*Serüven, bu annenin yaşadığı durumu öyle güzel ve açık yüreklilikle anlatmış ki, kınamak bir yana, bu satırlarda kendini gören çok kişi vardır mutlaka. “Sudanlı” annenin paylaştığı deneyim, birçok ailenin benzer dönemlerde yaşadığı ama dile getirmekte zorlandığı bir süreç.
Gelin şimdi bu durumu birkaç yönden ele alalım:
---
1. Güvenli Bağlanma Konusu
Çocuğun geceleri yanında birine ihtiyaç duyması, güvenli bağlanmanın olmadığı anlamına gelmez. Aksine, çocuk ihtiyaç duyduğunda ebeveynine ulaşabiliyorsa ve ebeveyni bu ihtiyaca karşılık veriyorsa bu zaten güvenli bağlanmanın işaretidir. Yani birlikte uyumak çocuğu “bağımlı” yapmaz, yeter ki gündüz saatlerinde sağlıklı bireyselleşmesine olanak tanınsın (sorumluluk alması, kendi kararlarını vermesi gibi).
---
2. Derin Uyku Sorunu ve Korkular
Çocuğun sık uyanması, uykuya zor dalaması ya da çeşitli korkular yaşaması genellikle sinir sisteminin olgunlaşma süreciyle ilgilidir. Dış etken (çizgi film, oyun vs.) yoksa, bu durum doğası gereği zamanla düzelebilir.
Geniz eti de derin uykuya geçişi zorlaştırır, nefes kalitesini bozar. Bu durum devam ettikçe uyku düzeni de olumsuz etkilenir. Kulak Burun Boğaz (KBB) doktoru bu gelişimi takip etmelidir. Gerekirse ameliyat düşünülür.
Uykuda gülerek uyanma, korkarak uyanma gibi durumlar parasomni dediğimiz geçici uyku bozuklukları olabilir.
---
3. Aile Düzeni ve Ebeveyn İlişkisi
Anne-babanın ayrı yatmasının ilişkiyi etkilemediği söylenmiş, bu güzel. Ancak bu durum uzun sürerse hem çocuk hem de ebeveynler için alışkanlığa dönüşebilir. Asıl mesele çözümün kalıcı olmayıp geçici tutulması.
---
4. Ne Yapılabilir?
Şimdi gelelim pratik çözüm önerilerine:
Kademeli Geçiş: Birdenbire ayırmak yerine çocuk odasında bir süre birlikte yatmak, sonra yatmadan önce yanında oturmak, sonra sadece odanın dışında kalmak gibi adımlarla ayrılığı kolaylaştırabilirsiniz.
Gece lambası, sevdiği peluş oyuncak, sesli masal cihazı gibi destekleyici unsurlar da rahatlatıcı olur.
Uyku rutini oluşturun: Her akşam aynı saatte, aynı sırayla (örneğin duş, kitap okuma, müzik) giden bir rutin çocukların zihinsel olarak uykuya hazırlanmasını kolaylaştırır.
Gündüz duygusal destek: Gün içinde korkularını oyunla dışa vurmasına izin vermek, onun duygusal dünyasında güçlü hissetmesine yardımcı olur. “Karanlık” temalı oyunlar, gölge oyunu gibi araçlarla korkuyu oyunlaştırabilirsiniz.
Profesyonel destek: Uyku terapisti ya da çocuk psikoloğundan birkaç seans danışmak çok işe yarayabilir. Belki de bu direnç, küçük bir duygusal çatışmanın dışavurumudur.
Bitkisel şurup vb. denemeler, hekim önerisiyle ve mutlaka geçici çözüm olarak düşünülmelidir.
---1 Haftalık Uykuya Geçiş Planı (7 Yaş için)
Hedef: Aynı odada ama ayrı yatakla başlayıp, kendi odasında uyuyabilmesi.
---
1. Gün – “Yeni Başlangıç”
Hazırlık: Odanıza yerde mini yatak/şilte hazırlayın. Ona özel yastık, oyuncak, gece lambası.
Konuşma:
“Artık büyüyorsun, ayrı uyumayı birlikte öğrenebiliriz. Bugün ilk adımı atıyoruz.”
Uygulama: O, senin odanda ama kendi yatağında yatsın.
Gece Kuralı: Uyanırsa kalkmadan sadece seslen, “Buradayım, uykuya devam.”
---
2. Gün – “Güçlü Kalabilirsin”
Rutin: Akşam 1 saat önceden ekranları kapat. Ilık duş, kitap okuma.
Oyun: “Vücudu uyutma oyunu” (ayaktan başa doğru hayal gücüyle gevşeme).
Yatış: Yine aynı düzende, senin odanda kendi yatağında.
Mini görev: Gece uyanırsa "Gece Yardım Kartı"nı ver – sadece 1 kez seni çağırma hakkı var.
---
3. Gün – “Cesaret Gecesi”
O değişim: Bu gece babasıyla kendi odasında yatsın.
Sen: Yalnız yat, ama oğluna deyin ki: “Ben buradayım, seni sabah göreceğim.”
Gece: Korkarsa babası yanında. Bu, anneden ayrılığı destekler.
---
4. Gün – “Odasında İlk Gece” (Sen Yanındasın)
Yatış: Oğlunun odasında, sen onun yatağının yanında yer yatağında yat.
Konuşma: “Bugün senin odan çok güzel. Beraber buradayız. Yakında sen tek başına da uyuyabilirsin.”
Gece: Uyanırsa sadece fısıldayarak “Yanındayım” de. Temas minimum.
---
5. Gün – “O Tek, Sen Yakında”
Hazırlık: Onun odasında o kendi yatağında uyuyacak. Sen kapı önüne bir sandalye koy.
Konuşma: “Buradayım ama artık odada değilim. Sen güvendesin.”
Gece: Uyanırsa kapıdan ses ver, içeri girme. “Senin odan güçlü oda.”
---
6. Gün – “Sürpriz Kutusu Gecesi”
Kutuyu ver: İçine gece lambası, sevdiği bir oyuncak, anne-babadan küçük bir not koyun.
Yatış: Yine kendi odasında, bu kez tamamen yalnız.
Kutuyu anlat: “Bu kutu seni gece boyunca korur. Bir şey olursa önce kutudan yardım iste.”
Sen: Kendi yatağında uyu.
Ödül sözü: “Bu geceyi kendi odanda geçirirsen sabah sana küçük bir sürprizim olacak.”
---
7. Gün – “Kutlama Gecesi”
Sabah: Başardıysa küçük bir ödül ver (birlikte kahvaltı, minik hediye, sarılma).
Gece: Aynı şekilde kendi odasında yatmaya devam etmesini teşvik et.
Artık kural: Oda değiştirme yok. Destek var ama geçişler sınırlı.
Destek: “Seninle gurur duyuyorum. Kendi başına uyuyabilen güçlü bir çocuksun.”
Son Söz: Kınayan Değil, Dayanışan Kadınlar Kulübü
Hiçbir anne böyle bir konuda kınanmayı hak etmez. Her çocuk farklıdır. Önemli olan annenin çabası ve sevgisiyle doğru yolu arıyor olmasıdır. Herkesin “başarı” zamanı farklı. “Ben pes ettim” diyen bir annenin aslında ne kadar çok emek verdiğini satır aralarında çok net görebiliyoruz.
---