Arkadaşlar selam, buraya asla konu açacağımı düşünmezdim. Kısaca kendimi ve hayatımı özetleyeyim. 25 yaşında, üniversite mezunu yabancı bir şirkette finansal danışmanlık yapan bir kadınım. Annem babam boşanmıl oldğu için babanne ve dedemle yaşıyorum. Dedem ise geçtiğimiz nisan ayında vefat etti, kendisine çocukları bakmadığı için kanser tedavisi süresince son anına kadar 5 sene ben baktım. Nişanlımla ise 2 yıl önce tanıştık. 8 aydır nişanlıyız. Ben daha önce 2 ilişki yaşadığım için nişanlımla tanıştığımda artık ciddi olmasını istediğimi böyle bir şey düşünmüyorsa ayrılabileceğimizi söyledim hatta benim hayatımın onun için çok yorucu olacağını onun daha sakin bir hayatı hak ettiğini söylediğim için 6 ay kadar sevgili olmadık ama o beraber aşabileceğimizi söyledi hep bı yüzden bir ilişkiye başladık. Birbirimizi çok seviyorduk, hala da seviyoruz. Dedem son zamanlarda kötüleştiğinde nişanımızı erken yapmaya karar verdik, görmesini istedim çünkü. Nişanlım 27 yaşında, annesi de kanser tedavisi görmüş bir kadın. Görümcem ise liseden arkadaşımdı. Ailesi başta beni hiç istemedi, nişan yapmak için oğlullarının küçük olduğunu, genç olduğu için kayınvalide olmaya falan hazır olmadığını söyledi. Neyse bir şekilde bunları aştık. Nişanlandık. Nişanımızın afterında görümcemin sevgilisi gelip ortamda garip garip davrandı, görümcemle aram bozuldu, kendisi zaten şımarık biri, istediği olmayınca (ben çocuğun kıza davranışını ve nişanlımın sinirli tavrını görünce davranışını düzeltmesini istediğimde kalkıp masayı terk etti falan) büyük sıkıntılar oldu. Nişanlım bu süreçte de hep arkamdaydı, annesi “onun annesi yoktu ben ona annelik yaptım”deme cürretinde bulundu (annelik falan yapmadı, dedem öldü, tüm gün beni aramadı mesaj bile atmadı akşam 10 dakika gelmekle yetindi bu annelik mi?) sonrasında ise kendi ailesini çok düşünen bir kadın değil güya çocuklarına bağlı ama nişanlıma nişan sürecinde kardeşi için kredi çektirdi kardeşi tabiki ödemedi, beni nişana çağırıp arabalarındaki yerimi komşusuna verdi, siz kızın (benim) arabamla gelirsiniz dedi, (araba benim değil, dedemin ve eski bir araba) , ailesinin yaptıkları yüzünden baya aram bozuldu. Dışardan görseniz harika bir aile pozlarındalar, ben babamla kavga ettim diye bana sizin aile yapınızı biliyoruz dediler ama bizim ailemiz onlara karşı bir gün saygısızlık yapmadılar. Biz düğün istemedik ama annesiyle babası illa yapıcaz dediler, ama paraları yok. Babası bankadan emekli 45 yaşında ama çalışmıyor. Kayınvalidem ise markette çalışıyor. Sorun şu: ailede para biriktirme diye bir kavram yok. Beni oyalıyorlar gibi hissediyorum. Nişanlımın maaşı benim iki katım, ev kredisi ödüyor ama o evin borcunu da 1m ben kapattım. (Tabiki noterde sözleşmeyle). Ortak bankada kasamız olduğu için biriktirdiği tutarları biliyorum. Nişanlımın ailesinin ancak bir bilezik alacak kadar paraları var, bu düğün nasıl olacak? Nişanlımla defalarca para biriktirmemesi yüzünden kavga ettik, hala kenarda 100 bin lira parası var. Manevi olarak sevgilim çok iyi ama maddi olarak kullanılıyor gibi hissediyorum. Nişanı atmalı mıyım? Evin borcunu ben kapatıyorum, (bana geri verecekler ev satılırsa aylardır ilanda) eve süpürge alınıyor taksiti ben ödüyorum, biz onlardan bohça falan da istemedik illa yapıcam dedi, ortada bohça yok nişanlanalı 10 ay olmuş tam, nişanlım hala evleneceğimizin farkında değil sürekli ailesine para veriyor ama bizde para yok. Nasıl yapmalıyım? Çok soracağım kimse yok tecrübeliler yol gösterebilir mi?
25 yasında bu kadar parayı bırıktırmesı ıcın ya gece gunduz demeden cok calismasi gerek yada miras yollu kaldi yada gitti kredi cekti halletti. Ne olursa olsun resmen aralarına girmek için her seyı yapmış. Ama cocuk bunla evlenmeyecek aile istemşyor asla. Yaş 25 hem evlilik için erken hemde 1 m kim kime verir ne alaka yani gözünü açmaya calisanlara da laf ediyor dkdkdks
