- 28 Ocak 2009
- 506
- 432
- 303
Babam insan sarrafıdır nişanlımın ailesi bize tanışmaya geldiğinde bir tek annesini beğenmemişti. Onlar gittikten sonra da eşinin annesi ile ilerde sorun yaşarsın çok yüz göz olma kızım demişti. Yani neticede ben KV'mi her ne kadar aylardır tanısam da resmi olarak 2 gün önce nişan yapılmış yani nişan yapana kadar canım cicim benim kızım diye ortalıkta gezip nişanı yapıp yüzüğü takınca bir anda çocuk gibi azarlamalar..
Resmen bağırdı karşımda da annem bana bakıyor ne oluyor diye. bir utandım bir kızardım ne diyeceğimi bilemedim. Normalde haftada 2 kere onlara gidiyordum annesiyle yaşadığı için nişanlım. Bugünkü olaydan sonra uzun bir süre annesini görmek istemiyorum Allaha uzak bana yakın olsun. Belki de ben böyle git gel yaptığım için o yüzü kendisinde buldu ve bugün bana bu kadar rahatça bağırabildi.
Hayır yani bağırma sebebi de komik telefonu neden açmadın. Açıklamasını da yapıyorum ses tonu hala yüksek emir vermeye hala devam. Kaç saat geçti hala sinir küpü gibi kendimi yiyorum.
Değişip düzeleceğine bende inanmıyorum kaç yaşında kadın benim için neden değişsin zaten değil mi. Ben eski mesajlarımda da dediğim gibi huzurumu kaçırmasın diye politik olup iyi davranmaya çalıştım. Arada yaptığı şeyleri nişanlıma söyledim ve her defasında ''Annem seni çok seviyor sen yanlış anlamışsın'' gibi şeylerle karşılaştım. Yani beni çok seviyor ama annesini de öyle ve asla annesinin bana kötü niyetli yaklaşabileceği ihtimalini aklından geçirmiyor. Annesi ise sadece bana değil oğluna ve diğer insanlara karşıda böyle sert ve geçimsiz bir kadın yani.
Ama işte annesi öyle diye oğlundan da nasıl vazgeçeyim sonuçta annesi ile evlenmeyeceğim evimi uzak tutarım çok sık görüşmem o da zaten anlar herhalde durumu elleşmez bize.
Aaaa süper taktik, onu kendi silahıyla vurmak yaniBüyük diye ses etmedim deme böyle başlar devamı katlana katlana gelir açmak zorunda değilsin ki açıklamaya bile gerek yok meşgul olabilirsin yanında arkadaşların olur ya hiçbir şey olmazsa canın istemez açmazsın azıcık kv den örnek al lafını söyle söyle nişanlına söylerse eğer otur ağla ben böyle bir şey demedim yanlış anlamıştır neden annen beni sevmiyor kabullenmiyor de suçu ona at
Selam kızlar,
Bugün sabah KV'nin ve nişanlımın yanındaydım. Oradan erken ayrıldık ve nişanlımla sahile gidip kahvaltı ettik. Öğlen 3 gibi de oradan ayrılarak evime döndüm. Eve döndüğüm gibi daha montumu çıkarmadan ev telefonu çalmaya başladı, onu da annem açtı. KV arıyordu. Telefonda anneme klasik nasılsınız nabersinizlerden sonra Ecez orda mı arıyorum telefonuna bakmıyor gibisinden bir şeyler söyledi. Annem de ecez eve şimdi geldi duymamıştır ben kendisine söyleyeyim gelsin telefona dedi. O da telefondan ''nasıl duymuyor duysun ben aradığımda bu telefonlar açılacak!!'' gibisinden bir iki cümle kurdu. Annem de bozmadan telefonu bana verdi ve içeri salona geçti.
(Konuşmaları nasıl duyuyorsun diyeceksiniz ev telefonu antrede ve ev de sessiz olduğu için karşıdan gelen konuşmalar çok net duyuluyordu. KV'de bağırır gibi tiz bir sesle konuştuğu için rahatça dinliyordum dediklerini)
Neyse telefonu kulağıma dayadığım gibi resmen dışarıdan da duyulacak şekilde bana bağırmaya başladı. Sanki kendi oğlunu azarlar gibi ''bu telefonlar neden açılmıyor, ben aradığımda açacaksın'' gibi emirli cümleler. Bir asabım bozuldu ki sormayın. Ağzımı da açamıyorum büyük diye nişanlımın annesi diye. Ama benim kendi annem 28 senede bana öyle bağırmadı telefonda öyle emir yağdırmadı.
Telefonu açmamamın sebebi de metrobüste duyamamış olmam. Yani insanlık hali bilerek açmama ya da görmezden gelme gibi bir durum yok. Zaten eve yeni girmişim girdiğim gibi de o aramış hani ona geri dönüş yapma fırsatı kalmamış zaten bana.
Neyse telefonda söylendi, söylendi. Konuşmalarını da annemin uzaktan duyabildiğini bildiğim için bir an önce kapatmaya çalıştım ve neticede tamam tabi evet haklısınız diye diye kapadım telefonu hızlıca. Ama kadına karşı da resmen kinlendim sinirlendim.
5-10 dk sonra nişanlım aradı naber diye. Ona da soğuk konuştum. Sordu ne oluyor diye. Dedim sonra anlatırım. Şimdi ona bu olayı anlatsam koşa koşa annesine gidecek sen neden eceze telefonda bağırdın diye kavga edecek. Annesi de ben bağırmadım yanlış anlamış diye melek rolü kesecek. Yine kötü olan ben olacağım o yüzden anlatmak da istemiyorum çok.
Kadının genel tavırları da böyle kavgacı, huysuz ve sert mizaçlı. Yani bir kendi anneme bakıyorum bir KV'ye. Aralarında huy açısından dağlar var. Benim annem asla nişanlıma telefonda ses yükseltmez mesela hiçbir koşulda öyle bir kadın değil çünkü. Ama KV maşallah daha nişandan 2 gün sonra beni çocuk azarlar gibi kalayladı telefonda.
Şu an KV'nin ne yanına gidesim ne yüzünü göresim var. Nişanlıma anlatsam mı bilmiyorum sizce ne yapmalıyım ve KV'ye bundan sonraki tavrım nasıl olmalı?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?