• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

nişanlıyım... ayrılmak mı yoksa evlenmek mi... kötü bi süreçteyimmmmm yardımmmmmmmmmm

siyahtakibeyaz

Üye
Kayıtlı Üye
18 Aralık 2013
80
4
6
35
Eskişehir
Kızlar ben şuanda nişanlıyım ve kötü bir süreçten geçiyorum... Detaylarına gelecek olursak..
Ben 21 yasında bir bayanım adım Su. Nişanlım 28 yaşında Görkem
21 yaşında olmama ragmen ailemden dolayı hiç bir zaman çocuk gibi yetişmedim anne ve babam ayrı bu belki suan size dramatik gelmesede çünkü artık alışılmış gibi görülsede detayları cok agır.. hep bi sorumluluk yüklenerek büyüdüm. ilkokulada erken başladım okulda ve okul dışındaki hayatımda etrafımda hep büyük insanlar oldu.. tecrübelerimden hep ders çıkarttım..

Benim ikili ilişkilerimde erkekten beklediğim eş dost arkadaş yoldaş hatta bir baba olması.. hayatımdaki eksiklikleri doldurmasını beklerim ..
üniversite 2. sınıfın ortalarında da arkadaş ortamında görkemle tanıştık laylaylomduk cünkü hayatında biri vardı.. ve onlar ayrıldıkdan bi süre sonra biz'' olduk sevgili sıfatına büründük zamanla ama bi ayrı bi birlikteydik pek önemsemiyoduk birbirimizi.. ben okul bitti ve annemin yanına döndüm o süreçte babamla görüşmeyi kestim ve hayatımdaki eksiklikler genişledi.. Görkemle görüşmeye devam ettim ona tutundum.. çok seviliyorum bunu biliyorum ailesi mükemmel bi aile ve ben onunla nişanlanmak için cok engebeli yollardan geçtim ailem bölük pörçük herkesle mücadele ettim daha çok büyüdüm... sonra nişanlandık..

ŞİMDİ...gelelim sorunlara bu görkem 28 yaşında olmasına ragmen yaşının olgunlupuna sahip mi ? HAYIR..
Sorunlar oldugunda konuşamıyoruz.. haklısın deyip susuyor..
üniversite sorunlar olunca araya arkadaslarımızı sokardı benimle konusması gerekenleri onlarla konusuyodu orunları 3 kişi çözüyoduk
üniversite bitti simdi araya kimseyi sokamıyo ve halledemiyoruz.. gecenlerde artık patladım bu kez araya annesini soktu...
EĞLENEMİYORUZ.. ve ben daha 20 yaşındayım.. ailemize eglenemiyoruz dediğimde MESELA örnek ver diyolar.. ya bu orneklik birsey değil ki.. örnek verdiğimde de bunun için mi deyip duruyolar.. bi canlı muzige gidiyoruz adamın sesini begenmeyip somurtuyo
HOMURDANIYO..
ortamda nasıl davranıcagını bilmiyo..
ve biz evlenince ailesine yakın yasıycaz.. ve ailesinin himayesi altında olucaz babasının dükkanını işletiyo ve ailesi herseye karısıyo cok iyiler ama bunlar beni bunaltıcak cünkü ben oyle sıkı bagları güclü bi ailede yasamadım..
..
KIZLARRRR... ayrılırsam bi oh ceker işe girer tecrübeler yasar ve belki bi gün kafamaa uygun birine rastlarmıyım...YOKSa pişman olur bu yasadıgım sey yüzünden daha cok olgunlaşır ve bidaha kimseye güvenemem yorgunlaşır ve gecmişi özlermiyim.. ya kendisi iyi ailesi kötü ya da ailesi iyi kendisi kötü birine rastlardam ya bidaha bu kadar sevilmezsem...

AMa evlenirsem de ya bigün ayrılırsam... annemin kaderini yaşamak istemiyorum irdeleme diyolar ama ben aman onund akusuru bu napalım diyecek yaşta değilim ki daha çok erken bunu söylemem için..
AİLESİne yakın ve onların elinin ensemizde olmasına dayanabilirmiyim...
nişanlanınca düzelir dedim düzelmedi evlenince düzelir diye düşünmek istemiyorum...

kızlar lütfen bana bi fikir verin.. he seviyomuyum bilmiyorum ama ayrılık konusu açılnca kötü oluyorum ona alıştım mı yoksa seviyomuyum bilmiyorum.. ama bana baska erkekler cazip gelmiyo aldatmaya megilli değilim ama bana görkem batıyo bazen hatta sık sık..onu uyarmaktan yoruldum..... nolur bana bi fikir verinnn:53::53::18::25:
 
bende sözlüydüm daha 18 yasındayım.ama söözlüm sırf ayrı ev istediğim için beni terk etti.cok kötü sözler sarf etti bana karsı.ailesiyle sıkı fıkı olmazsı seni kesinlşkle sıkacak.benim sözlüüm annem de annem die die ilişkimizi mahvetti.su an cok mutsuzum canım cok ama cok sıkkın.ama pişman olmak istemiorsanız eger bırakın karsı taraf ayrılsın yoksa pişman olabilirsiniz.
 
Bende 21 yaşındayım. Sevgilimle sözlüyüz ama üniversitede okuyorum ve okulumu bitirip mesleğimi elime almadan evlilik düşünmüyorum. Eğer kafanı kurcalayan bir şeyler varsa acele etme derim daha 21 yaşındasın çok erken hayat neler gösterir kim bilir canım benim. Bir işe başla, çalış, paranı biriktir güzelce. Hayatını yaşa bir kaç yıl daha. Bu sürede o kişiden ayrıl demiyorum. Yine devam et eğer istiyorsan. Zamanla karar vermen netleşir. Belki devam edersiniz, belki bitirirsiniz bilemem ama en azından zaman tanı kendine de ona da. Bu işi ertelemeni tavsiye ederim.
 
Yasinin farkinda olmana cok sevindim. 21 yasinda daha genceciksin. Ben de senden yalnizca bir yas buyugum. Daha onune ne insanlar cikar. Sen daha evlenmeden ayriligi dusunecek kadar bu iliskiye pek umutlu bakmiyorsan, o halde neden koru korune evlenesin ki? En dogru karari yine sen verirsin
 
Kızlar ben şuanda nişanlıyım ve kötü bir süreçten geçiyorum... Detaylarına gelecek olursak..
Ben 21 yasında bir bayanım adım Su. Nişanlım 28 yaşında Görkem
21 yaşında olmama ragmen ailemden dolayı hiç bir zaman çocuk gibi yetişmedim anne ve babam ayrı bu belki suan size dramatik gelmesede çünkü artık alışılmış gibi görülsede detayları cok agır.. hep bi sorumluluk yüklenerek büyüdüm. ilkokulada erken başladım okulda ve okul dışındaki hayatımda etrafımda hep büyük insanlar oldu.. tecrübelerimden hep ders çıkarttım..

Benim ikili ilişkilerimde erkekten beklediğim eş dost arkadaş yoldaş hatta bir baba olması.. hayatımdaki eksiklikleri doldurmasını beklerim ..
üniversite 2. sınıfın ortalarında da arkadaş ortamında görkemle tanıştık laylaylomduk cünkü hayatında biri vardı.. ve onlar ayrıldıkdan bi süre sonra biz'' olduk sevgili sıfatına büründük zamanla ama bi ayrı bi birlikteydik pek önemsemiyoduk birbirimizi.. ben okul bitti ve annemin yanına döndüm o süreçte babamla görüşmeyi kestim ve hayatımdaki eksiklikler genişledi.. Görkemle görüşmeye devam ettim ona tutundum.. çok seviliyorum bunu biliyorum ailesi mükemmel bi aile ve ben onunla nişanlanmak için cok engebeli yollardan geçtim ailem bölük pörçük herkesle mücadele ettim daha çok büyüdüm... sonra nişanlandık..

ŞİMDİ...gelelim sorunlara bu görkem 28 yaşında olmasına ragmen yaşının olgunlupuna sahip mi ? HAYIR..
Sorunlar oldugunda konuşamıyoruz.. haklısın deyip susuyor..
üniversite sorunlar olunca araya arkadaslarımızı sokardı benimle konusması gerekenleri onlarla konusuyodu orunları 3 kişi çözüyoduk
üniversite bitti simdi araya kimseyi sokamıyo ve halledemiyoruz.. gecenlerde artık patladım bu kez araya annesini soktu...
EĞLENEMİYORUZ.. ve ben daha 20 yaşındayım.. ailemize eglenemiyoruz dediğimde MESELA örnek ver diyolar.. ya bu orneklik birsey değil ki.. örnek verdiğimde de bunun için mi deyip duruyolar.. bi canlı muzige gidiyoruz adamın sesini begenmeyip somurtuyo
HOMURDANIYO..
ortamda nasıl davranıcagını bilmiyo..
ve biz evlenince ailesine yakın yasıycaz.. ve ailesinin himayesi altında olucaz babasının dükkanını işletiyo ve ailesi herseye karısıyo cok iyiler ama bunlar beni bunaltıcak cünkü ben oyle sıkı bagları güclü bi ailede yasamadım..
..
KIZLARRRR... ayrılırsam bi oh ceker işe girer tecrübeler yasar ve belki bi gün kafamaa uygun birine rastlarmıyım...YOKSa pişman olur bu yasadıgım sey yüzünden daha cok olgunlaşır ve bidaha kimseye güvenemem yorgunlaşır ve gecmişi özlermiyim.. ya kendisi iyi ailesi kötü ya da ailesi iyi kendisi kötü birine rastlardam ya bidaha bu kadar sevilmezsem...

AMa evlenirsem de ya bigün ayrılırsam... annemin kaderini yaşamak istemiyorum irdeleme diyolar ama ben aman onund akusuru bu napalım diyecek yaşta değilim ki daha çok erken bunu söylemem için..
AİLESİne yakın ve onların elinin ensemizde olmasına dayanabilirmiyim...
nişanlanınca düzelir dedim düzelmedi evlenince düzelir diye düşünmek istemiyorum...

kızlar lütfen bana bi fikir verin.. he seviyomuyum bilmiyorum ama ayrılık konusu açılnca kötü oluyorum ona alıştım mı yoksa seviyomuyum bilmiyorum.. ama bana baska erkekler cazip gelmiyo aldatmaya megilli değilim ama bana görkem batıyo bazen hatta sık sık..onu uyarmaktan yoruldum..... nolur bana bi fikir verinnn:53::53::18::25:


O kadar şey yaşamışsınız birlikte.ortada yaşanmışlıklar var.Ayrılınca belki pişmanlık cekersin özlersin.Ama benimde bildiğim bişey varsa oda somurtkan adamla evlenilmemesi gerektiğidir.Eğlenemediğin adamla evlenmiceksin ya.Bende 20 yaşındayım.seni cok iyi anlıyorum.bizler biraz heyecan biraz eglence gülmek istiyoruz . belki biz ilerde değişicez daha az eglence isticez ama o adamın somurtkanlıgı ve suratsızlıgı hiç değişmeyecek.....

Bende nişandan ayrıldım.oda cok somurtkandı hiç eğlenemezdik herşeye sorun asardı.bi sorun varken trip atardı konuşmak yerine.ve ben cok ayrılmayı denedim.intihar a teşebbüs etti ayrılamadım.daha sonra kabullendim.Ve kına günü beni hırpaladı . Barıştım yinede ama kısmet ya olmayınca olmuyor .Halası öldü düğün iptal oldu ve biz de ailesi yüzünden ayrıldık. Sana şunu söyliyimki ayrılacaksan Uzatma bi an önce ayrıl cünkü ilerlettikçe canın daha cok yanar.
 
Allah'ım yardım etsin bizlere. Bende nişanlıyım, nişanlım aşırı kıskanç ve şüpheci... İlişkimiz ilerledikçe, hakaretler, küfürler ve şiddeet başladı. Nişanlımdan ayrılmayı çok denedim, ama korkuyorum, cesaret edemiyorum bende 23 yaşındayım. Nişanlılık dönemi hayatının en güzel dönemidir derler ya işte ben onu hiç yaşayamadım... Nişanlımı tanıdıgım günden beri çok sevdim, hayatımın ilk aşkıydı. Ama ne olduysa nişanlandıktan sonra oldu. Şimdi ise ayrılamıyorum, Allah'ım yardım etsin bizlere çok kötüyüm... Herşeyime karışıyor, beni çok kısıtlıyor, çalıştırmıyor, otobüse bindirmiyor, tek basıma bi yere göndermiyor, bunaldım dayanacak gücüm kalmadı, köle hayatı yaşıyorum, zindandayımm sanki.
 
Allah'ım yardım etsin bizlere. Bende nişanlıyım, nişanlım aşırı kıskanç ve şüpheci... İlişkimiz ilerledikçe, hakaretler, küfürler ve şiddeet başladı. Nişanlımdan ayrılmayı çok denedim, ama korkuyorum, cesaret edemiyorum bende 23 yaşındayım. Nişanlılık dönemi hayatının en güzel dönemidir derler ya işte ben onu hiç yaşayamadım... Nişanlımı tanıdıgım günden beri çok sevdim, hayatımın ilk aşkıydı. Ama ne olduysa nişanlandıktan sonra oldu. Şimdi ise ayrılamıyorum, Allah'ım yardım etsin bizlere çok kötüyüm... Herşeyime karışıyor, beni çok kısıtlıyor, çalıştırmıyor, otobüse bindirmiyor, tek basıma bi yere göndermiyor, bunaldım dayanacak gücüm kalmadı, köle hayatı yaşıyorum, zindandayımm sanki.

23 yasinda size hayati zindan eden biriyle ne isiniz olur ki, evlilik demek bu demek degil. hakaret, kufur, siddet varsa is bitmis demektir, ne zamana kadar dayanacaksiniz, gercek yuzunu gostermis iste. daha 23 yasinda hayatinizin baharindasiniz. Hz. Ali hayirli es huzurun baslangicidir demis, sizinki hayirli gorunmuyor, yol yakinken ayrilin bence...
 
Son düzenleme:
O kadar şey yaşamışsınız birlikte.ortada yaşanmışlıklar var.Ayrılınca belki pişmanlık cekersin özlersin.Ama benimde bildiğim bişey varsa oda somurtkan adamla evlenilmemesi gerektiğidir.Eğlenemediğin adamla evlenmiceksin ya.Bende 20 yaşındayım.seni cok iyi anlıyorum.bizler biraz heyecan biraz eglence gülmek istiyoruz . belki biz ilerde değişicez daha az eglence isticez ama o adamın somurtkanlıgı ve suratsızlıgı hiç değişmeyecek.....

Bende nişandan ayrıldım.oda cok somurtkandı hiç eğlenemezdik herşeye sorun asardı.bi sorun varken trip atardı konuşmak yerine.ve ben cok ayrılmayı denedim.intihar a teşebbüs etti ayrılamadım.daha sonra kabullendim.Ve kına günü beni hırpaladı . Barıştım yinede ama kısmet ya olmayınca olmuyor .Halası öldü düğün iptal oldu ve biz de ailesi yüzünden ayrıldık. Sana şunu söyliyimki ayrılacaksan Uzatma bi an önce ayrıl cünkü ilerlettikçe canın daha cok yanar.


bana ayrı konusup haklisin diyo etrafa da kendini savunuyo..çocukca..
etrafımdaki herkes çok seviyo iyi cocuk ailesi harika deyip kimsede bana hak vermiyo hepsi kendi yaşlarına göre yorum yapıyo kimseye kabul ettiremedim nefesim kesildi boğuldum yoruldum... bilmiyorum..bildiğim tek sey uzaklaşıyorum...bi sebepten ayrılmışsınız..peki ne yaşadın alınanlar verilenler şu bohçalar..insanların tepkisi..senin yaşadığın..boşluk mu yoksa baska bi hismiydi..
napıcam arkadaşım ben etrafımda insanlar olursa az bilincli düşünür iyi kötü kıyaslama yaparm dedim iş arıyorum bu yüzden nişanıda uzatıcam...
ya eglenemiyoruz dedim diye yılbaşı için restorantda yer ayrtmış eğlence anlayışı zorlamayla bu kdar oluyo ben hareket eglence diyorum adam fasıla götürüyo.... . ....
değişmeye calışıyo..ama bana yetmiyo... napıcam benn
 
Bende 21 yaşındayım. Sevgilimle sözlüyüz ama üniversitede okuyorum ve okulumu bitirip mesleğimi elime almadan evlilik düşünmüyorum. Eğer kafanı kurcalayan bir şeyler varsa acele etme derim daha 21 yaşındasın çok erken hayat neler gösterir kim bilir canım benim. Bir işe başla, çalış, paranı biriktir güzelce. Hayatını yaşa bir kaç yıl daha. Bu sürede o kişiden ayrıl demiyorum. Yine devam et eğer istiyorsan. Zamanla karar vermen netleşir. Belki devam edersiniz, belki bitirirsiniz bilemem ama en azından zaman tanı kendine de ona da. Bu işi ertelemeni tavsiye ederim.

sana katılıyorum canım bence de acele etme..ayrılma ama evliliği biraz ertele ve onu daha iyi tanı.
 
Yasinin farkinda olmana cok sevindim. 21 yasinda daha genceciksin. Ben de senden yalnizca bir yas buyugum. Daha onune ne insanlar cikar. Sen daha evlenmeden ayriligi dusunecek kadar bu iliskiye pek umutlu bakmiyorsan, o halde neden koru korune evlenesin ki? En dogru karari yine sen verirsin

aile baskısı da var yasanacaklar beni korkutuyo..
 
bence acele bi karar vermeden önce sen hayatta ne istiyorsun bunu bir düşün. mesela bir başka kız için şahane olan bir erkeği sen hiç sevmeyebilirsin. senin isteklerine ne kadar cevap veriyor? onun yanındayken ne kadar mutlusun? hatta o sana dokunduğunda ne hissediyorsun? bunlar o kadar önemli ki... tabii bütün tabuları yık demiyorum ama ailein istekleri bazen çok da gerçekçi olmuyor... örneğin ben nişanlımdan ayrılana kadar ailem hep ayrılmamaı istemişti hatta ben de bi ara onun bana uygun bir eş olmayacağını düşündüm.. ama aradan zaman geçtikçe ve aslında hayattan neler beklediğimi düşündükçe aslında yanlış yaptığımı anladım onunla ayrılmakla. ama şu da var tabii bazen çevre senin göremediğin şeylere de uyandırıyor seni... kısacası çevrenin ne dediğine bak, kendi hoşlandığın ve hoşlanmadığın şeylere bak ve sakin kafayla değerlendir. düğün oluyor aman acele etmeliyim diye telaşla değil ama... gerekiyosa bi süre konuşma onunla bi bahane bul ve karar ver... daha çok genç olman ilerde ondan iyi birisini bulup bulamamanın garantisi değil asla. belki bulursun belki de bulamazsın.. bu nedenle şu an ne hissettiğini iyice değerlendirip karar vermen en önemlisi..

sevgiler, bu zor kararı verirken Allah yardımcın olsun, hakkında hayırlısı cnm
 
sana şöyle söyleyim ayrıldığın ilk hafta oh çekersin ama sonra çok üzülürsun. Benim de annem babam ayrı ve dedign gibi insan erken büyümek zorunda kalıyo . Benim ilişkim çok güzel ama çok korkuyorum aynı şeyleri yaşamayı bırak evladım olursa ona yaşatmak en büyük korkum dayanabilir miyim bilmiyorum. Sana şu an soyle geliyodur eminım yaşadıklarından dolayı işini şansa bırakamicaini Kafan rahat evlilik yapmak istiyosun ben de öyle ama nasip bu işler bilemezsin. Olgunluk konusuna gelince o bi şekilde ayarlanir da aile konusu sakat ama eğer nişanlın ayakları üstünde durmayı biliyosa ve ailesiyle senin arandaki dengeyi doğru kurabiliyosa yani kısacası ana baba kuzusu değilse korktuğun gibi olmayabilir ama sen yine de fazla acele etme gerekirse evliliği ertele en azından ayrılsan bile ben elimden gelenin fazlasını yaptım rahatım dersin şüphe olmaz içinde
 
bende sözlüydüm daha 18 yasındayım.ama söözlüm sırf ayrı ev istediğim için beni terk etti.cok kötü sözler sarf etti bana karsı.ailesiyle sıkı fıkı olmazsı seni kesinlşkle sıkacak.benim sözlüüm annem de annem die die ilişkimizi mahvetti.su an cok mutsuzum canım cok ama cok sıkkın.ama pişman olmak istemiorsanız eger bırakın karsı taraf ayrılsın yoksa pişman olabilirsiniz.

ahh benim bacım.. Allahım yardımcın olsun..
işte bende tam da bunu istiyorum onun ayrılmasını...ama yok o da ayrılacak gibi değil. ölürüm biterim deyip ağlıyo düzelmeyede calısıyo sözde...alttan alıyo falan ama aile olayını değiştiremez ve değiştiremiyoda... nasıl ayrılmasını sağlarım bilmiyorum.daha az üzülmemesi için o ayrılmalı...ama adam nuh diyor ayrılalım demiyor.. üstelik bi ara öyle bi konu actı ben seni mutsuz ediyosam cıkar giderim AMAAAA sen sonum olursun AMA ben yıkılırım...BİDE aileme aldattım derim sen merak etme kimsenin sana yüklenmesine izin vermem vs vs diyo adam baya vicdan yaptırıyooo yaaaa:18::18::5:
 
bence acele bi karar vermeden önce sen hayatta ne istiyorsun bunu bir düşün. mesela bir başka kız için şahane olan bir erkeği sen hiç sevmeyebilirsin. senin isteklerine ne kadar cevap veriyor? onun yanındayken ne kadar mutlusun? hatta o sana dokunduğunda ne hissediyorsun? bunlar o kadar önemli ki... tabii bütün tabuları yık demiyorum ama ailein istekleri bazen çok da gerçekçi olmuyor... örneğin ben nişanlımdan ayrılana kadar ailem hep ayrılmamaı istemişti hatta ben de bi ara onun bana uygun bir eş olmayacağını düşündüm.. ama aradan zaman geçtikçe ve aslında hayattan neler beklediğimi düşündükçe aslında yanlış yaptığımı anladım onunla ayrılmakla. ama şu da var tabii bazen çevre senin göremediğin şeylere de uyandırıyor seni... kısacası çevrenin ne dediğine bak, kendi hoşlandığın ve hoşlanmadığın şeylere bak ve sakin kafayla değerlendir. düğün oluyor aman acele etmeliyim diye telaşla değil ama... gerekiyosa bi süre konuşma onunla bi bahane bul ve karar ver... daha çok genç olman ilerde ondan iyi birisini bulup bulamamanın garantisi değil asla. belki bulursun belki de bulamazsın.. bu nedenle şu an ne hissettiğini iyice değerlendirip karar vermen en önemlisi..

sevgiler, bu zor kararı verirken Allah yardımcın olsun, hakkında hayırlısı cnm


Öncelikle teşekkür ederim vakit ayırdıgın için..
canımm ailem en basında bana daha erken dedi fakat babam bi anda beni buna itti orası çok uzun..ve bende o telaşta nişandan sonrası için beni nelerin beklediğini göremedim..simdi farkedebiliyorum..etrafımdkiler önce 'ben sana demiştim' sonrada 'haksızsın' diyo... kafamı hepten karıştırıyolar..ben cok sıkı ve kalabalık bi ailede yetişmedim tabi ki herkes gbi benimde ailem tutucu fakat ayrı oldukları için ufak ufak da pohpohlandık.. simdi bu kdar sıkı ve kalabalık bi aile....korkuyorum..

korkunc olan ne biliyomusun bana haklısın deyip ailesini kötülüyor hatta onlar ölmeden bana rahat yok diyo..ortak bi arkadaşımızlada onlar benim ailem tabi ki müdahale edicekler diyo.. gerçek fikirilerini hiç bilmiyorum zaten konuşamama olayımızıda anlatmıştım.. adam evlenene kadar bana haklsn diyecek ve evlendikden snra ben gerçekleri görücem.. bunu yapıyo resmen..
28 yıldır o ailesine alısamamıs ben nasıl alışabilirim..baba kuzusu değil ama mesafe koyup hötleyip araya duvar mesafe koyacak biri de değil... kapalı kutu zaten....

His konusundada... onun bana hissettirdikleri evlilik için yetersiz geliyo..baba olarak düşünemiyorum.. cafede sokakda özenerek baktıgımız o cekirdek aileler varya heh işte ben onunla öyle olamam...homurdanan bi adam.. ya ben baba kavramından uzak büyüdüm nişanlımda cocugumuza baba kavramını yaşatamaz biliyorum.. suan yasadıgımız seyin adı nişanlılık..evlenince tek farklı imza olucak...
o aynı kalıcak...
 
sana şöyle söyleyim ayrıldığın ilk hafta oh çekersin ama sonra çok üzülürsun. Benim de annem babam ayrı ve dedign gibi insan erken büyümek zorunda kalıyo . Benim ilişkim çok güzel ama çok korkuyorum aynı şeyleri yaşamayı bırak evladım olursa ona yaşatmak en büyük korkum dayanabilir miyim bilmiyorum. Sana şu an soyle geliyodur eminım yaşadıklarından dolayı işini şansa bırakamicaini Kafan rahat evlilik yapmak istiyosun ben de öyle ama nasip bu işler bilemezsin. Olgunluk konusuna gelince o bi şekilde ayarlanir da aile konusu sakat ama eğer nişanlın ayakları üstünde durmayı biliyosa ve ailesiyle senin arandaki dengeyi doğru kurabiliyosa yani kısacası ana baba kuzusu değilse korktuğun gibi olmayabilir ama sen yine de fazla acele etme gerekirse evliliği ertele en azından ayrılsan bile ben elimden gelenin fazlasını yaptım rahatım dersin şüphe olmaz içinde

benim yaşayamadıgımı babalık olayı çocugumuzda eksik olucak cünkü ben nişanlımı baba gibi düşünemiyorum.. sorumluluk bilen biri de değil ki .. sana yazacagım cevabı da diğer arkadaşa yazdım bu arada ben ya okurmusun lütfen :((
 
Allah'ım yardım etsin bizlere. Bende nişanlıyım, nişanlım aşırı kıskanç ve şüpheci... İlişkimiz ilerledikçe, hakaretler, küfürler ve şiddeet başladı. Nişanlımdan ayrılmayı çok denedim, ama korkuyorum, cesaret edemiyorum bende 23 yaşındayım. Nişanlılık dönemi hayatının en güzel dönemidir derler ya işte ben onu hiç yaşayamadım... Nişanlımı tanıdıgım günden beri çok sevdim, hayatımın ilk aşkıydı. Ama ne olduysa nişanlandıktan sonra oldu. Şimdi ise ayrılamıyorum, Allah'ım yardım etsin bizlere çok kötüyüm... Herşeyime karışıyor, beni çok kısıtlıyor, çalıştırmıyor, otobüse bindirmiyor, tek basıma bi yere göndermiyor, bunaldım dayanacak gücüm kalmadı, köle hayatı yaşıyorum, zindandayımm sanki.

Bir an önce ayrılmaya bak derim.
Ailene bu olaylardan bahset ve sana destek olmalarını iste.
Eğer bunu yapamassan evlenince çok daha büyük şiddet görebilirsin.
Gözünü karart, cesaretini topla ve adım at.
 
Allah'ım yardım etsin bizlere. Bende nişanlıyım, nişanlım aşırı kıskanç ve şüpheci... İlişkimiz ilerledikçe, hakaretler, küfürler ve şiddeet başladı. Nişanlımdan ayrılmayı çok denedim, ama korkuyorum, cesaret edemiyorum bende 23 yaşındayım. Nişanlılık dönemi hayatının en güzel dönemidir derler ya işte ben onu hiç yaşayamadım... Nişanlımı tanıdıgım günden beri çok sevdim, hayatımın ilk aşkıydı. Ama ne olduysa nişanlandıktan sonra oldu. Şimdi ise ayrılamıyorum, Allah'ım yardım etsin bizlere çok kötüyüm... Herşeyime karışıyor, beni çok kısıtlıyor, çalıştırmıyor, otobüse bindirmiyor, tek basıma bi yere göndermiyor, bunaldım dayanacak gücüm kalmadı, köle hayatı yaşıyorum, zindandayımm sanki.

bitanem senin durumun daha kötü.. sevgi var ama hhuzur yok... yanlıs yönlendirmek istemem ama ailenin destegi ile sonlandırmalısın bence... nasılsa yüzügü taktım rahatlıgı var sanırım nişanlında Allah korusun evlendiğinde daha kötüsü olabilir bu onun fragmanı..
Allah yardımcın olsun bacım güzel kalbini üzme ...
 
Kendi hayatımdan anlatıyım örnek olması için.
Ben 31 yaşındayım.
Geçen yıl aralıkta nişanlımdan ayrıldım.
Nişanlılık dönemim hiç iyi geçmedi.
Nişanlım yaptıklarımı beğenmezdi hiç.
Ben şarkı söylerdim beğenmezdi.
Neşeli olmam ona abartılı gelirdi.
Ne yapsam memnun edemezdim.
kARAMsardı v.s v.s
Kendimi kötü hissetmeme sebep oldu.
Ve ayrıldım.... Çünkü beni dibe çekiyordu.
Kendimi güvende hissedemiyordum.
8 ay sonra başkasıyla tanıştım ve nişanlandım çok şükür. :nazar:
Kısmetse bu baharda düğünüm var.
Ve nişanlım beni taktir eden, eleştirmeyen, neşemle neşelenen, şarkı söylememi seven biri... :16:
İyi ki ayrılmışım. Yoksa nişanlımla tanışamayacaktım.
İnşallah benim yaşadıklarım sana biraz fikir vermiştir.
 
Kızlar ben şuanda nişanlıyım ve kötü bir süreçten geçiyorum... Detaylarına gelecek olursak..
Ben 21 yasında bir bayanım adım Su. Nişanlım 28 yaşında Görkem
21 yaşında olmama ragmen ailemden dolayı hiç bir zaman çocuk gibi yetişmedim anne ve babam ayrı bu belki suan size dramatik gelmesede çünkü artık alışılmış gibi görülsede detayları cok agır.. hep bi sorumluluk yüklenerek büyüdüm. ilkokulada erken başladım okulda ve okul dışındaki hayatımda etrafımda hep büyük insanlar oldu.. tecrübelerimden hep ders çıkarttım..

Benim ikili ilişkilerimde erkekten beklediğim eş dost arkadaş yoldaş hatta bir baba olması.. hayatımdaki eksiklikleri doldurmasını beklerim ..
üniversite 2. sınıfın ortalarında da arkadaş ortamında görkemle tanıştık laylaylomduk cünkü hayatında biri vardı.. ve onlar ayrıldıkdan bi süre sonra biz'' olduk sevgili sıfatına büründük zamanla ama bi ayrı bi birlikteydik pek önemsemiyoduk birbirimizi.. ben okul bitti ve annemin yanına döndüm o süreçte babamla görüşmeyi kestim ve hayatımdaki eksiklikler genişledi.. Görkemle görüşmeye devam ettim ona tutundum.. çok seviliyorum bunu biliyorum ailesi mükemmel bi aile ve ben onunla nişanlanmak için cok engebeli yollardan geçtim ailem bölük pörçük herkesle mücadele ettim daha çok büyüdüm... sonra nişanlandık..

ŞİMDİ...gelelim sorunlara bu görkem 28 yaşında olmasına ragmen yaşının olgunlupuna sahip mi ? HAYIR..
Sorunlar oldugunda konuşamıyoruz.. haklısın deyip susuyor..
üniversite sorunlar olunca araya arkadaslarımızı sokardı benimle konusması gerekenleri onlarla konusuyodu orunları 3 kişi çözüyoduk
üniversite bitti simdi araya kimseyi sokamıyo ve halledemiyoruz.. gecenlerde artık patladım bu kez araya annesini soktu...
EĞLENEMİYORUZ.. ve ben daha 20 yaşındayım.. ailemize eglenemiyoruz dediğimde MESELA örnek ver diyolar.. ya bu orneklik birsey değil ki.. örnek verdiğimde de bunun için mi deyip duruyolar.. bi canlı muzige gidiyoruz adamın sesini begenmeyip somurtuyo
HOMURDANIYO..
ortamda nasıl davranıcagını bilmiyo..
ve biz evlenince ailesine yakın yasıycaz.. ve ailesinin himayesi altında olucaz babasının dükkanını işletiyo ve ailesi herseye karısıyo cok iyiler ama bunlar beni bunaltıcak cünkü ben oyle sıkı bagları güclü bi ailede yasamadım..
..
KIZLARRRR... ayrılırsam bi oh ceker işe girer tecrübeler yasar ve belki bi gün kafamaa uygun birine rastlarmıyım...YOKSa pişman olur bu yasadıgım sey yüzünden daha cok olgunlaşır ve bidaha kimseye güvenemem yorgunlaşır ve gecmişi özlermiyim.. ya kendisi iyi ailesi kötü ya da ailesi iyi kendisi kötü birine rastlardam ya bidaha bu kadar sevilmezsem...

AMa evlenirsem de ya bigün ayrılırsam... annemin kaderini yaşamak istemiyorum irdeleme diyolar ama ben aman onund akusuru bu napalım diyecek yaşta değilim ki daha çok erken bunu söylemem için..
AİLESİne yakın ve onların elinin ensemizde olmasına dayanabilirmiyim...
nişanlanınca düzelir dedim düzelmedi evlenince düzelir diye düşünmek istemiyorum...

kızlar lütfen bana bi fikir verin.. he seviyomuyum bilmiyorum ama ayrılık konusu açılnca kötü oluyorum ona alıştım mı yoksa seviyomuyum bilmiyorum.. ama bana baska erkekler cazip gelmiyo aldatmaya megilli değilim ama bana görkem batıyo bazen hatta sık sık..onu uyarmaktan yoruldum..... nolur bana bi fikir verinnn:53::53::18::25:

evleneceğin insan seni hayattan soğutmamalı tam tersi herseye rağmen hayattan zevk almanı sağlamalı...bence ailenle uygun bir dille oturup konuş ve fikirlerini al..biz dahil hiç kimse annen baban kadar senin iyiliğini düşünemez onlarla paylaş ve napmalıyım diye fikirlerini al.
 
Back
X