- Konu Sahibi sophiekowalsky
- #1
Kızlar merhaba,
8 aydır süren bir ilişkim var 5 aydır nişanlıyız. Ben 30 o 32 yaşında ve yengeç burcu. Nişana kadar mükemmel bir ilişkimiz vardı. Herşey süper ilgi alaka sevgi falan harikaydı. Nişandan sonra azaldı azaldı azaldı artık kendimi değersiz hissetmeye başladım. Defalarca konuştum her seferinde haklısın deyip özür diledi ama bir şey değişmedi. Baktım kendini çekiyor ben de kendimi çektim. Ben çektikçe o da çekti ve 3 hafta ara verdik. İlk haftanın sonunda görüşmek istedim. Kafam karışık ne yapacağımı bilmiyorum ne düşüneceğimi bilmiyorum karar veremiyorum. Senden ayrılmak istemiyorum pişman olmaktan çok korkuyorum ama şuan sana adım da atamıyorum dedi. Peki dedim. 15 gün daha konuşmadık sonra aradım tekrar görüşelim diye oturduk konuştuk güzelce. Evlenmekten korktuğunu sorumluluktan korktuğunu söyledi. Çok erken nişanlandık nişanı biraz daha uzatalım bakalım bizim ilişkimiz benim evlilik korkum yüzünden mi bozuldu yoksa bozulacağı mı vardı dedi. Bu arada bozuldu dediği benim şikayetlerim muhtemelen çünkü bana bu güne kadar en ufak şikayette bulunmadı kavga dahi etmedik. Ailelerimiz çok iyi anlaşıyor biz ailelerle çok iyiyiz. Maddi sıkıntıları var işleri çok bozuldu ama aileler her desteği göstermeye hazır. Dün yine ilgisizliğine dayanamayıp aradım bir kez daha konuştum. Ben seninle konuşuyorum mesajlaşıyorum var olduğunu biliyorum görüşememek çok sorun değil diyor. Müsait olduğunuzda görüşürüz zaten diyor ama buna zaman yaratmıyor. Ben artık sevgisinin yada aşkının bittiğine o yüzden uzak durduğuna inanmaya başladım. Çok uzun oldu biliyorum ama akıl verin ne olur. Ne yapmalıyım?
8 aydır süren bir ilişkim var 5 aydır nişanlıyız. Ben 30 o 32 yaşında ve yengeç burcu. Nişana kadar mükemmel bir ilişkimiz vardı. Herşey süper ilgi alaka sevgi falan harikaydı. Nişandan sonra azaldı azaldı azaldı artık kendimi değersiz hissetmeye başladım. Defalarca konuştum her seferinde haklısın deyip özür diledi ama bir şey değişmedi. Baktım kendini çekiyor ben de kendimi çektim. Ben çektikçe o da çekti ve 3 hafta ara verdik. İlk haftanın sonunda görüşmek istedim. Kafam karışık ne yapacağımı bilmiyorum ne düşüneceğimi bilmiyorum karar veremiyorum. Senden ayrılmak istemiyorum pişman olmaktan çok korkuyorum ama şuan sana adım da atamıyorum dedi. Peki dedim. 15 gün daha konuşmadık sonra aradım tekrar görüşelim diye oturduk konuştuk güzelce. Evlenmekten korktuğunu sorumluluktan korktuğunu söyledi. Çok erken nişanlandık nişanı biraz daha uzatalım bakalım bizim ilişkimiz benim evlilik korkum yüzünden mi bozuldu yoksa bozulacağı mı vardı dedi. Bu arada bozuldu dediği benim şikayetlerim muhtemelen çünkü bana bu güne kadar en ufak şikayette bulunmadı kavga dahi etmedik. Ailelerimiz çok iyi anlaşıyor biz ailelerle çok iyiyiz. Maddi sıkıntıları var işleri çok bozuldu ama aileler her desteği göstermeye hazır. Dün yine ilgisizliğine dayanamayıp aradım bir kez daha konuştum. Ben seninle konuşuyorum mesajlaşıyorum var olduğunu biliyorum görüşememek çok sorun değil diyor. Müsait olduğunuzda görüşürüz zaten diyor ama buna zaman yaratmıyor. Ben artık sevgisinin yada aşkının bittiğine o yüzden uzak durduğuna inanmaya başladım. Çok uzun oldu biliyorum ama akıl verin ne olur. Ne yapmalıyım?
Son düzenleme:
