oğlum olmadan şehir dışına gitmek...


aynen katılıyorum. herkesin yavrusuda farklı annelik anlayışı da. bana etrafımdaki büyükler acı nane yağı sür bant yapıştır dedikçe size ne dememek için çok sıktım dişimi ya arkadaş çocuğumun belki süte ihtiyacı yok ama bana ihtiyacı var belki benim çocuğum emerek sakinleşiyor. gece zırt pırt kalkıp emiyo diye yanıma aldım o da kendi keyfim için değil sırf o uyandığında bana duyuruna kadar uykusu bölünür diye. güvenli bağlanma diye birşey var dimi. yok efendim kucakçı olur yok şöyle olur yok gece uyumuyo sen bunu hayatta memeden ayıramazsın. ee ne oldu tezleriniz. deliksiz gece uykusu uyuyan bir çocuğum var şimdi. her tanıyanın ne kadar sevgi dolu bir çocuk mutlulukla büyüdüğü her halinden belli dediği bir evlada sahibim çok şükür. artı bütün o sendrom diye adlandırdıkları 2 yaşmış 3 yaşmış hepsini çok sakin atlattık neden çünkü memede sakinleşiyordu. valla faydası yok diye ahkam kesenlere bende artık bir çift laf söyliyeyim müsadenizle :) bana göre de onlar kendi keyifleri için vicdanlarını rahatlatmak adına kendilerini kandırıyorlar. osho nun çocuk kitabını okumalarını tavsiye ederim :) batıda memem bozulacak diye zorla çocukların memeden ayrılması sonucu meme manyağı nesiller yetişmiş. en güzeli herşeyi akışına bırakmak. çocuk zaten yönlendiriyor.

tuvalet eğitiminde de etrafın baskısı yüzünden seminere katılıp eğitim vermeye kalktım ve o 10 günü hiç yaşamamış olmak isterdim. boşu boşuna yıprandık. geri beze döndük ona bile burunlarını sokup bidaha alışmaz dediler. bir ay bile geçmeden kendi kendine alıştı. ve bir defa bile ne gece ne gündüz altını ıslatmadı. çocuklarını 18 aylıkken zorlamaya başlayıpta 15 yaşına geldiği halde hala gece altına işeyen çocuklar var ve annenin 18 aylıkken yarattığı tramva nedeniyle olduğu tesbit edilip tedavi görüyorlar.

kendim gibi bir anne görünce çenem düştü kusuruma bakmayın :) sevgiler diliyorum. bu zihniyetteyseniz zaten çocuğunuz size bağımlı değildir güvenli bağlanma olayını başarıyla aşmışsınızdır ve biryere gittiğinizde de problem olmaz oğlunuzun da kızım gibi olduğunu düşünüyorum. hatta yanınızda götürseniz bile bunu hissedip size sıkıntı çıkartmayacak olduğunu da düşünüyorum :) yani her türlü sakin olacaktır içiniz rahat olsun :)

Sevgiler..
 

evet böyle fikirleri benimle uyuşan anne görünce ben de muhabbete doyamıyorum estağfurullah ne kusuru..
maşallah çok güzel ve rahat bir çocuk yetiştirmişsiniz o halde siz de. sendromları kolayca atlattığınıza göre, tebrik ediyorum bunun için ayrıca...

bizimki henüz 2 yaş sendromuna girdi mi anlayamıyorum ama inatlaşma ve ağlama nöbetleri oluyor, onu da çalışan anne olmama bağlıyorum açıkçası çünkü bütün gün benden yeterli ilgiyi göremeyince (çünkü yanında yokum tüm gün) akşam nasıl davranacağını şaşırıyor çocuk.. onu da anlayışla karşılamaya çalışıyorum..

mesela biz de oğlum 13 aylıkken yaz tatiline gittik ve orada her gören çok mutlu bir bebek dedi. ben mi fark etmiyorum diyordum o zamanlar çünkü eşimle gerçekten zor dönemlerden geçiyorduk, ama şuan ne kadar haklı olduklarını görüyorum çünkü gerçekten oğlum çok mutlu ve yaşına göre gayet anlayışlı...

meme bıraktırma olayını ya da tuvalet eğitimini de dediğim gibi travmatik hale getirmek istemiyorum asla çünkü hakikaten ilk seneleri bu hayatta ve neden zorlaştıralım ki? illaki memeyi de bezi de bırakacak.. ben hiç görmedim genç delikanlı annesinin memesinde, ya da altında bez görmedim kocaman genç kızların. ama bu şekilde ürkütülerek aşkla bağlı olduğu şeylerden koparılan çocukların ilerde yaşadığı sorunlara şahit oldum.. sizin de anlattığınız 15 yaşında yatak ıslatma olayı gibi...
bu hayatta yaşayacağı karşılaşacağı yeterince zorluk olacak.. şuan tamamen onun hazır hissetmesini bekliyorum meme bırakma olayı için..
annem iki hafta kadar tuvalet eğitimi için ufaktan çalışmalar yaptı ama şuan kesti mesela çünkü hazır olmadığını düşünüyor. zaten bu geçiş dönemleri geleceğini çok etkileyecek o yüzden zorlama taraftarı değiliz.
Rabbim sağlık huzur versin evlatlarımıza, hayırlı insanlarla karşılaştırsın
 
Amin herkesin evladına inşallah. oğlunuzun yaşadığı büyük ihtimal sendrom ama emin olun hafif atlatıyor. ben de sizin gibi farkında değildim mutlu bir çocuk yetiştirdiğimin ama farklı çocuklar gördükçe daha çok anlıyorsunuz bunu :) sizde zaman geçtikçe bunu daha iyi anlayacaksınız :)
 
ayy hadi inşallah canım, şu hayattaki tek gayem oğlum..
o iyi olsun. hep huzurlu olsun.. bunun için tüm çabam...
umarım başarabiliyorumdur...
 

yazdıklarınız gerçekten güzel tecrübeler
bayıldım resmen
bende 14 haftalık hamileyim
en çok memelerim ağrıyor
bende göbüşüme sürekli bu memeler boşuna ağrımıyor
büyüyene kadar sütleri lıkır lıkır içilecek diyorum
 
ne yaptın sonuç ne
şuan bir şey yapmadım canım, düğün bir sonraki haftasonu.
ama kararımı verdim, oğlumu annemlerde bırakacağım. yani inşallah diyelim de, Allahtan bir mani gelmezse.
sonrası için de buraya tekrar yazarım nasıl geçti, durdu mu, diye
 
ah kuzum yaa kıyamam sana, evet sen sağlıkla al kucağına bebişini sonra emzirmenin tadına varacaksın, çocuk istese de sen bırakmak istemeyeceksin belki de ben gibi
 
yani gece denemesi yapmadın mı bence durur
 
yani gece denemesi yapmadın mı bence durur
ha yok canım yapmadım henüz, bence de durur. çünkü çok seviyor onları.
belki bu haftasonu deneme yapabilirim. bakalım neler olacak..
 

emzirmek dünyanın en güzel tecrübesi :) hiçbir şeye değişmem. sizde sağlıcakla kucağınıza alın bebişinizi ve bol bol emzirin
 
yaa çok tatlisiniz,ben de kızıma çok düşkünüm çalışmıyorum hep beraberiz ama 2 saat ayri kalsam gözlerim doluyor.Sizin zaten oğlunuza anneniz bakıyormuş yani oğlunuz ananesine çok alıskın anneniz hertürlü oyalar merak etmeyin size de ona da değişiklik olur hem.1 günden hiçbişeycik olmaz
 
yani gece denemesi yapmadın mı bence durur
gece denemesi yaptım dün gece...
annemlerde kaldı oğlum hem de kendi isteğiyle. bana anne diiiit, annane kalcam dedi
saat 10 a kadar falan çok iyiymiş oyunlar oynamışlar, yemekler meyveler yemişler, uykusu gelince de ablamla koyniş koyniş uyumuşlar.. kız kardeşim sürekli fotoğraf yolladı beni haberdar etti. ben de biraz darladım whatsapp tan sürekli
gece biraz mızıklanmış ama sabah konuştuğumuzda genel olarak idare ettik dedi annem..
sabah da direkt evden işe geldim uğramadım hiç annemlere..

ama ben çok fena oldum kızlar..
yani 2 senedir bir gece ayrı geçmezken dün gece yatak odasına gidemedim..
fazla dramatize ettiğimi düşünebilirsiniz ama gözlerim şişti ağlamaktan..
evet Rabbime hamd olsun annemdi bıraktığım kişi, asla gözüm arkada kalmadı ama çok koydu onsuz uyumak..
uyuyamamak daha doğrusu çünkü saat 3buçuk falandı en son hatırladığım sonra sızmışım :)

asla aynı şey değil kıyaslamıyorum ama Rabbim hastahanelerde, kabristanlarda bebeklerini bırakan annelere sabır güç kuvvet versin... demem o ki bi nebze de olsa empati kurdum...
 

oğluşun büyümüş bak hem anneannesi gerçken seviyor arada bırakmada fayda var
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…