Merhaba. Senin anlattığın şeylere göre karşındaki kişi manipülatif, şiddete meyilli öfke kontrolü olmayan , saygısız, cimri, eğitimi sana denk olmayan biri. ki bu anlattığın şeyler yaşadığının şeylerin minicik bir kısmı olmasına rağmen çıkardığım kişilik özelliklerine bak. Bir kızın olduğunu hayal et, eşi böyle birisi olsun ister misin? Veya çok sevdiğin bir kız arkadaşın olsun. Onu böyle bir sevgiliden ayırmak için ne konuşmalar yapardın kim bilir.
İnsan ilişkinin içinde iken kocaman yanlışları farkedemiyor, onun yokluğunda yaşadığı acıyı aşk sanıyor , alışkanlığı bağlılık. Aynı şeyleri yaşadığım kocaman yanlışlara rağmen devam ettiğim bir ilişkim oldu. Bunun sebebi tamamen kendi çocukluk travmalarım,değersizlik hissim, onaylanma ihtiyacımdı. Sevgiyi hep bir çaba göstererek alabileceğimi sanıyordum. İlişki için mücadele etmem gerekiyor sanıyordum. Oysa ben onu o çabasızken sevdiğimi fark edince durdum, kendimi feda etmeyi bıraktım. En sonunda alıştıra alıştıra kendimi ilişkiden çıkardım. Hiç kolay olmadı ama kendimi büyüttüm resmen.(Şu an evliyim , çok sevdiğim-sevildiğim bi ilişkideyim)
Önce kendini tanı. Neden bu ilişkidesin anlamaya çalış, psikoterapi al, yaz, duygusal travmalar konusunda kitaplar oku. Ama nolursun bu ilişkiyi ciddiye bindirme, süreci uzat, bahaneler bul. Kendine odaklan . ayrılmak kendi değerini kavrayınca çok kolay olacak. Sen eğer istiyorsan o bilmem kaç liralık gelinliklere layıksın bunu da unutma. Umarım bi gün bizimle 'kendime nasıl geldim' diye ayrılık hikayenden bahsedersin :)