O kadar yalnızım ki

Kinli .!.:

ben anlamıyorum ki ailenin haberi yok mu bunladan? Varsa nasıl bırakırlar seni orda? Söylemiyorsan neden söylemiyorsun? Bebek varsa var yapacak bir şey yok, sorumsuz ve kötü bir babayla büyüyeceğine babasız büyümesi bile daha az hasar verir psikolojisine. Aç konuş derdini anlat git ailenin yanına çocuğunu doğur, çalışır bakar çocuğunla yaşarsın. Böyle hayat mı olur bu nedir ya? Hamilesin yazık haline allah korusun üzüntüden çocuğu bile hasta doğar insanın.

Genişletmek için tıkla...

Glryz .!.:

Aslında tek ihtiyacım olan biraz cesaret ondan buraya yazmış olabilirim :) artık bencil kendini düşünme sırası bende diyorum. Çokta aileciyim annem hasta üzülürde bayılır diye korkuyorum ayrılık gibi yansıtmamaya çalışacağım aileme. İşe başlayınca herşey hayırlısına varacak Allah'ın izniyle

Genişletmek için tıkla...

Glryz .!.:

Anlamıyor değil bi depresyon halinde olduğumu bunun sebebinin de bi arkadaşım işim vs olmadığı için evde kendi kendine kurduğumu düşünüyor aslında ne fena değil mi

Genişletmek için tıkla...

Glryz .!.:

Ben yaşadıklarımı hakediyorum gerçekten

Genişletmek için tıkla...

Glryz .!.:

Merhabalar derdimi anlatacak kimsem yok o yüzden buraya yazmak istedim.
7 yıllık uzak mesafe ilişkisinin üzerine eşimin şehrine evlenip yerleştim. Şimdi 1 yıl 2 aylık evliyiz ve 9 aylık hamileyim. Eşim ve ailesi o kadar değiştiler ki o kadar yalnız bırakıldım ki bu dönemde yazık kendi ailemde o kadar uzaktan hep bana mental olarak maddi olarak yardımcı olmaya çalışıyor. Bense bu tek taraflı yardımın altında ezilmeye başlıyorum. Dün hastaneye kaldırıldım ve yapayalnızdım doğumhanede tek başına kalan tek kişiydim. Eşim deseniz ne bişeye ihtiyacın var mı diye aradı sordu ne kayınvalidem nede görümce eltilerim.. ne maddi he manevi bi hayırları olmuyor eşim çalışıyor keyfi olarak üniversite icat etti oraya gidiyor okul ödevlerini bile bana yaptırıyor sadece yatmadan yatmaya görüyorum yüzünü. Ne evde bi işin ucundan tutar ne yardım etmek ister nede aklına gelir söylersen istersen minnet ettirir yaptıklarıyla öyle bi ettirirki mahcup olur karşılığını vemek için çabalarsın.. hastaneden dudak uzatması yüzünden kendi rızamla ayrıldım evde ne yiyecek bişey var ne hazırlayacak kimse nede para. Allah'ım o kadar pişmanım ki onun için verdiğim emeklere gül gibi şehrini ve ailemi bırakıp buraya geldiğime.. nasıl böyle bi insana dönüşür benimle konuşması sohbeti muhabbeti karısı değilmişim gibi bu hamile hayimle o kadar acı çekiyorumki anlatamam..

Genişletmek için tıkla...

Glryz .!.:

Ben yaşadıklarımı hakediyorum gerçekten

Genişletmek için tıkla...

Glryz .!.:

Merhabalar derdimi anlatacak kimsem yok o yüzden buraya yazmak istedim.
7 yıllık uzak mesafe ilişkisinin üzerine eşimin şehrine evlenip yerleştim. Şimdi 1 yıl 2 aylık evliyiz ve 9 aylık hamileyim. Eşim ve ailesi o kadar değiştiler ki o kadar yalnız bırakıldım ki bu dönemde yazık kendi ailemde o kadar uzaktan hep bana mental olarak maddi olarak yardımcı olmaya çalışıyor. Bense bu tek taraflı yardımın altında ezilmeye başlıyorum. Dün hastaneye kaldırıldım ve yapayalnızdım doğumhanede tek başına kalan tek kişiydim. Eşim deseniz ne bişeye ihtiyacın var mı diye aradı sordu ne kayınvalidem nede görümce eltilerim.. ne maddi he manevi bi hayırları olmuyor eşim çalışıyor keyfi olarak üniversite icat etti oraya gidiyor okul ödevlerini bile bana yaptırıyor sadece yatmadan yatmaya görüyorum yüzünü. Ne evde bi işin ucundan tutar ne yardım etmek ister nede aklına gelir söylersen istersen minnet ettirir yaptıklarıyla öyle bi ettirirki mahcup olur karşılığını vemek için çabalarsın.. hastaneden dudak uzatması yüzünden kendi rızamla ayrıldım evde ne yiyecek bişey var ne hazırlayacak kimse nede para. Allah'ım o kadar pişmanım ki onun için verdiğim emeklere gül gibi şehrini ve ailemi bırakıp buraya geldiğime.. nasıl böyle bi insana dönüşür benimle konuşması sohbeti muhabbeti karısı değilmişim gibi bu hamile hayimle o kadar acı çekiyorumki anlatamam..

Genişletmek için tıkla...

Glryz .!.:

Peki ya napmalıyım bundan sonra kalkıp ailemin yanına gitmek istiyorum. Bu sefer onlar mutsuzluğumu görüp mutsuz olacaklar. Bunu da onlara yaşatmaya hakkım yok o yüzden napacamı bilemiyorum. Yeni olarak atandım henüz işe başlamadım ama kendimi daha güçlü hissediyorum yinede işimi elime aldıktan sonra sil baştan hayat kurabilirim şimdiki hayatımdan çok farklı olmaz. Ama ne kadar zor bunları yaşamak herşey gözümün önündeydi ve ben hep göz yumdum. Bu kadar aşık olacak iyi tarafından bakacak ne vardı kendime kızıyorum insanlar ne kadar da nankör bencil egoist.. zaten benim gibi insanların karşısına hep böyle insanlar çıkar ya bu hayatta. Bebek için ise gerçekten istiyordum çünkü çok uzun bi geçmişimiz var ama ne kadar uzun yıllar geçirirsen geçir aynı evin içinde zırt yabancı çıkıyormuş.

Genişletmek için tıkla...