Bir benzerini ben yaşadım.Susup idare ettikçe kendi heveslerim bir bir kırıldı,sinir küpü oldum içimde biriktirdiklerimden.En sonunda bir gün (yine ex kayınvalideden tabii ki , herşey onun karışmalarından oldu zaten) bir laf benim patlama kıvılcımım oldu nişanı attım.Bana ex nişanlımın dediği lafsa ; ufak tefeği dert ettin evlenene kadar sabredemedin,evlenince herşey düzelecekti, oldu. Halbuki sorunun başı onun annesine laf etmeyip sözünü geçirememesiydi.Sorunlardan kaçarak,annesiyle beni başbaşa bırakarak çözülecek sandı.Hep annesiyle yüzleşmesin diye kaçtı.Sanki onunla değil annesiyle evlenecekmişim gibi davranıyorlardı.Nişandan önce nişanı evde yapacağımı söylediğimde sırf kendi dışarda olsun istiyor diye ailemle yaşadığım evdeki masaya kadar karışmaya kalkmıştı kadın.O kadar çok hevesimi kırdılar ki anlatamam.Kötü konuşmamak için susup içime attıkça üstüme geldiler diye öyle bir dolmuştum ki aylarca,nişanı atarken eski nişanlıma annesi hakkında içimde kalan ne varsa konuştum.İnan bana asla düzelmez gittikçe katlanır artar.Evlenince evine gelen misafirine kadar bile karışırlar.Benim daha evlenmeden gelecek misafirlerime bile karar vermeye kalkıyorlardı çünkü,üstelik cumartesi bile çalıştığım halde.Neyse çok uzattım,bence nişanlını kenara çek konuş kendine ve ailesine bir çeki düzen versin,veremiyorsa da bitir bu işi üzme tatlı canını başkalarının istekleri için.Bir kez geliyoruz bu dünyaya sonuçta.