Hayırlı akşamlar,
2 gün önce akşam üzeri hava almak İçin parka gidelim mi dedim eşime,çıktık .
Parkta otururken oynayan çocukları gördü ve bizim neden çocuğumuz yok,ben daha ne zamana kadar bekleyeceğim vs dedi..
Konuyu dağıtmaya çalıştıkça,ses tonu yükseldi ve etraftakilerin duyacağı boyuta ulaştı.. elinde poşet vardı onu falan fırlattı yere..
Maddi sıkıntılardan bahsettim,bana danışmadan yazdığı ve 5 yıl okuyacağı okuldan bahsettim,öğrenci iken çalışma şartlarının nasıl olacağından ,çocuğa iyi imkanlar sağlayamayabileceğimizden bahsettim..
O ise 5 yıl daha çocuğum olmayacak öyle mi, o zaman ben yarın ayrılıyorum dedi,sen bilirsin dedim,5 yıl yani öyle mi dedi,sen bilirsin dedim,çekti gitti..
Akşamın 9 unda beni parkta yalnız bıraktı.
3-4 dk sonra geldi,kalk gidelim dedi,etrafta bakan gözlerden çok utanmıştım ve kalktım..
O bana bağırır tonda konuşurken ben karşısından gayet sakindim,onu tahrik edecek hiçbir söz söylemedim..
2 gün oldu ne bir gönül almak,ne bir özür hiiiiçbiri yok..
Üstüne üstlük ben suçluyum..
Bana bugün Suriyeli biriyle evlenseydim daha mutlu olurdum da dedi,ve tamam git evlen ,ayrılalım sen evlen dedim..
Annemlere geldim bi 10 gün kafamı dinlemek için..
Bir zaman sonra belki açıp okumam gerekir diye yazdım..