülmüyormuş güya..Yorgundum dedim..
Çok mutluydum nasıl bu hale geldik bir anda anlayamadım. Hazmedemiyorum bir türlü..2 hafta oldu..tamam dedim yüzüklerini vereyim dedim haftaya..2 hafta geçti yüzükleri de istemedi benden.. feysten fotomuzu silmedi ama isimlerimizin baş harflerini silmiş her yerden..ben de ayrılık kararını verir vermez hem onu hem de annesini feysten sildim..Tüm olanlara çok şaşkınım atlatmaya çalışıyorum ama olmuyor , çok özlüyorum malesef ...Hayattan tat alamıyorum, 3 ay sonra da nikah tarihimiz var..Onu da halan iptal ettirmemiş ama yakında ettirir heralde zaten..Nişanlım karakter olarak pasif-agresif kişilikte birisi..Yani sorun olduğunda sorundan kaçmayı seçiyor, çözmeyi seçmiyor hiçbir zaman, iş hayatında da böyle.. Kızdığında , alındığında birşey olduğunda düşüncelerini benimle paylaşmıyor malesef ailesine direk aktarıyormuş herşeyi..
Acaba alttan mı alsaydım idare mi etseydim diye düşünüyorum bazen..Sizce hata mı yapmışım alttan alınabilir miydi?Nasıl atlatıcam bu durumu? Zaman geçmiyor bana..Gelinliğim bile alınmıştı..Bu arada 34 yaşındayım, bir daha nerden sevdiğim insanı bulucam da evlenicem diye moralim bozuluyor..Kolay kolay hayatıma biri girmiyor zaten..O hiç sevmiyor mu özlemiyor mu beni(
sizce kayınvalide ve kayınbabayla çok sıkı fıkı olmak, sürekli onların evinden çıkmamak, işten çıkıp onlara direk gitmek; bu beklentileri normal mi ailenin? ben mi gerçekten kişiliğimden dolayı uyum sağlayamadım acaba? daha ne bilim nişanlıyız bu ısrar vs. nedir alışık değilim kendi ailemden ısrara o yüzden bana ters geliyor birini zorlamak.. bu nedenle nişanı bozmak istemek..tuhaf geliyor bana..
Onu tanıma süreniz zaten evlilik kararı almak için yeterli bir süre değil. Bence gerçek karakteri son süreçte ortaya çıkmaya başlamış. Biraz içiniz acıyacak ama yol yakınken dönmüş oldunuz. Geri adım da atmayın derim ben. O akıllı bir adam olsa ailesinin bu kadar çok ilişkinize dahil olmasına izin vermezdi. Ben ve eşim hiçbir zaman buna izin vermedik ve o yüzden bu konuda hiç sorun yaşamadık. Birbirimizin aile ilişkilerini de saygıyla karşıladık. Biraz ağır olacak ama onun kafasının içinde beyin olsa bu kadar bağımlı hareket etmez kendi kriterlerine göre bir hayat yaşamayı seçerdi. Siz evlenseniz ilerleyen zamanda çok daha fazla sorunla karşı karşıya kalırdınız. Ailedeki mantalite de belli. Bu kaçınılmaz bir durum. Akıllı bir insanla evlenmeyi seçin. Bu çok önemli. Ama anladığım kadarıyla nişanlınız sizden daha tam olarak vazgeçmemiş. Yoksa şimdiye kadar çoktan fotoları da silmiş nikahı da iptal ettirmiş olurdu. Belki o da sizden bir adım bekliyordur. Sizin hayatınız ama bence bir adım atmayın. Bu süreci de atlatmak için bol bol dışarı çıkın arkadaşlarınızla vakit geçirin. Film izleyin. Dram falan değil tabiki. Neşenizi yükseltecek hareketli müzikler dinleyin. Aklınıza her geldiğinde uzaklaştırın saçma bile olsa başka birşey düşünün saçma bile olsa neşeli hayaller kurun. Yalnız kalmamaya gayret edin.Ailesi ile tanıştıktan sonra sorunlar çıktı, ailesiyle tanışmadan önce zaten 6 ay beraberdik ve bu karakterini yansıtıcak herhangi bir olay vs olmamıştı..6. ayımızda evlenme teklifini etti ve ailesiyle tanıştım ve o zaman da benzer sorunlar yaşanmıştı yine aynı konular üzerine..o zaman da ilişkimiz çok iyi gidiyordu çok seviyordum başka problemimiz yok diye alttan almıştım psikolojik olarak ayrılığa hazır değildim çünkü dediğim gibi herşey güzel gidiyordu ve nişanlımın pasif agresif karakteri nedeniyle düşüncelerinden haberdar değildim..o zaman da mesela evlenme teklifi ettiğinde fazla tepki vermemişim diye bundan dolayı soğuduğunu söylemişti bana..sonra devam kararı aldık ve 1 ay sonra bana 2. kere evlenme teklifi etti.. 3-4 ay sonra da nişanlandık zaten 2 ay nişanlı kalabildik..tabii ki zayıf karakterli birini istemem haklısın, ama ona o kadar alıştım ki birden bire sanırım fazla da arkadaşım olmadığı için boşluğa düştüm..günde 3 kere telefonla konuşurduk vs.. şimdi arayan soran yok ..özlüyorum..gelinliğim alınmıştı..şok yaşıyorum..şu anda nasıl atlatacağımı bilemiyorum..
O zaman yatın kalkın sükredin. Dönerse de asla affetmeyin gitsin yoluna çok arar seni...o beni bırakıp ailesinin yanına gidecekti tabii ki de..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?