- 21 Temmuz 2017
- 702
- 722
- 103
Yürüme mesafesi ile 30 dk kV de bu süre daha da uzuyor tabi ki
Yürüme mesafesi ile 30 dk kV de bu süre daha da uzuyor tabi kiEvler yakın sanırım
O kadar yolu boşu boşuna gelme ihtimaline karşı haber vermiyorsa Allah sabır versin diyorum.Yürüme mesafesi ile 30 dk kV de bu süre daha da uzuyor tabi ki
Telefonlarını açma ev telefonunu da açmayın sadece nişanlının yanında ara onuSelam kızlar,
Bugün sabah KV'nin ve nişanlımın yanındaydım. Oradan erken ayrıldık ve nişanlımla sahile gidip kahvaltı ettik. Öğlen 3 gibi de oradan ayrılarak evime döndüm. Eve döndüğüm gibi daha montumu çıkarmadan ev telefonu çalmaya başladı, onu da annem açtı. KV arıyordu. Telefonda anneme klasik nasılsınız nabersinizlerden sonra Ecez orda mı arıyorum telefonuna bakmıyor gibisinden bir şeyler söyledi. Annem de ecez eve şimdi geldi duymamıştır ben kendisine söyleyeyim gelsin telefona dedi. O da telefondan ''nasıl duymuyor duysun ben aradığımda bu telefonlar açılacak!!'' gibisinden bir iki cümle kurdu. Annem de bozmadan telefonu bana verdi ve içeri salona geçti.
(Konuşmaları nasıl duyuyorsun diyeceksiniz ev telefonu antrede ve ev de sessiz olduğu için karşıdan gelen konuşmalar çok net duyuluyordu. KV'de bağırır gibi tiz bir sesle konuştuğu için rahatça dinliyordum dediklerini)
Neyse telefonu kulağıma dayadığım gibi resmen dışarıdan da duyulacak şekilde bana bağırmaya başladı. Sanki kendi oğlunu azarlar gibi ''bu telefonlar neden açılmıyor, ben aradığımda açacaksın'' gibi emirli cümleler. Bir asabım bozuldu ki sormayın. Ağzımı da açamıyorum büyük diye nişanlımın annesi diye. Ama benim kendi annem 28 senede bana öyle bağırmadı telefonda öyle emir yağdırmadı.
Telefonu açmamamın sebebi de metrobüste duyamamış olmam. Yani insanlık hali bilerek açmama ya da görmezden gelme gibi bir durum yok. Zaten eve yeni girmişim girdiğim gibi de o aramış hani ona geri dönüş yapma fırsatı kalmamış zaten bana.
Neyse telefonda söylendi, söylendi. Konuşmalarını da annemin uzaktan duyabildiğini bildiğim için bir an önce kapatmaya çalıştım ve neticede tamam tabi evet haklısınız diye diye kapadım telefonu hızlıca. Ama kadına karşı da resmen kinlendim sinirlendim.
5-10 dk sonra nişanlım aradı naber diye. Ona da soğuk konuştum. Sordu ne oluyor diye. Dedim sonra anlatırım. Şimdi ona bu olayı anlatsam koşa koşa annesine gidecek sen neden eceze telefonda bağırdın diye kavga edecek. Annesi de ben bağırmadım yanlış anlamış diye melek rolü kesecek. Yine kötü olan ben olacağım o yüzden anlatmak da istemiyorum çok.
Kadının genel tavırları da böyle kavgacı, huysuz ve sert mizaçlı. Yani bir kendi anneme bakıyorum bir KV'ye. Aralarında huy açısından dağlar var. Benim annem asla nişanlıma telefonda ses yükseltmez mesela hiçbir koşulda öyle bir kadın değil çünkü. Ama KV maşallah daha nişandan 2 gün sonra beni çocuk azarlar gibi kalayladı telefonda.
Şu an KV'nin ne yanına gidesim ne yüzünü göresim var. Nişanlıma anlatsam mı bilmiyorum sizce ne yapmalıyım ve KV'ye bundan sonraki tavrım nasıl olmalı?
Ne alaka?Hani daha nişan 2 gün önce olmuş hemen kızıma laf etmeye ezmeye başladılar diye görüp üzülmesin diye konuyu bir an önce kapatıp telefonu kapatmaya çalıştım açıkçası.
Allah benzetmesin, çok benzerini yaşadım.Selam kızlar,
Bugün sabah KV'nin ve nişanlımın yanındaydım. Oradan erken ayrıldık ve nişanlımla sahile gidip kahvaltı ettik. Öğlen 3 gibi de oradan ayrılarak evime döndüm. Eve döndüğüm gibi daha montumu çıkarmadan ev telefonu çalmaya başladı, onu da annem açtı. KV arıyordu. Telefonda anneme klasik nasılsınız nabersinizlerden sonra Ecez orda mı arıyorum telefonuna bakmıyor gibisinden bir şeyler söyledi. Annem de ecez eve şimdi geldi duymamıştır ben kendisine söyleyeyim gelsin telefona dedi. O da telefondan ''nasıl duymuyor duysun ben aradığımda bu telefonlar açılacak!!'' gibisinden bir iki cümle kurdu. Annem de bozmadan telefonu bana verdi ve içeri salona geçti.
(Konuşmaları nasıl duyuyorsun diyeceksiniz ev telefonu antrede ve ev de sessiz olduğu için karşıdan gelen konuşmalar çok net duyuluyordu. KV'de bağırır gibi tiz bir sesle konuştuğu için rahatça dinliyordum dediklerini)
Neyse telefonu kulağıma dayadığım gibi resmen dışarıdan da duyulacak şekilde bana bağırmaya başladı. Sanki kendi oğlunu azarlar gibi ''bu telefonlar neden açılmıyor, ben aradığımda açacaksın'' gibi emirli cümleler. Bir asabım bozuldu ki sormayın. Ağzımı da açamıyorum büyük diye nişanlımın annesi diye. Ama benim kendi annem 28 senede bana öyle bağırmadı telefonda öyle emir yağdırmadı.
Telefonu açmamamın sebebi de metrobüste duyamamış olmam. Yani insanlık hali bilerek açmama ya da görmezden gelme gibi bir durum yok. Zaten eve yeni girmişim girdiğim gibi de o aramış hani ona geri dönüş yapma fırsatı kalmamış zaten bana.
Neyse telefonda söylendi, söylendi. Konuşmalarını da annemin uzaktan duyabildiğini bildiğim için bir an önce kapatmaya çalıştım ve neticede tamam tabi evet haklısınız diye diye kapadım telefonu hızlıca. Ama kadına karşı da resmen kinlendim sinirlendim.
5-10 dk sonra nişanlım aradı naber diye. Ona da soğuk konuştum. Sordu ne oluyor diye. Dedim sonra anlatırım. Şimdi ona bu olayı anlatsam koşa koşa annesine gidecek sen neden eceze telefonda bağırdın diye kavga edecek. Annesi de ben bağırmadım yanlış anlamış diye melek rolü kesecek. Yine kötü olan ben olacağım o yüzden anlatmak da istemiyorum çok.
Kadının genel tavırları da böyle kavgacı, huysuz ve sert mizaçlı. Yani bir kendi anneme bakıyorum bir KV'ye. Aralarında huy açısından dağlar var. Benim annem asla nişanlıma telefonda ses yükseltmez mesela hiçbir koşulda öyle bir kadın değil çünkü. Ama KV maşallah daha nişandan 2 gün sonra beni çocuk azarlar gibi kalayladı telefonda.
Şu an KV'nin ne yanına gidesim ne yüzünü göresim var. Nişanlıma anlatsam mı bilmiyorum sizce ne yapmalıyım ve KV'ye bundan sonraki tavrım nasıl olmalı?
Ayrıca bu kadın sizi istemiyor benden söylemesi, oğlunun hatrına okey demiş anlaşılan. Herhalde kendisi beğenmişti oğluna birini olmayınca hıncı sizden alıyorsen çok geliyorsun bu kadar çok görüşürsen erkek sana doyar sonra sıkılır daha evlenmeden bırakır falan demişti
tamam tabi evet haklısınız diye diye
Keşke uygun bir uslupla 28 yaşında bir insanım, bana çocuğunuz gibi bağıramazsınız, ki insan çocuğuna bile dinleyip anlamadan bağırmaz deseydiniz.
Hiç bir şey demediniz, bari hakvermeseydiniz....
Ağzının payını vermezsen daha çok çekersin.
Nişanlınıza şikayet eder gibi söylemek yerine, kv'niz birdaha bağırarak konuşursa sizinle, benimle konuşurken ses tonunu düşürür müsün rahatsız oluyorum diye kibarca uyarabilirsin.
Ve hiçbir zaman kv ne kadar iyi olursa olsun mesafeni koru ona karşı.
Sık görüşme ne kadar sık görüşürsen o kadar canın sıkılır, kendi annenin sana yapmadığını başka bir kadının sana yapabilmesi çok sıkar canını.
Tavrını belli et ama kaynana çünkü ona belli etmezsen nişanlın bir süre sonra annesi ile ilgili şikayetlerini dinlemekten sıkılacak ve en ufak bir eleştirini bile kötüye yormaya başlayacak, sonuçta annesi olduğu için iyi yönlerini sana göstermeye çalışıp senin fikirlerini değiştirmeye uğraşacak.
O yüzden nasıl yeri geliyor annelerimize tepkimizi en sert şekile belli ediyorsak kv'lere de aynı şekilde tepkimizi belli etmek gerekiyor yoksa karşıdaki insan neye kızdığınızı neye kırıldığınızı anlayamaz ve devam eder hareketlerine devam ettikçe de siz yıpranırsınız.
Eğer bunları bildiği halde yapmaya devam ediyorsa zaten umursamana bile değmeyecek bir insandır.
Ee o kadar aramış bekleyememis ne icin?yani derdi ne.azarlayıp kapattı mi hemen.hayat memat meselesi bişey mi varmış.madem annenizin yanında bişey demek istemediniz en yakın görüşmenizde açık açık söyleyin.daha başında iken.ya da karakteri bu diyip böyle devam edin.daha da abartsın
Sadece sevdiğin adam ile değil inan bana ailesi ile de evleniyorsun
Bekarken bu lafı söyleyenlere inanmayıp saçma geliyordu hepsine içimden kızıyordum yanlız gerçekler benim hayal ettiğim gibi değilmiş
Ne kadar görüşmesende ömür boyu senin kV birlikte gideceğiniz ortamlar birlik olacağınız zamanlar olacak
Sana tavsiyem nişanlına içinde tutabilirsen anlatma çünkü o annesinin sana kendi yanında davrandığı ana şahit oluyor
Senin dediklerini kavramakta güçlük çekecek kavrayamayacak
Tabiki annesi için sevdiğinden vazgeçme kV dediklerini yaptıklarını kafana takma üzerinde düşünme anı yaşa ve geç
Gereken yerlerde de cevabını en güzel üslup ile ver
Sessiz kalınca saygılı olunmuyor
Aferin haklısınız demeye devam et hatta de ki durun biraz da diğer kulağıma dayayayım ona da bağırın.
Bu ne korkaklık ya? Neden sesinizi çıkaramıyorsunuz ki? O kim oluyormuş da bağırıp azarlıyormuş pardon? nişanlının annesi o senin değil nokta. Asla sana bağıramaz ve azarlayamaz büyüklük böyle bişey değil. Kadına cevap veremedin bari çok net bir şekilde nişanlına çizgini belli et. Bana bu şekilde davrandı bundan sonra bir daha aynısı olursa kusura bakma ben de alttan alamyacağım 28 yaşında kadınım ben çocuk değilim de. Aşırı sinirlendim ya.
Ay bu yarin obur gun neler yapar sana tahmin edemiyorum.
Hatta esyandan, cocugunun bakimina kadar da karisir bu tip.
Belli cunku. Dedigi olsun isteyen narsist biri gibi. Kolay gelsin ne diyim.
Telefonlarını açma ev telefonunu da açmayın sadece nişanlının yanında ara onu
Ne alaka?
Kadın zaten telefonda annenize de bir ayar kaymış sizin üzerinizden, anneniz anlamıyor mu telefonda zaten size bağırdığını?
Onu geçtim sizin duyduğunuzu anneniz duymuyor mu?
Sizin ki idare etmek değil kusura bakmayın bir an nutkunuz tutulmuş belki şaşkınlıktan, belki alışık olmadığınızdan cevap verememişsiniz işte. Ama üzgünüm siz bu adamla evlenecekseniz o nutku gargara yapıp bir açın ve bir an evvel alışın yoksa bu kaynana sizi harcar üzerine oturur kahve içer. Açın o dilinizi şakıyın biraz allasen
Yılanın başını küçükken ezikceksin ki sonra sen ezilmeyesin.böyle insanları alttan aldıkça her geçen gün dozunu terbiyesizliğini daha çok arttırırlar.Bu gerek kv için gerek etrafındaki diğer insanlar için geçerli.Nacizane görüşümdür hayatta en çok kendinize değer verin.Nişanlınıza da uygun bir dille durumu anlatın bilsin.hayatınızı paylaşcaksınız,içinize atmayın.
Allah benzetmesin, çok benzerini yaşadım.
Peki ben ne yaptım?
Kv sustum, Nişanlıma anlattım. Nişanlımla bağıra çağıra kavga, nişan attık. Ardından binbir diller ikna ol, barış. Kv tavırlarına devam etti. Evlendik. Arttırdı, gerek sustum gerek ağzının payını verdim. Öyle altta da kalmadım.
Sonuç?
Bir yıllık evlilik, birkaç aya boşanıcaz. Kendi sorunlarımıza kv tuz biber oldu. Tahammül sınırı denen bi şey kalmadı.
Dedim ya Allah benzetmesin.
Yok yavrum onlarda da huzur yok. Sadece çocukları var ve onun hatrına devam ettiriyorlar, kör topal.Artık telefonlarına özellikle çıkmamayı düşünüyorum evden arayıp bir şekilde ulaşırsa da telefonumu çok fazla kullanmıyorum der geçerim. Şurada okuduğum yorumlardan sonra gördüm ki kendimi de parçalasam yine yaranma şansım olmayacak yıllar da geçse de buna benzer olaylar yaşanacak. Kadın karakter olarak da sinirli asabi birisi. Yani biz evdeyken oğlu ile falan da kavga ediyor benim yanımda.
Mesela benim annem eşim bizdeyken asla ses yükseltmez benle tartışmaz. Varsa bir sorun onda da susar evde yalnız kalmamızı bekler. Kalkıp da 3. kişilere taşırmaz aile içi sorunları. Ama bu kadında hiç utanma sıkılma da yok car car bağırışıyor ev içinde bende orada misafirken.
Nişandan önce gittiğimde hiç ses çıkarmazdı benden birşey istemezdi hep oğlundan isterdi. Dün akşam onlardayız akşam yemeği yiyoruz. Bana sürekli onu getir bunu götürlü konuşmalar yapıyor. Bir an diyesim geldi 2 günde mi açıldı diliniz diye. Yani resmen yüzükleri takana kadarmış yüzükten öncesi çok farklı sonrası çok farklı oldu.
Oğluna ulaşamamış benim yanımda diye beni aramış. Bana da ulaşamayınca evi arıyor o sırada da ben eve yeni giriyorum. Telefonu da annem açınca önce ona söyleniyor sonra telefona beni istiyor. Ben gidince de basbaya bağırır bir ses tonu ile neden telefonlarımı açmıyorsun ben arayınca o telefonlar açılacak diye konuşuyor. Valla şunu yazarken sesi kulağımda çınlıyor kadın nasıl değişti aklım almıyor 2 günde.
Nişanlıma şikayet etmekten ziyade olayı olduğu gibi anlatıp ben bir süre size gelmek istemiyorum dışarıda görüşelim ya da sen bize gel akşam ailemle yemek yeriz falan diyeceğim. Çünkü şimdi annesine kızdığımdan ötürü ona da soğuk konuştum oda bozuldu bugün telefonda akşam üzeri konuşurken. Başkasına kızıp tepkimi ona yansıtmak ve aramı kötü etmek de istemiyorum. Bu nedenle ona olayı anlatıp tatlı bir dille bir müddet size gelmeyeyim annen de sınırını anlasın demeyi planlıyorum. Hani onu da yanıma çekerim belki böylece o da annesi ile bazen böyle tartışmalar yaşadığı için bana destek olur.
Ya da bir ihtimal ben böyle konuşunca o da beni kaybetme korkusu ile gidip annesine saldıracak sen neden eceze telefonda bağırıyorsun diye. Bunun sonucunda da kadın bana karşı kinlenecek sonrası Allah kerim gelin kaynana savaşları başlasın.
Korkaklık annesinden korkmak değil de, sevdiğim insanla arama girer fitne fesat sokar diye daha çok. Yani birisinden korkmak değil de sevdiğim insanı kaybetme korkusu. 28 senedir ilk defa birisini gerçekten içten dolu dolu sevdim ve anne gibi bir faktör yüzünden aramın açılmasını istemiyorum soğumak istemiyorum yani alttan almamın sebebi sadece buydu diyebilirim.
Şu anda da zaten her şeye mutlaka bir kulp buluyor. Doğum gününde eşime aldığım giysiyi beğenmedi. Ki kendisi hiçbir şey almamıştı. Yemek yapıyorum mutlaka bir kusur buluyor. Evden çıkıyoruz bana saçını topla diyor. Gülerek geçiştiriyorum üsteliyor topla bu halde sokağa mı çıkacaksın diye. Toplarım toplamam yahu sana ne benim yanımdaki adam bana karışmıyor sen kim oluyorsun da sokağa çıkıyorum diye saç topla diyorsun. Her şey onun kurallarına onun doğrularına göre olsun istiyor. Ne bileyim kötü bir durum işte çok kötü.
Bu olaylar olmadan önce evi annesine yakın tutalım diyordum çünkü eşimin iş yeri de orada. Ama şu olaylardan sonra KV'den olabildiğince uzakta kiraya çıkacağım ki zırt pırt gelemesin diye. Kadın tüm iyi niyetimi sömürdü ve kendinden uzaklaştırdı beni zorla.
Kendi telimi açmayacağım ancak ev telefonuna müdahale edemem ailemle yaşıyorum anne baba da var yani evde. İlla ki herhangi bir anda arayıp ulaşacaktır yine bize. Annem de o kadar sessiz kadın ki hanımlığından ödün verip de cazgırlık yapamaz ona. Ne yapacağız bilmiyorum uzak durmak en iyisi gibime geliyor. Bu akşam da nişanlım ile konuşacağım işte biraz sonra yanına giderek.
Annem de ben de alışık olmadığımızdan ötürü karşılık veremedik aynen öyle. Kadın zaten karakter olarak sıkıntılı birisi normal değil. İlaç kullanıyor psikologa gittiğini biliyorum da rahatsızlığı ne bilmiyorum. Yorumlarda birisi öyle bir anda bağırıp çağırıyorsa panik atak olabilir demiş. Olabilir çünkü telefonu açmadım diye bu kadar tepki vermezdi normal bir insan olsa.
Evet canım bu akşam konuşacağım çünkü benim de huyum var içime atınca sessizleşiyorum ve bu defa nişanlımda aramızda bir problem var sanıyor. Halbuki bu olayda nişanlımın hiçbir alakası yoktu ama mesela aradığında onu da tersledim ona da soğuk konuştum. İster istemez tavır aldım yani. Bu yüzden biraz sonra gidip düzgünce konuşup benim sinirim sana değildi annen ile böyle böyle oldu diye durumu açıklamak en mantıklısı olacaktır.
Valla ne diyeyim kimse boşanmak için evlenmiyor ama işte bazen istemediğimiz sonuçlar ile karşılaşabiliyoruz. Beni de ailem büyüklere saygılı yetiştirdi anne baba öğretmen olunca aldığın aile terbiyesi 45 50 yaşında bir kadına ''benimle doğru konuşun!!'' demeye dil vardırtmıyor. Aslında en iyisini o cümleyi kurabilen kadınlar yapıyor. Belki kötü kadın oluyorlar ama en azından bizim gibi evliliklerinin huzuru kaçmıyor.
Konu benim değil:)Ancak boyle bir olay daha denk getirirseniz durumu toparlayabilirisiniz kadin sizi bir kere azarlamis ustune annenizide azarlamis tepkisiz kalmak sadece oglunun dikkatini ceker nedenini sorar ve gorusmeye zorlar. Burda kimse car car kavga edin demediki neden bagirdigini sorun dedi siz uzerine haklisiniz demissiniz zamaninda mudahale hayat kurtarir kangren olana kdr beklemek var erken mudahale var tercih sizin
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?