Siz millete üzülecegınıze derdınıze yanın bence. Burda en buyuk kayba ugrayan sızsınız cunku. Bırde atanırsanız ohh ideal gelın adayı. Nısanlın bı 4bın tl maaslık ıs daha bulamayacagına gore, allah sızı bunlardan koruyor bence. Evlenmenızı gecıktırerekBana söyledikleri bu yönde. Adam nafaka vermeyi kabul etmiyormuş, hapis yatmaya bile razıymış. Nasıl olur aklım almıyor, boşanınca insan eşinden ayrılıyor çocuklarını nasıl bırakır, nasıl düşünmez. Çok üzücü durumlar
Bir üyemiz demiş ki çok nahifsiniz ama bence hafif kalmis gerçekten çok safsın kardeşim. Yok ağlayacak yok kötü falan bunlar hep hikaye. Bu devirde kimse kimseyi hicbir seye m3cbur tutamaz. Adam olsa zaten kusura bakmayın benim de eşim olacak insana karşı sorumluluğum var der bir an evvel senle evlenmeye bakar. Bu kafadaki bir adamı ve ailesini omur boyu sırtında tasiyacagina 3 gün 5 gün ağla daha iyi. O onların derdi çocukların hareketli olması da ablasının çalışamaması da evin küçük olması da onların derdi ve seni ilgilendirmez. Senin derdin zaten sana yeter bir de o insanları mi cekeceksin. Nişanln dediğim gibi biri olsaydı devam et derdim. Ama ayrı eve çıkmasa bile bu adam omur boyu aldığını onlara verecek. Bir süre sonra ne sevgi kalacak ne saygı bu işin sonu her türlü boşanma. Bence artık gözyaşına ezikligine kanma yoksa coookkk pişman olursun benden söylemesi.
Merak edip tüm yorumlarınızı okudum. Çok açık net söylüyorum evlenirseniz hayatınızın hatasını yaparsınız. Aşk bu tarz bi evlilikte 3 ayda biter. Yapmayın
Ahhh ahhh seni daha cooook üzerler bebişim. Inşallah bu aileden kurtulup gerçekten kadrini kıymetini bilecek ve senin bu iyi niyetinden yararlanmayacak bir aileyle karşılaşırsın
Hepinize iyi huzurlu akşamlar
Kafama takılan bir konu var. Nişanlımın ablasının çok kötü giden bir evliliği vardı, eşi olacak insandan gerçekten çok çekti. Üç çocuğu var. 10-7-5 yaşlarında. Sonunda şükür ki boşandılar. Şimdi ailesinin evinde hep beraberler. Ama ayrı eve çıkmak istiyor çocuklarıyla. Çünkü anne baba yaşlı olunca haliyle küçücük evde 7-8 kişi yaşamak çok zor. Ailesinin durumu ne yazık ki iyi değil. Kendileri zar zor geçiniyor açıkçası.
Bu sebeple kirayı, yiyecek içecek ev alışverişi, çocukların masrafını nişanlım karşılayacakmış. Bir de ev eşyaları alınacak borç harçla. Üç çocukla da ablası çalışamıyor. Ben bu durumun abartı olduğunu düşündüm bilemiyorum. Ve ablasıyla yaşamaya başlayacak, korkmasın destek de olsun diye. Yani evlilik hayatı gibi o eve ve çocuklara bakacak. Çok garip değil mi? Yanlış düşünüyor da olabilirim. Bana sen olsan sende aynısını ablan için yapardın diyor. Ama biz evlilik hazırlığındayız, inanın çok zorlanıyoruz. Ben çalışıyorum, kendime ayırmıyorum hemen altın yapıyorum. Nişanlımın yaptığı altınlarda ablasına gidecek. Bu duruma sinirlendim ve belirttim. Ben yardım etmezsem ne yapacak içim el vermiyor diyor. Ablası ruhen baya kötü durumdaymış. Çevreden dul kavramını da etiketledikleri için. E bizim evlilik de bu sebeple ertelenmiş oluyor, çok üzüldüm. Ne desem fesat gibi görüneceğim. Boşandığı eşiyle kurtulsun diye anlaşmalı boşandılar. Hiçbir şekilde maddi talep yok. Ki olsa bile o adam asla bir kuruş vermez, ölse vermez. Bu arada evli bir ablası daha var, o da elinden geldiğince yardım edecekmiş ama ufak bir bütçe. Onunda elinden gelen o çünkü.
Bu durumu nasıl halledebiliriz? Uyku uyuyamıyorum, gerçekten kötü mü düşünüyorum, bencillik mi ediyorum objektif yorumlara çok ihtiyacım var.nişanlımında canı çok sıkkın, o da üzülüyor bu duruma. bilemiyorum çocukların okul masrafları, yemek ev alışverişleri nasıl olur.. Bende bu durumda ablama yardım ederdim asla onu tek bırakmazdım ama bu kadar da yardım edebileceğimi düşünmüyorum
Senin yerinde olsam cıldırırdım tabiki ablasına yardımcı olmalı bunda hiçbirşey yok ama bence ablasının yaptıgı da bencillik elin tutuyor ayagın tutuyor cocuguna annen baksın güzelce çalış acıkcası böyle millete yıkılan insanlardan hiç haz etmem kimseye yük olma hayır zaten bu böyle gitmez ki nereye kadar çok mantıksız... sizin için üzüldüm umarım herşey iyi olurHepinize iyi huzurlu akşamlar
Kafama takılan bir konu var. Nişanlımın ablasının çok kötü giden bir evliliği vardı, eşi olacak insandan gerçekten çok çekti. Üç çocuğu var. 10-7-5 yaşlarında. Sonunda şükür ki boşandılar. Şimdi ailesinin evinde hep beraberler. Ama ayrı eve çıkmak istiyor çocuklarıyla. Çünkü anne baba yaşlı olunca haliyle küçücük evde 7-8 kişi yaşamak çok zor. Ailesinin durumu ne yazık ki iyi değil. Kendileri zar zor geçiniyor açıkçası.
Bu sebeple kirayı, yiyecek içecek ev alışverişi, çocukların masrafını nişanlım karşılayacakmış. Bir de ev eşyaları alınacak borç harçla. Üç çocukla da ablası çalışamıyor. Ben bu durumun abartı olduğunu düşündüm bilemiyorum. Ve ablasıyla yaşamaya başlayacak, korkmasın destek de olsun diye. Yani evlilik hayatı gibi o eve ve çocuklara bakacak. Çok garip değil mi? Yanlış düşünüyor da olabilirim. Bana sen olsan sende aynısını ablan için yapardın diyor. Ama biz evlilik hazırlığındayız, inanın çok zorlanıyoruz. Ben çalışıyorum, kendime ayırmıyorum hemen altın yapıyorum. Nişanlımın yaptığı altınlarda ablasına gidecek. Bu duruma sinirlendim ve belirttim. Ben yardım etmezsem ne yapacak içim el vermiyor diyor. Ablası ruhen baya kötü durumdaymış. Çevreden dul kavramını da etiketledikleri için. E bizim evlilik de bu sebeple ertelenmiş oluyor, çok üzüldüm. Ne desem fesat gibi görüneceğim. Boşandığı eşiyle kurtulsun diye anlaşmalı boşandılar. Hiçbir şekilde maddi talep yok. Ki olsa bile o adam asla bir kuruş vermez, ölse vermez. Bu arada evli bir ablası daha var, o da elinden geldiğince yardım edecekmiş ama ufak bir bütçe. Onunda elinden gelen o çünkü.
Bu durumu nasıl halledebiliriz? Uyku uyuyamıyorum, gerçekten kötü mü düşünüyorum, bencillik mi ediyorum objektif yorumlara çok ihtiyacım var.
Bence sana haksızlık gibi ya. Nebilim ablasını düşünmesini falan güzel bişey ama nişanlımla olmasa ayrı eve çıkabilecekmiydi mecbur katlanacakti ailesinin yanında ablasının bu durumda ayrı eve çıkmaması gerekiyor bence kendi mesleği falan olsa tamam ama anladığım kadarıyla yok buyuzden ailesinin yanında kalmalıHepinize iyi huzurlu akşamlar
Kafama takılan bir konu var. Nişanlımın ablasının çok kötü giden bir evliliği vardı, eşi olacak insandan gerçekten çok çekti. Üç çocuğu var. 10-7-5 yaşlarında. Sonunda şükür ki boşandılar. Şimdi ailesinin evinde hep beraberler. Ama ayrı eve çıkmak istiyor çocuklarıyla. Çünkü anne baba yaşlı olunca haliyle küçücük evde 7-8 kişi yaşamak çok zor. Ailesinin durumu ne yazık ki iyi değil. Kendileri zar zor geçiniyor açıkçası.
Bu sebeple kirayı, yiyecek içecek ev alışverişi, çocukların masrafını nişanlım karşılayacakmış. Bir de ev eşyaları alınacak borç harçla. Üç çocukla da ablası çalışamıyor. Ben bu durumun abartı olduğunu düşündüm bilemiyorum. Ve ablasıyla yaşamaya başlayacak, korkmasın destek de olsun diye. Yani evlilik hayatı gibi o eve ve çocuklara bakacak. Çok garip değil mi? Yanlış düşünüyor da olabilirim. Bana sen olsan sende aynısını ablan için yapardın diyor. Ama biz evlilik hazırlığındayız, inanın çok zorlanıyoruz. Ben çalışıyorum, kendime ayırmıyorum hemen altın yapıyorum. Nişanlımın yaptığı altınlarda ablasına gidecek. Bu duruma sinirlendim ve belirttim. Ben yardım etmezsem ne yapacak içim el vermiyor diyor. Ablası ruhen baya kötü durumdaymış. Çevreden dul kavramını da etiketledikleri için. E bizim evlilik de bu sebeple ertelenmiş oluyor, çok üzüldüm. Ne desem fesat gibi görüneceğim. Boşandığı eşiyle kurtulsun diye anlaşmalı boşandılar. Hiçbir şekilde maddi talep yok. Ki olsa bile o adam asla bir kuruş vermez, ölse vermez. Bu arada evli bir ablası daha var, o da elinden geldiğince yardım edecekmiş ama ufak bir bütçe. Onunda elinden gelen o çünkü.
Bu durumu nasıl halledebiliriz? Uyku uyuyamıyorum, gerçekten kötü mü düşünüyorum, bencillik mi ediyorum objektif yorumlara çok ihtiyacım var.
Evlilik hazirligi yapan bir kardesim var,cocuklarima hediye almak istiyor,aldirmiyorum vallahi.
