Okumadigim icin cok pişmanım

O kadar pişmanım ki neden okumadım liseyi bitirip bıraktım şimdi kendimi çok değersiz hissediyorum bi öğretmen doktor vs bi mesleğim olabilirdim şimdi bi mesleğim yok diye eksik ve değersiz hissediyorum hiçbir şey mutlu edemez gibi geliyor
Kaç yasındasınız bilmiyorum ama geç kalmış sayılmazsınız,bence çalışın işinizde yükselin bu arada da açıktan okuyun yada üni sonavına hazırlanın
 
O kadar pişmanım ki neden okumadım liseyi bitirip bıraktım şimdi kendimi çok değersiz hissediyorum bi öğretmen doktor vs bi mesleğim olabilirdim şimdi bi mesleğim yok diye eksik ve değersiz hissediyorum hiçbir şey mutlu edemez gibi geliyor
Yaşınız 70 bile olsa okuma isteğiniz varsa bence geç değil.
 
O kadar pişmanım ki neden okumadım liseyi bitirip bıraktım şimdi kendimi çok değersiz hissediyorum bi öğretmen doktor vs bi mesleğim olabilirdim şimdi bi mesleğim yok diye eksik ve değersiz hissediyorum hiçbir şey mutlu edemez gibi geliyor

Bizim üniversitede en yasli kayitli ögrenci 78 yasindaydi. Diyeceklerim bu kadar
 
28 artık çok gec küçük çocuğum var birde
35 imde biri 9 diğeri 3 yaşında çocuklarımla kpss çalışıp atandım ben. Önümüzdeki ay dgs ye giriyorum. Yaş oldu 38 ve hedeflerim bitmedi. İçinizde varsa ve gerçekten istiyorsanız hayıflanmak yerine harekete geçin.
 
Ben ilk universitemi okurken sınıfımda 52 yaşında bir ablamiz vardı. Bizimle birlikte mezun oldu, gayet de başarılıydı, çok severdik. 28 yaş bunları dert etmek için çoook erken. İçinde kaldıysa harekete geç, basarmaman için tek engel sensin 👍
 
İsteyen her koşulda okur, çalışır. Aksi hep bahane ve sızlanma gibi geliyor bana. Benim bir sınıf arkadaşım görme engelliydi. 30 yaşında fakülteye girmişti. Okurken memur oldu, evlendi, gebe kaldı. Bütünlemeye bile kalmadan okulu bitirdi. Evine de çiçek gibi bakar harika yemekler yapardı. 3 çocuğu var şimdi. Hâlâ çalışıyor.
Anlayacağınız şikayet ettiğimiz her şey birer bahaneden ibaret. Bir şeyleri değiştirmek elimizde. Oturduğumuz yerden şikayet ederek hayatımızı değiştiremeyiz.
 
28 artık çok gec küçük çocuğum var birde
Yaşlı bakim mezunuyum
O zamanlar çok pişman oldum mezun olduktan sonra
Atama yoktu
Evlendim 26 yaşında dikise merak sardım kurslara gittim 1 kızım vardı oğluma da hamileydim terzinin yanında çalıştım
Sonra iki makine aldım
Kalıp yönünde pratik bir insanım lise meslek okumadığıma üni de moda üzerine okumadigima çok pişman oldum ki okumuş olan bir arkadaşım benim yerime sen okumaliydin bile dedi
Sonra geçen sene kpss ye girmedim ve bilin bakalım ne oldu atama yapıldı hem de 74 puana kadar düştü
Nasip değilmiş
Şu an evimde bir dukkanim var terzilik yapmaya devam ediyorum
Kumaş dikiş malzemesi herseyi satıyorum
Elinden birsey gelmemesi değersiz hissetmek için biraz fazla deil mi
Esin ailen arkadaşların yeterince değerli hissettirmiyor mu sana
 
Back
X