- 18 Nisan 2017
- 3.473
- 7.695
- 108
- Konu Sahibi Bremenmizikacisi
- #1
bugün derhal psikiyatristten bi randevu aldım. Zihnim iyice bulanmış durumda. Zaten kafamdaki seslerden sizlere bahsetmiştim ama bu seferki çok garipti. Nasıl anlatırım bilmiyorum. Bugün okulda arkadaşımla konuşurken bi anda ben sustum yerime başkası konuştu. Bunu gerçekten nasıl anlatacağımı bilmiyorum. Çok sıradan bir konuşmaydı arkadaşım ders çalışmaya başladın mı dedi birden evet dedim. Ama bunu kendim düşünerek demedim. Sanki zihnimde yaşayan başka biri beni sessize aldı ve konuşmaya başladı. Sonra ben sustum ama ağzım konuşmaya devam etti. konuşma şu şekilde devam etti:
Ben: sen başladın mı?
Arkadaşım: yok daha notları almadım.
B: ben aldım bayağı bi not birikmiş
A: hadi ya ne kadar tuttu
B: valla tam hatırlamıyorum da 50 küsur bi şey.......
buraya kadar resmen ben sustum yerime başkası konuştu. Yani bu nasıl anlatılır bilmiyorum çok garipti. Ben resmen konuşmaya çalışıyorum ama yok sanki kendi zihnimde hapsolmuş gibiydim katiyen ağzımdan çıkanları kontrol edemedim. Artık benim yerime konuşan neyse ona sus artık falan diye bağırdım içimden ve resmen size yemin ediyorum resmen bana cevap verdi üff aman tamam be dedi ve ancak ondan sonra ben konuşmaya devam edebildim. Kız da korkmasın diye bozuntuya vermeden konuşmaya devam ettim ama korkudan titredim resmen o an. Kız da fark etti iyi misin rengin soldu diyo benim rengim solmasın da kimin rengi solsun? Tamam artık eminim delirdim kafayı yedim sıyırdım ilaç kullanmam lazım ama doğrusu korkuyorum çok korkuyorum. Kafamın içinden aniden gelen çığlık seslerine kapı çarpması seslerine alışmıştım bile neredeyse ama resmen bir şey beni susturup kendisi konuştu. Çok korkunçtu. O an resmen beynim uyuştu sanki biri benim beynimi avcunun içine alıp sıkıştırıyormuş da iyice ezilen beynim o elin parmaklarının arasından akıp gidiyormuş gibi hissettim. Yapabileceğim tek şeyin psikiyatriste gitmek olduğunu biliyorum başka bir çözüm yolum yok ama randevum ta haftaya. Bütün bu sıkıntımın içinde başımı elin herifinin dizine değil de kendi ailemin dizine koymak isterdim. Çok yalnızım. Anlatıp içimi dökmek istedim
Ben: sen başladın mı?
Arkadaşım: yok daha notları almadım.
B: ben aldım bayağı bi not birikmiş
A: hadi ya ne kadar tuttu
B: valla tam hatırlamıyorum da 50 küsur bi şey.......
buraya kadar resmen ben sustum yerime başkası konuştu. Yani bu nasıl anlatılır bilmiyorum çok garipti. Ben resmen konuşmaya çalışıyorum ama yok sanki kendi zihnimde hapsolmuş gibiydim katiyen ağzımdan çıkanları kontrol edemedim. Artık benim yerime konuşan neyse ona sus artık falan diye bağırdım içimden ve resmen size yemin ediyorum resmen bana cevap verdi üff aman tamam be dedi ve ancak ondan sonra ben konuşmaya devam edebildim. Kız da korkmasın diye bozuntuya vermeden konuşmaya devam ettim ama korkudan titredim resmen o an. Kız da fark etti iyi misin rengin soldu diyo benim rengim solmasın da kimin rengi solsun? Tamam artık eminim delirdim kafayı yedim sıyırdım ilaç kullanmam lazım ama doğrusu korkuyorum çok korkuyorum. Kafamın içinden aniden gelen çığlık seslerine kapı çarpması seslerine alışmıştım bile neredeyse ama resmen bir şey beni susturup kendisi konuştu. Çok korkunçtu. O an resmen beynim uyuştu sanki biri benim beynimi avcunun içine alıp sıkıştırıyormuş da iyice ezilen beynim o elin parmaklarının arasından akıp gidiyormuş gibi hissettim. Yapabileceğim tek şeyin psikiyatriste gitmek olduğunu biliyorum başka bir çözüm yolum yok ama randevum ta haftaya. Bütün bu sıkıntımın içinde başımı elin herifinin dizine değil de kendi ailemin dizine koymak isterdim. Çok yalnızım. Anlatıp içimi dökmek istedim