O konuşan ben değildim

Janet Jak Esim .!.:

Şimdiki nesil çok nazlı geliyor bana. Ailen sana ne yaptı? Canını mı aldı ne yaptı yani? Bırakıp elin adamına gidiyorsun koca bir hata.
Ya bizim annemiz bizi terlikle kovalar defol derdi biz 10 adım gider ısrarla sarılır öperdik, o da cimdiklerdi sonra barışırdık ve bizim böyle olmamız ailemizle aramızda önemli bir bağ kurdu.
Şimdiki nesil hiçbir şeyini ailesine söylemiyor, hemen küsüyor trip atıyor ya hu gökten zembille falan mı indiniz anlamadım tribiniz kime? Ağa mısınız paşa mı?
Çık git annenin evinde kır dizini otur. Bu kadar basit! Doktora da git muhakkak.
Bir adamın evinde kalıyorsun seni kesse biçse kimsenin ruhu duymaz, ki yapmaz da deme. Seni doğuran kadını çekemeyen sen elin adamını nasıl çekiyorsun güveniyorsun? Çok kızıyorum çok.

Genişletmek için tıkla...

Vinka .!.:

Annenizin evinden daha mı huzurlusunuz el adamının evinde? Merak ettim. Evliliğe yürüdüğünüz, ciddi bir ilişkinizin olduğu bir adam da değil ki, en azından huzur bulun. Haberlere hiç mi bakmıyor, korkmuyorsunuz?

Biz bize kızıldığı zaman ne yapsak kendimizi affettirsek derdik, bize kızıldığında susmayı bilirdik. Büyük bilirdik çünkü.
Ablam istemedi, ablam kovdu, annem aramadı, beni onlar delirtti.
Sen ne yaptın? Sende diksin, dilinin kemiği yok bence.
Konularını okuyoruz burada. Geleceğin için çok önemli kararların varsa, biraz dilini tutsaydın, okulunu bitirip, eline ekmeğini alıp öyle çıkıp gitseydin.
Ben çok mu iyi bir evde büyüdüm? Yok..
Biz bunları yapsaydık ailelerimize zamanında, düşünemiyorum bile.
Annenize ablanıza tolereniz yokken, el adamına varsa, vallahi helal olsun... Ne diyim.

Genişletmek için tıkla...

deniztanricasi .!.:

bugün derhal psikiyatristten bi randevu aldım. Zihnim iyice bulanmış durumda. Zaten kafamdaki seslerden sizlere bahsetmiştim ama bu seferki çok garipti. Nasıl anlatırım bilmiyorum. Bugün okulda arkadaşımla konuşurken bi anda ben sustum yerime başkası konuştu. Bunu gerçekten nasıl anlatacağımı bilmiyorum. Çok sıradan bir konuşmaydı arkadaşım ders çalışmaya başladın mı dedi birden evet dedim. Ama bunu kendim düşünerek demedim. Sanki zihnimde yaşayan başka biri beni sessize aldı ve konuşmaya başladı. Sonra ben sustum ama ağzım konuşmaya devam etti. konuşma şu şekilde devam etti:
Ben: sen başladın mı?
Arkadaşım: yok daha notları almadım.
B: ben aldım bayağı bi not birikmiş
A: hadi ya ne kadar tuttu
B: valla tam hatırlamıyorum da 50 küsur bi şey.......
buraya kadar resmen ben sustum yerime başkası konuştu. Yani bu nasıl anlatılır bilmiyorum çok garipti. Ben resmen konuşmaya çalışıyorum ama yok sanki kendi zihnimde hapsolmuş gibiydim katiyen ağzımdan çıkanları kontrol edemedim. Artık benim yerime konuşan neyse ona sus artık falan diye bağırdım içimden ve resmen size yemin ediyorum resmen bana cevap verdi üff aman tamam be dedi ve ancak ondan sonra ben konuşmaya devam edebildim. Kız da korkmasın diye bozuntuya vermeden konuşmaya devam ettim ama korkudan titredim resmen o an. Kız da fark etti iyi misin rengin soldu diyo benim rengim solmasın da kimin rengi solsun? Tamam artık eminim delirdim kafayı yedim sıyırdım ilaç kullanmam lazım ama doğrusu korkuyorum çok korkuyorum. Kafamın içinden aniden gelen çığlık seslerine kapı çarpması seslerine alışmıştım bile neredeyse ama resmen bir şey beni susturup kendisi konuştu. Çok korkunçtu. O an resmen beynim uyuştu sanki biri benim beynimi avcunun içine alıp sıkıştırıyormuş da iyice ezilen beynim o elin parmaklarının arasından akıp gidiyormuş gibi hissettim. Yapabileceğim tek şeyin psikiyatriste gitmek olduğunu biliyorum başka bir çözüm yolum yok ama randevum ta haftaya. Bütün bu sıkıntımın içinde başımı elin herifinin dizine değil de kendi ailemin dizine koymak isterdim. Çok yalnızım. Anlatıp içimi dökmek istedim

Genişletmek için tıkla...

-tutsak- .!.:

Psikiyatriden önce psikolog öneririm size. Eğer psikolog uygun görürse psikiyatriye yönlendirsin sizi.
Ayrıca yaşadıklarınız bana hiç de garip gelmedi. Bana da bazen aynı şekilde oluyor, konuştuğunuzda alakasız şeyler söylemiyorsanız sorun yok bence. Aslında o konuşan da biziz, sadece beynimiz öyle algılatıyor.Siz korkunca da olay iç sesiniz yoluyla düzelmiş Bazen de kendimi, söylediklerimi, yaşadıklarımı başkasının gözünden izlermiş gibi hissederim.Söylediklerim sanki bana ait değilmiş gibi gelir. Her şeyde direk doktora koşan bir insanım ama sizin bu durumunuzda gitmenize gerek bile görmedim. Ne yaşadığınızı en iyi siz bilirsiniz tabi..

Genişletmek için tıkla...

Felix_Felicis .!.:

Off amma eleştirmissiniz kızı ya. Yeni nesilden evet bunlar, manyak ablasıyla bencil annesinin hic etkisi yok zaten. Ablası evli adamlarla yatıp kalkar, annesi keyfi bozulmasn diye ablasının suyuna gider. Ne yapacaktı bu kız? Çekim duyduğu adamın yanında işte. Yurt yok diyo olmadı diyo, oldurulabilirdi belki ama yapamamış, ee?

Ne kadar kolay yargılayıp bi sonuca varıyosunuz siz ya. Tek meziyetiniz bu mu? Geliyim burda dan dun adam yargılıyım, yerin dibine sokayım, bikaç begeni alayım oh tamam. Ego da tatmin oldu, günün stresi de atıldı. Karşınızda bi insan var kanlı canlı, duyguları olan ve görüldüğü gibi iyi olmayan. Biraz yetişkin kadınlar gibi düşünün.

Neymis tanımadığın heriflesin seni keserse kimse bilmez. Ya insanlar otostopla dünyayı dolaşıyolar.

Konu sahibi, evet ben de bazı konularda size kızdım ama şuanki halinin sorumlusu kesinlikle ablan. Ablan doktora gitmis olsaydı taa en başında ailecek rahat ederdiniz.

Sen de evinde kaldığın adama bu durumdan bahsetme, bi de onun laflarıyla uğraşma. Eminim ruhsal bunalımlardan kaynaklıdır. Hem ablanız hem anneniz hem okulunuz hem sevgilinizin eski nişanlısı vs... cok fazla negatif faktör var. Bunlar onların dışavurumu da olabilir. Bikac seanslık terapiyle belki de yüklerinizden kurtulup bu seslerden de arınmış olabilirsiniz.

Korkmayın lütfen. Doktora gidene kadar stresli ortamlardan ve düşüncelerden uzaklaşın. Sizi rahatlatacak aktiviteler yapın. Boyama olabilir, bulmaca olabilir, bir manzarayi seyredebilirsiniz, dinlendirici bir müzik dinleyebilirsiniz..

Genişletmek için tıkla...

1var2yok .!.:

Okurken tırsmadım deil

Genişletmek için tıkla...