- 31 Temmuz 2007
- 904
- 839
- 648
Anlıyoruz canım benim acını, aynısını hatta belki daha şiddetlisini yaşıyoruz.. Ama kimse teselli olmaz sana ya da hiçbir söz, anlıyor ama avutamıyoruz acını dindiremiyoruz maalesef.. Kendine sadece ilaç olacak derman olacak sensin.. Ben de yavrularımı kaybettim, 2 hafta sonra doğurabilirdim onları, koynumda olabilirdi canımın parçaları ama olmadı.. Rabbimin bir bildiği vardır elbet.. Bizse kendimizi toparlayıp, yine Rabbimin bizim için nelerle doldurduğunu bilmediğimiz hayatımızı yaşamaya devam edeceğiz.. Ben çocuklarıma söz vermiştim, çok mutlu bir hayatımız olacak diye, ne olursa olsun gülmeyi bırakmayacağız diye.. Ne zaman darlansam pencereme o kuş konuyor, oğlum geldi diyorum, kızım için diktiğim gülümün her tomurcuğunda mutlu oluyorum.. Bizden uzakta da olsa mutlular, iyiler ve seni tükenmiş görmek istemezler.. Hadi canım benim topla kendini de, bayramını güzelliklere vesile kılarak geçir, Allah'ım yüzünü güldürsün inşallah..