- 11 Kasım 2011
- 1.856
- 632
- 163
işte tam benim kafamda bir anne :)
ben de böyle düşünüyorum.
ayrıca şöyle de bir durum var, buradan bahsetmiyorum, çevremizden büyüklerimizden komşularımızdan bahsediyorum. neden herkes müdahale etme ihtiyacı duyuyor..
bu benim annelik serüvenim.. neden seninkiyle aynı olsun ki.. ben aynı olmayacağını kabul etmişim halbuki...
sen 3. ayında meme yaraları yüzünden bıraktırmış olabilirsin, neden beni çocuğumu kendime bağlamakla suçluyorsun?
sen 9. ayında artık artık yeter deyip memene saç koyarak, salça sürerek çocuğunu tiksindirmiş olabilirsin, neden bunu benim de yapmamı ısrarla istiyorsun?
arkadaşım çocuklarını (ki küçüğü henüz 4-5 aylıktı) annesine bırakıp eşiyle 1 hafta tatile gitti saygı duydum. çünkü bu onun annelik anlayışı...
ahhh keşke biraz empati kurabilsek...
aynen katılıyorum. herkesin yavrusuda farklı annelik anlayışı da. bana etrafımdaki büyükler acı nane yağı sür bant yapıştır dedikçe size ne dememek için çok sıktım dişimiya arkadaş çocuğumun belki süte ihtiyacı yok ama bana ihtiyacı var belki benim çocuğum emerek sakinleşiyor. gece zırt pırt kalkıp emiyo diye yanıma aldım o da kendi keyfim için değil sırf o uyandığında bana duyuruna kadar uykusu bölünür diye. güvenli bağlanma diye birşey var dimi. yok efendim kucakçı olur yok şöyle olur yok gece uyumuyo sen bunu hayatta memeden ayıramazsın. ee ne oldu tezleriniz. deliksiz gece uykusu uyuyan bir çocuğum var şimdi. her tanıyanın ne kadar sevgi dolu bir çocuk mutlulukla büyüdüğü her halinden belli dediği bir evlada sahibim çok şükür. artı bütün o sendrom diye adlandırdıkları 2 yaşmış 3 yaşmış hepsini çok sakin atlattık neden çünkü memede sakinleşiyordu. valla faydası yok diye ahkam kesenlere bende artık bir çift laf söyliyeyim müsadenizle :) bana göre de onlar kendi keyifleri için vicdanlarını rahatlatmak adına kendilerini kandırıyorlar. osho nun çocuk kitabını okumalarını tavsiye ederim :) batıda memem bozulacak diye zorla çocukların memeden ayrılması sonucu meme manyağı nesiller yetişmiş. en güzeli herşeyi akışına bırakmak. çocuk zaten yönlendiriyor.
tuvalet eğitiminde de etrafın baskısı yüzünden seminere katılıp eğitim vermeye kalktım ve o 10 günü hiç yaşamamış olmak isterdim. boşu boşuna yıprandık. geri beze döndük ona bile burunlarını sokup bidaha alışmaz dediler. bir ay bile geçmeden kendi kendine alıştı. ve bir defa bile ne gece ne gündüz altını ıslatmadı. çocuklarını 18 aylıkken zorlamaya başlayıpta 15 yaşına geldiği halde hala gece altına işeyen çocuklar var ve annenin 18 aylıkken yarattığı tramva nedeniyle olduğu tesbit edilip tedavi görüyorlar.
kendim gibi bir anne görünce çenem düştü kusuruma bakmayın :) sevgiler diliyorum. bu zihniyetteyseniz zaten çocuğunuz size bağımlı değildir güvenli bağlanma olayını başarıyla aşmışsınızdır ve biryere gittiğinizde de problem olmazoğlunuzun da kızım gibi olduğunu düşünüyorum. hatta yanınızda götürseniz bile bunu hissedip size sıkıntı çıkartmayacak olduğunu da düşünüyorum :) yani her türlü sakin olacaktır içiniz rahat olsun :)
Sevgiler..
ayy hadi inşallah canım, şu hayattaki tek gayem oğlum..Aminherkesin evladına inşallah. oğlunuzun yaşadığı büyük ihtimal sendrom ama emin olun hafif atlatıyor. ben de sizin gibi farkında değildim mutlu bir çocuk yetiştirdiğimin ama farklı çocuklar gördükçe daha çok anlıyorsunuz bunu :) sizde zaman geçtikçe bunu daha iyi anlayacaksınız :)
ben gündüz çalışıyorum aslında, annemle beraber zaten tüm gün.
bazen hafta sonları da 1-2 saat temizlik yapacağımda ya da işim olduğunda bıraktığım oluyor anneme.
şimdi sadece gece kalması için bir gece bırakayım diyorum.
aynen katılıyorum. herkesin yavrusuda farklı annelik anlayışı da. bana etrafımdaki büyükler acı nane yağı sür bant yapıştır dedikçe size ne dememek için çok sıktım dişimiya arkadaş çocuğumun belki süte ihtiyacı yok ama bana ihtiyacı var belki benim çocuğum emerek sakinleşiyor. gece zırt pırt kalkıp emiyo diye yanıma aldım o da kendi keyfim için değil sırf o uyandığında bana duyuruna kadar uykusu bölünür diye. güvenli bağlanma diye birşey var dimi. yok efendim kucakçı olur yok şöyle olur yok gece uyumuyo sen bunu hayatta memeden ayıramazsın. ee ne oldu tezleriniz. deliksiz gece uykusu uyuyan bir çocuğum var şimdi. her tanıyanın ne kadar sevgi dolu bir çocuk mutlulukla büyüdüğü her halinden belli dediği bir evlada sahibim çok şükür. artı bütün o sendrom diye adlandırdıkları 2 yaşmış 3 yaşmış hepsini çok sakin atlattık neden çünkü memede sakinleşiyordu. valla faydası yok diye ahkam kesenlere bende artık bir çift laf söyliyeyim müsadenizle :) bana göre de onlar kendi keyifleri için vicdanlarını rahatlatmak adına kendilerini kandırıyorlar. osho nun çocuk kitabını okumalarını tavsiye ederim :) batıda memem bozulacak diye zorla çocukların memeden ayrılması sonucu meme manyağı nesiller yetişmiş. en güzeli herşeyi akışına bırakmak. çocuk zaten yönlendiriyor.
tuvalet eğitiminde de etrafın baskısı yüzünden seminere katılıp eğitim vermeye kalktım ve o 10 günü hiç yaşamamış olmak isterdim. boşu boşuna yıprandık. geri beze döndük ona bile burunlarını sokup bidaha alışmaz dediler. bir ay bile geçmeden kendi kendine alıştı. ve bir defa bile ne gece ne gündüz altını ıslatmadı. çocuklarını 18 aylıkken zorlamaya başlayıpta 15 yaşına geldiği halde hala gece altına işeyen çocuklar var ve annenin 18 aylıkken yarattığı tramva nedeniyle olduğu tesbit edilip tedavi görüyorlar.
kendim gibi bir anne görünce çenem düştü kusuruma bakmayın :) sevgiler diliyorum. bu zihniyetteyseniz zaten çocuğunuz size bağımlı değildir güvenli bağlanma olayını başarıyla aşmışsınızdır ve biryere gittiğinizde de problem olmazoğlunuzun da kızım gibi olduğunu düşünüyorum. hatta yanınızda götürseniz bile bunu hissedip size sıkıntı çıkartmayacak olduğunu da düşünüyorum :) yani her türlü sakin olacaktır içiniz rahat olsun :)
Sevgiler..
yazdıklarınız gerçekten güzel tecrübelerevet böyle fikirleri benimle uyuşan anne görünce ben de muhabbete doyamıyorum estağfurullah ne kusuru..
maşallah çok güzel ve rahat bir çocuk yetiştirmişsiniz o halde siz de. sendromları kolayca atlattığınıza göre, tebrik ediyorum bunun için ayrıca...
bizimki henüz 2 yaş sendromuna girdi mi anlayamıyorum ama inatlaşma ve ağlama nöbetleri oluyor, onu da çalışan anne olmama bağlıyorum açıkçası çünkü bütün gün benden yeterli ilgiyi göremeyince (çünkü yanında yokum tüm gün) akşam nasıl davranacağını şaşırıyor çocuk.. onu da anlayışla karşılamaya çalışıyorum..
mesela biz de oğlum 13 aylıkken yaz tatiline gittik ve orada her gören çok mutlu bir bebek dedi. ben mi fark etmiyorum diyordum o zamanlar çünkü eşimle gerçekten zor dönemlerden geçiyorduk, ama şuan ne kadar haklı olduklarını görüyorum çünkü gerçekten oğlum çok mutlu ve yaşına göre gayet anlayışlı...
meme bıraktırma olayını ya da tuvalet eğitimini de dediğim gibi travmatik hale getirmek istemiyorum asla çünkü hakikaten ilk seneleri bu hayatta ve neden zorlaştıralım ki? illaki memeyi de bezi de bırakacak.. ben hiç görmedim genç delikanlı annesinin memesinde, ya da altında bez görmedim kocaman genç kızların. ama bu şekilde ürkütülerek aşkla bağlı olduğu şeylerden koparılan çocukların ilerde yaşadığı sorunlara şahit oldum.. sizin de anlattığınız 15 yaşında yatak ıslatma olayı gibi...
bu hayatta yaşayacağı karşılaşacağı yeterince zorluk olacak.. şuan tamamen onun hazır hissetmesini bekliyorum meme bırakma olayı için..
annem iki hafta kadar tuvalet eğitimi için ufaktan çalışmalar yaptı ama şuan kesti mesela çünkü hazır olmadığını düşünüyor. zaten bu geçiş dönemleri geleceğini çok etkileyecek o yüzden zorlama taraftarı değiliz.
Rabbim sağlık huzur versin evlatlarımıza, hayırlı insanlarla karşılaştırsın
şuan bir şey yapmadım canım, düğün bir sonraki haftasonu.ne yaptın sonuç ne
ah kuzum yaa kıyamam sana, evet sen sağlıkla al kucağına bebişini sonra emzirmenin tadına varacaksın, çocuk istese de sen bırakmak istemeyeceksin belki de ben gibiyazdıklarınız gerçekten güzel tecrübeler
bayıldım resmen
bende 14 haftalık hamileyim
en çok memelerim ağrıyor
bende göbüşüme sürekli bu memeler boşuna ağrımıyor
büyüyene kadar sütleri lıkır lıkır içilecek diyorum
muhtemelen canımah kuzum yaa kıyamam sana, evet sen sağlıkla al kucağına bebişini sonra emzirmenin tadına varacaksın, çocuk istese de sen bırakmak istemeyeceksin belki de ben gibi
muhtemelen canım
sonra kk da beni taşlarlar
bende de emzirme konusu ucu açıkaa niye taşlasınlar kuzum?
her fikirden kadın var burada..
bak ben desteklerim mesela seni.
bende de askere kadar yolu varbende de emzirme konusu ucu açık
ne kadar emerse oraya kadar2,3 yıl o yüzden taşlarlar dedim
desteğin için sağol canım
yani gece denemesi yapmadın mı bence dururşuan bir şey yapmadım canım, düğün bir sonraki haftasonu.
ama kararımı verdim, oğlumu annemlerde bırakacağım. yani inşallah diyelim de, Allahtan bir mani gelmezse.
sonrası için de buraya tekrar yazarım nasıl geçti, durdu mu, diye
ha yok canım yapmadım henüz, bence de durur. çünkü çok seviyor onları.yani gece denemesi yapmadın mı bence durur
yazdıklarınız gerçekten güzel tecrübeler
bayıldım resmen
bende 14 haftalık hamileyim
en çok memelerim ağrıyor
bende göbüşüme sürekli bu memeler boşuna ağrımıyor
büyüyene kadar sütleri lıkır lıkır içilecek diyorum
yaa çok tatlisiniz,ben de kızıma çok düşkünüm çalışmıyorum hep beraberiz ama 2 saat ayri kalsam gözlerim doluyor.Sizin zaten oğlunuza anneniz bakıyormuş yani oğlunuz ananesine çok alıskın anneniz hertürlü oyalar merak etmeyin size de ona da değişiklik olur hem.1 günden hiçbişeycik olmazmerhaba hanımlar..
başlıktan da anlaşılacağı üzere şehir dışına gitme durumumuz, hatta durum değil direkt mecburiyetimiz var. ay sonunda bir düğüne katılacağız eşimle birlikte. düğün en yakın arkadaşımın, şahit benim. yani kızın herşeyine ben koşturacağım.
oğlum 25 aylık, hala emiyor. bunu belirtme sebebim de, gece uyandığında meme almadan uykusuna devam edebilir mi bunu hiç denemedim.. ve bu büyük bir sorun benim için.. (annem sorun olmayacağını emziğini verip susturabileceğini, susmazsa da kaldırıp oyun oynatabileceğini yani her türlü idare edebileceğini söylüyor ama emin değilim bundan)
şehirler arası mesafe 6 saat falan sürüyor özel araçla. (istanbul-izmir onu da belirteyim)
şöyle planladık; cumartesi gecesi oğlumu uyutup 00.00-01.00 gibi yola çıksak, sabaha orada oluruz kahvaltı kuaför koşturmalar falan derken akşam olacak, akşam da zaten düğün dediğim de nikah+ sonra yemek şeklinde. pazar gecesi de duruma bağlı olarak ya gece çıkıp pazartesi sabahı burada olacağız tekrar, ya da pazartesi sabah çıkıp akşama doğru burada olacağız..
sorum şu ki, oğlumsuz oralar bana zehir olur mu? yani ben.. of nasıl söylesem.. vicdan yapıyorum sanırım ama bu ilk kez uzun ayrılığımız olacak.. içim hiç rahat değil..
ama yanımda götürsem de (uzun yol sıkıntı değil biz beraber çok yol gittik geldik) oralarda çocuk perişan olacak... yani götürsem orada herşey daha beter olur mu?
eşimle gideceğiz aslında o biraz ilgilense diyeceğim ama oğlum bana çok düşkün... ve bütün gün koşturmalarım olacak, onunla hiç ilgilenemeyeceğim. uyusa nerede uyuyacak, o uyurken onu kime bırakıp nasıl arkadaşımla ilgileneceğim..
oğlum annemde kalacak bırakırsam, zaten ben normalde çalışıyorum ve annem bakıyor, çok güzel vakit geçiriyorlar.. oyunlar aktiviteler vs.. düşkün yani anneme.. kaldı ki pazar günü evde büyük teyzesi var o ben ilgilenirim gece de benimle uyur dedi, erkek ve kız kardeşim de var onlarla da çok güzel vakit geçiriyor..
tamam böyle bakınca herşey güzel görünüyor ama ben burnumun direğinin sızlamasına engel olamıyorum..
yorumlarınıza ihtiyacım var... şimdiden çok teşekkür ederim...
gece denemesi yaptım dün gece...yani gece denemesi yapmadın mı bence durur
gece denemesi yaptım dün gece...
annemlerde kaldı oğlum hem de kendi isteğiyle. bana anne diiiit, annane kalcam dedi
saat 10 a kadar falan çok iyiymiş oyunlar oynamışlar, yemekler meyveler yemişler, uykusu gelince de ablamla koyniş koyniş uyumuşlar.. kız kardeşim sürekli fotoğraf yolladı beni haberdar etti. ben de biraz darladım whatsapp tan sürekli
gece biraz mızıklanmış ama sabah konuştuğumuzda genel olarak idare ettik dedi annem..
sabah da direkt evden işe geldim uğramadım hiç annemlere..
ama ben çok fena oldum kızlar..
yani 2 senedir bir gece ayrı geçmezken dün gece yatak odasına gidemedim..
fazla dramatize ettiğimi düşünebilirsiniz ama gözlerim şişti ağlamaktan..
evet Rabbime hamd olsun annemdi bıraktığım kişi, asla gözüm arkada kalmadı ama çok koydu onsuz uyumak..
uyuyamamak daha doğrusu çünkü saat 3buçuk falandı en son hatırladığım sonra sızmışım :)m
asla aynı şey değil kıyaslamıyorum ama Rabbim hastahanelerde, kabristanlarda bebeklerini bırakan annelere sabır güç kuvvet versin... demem o ki bi nebze de olsa empati kurdum...
evet canım..
oğluşun büyümüş bak hem anneannesi gerçken seviyor arada bırakmada fayda var
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?