- Konu Sahibi greyrose
-
- #41
ee peki çocuk yapamadın mı hala canım:kedi:
bu konuları keşke evlenmeden önce konuşsaydınız
Çocuk konusunda yazdıklarını okurken, geçmiş hayatımı hatırladım....Ben 26 yaşında evlendim, 29 yaşına kadar çocuk düşünmedim, 29 yaşıma geldiğimde artık çocuk sahibi olmanın zamanı geldi dedim. Konuyu eşime açtığımda ben çocuk istemiyorum henüz hazır değilim dedi, istemiyorum dedi....... Ben kendim daha çocuğum, çocuk sorumluluğunu alamam dedi....30 yaşındaydı....ben beklemeye başladım, fikri değişir umuduyla..... bekledim, bekledim, bekledim..... tam 3,5 yıl bekledim... O istemiyorum dedikçe, bendeki çocuk özlemi büyüdükçe büyüdü... Sık sık çocuk konusunu gündeme getirmeye başladım ve olan oldu... benim nekadar çok üzüldüğümü gördükçe vicdan azabı duyuyordu, ama yinede istemiyordu... Ben istedikçe o korkuyordu, sonraları beni suçlamaya başladı, kendi suçluluk duygusunu bastırmak adına....Sen çocuğa bakamazsın, çok az kazanıyorsun (benim maaşım 2.500 TL), benim başıma birşey gelse, çocuğa nasıl bakarsın, (onun geliri benimkinin 4 katıydı), yapamazsın vs. demeye başladı... Bütün bunlar bahaneydi... Bir gün ani bir karar verip, "Bana çocuk vermeyen adamın karısı olmam ben" dedim ve ondan boşandım.... 3,5 yıl oldu.... Hiç pişman olmadım... Bazen telefonda görüşüyoruz, hala aynı fikirde olduğunu söylüyor... Hiçbirşey değişmemiş geçen zaman içinde.... Beni kaybettiğine çok üzüldüğünü biliyorum, beni kaybetmiş olmak bile onu dize getirmedi....Çocuk sevgin çok büyükse eğer; duygularınla değil mantığınla hareket etmeni öneririm....... İnşallah herşey gönlünce olsun......
evet zaten önemli olan şuan çocuk istememesi değil olabilir bunu benimle konuşmaması ortak karar verilmemesi, benim fikrimi sormaması ve beni sen delisin,hastasın,daha bana bakamıyosun diye aşağılaması
Bende çocukları sevdiğim halde evlendiğimde bebek istemiyordum yaşım 19 du eşimde üstelemiyordu ancak büyükler yapın büyüsün bir yandan diyordu neyse 21 yaşında anne oldum 1.5 yaşında oğlum var eşim bir tane daha ondan sonra bir tane daha ve ondan sonrada bir düzine istiyor kaydirigubbakcemile3 yaşınızda gitmeden çocuk sahibi olmak istiyorsanız yapın bence Evliliğimden anladığım tek kalıcı şey.. evlat gibisi yok hani anne baba olunca anlarsınız derler ya öyle birşey tarifi yok hem erkek 50-60 yaşında baba olabiliyor ama kadınlar öyle değil sağlığınız el veriyorsa yapın hem başbakan ne demiş en az üç çocuk :CüvCüv: :lepi:
Çocuk konusunda yazdıklarını okurken, geçmiş hayatımı hatırladım....Ben 26 yaşında evlendim, 29 yaşına kadar çocuk düşünmedim, 29 yaşıma geldiğimde artık çocuk sahibi olmanın zamanı geldi dedim. Konuyu eşime açtığımda ben çocuk istemiyorum henüz hazır değilim dedi, istemiyorum dedi....... Ben kendim daha çocuğum, çocuk sorumluluğunu alamam dedi....30 yaşındaydı....ben beklemeye başladım, fikri değişir umuduyla..... bekledim, bekledim, bekledim..... tam 3,5 yıl bekledim... O istemiyorum dedikçe, bendeki çocuk özlemi büyüdükçe büyüdü... Sık sık çocuk konusunu gündeme getirmeye başladım ve olan oldu... benim nekadar çok üzüldüğümü gördükçe vicdan azabı duyuyordu, ama yinede istemiyordu... Ben istedikçe o korkuyordu, sonraları beni suçlamaya başladı, kendi suçluluk duygusunu bastırmak adına....Sen çocuğa bakamazsın, çok az kazanıyorsun (benim maaşım 2.500 TL), benim başıma birşey gelse, çocuğa nasıl bakarsın, (onun geliri benimkinin 4 katıydı), yapamazsın vs. demeye başladı... Bütün bunlar bahaneydi... Bir gün ani bir karar verip, "Bana çocuk vermeyen adamın karısı olmam ben" dedim ve ondan boşandım.... 3,5 yıl oldu.... Hiç pişman olmadım... Bazen telefonda görüşüyoruz, hala aynı fikirde olduğunu söylüyor... Hiçbirşey değişmemiş geçen zaman içinde.... Beni kaybettiğine çok üzüldüğünü biliyorum, beni kaybetmiş olmak bile onu dize getirmedi....Çocuk sevgin çok büyükse eğer; duygularınla değil mantığınla hareket etmeni öneririm....... İnşallah herşey gönlünce olsun......
Çocuk konusunda yazdıklarını okurken, geçmiş hayatımı hatırladım....Ben 26 yaşında evlendim, 29 yaşına kadar çocuk düşünmedim, 29 yaşıma geldiğimde artık çocuk sahibi olmanın zamanı geldi dedim. Konuyu eşime açtığımda ben çocuk istemiyorum henüz hazır değilim dedi, istemiyorum dedi....... Ben kendim daha çocuğum, çocuk sorumluluğunu alamam dedi....30 yaşındaydı....ben beklemeye başladım, fikri değişir umuduyla..... bekledim, bekledim, bekledim..... tam 3,5 yıl bekledim... O istemiyorum dedikçe, bendeki çocuk özlemi büyüdükçe büyüdü... Sık sık çocuk konusunu gündeme getirmeye başladım ve olan oldu... benim nekadar çok üzüldüğümü gördükçe vicdan azabı duyuyordu, ama yinede istemiyordu... Ben istedikçe o korkuyordu, sonraları beni suçlamaya başladı, kendi suçluluk duygusunu bastırmak adına....Sen çocuğa bakamazsın, çok az kazanıyorsun (benim maaşım 2.500 TL), benim başıma birşey gelse, çocuğa nasıl bakarsın, (onun geliri benimkinin 4 katıydı), yapamazsın vs. demeye başladı... Bütün bunlar bahaneydi... Bir gün ani bir karar verip, "Bana çocuk vermeyen adamın karısı olmam ben" dedim ve ondan boşandım.... 3,5 yıl oldu.... Hiç pişman olmadım... Bazen telefonda görüşüyoruz, hala aynı fikirde olduğunu söylüyor... Hiçbirşey değişmemiş geçen zaman içinde.... Beni kaybettiğine çok üzüldüğünü biliyorum, beni kaybetmiş olmak bile onu dize getirmedi....Çocuk sevgin çok büyükse eğer; duygularınla değil mantığınla hareket etmeni öneririm....... İnşallah herşey gönlünce olsun......
negüzel allah bagışlasın bende yeni evliyim 6 ay oldu ama bende adet düzensizligi sanırım pko var ondan hamile kalamadım henüz bizde olmassa tedaviye başlıcaz işte.çocuk sevilmezmi yoksa çok şeker oluyorlar...
niye kadınlar istemeyip,kendini hazır hissetmeyince normal karşılanıyoda,erkekler aynı şeyi yapınca suç oluyo..onlarında kendini hazır hissetmemesi gayet normal.hem admam hiç istemiyorum dememişki 2 sene bekleyelim demiş..bence yapılcak bişey yok onlar nasıl bzm keyfimizi bekliyosa bizde onların keyfini beklicez...
ama tabi sizin eşinizin ifade etme biçimi kırıcı ve hatalı...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?