- Konu Sahibi siyahtakibeyaz
-
- #1
Kızlar ben şuanda nişanlıyım ve kötü bir süreçten geçiyorum... Detaylarına gelecek olursak..
Ben 21 yasında bir bayanım adım Su. Nişanlım 28 yaşında Görkem
21 yaşında olmama ragmen ailemden dolayı hiç bir zaman çocuk gibi yetişmedim anne ve babam ayrı bu belki suan size dramatik gelmesede çünkü artık alışılmış gibi görülsede detayları cok agır.. hep bi sorumluluk yüklenerek büyüdüm. ilkokulada erken başladım okulda ve okul dışındaki hayatımda etrafımda hep büyük insanlar oldu.. tecrübelerimden hep ders çıkarttım..
Benim ikili ilişkilerimde erkekten beklediğim eş dost arkadaş yoldaş hatta bir baba olması.. hayatımdaki eksiklikleri doldurmasını beklerim ..
üniversite 2. sınıfın ortalarında da arkadaş ortamında görkemle tanıştık laylaylomduk cünkü hayatında biri vardı.. ve onlar ayrıldıkdan bi süre sonra biz'' olduk sevgili sıfatına büründük zamanla ama bi ayrı bi birlikteydik pek önemsemiyoduk birbirimizi.. ben okul bitti ve annemin yanına döndüm o süreçte babamla görüşmeyi kestim ve hayatımdaki eksiklikler genişledi.. Görkemle görüşmeye devam ettim ona tutundum.. çok seviliyorum bunu biliyorum ailesi mükemmel bi aile ve ben onunla nişanlanmak için cok engebeli yollardan geçtim ailem bölük pörçük herkesle mücadele ettim daha çok büyüdüm... sonra nişanlandık..
ŞİMDİ...gelelim sorunlara bu görkem 28 yaşında olmasına ragmen yaşının olgunlupuna sahip mi ? HAYIR..
Sorunlar oldugunda konuşamıyoruz.. haklısın deyip susuyor..
üniversite sorunlar olunca araya arkadaslarımızı sokardı benimle konusması gerekenleri onlarla konusuyodu orunları 3 kişi çözüyoduk
üniversite bitti simdi araya kimseyi sokamıyo ve halledemiyoruz.. gecenlerde artık patladım bu kez araya annesini soktu...
EĞLENEMİYORUZ.. ve ben daha 20 yaşındayım.. ailemize eglenemiyoruz dediğimde MESELA örnek ver diyolar.. ya bu orneklik birsey değil ki.. örnek verdiğimde de bunun için mi deyip duruyolar.. bi canlı muzige gidiyoruz adamın sesini begenmeyip somurtuyo
HOMURDANIYO..
ortamda nasıl davranıcagını bilmiyo..
ve biz evlenince ailesine yakın yasıycaz.. ve ailesinin himayesi altında olucaz babasının dükkanını işletiyo ve ailesi herseye karısıyo cok iyiler ama bunlar beni bunaltıcak cünkü ben oyle sıkı bagları güclü bi ailede yasamadım..
..
KIZLARRRR... ayrılırsam bi oh ceker işe girer tecrübeler yasar ve belki bi gün kafamaa uygun birine rastlarmıyım...YOKSa pişman olur bu yasadıgım sey yüzünden daha cok olgunlaşır ve bidaha kimseye güvenemem yorgunlaşır ve gecmişi özlermiyim.. ya kendisi iyi ailesi kötü ya da ailesi iyi kendisi kötü birine rastlardam ya bidaha bu kadar sevilmezsem...
AMa evlenirsem de ya bigün ayrılırsam... annemin kaderini yaşamak istemiyorum irdeleme diyolar ama ben aman onund akusuru bu napalım diyecek yaşta değilim ki daha çok erken bunu söylemem için..
AİLESİne yakın ve onların elinin ensemizde olmasına dayanabilirmiyim...
nişanlanınca düzelir dedim düzelmedi evlenince düzelir diye düşünmek istemiyorum...
kızlar lütfen bana bi fikir verin.. he seviyomuyum bilmiyorum ama ayrılık konusu açılnca kötü oluyorum ona alıştım mı yoksa seviyomuyum bilmiyorum.. ama bana baska erkekler cazip gelmiyo aldatmaya megilli değilim ama bana görkem batıyo bazen hatta sık sık..onu uyarmaktan yoruldum..... nolur bana bi fikir verinnn:18:
Allah'ım yardım etsin bizlere. Bende nişanlıyım, nişanlım aşırı kıskanç ve şüpheci... İlişkimiz ilerledikçe, hakaretler, küfürler ve şiddeet başladı. Nişanlımdan ayrılmayı çok denedim, ama korkuyorum, cesaret edemiyorum bende 23 yaşındayım. Nişanlılık dönemi hayatının en güzel dönemidir derler ya işte ben onu hiç yaşayamadım... Nişanlımı tanıdıgım günden beri çok sevdim, hayatımın ilk aşkıydı. Ama ne olduysa nişanlandıktan sonra oldu. Şimdi ise ayrılamıyorum, Allah'ım yardım etsin bizlere çok kötüyüm... Herşeyime karışıyor, beni çok kısıtlıyor, çalıştırmıyor, otobüse bindirmiyor, tek basıma bi yere göndermiyor, bunaldım dayanacak gücüm kalmadı, köle hayatı yaşıyorum, zindandayımm sanki.
O kadar şey yaşamışsınız birlikte.ortada yaşanmışlıklar var.Ayrılınca belki pişmanlık cekersin özlersin.Ama benimde bildiğim bişey varsa oda somurtkan adamla evlenilmemesi gerektiğidir.Eğlenemediğin adamla evlenmiceksin ya.Bende 20 yaşındayım.seni cok iyi anlıyorum.bizler biraz heyecan biraz eglence gülmek istiyoruz . belki biz ilerde değişicez daha az eglence isticez ama o adamın somurtkanlıgı ve suratsızlıgı hiç değişmeyecek.....
Bende nişandan ayrıldım.oda cok somurtkandı hiç eğlenemezdik herşeye sorun asardı.bi sorun varken trip atardı konuşmak yerine.ve ben cok ayrılmayı denedim.intihar a teşebbüs etti ayrılamadım.daha sonra kabullendim.Ve kına günü beni hırpaladı . Barıştım yinede ama kısmet ya olmayınca olmuyor .Halası öldü düğün iptal oldu ve biz de ailesi yüzünden ayrıldık. Sana şunu söyliyimki ayrılacaksan Uzatma bi an önce ayrıl cünkü ilerlettikçe canın daha cok yanar.
Bende 21 yaşındayım. Sevgilimle sözlüyüz ama üniversitede okuyorum ve okulumu bitirip mesleğimi elime almadan evlilik düşünmüyorum. Eğer kafanı kurcalayan bir şeyler varsa acele etme derim daha 21 yaşındasın çok erken hayat neler gösterir kim bilir canım benim. Bir işe başla, çalış, paranı biriktir güzelce. Hayatını yaşa bir kaç yıl daha. Bu sürede o kişiden ayrıl demiyorum. Yine devam et eğer istiyorsan. Zamanla karar vermen netleşir. Belki devam edersiniz, belki bitirirsiniz bilemem ama en azından zaman tanı kendine de ona da. Bu işi ertelemeni tavsiye ederim.
Yasinin farkinda olmana cok sevindim. 21 yasinda daha genceciksin. Ben de senden yalnizca bir yas buyugum. Daha onune ne insanlar cikar. Sen daha evlenmeden ayriligi dusunecek kadar bu iliskiye pek umutlu bakmiyorsan, o halde neden koru korune evlenesin ki? En dogru karari yine sen verirsin
sana katılıyorum canım bence de acele etme..ayrılma ama evliliği biraz ertele ve onu daha iyi tanı.
bende sözlüydüm daha 18 yasındayım.ama söözlüm sırf ayrı ev istediğim için beni terk etti.cok kötü sözler sarf etti bana karsı.ailesiyle sıkı fıkı olmazsı seni kesinlşkle sıkacak.benim sözlüüm annem de annem die die ilişkimizi mahvetti.su an cok mutsuzum canım cok ama cok sıkkın.ama pişman olmak istemiorsanız eger bırakın karsı taraf ayrılsın yoksa pişman olabilirsiniz.
bence acele bi karar vermeden önce sen hayatta ne istiyorsun bunu bir düşün. mesela bir başka kız için şahane olan bir erkeği sen hiç sevmeyebilirsin. senin isteklerine ne kadar cevap veriyor? onun yanındayken ne kadar mutlusun? hatta o sana dokunduğunda ne hissediyorsun? bunlar o kadar önemli ki... tabii bütün tabuları yık demiyorum ama ailein istekleri bazen çok da gerçekçi olmuyor... örneğin ben nişanlımdan ayrılana kadar ailem hep ayrılmamaı istemişti hatta ben de bi ara onun bana uygun bir eş olmayacağını düşündüm.. ama aradan zaman geçtikçe ve aslında hayattan neler beklediğimi düşündükçe aslında yanlış yaptığımı anladım onunla ayrılmakla. ama şu da var tabii bazen çevre senin göremediğin şeylere de uyandırıyor seni... kısacası çevrenin ne dediğine bak, kendi hoşlandığın ve hoşlanmadığın şeylere bak ve sakin kafayla değerlendir. düğün oluyor aman acele etmeliyim diye telaşla değil ama... gerekiyosa bi süre konuşma onunla bi bahane bul ve karar ver... daha çok genç olman ilerde ondan iyi birisini bulup bulamamanın garantisi değil asla. belki bulursun belki de bulamazsın.. bu nedenle şu an ne hissettiğini iyice değerlendirip karar vermen en önemlisi..
sevgiler, bu zor kararı verirken Allah yardımcın olsun, hakkında hayırlısı cnm
sana şöyle söyleyim ayrıldığın ilk hafta oh çekersin ama sonra çok üzülürsun. Benim de annem babam ayrı ve dedign gibi insan erken büyümek zorunda kalıyo . Benim ilişkim çok güzel ama çok korkuyorum aynı şeyleri yaşamayı bırak evladım olursa ona yaşatmak en büyük korkum dayanabilir miyim bilmiyorum. Sana şu an soyle geliyodur eminım yaşadıklarından dolayı işini şansa bırakamicaini Kafan rahat evlilik yapmak istiyosun ben de öyle ama nasip bu işler bilemezsin. Olgunluk konusuna gelince o bi şekilde ayarlanir da aile konusu sakat ama eğer nişanlın ayakları üstünde durmayı biliyosa ve ailesiyle senin arandaki dengeyi doğru kurabiliyosa yani kısacası ana baba kuzusu değilse korktuğun gibi olmayabilir ama sen yine de fazla acele etme gerekirse evliliği ertele en azından ayrılsan bile ben elimden gelenin fazlasını yaptım rahatım dersin şüphe olmaz içinde
Allah'ım yardım etsin bizlere. Bende nişanlıyım, nişanlım aşırı kıskanç ve şüpheci... İlişkimiz ilerledikçe, hakaretler, küfürler ve şiddeet başladı. Nişanlımdan ayrılmayı çok denedim, ama korkuyorum, cesaret edemiyorum bende 23 yaşındayım. Nişanlılık dönemi hayatının en güzel dönemidir derler ya işte ben onu hiç yaşayamadım... Nişanlımı tanıdıgım günden beri çok sevdim, hayatımın ilk aşkıydı. Ama ne olduysa nişanlandıktan sonra oldu. Şimdi ise ayrılamıyorum, Allah'ım yardım etsin bizlere çok kötüyüm... Herşeyime karışıyor, beni çok kısıtlıyor, çalıştırmıyor, otobüse bindirmiyor, tek basıma bi yere göndermiyor, bunaldım dayanacak gücüm kalmadı, köle hayatı yaşıyorum, zindandayımm sanki.
Allah'ım yardım etsin bizlere. Bende nişanlıyım, nişanlım aşırı kıskanç ve şüpheci... İlişkimiz ilerledikçe, hakaretler, küfürler ve şiddeet başladı. Nişanlımdan ayrılmayı çok denedim, ama korkuyorum, cesaret edemiyorum bende 23 yaşındayım. Nişanlılık dönemi hayatının en güzel dönemidir derler ya işte ben onu hiç yaşayamadım... Nişanlımı tanıdıgım günden beri çok sevdim, hayatımın ilk aşkıydı. Ama ne olduysa nişanlandıktan sonra oldu. Şimdi ise ayrılamıyorum, Allah'ım yardım etsin bizlere çok kötüyüm... Herşeyime karışıyor, beni çok kısıtlıyor, çalıştırmıyor, otobüse bindirmiyor, tek basıma bi yere göndermiyor, bunaldım dayanacak gücüm kalmadı, köle hayatı yaşıyorum, zindandayımm sanki.
Kızlar ben şuanda nişanlıyım ve kötü bir süreçten geçiyorum... Detaylarına gelecek olursak..
Ben 21 yasında bir bayanım adım Su. Nişanlım 28 yaşında Görkem
21 yaşında olmama ragmen ailemden dolayı hiç bir zaman çocuk gibi yetişmedim anne ve babam ayrı bu belki suan size dramatik gelmesede çünkü artık alışılmış gibi görülsede detayları cok agır.. hep bi sorumluluk yüklenerek büyüdüm. ilkokulada erken başladım okulda ve okul dışındaki hayatımda etrafımda hep büyük insanlar oldu.. tecrübelerimden hep ders çıkarttım..
Benim ikili ilişkilerimde erkekten beklediğim eş dost arkadaş yoldaş hatta bir baba olması.. hayatımdaki eksiklikleri doldurmasını beklerim ..
üniversite 2. sınıfın ortalarında da arkadaş ortamında görkemle tanıştık laylaylomduk cünkü hayatında biri vardı.. ve onlar ayrıldıkdan bi süre sonra biz'' olduk sevgili sıfatına büründük zamanla ama bi ayrı bi birlikteydik pek önemsemiyoduk birbirimizi.. ben okul bitti ve annemin yanına döndüm o süreçte babamla görüşmeyi kestim ve hayatımdaki eksiklikler genişledi.. Görkemle görüşmeye devam ettim ona tutundum.. çok seviliyorum bunu biliyorum ailesi mükemmel bi aile ve ben onunla nişanlanmak için cok engebeli yollardan geçtim ailem bölük pörçük herkesle mücadele ettim daha çok büyüdüm... sonra nişanlandık..
ŞİMDİ...gelelim sorunlara bu görkem 28 yaşında olmasına ragmen yaşının olgunlupuna sahip mi ? HAYIR..
Sorunlar oldugunda konuşamıyoruz.. haklısın deyip susuyor..
üniversite sorunlar olunca araya arkadaslarımızı sokardı benimle konusması gerekenleri onlarla konusuyodu orunları 3 kişi çözüyoduk
üniversite bitti simdi araya kimseyi sokamıyo ve halledemiyoruz.. gecenlerde artık patladım bu kez araya annesini soktu...
EĞLENEMİYORUZ.. ve ben daha 20 yaşındayım.. ailemize eglenemiyoruz dediğimde MESELA örnek ver diyolar.. ya bu orneklik birsey değil ki.. örnek verdiğimde de bunun için mi deyip duruyolar.. bi canlı muzige gidiyoruz adamın sesini begenmeyip somurtuyo
HOMURDANIYO..
ortamda nasıl davranıcagını bilmiyo..
ve biz evlenince ailesine yakın yasıycaz.. ve ailesinin himayesi altında olucaz babasının dükkanını işletiyo ve ailesi herseye karısıyo cok iyiler ama bunlar beni bunaltıcak cünkü ben oyle sıkı bagları güclü bi ailede yasamadım..
..
KIZLARRRR... ayrılırsam bi oh ceker işe girer tecrübeler yasar ve belki bi gün kafamaa uygun birine rastlarmıyım...YOKSa pişman olur bu yasadıgım sey yüzünden daha cok olgunlaşır ve bidaha kimseye güvenemem yorgunlaşır ve gecmişi özlermiyim.. ya kendisi iyi ailesi kötü ya da ailesi iyi kendisi kötü birine rastlardam ya bidaha bu kadar sevilmezsem...
AMa evlenirsem de ya bigün ayrılırsam... annemin kaderini yaşamak istemiyorum irdeleme diyolar ama ben aman onund akusuru bu napalım diyecek yaşta değilim ki daha çok erken bunu söylemem için..
AİLESİne yakın ve onların elinin ensemizde olmasına dayanabilirmiyim...
nişanlanınca düzelir dedim düzelmedi evlenince düzelir diye düşünmek istemiyorum...
kızlar lütfen bana bi fikir verin.. he seviyomuyum bilmiyorum ama ayrılık konusu açılnca kötü oluyorum ona alıştım mı yoksa seviyomuyum bilmiyorum.. ama bana baska erkekler cazip gelmiyo aldatmaya megilli değilim ama bana görkem batıyo bazen hatta sık sık..onu uyarmaktan yoruldum..... nolur bana bi fikir verinnn:18:
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?