Okumak istemiyorum ya, istemiyorum! :(

ben 46 yaşındayım ve orta okulu dün itibari ile bitirdim..mezun oldum artık..şimdi lise zamanı kayıt vakti geldiğinde herkesten önce ben yaptırıcam kaydımı liseye..ölüyorum okumak için..orta okul sınavlarında heyecandan ölürdüm adeta çok keyifli mutluluk verici..sınavlarda başarılı oluyorum..hiç ders çalışmadan hemde..bir haftadır seymer in ingilizce kursuna gidiyorum çok eğlenceli ingilizce öğrenmek,konuşmak..liseyi bitireceğim sonra açıktan üniversiteyibu arada 24 yıldır evliyim üniversiteyi bitirmiş iki oğlum var.okumak tahsil görmek çok güzel..bir ortamda bulunduğumda bana hangi liseden mezun olduğumu kimileri ise üniversite okuduğumu sanırdı görüntü olarak öyle görünüyorum..ama ilkokul mezunuyum dediğimde şaşırıyorlardı..cahil gözü ile bakıyorlardı..
benden sanatavsiye üniversite belgeni al..okuldan kitaplardan sıkılabilirsin ,geçer bu sıkıntılar merak etme..sonunda ohhh dersin..
 
Boşver cnm ya istemiyorsan okuma biz okudukta ne oldu.Yakında da tahsilli ev hanımı olcaz bu gidişle nerde kaldı çekilen sıkıntılar.Tabi iyi bir bölüm olucaksa hiç durma git oku derim.İyi bir bölüm olmayacaksa aöf denen şey var onu dene aynı şey oluyor.
 
hiçmi hayatının geri kalanı için planların yok ? yoksa bizimlemi dalga geçiyosun?
 
bu kadar okumak istemiyorsan okuma.ama asgari maaşla yaşamaya ya da koca eline bakmaya hazırlıklı ol o zaman.aradan 1 yıl geçince onu alamıyorum bunu alamıyorum.istediğim gibi bir hayatım yok falan falan diye konu açarsın buraya sonra
 
okumassan üç kuruşa sürünürsün ileride akılsız kafam ben ne yaptım neden okumadım dersın öğretmen ol dünyanın engüzel mesleği bir bayan için ,okula gelince ben 4 yıl boyunca tek başımaydım arkadaşım dıyebıleceğım bir ınsan yoktu etrafımda ne oldu okulumu bıraktım hayır bırak bu bahanelerı sılkelen ailenın sana verdıklerı emegı boşa cıkarma .Beş para etmez ınsanlar bıryere gelıyor şu dunyada senın neyın eksık onlardan .
 
Sizin hayatınızda hiç dert ya da çaba gerektirecek nedenleriniz yok demek ki...

Illa ki üniversite okunacak diye bir şey yok tabi başka mesleklerden edinebilirsiniz zevkle yapabileceğiniz. .Kendinizi geliştirebilir siniz..

Ya da daha güzel bir fikrim var:Ailen sana artık katkıda bulunmasın sadece özel ihtiyaçların için bile olabilir bir ise gir bir fabrikaya saatlerce ayakta çalış ellerin artık işlev görecekhalin kkalmasın, şöyle sıcacık bir çay icmeye bile izin olmasın, tuvalete bile gittiğinde neden geç kaldın diye hesap sıranın olsun, başkalarının emrinde çalış seni çocuk gibi azarlayan amirleri olsun ondan sonra bir daha buraya konu aç lütfen. .

Ya da bunların hiçbirini yapmasan bile bu üyeliğini sağlam bir yere not et ileride okuyup artık ağlar misin? Ah akilsiz başım mi var dersin? Ya da sansin varsa bakın kendimi geliştirme amahala mutluyum! mu dersin bilemedim.
 
Aof oku en kotu. Okumayanlarin halini burada oku anlarsin zaten neden okuman gerektigini
 
Koca parası ye arada patak da olabilir
 
Canım ben senin ağır bir depresyonda olduğunu düşünüyorum. İlkokulda, lisede, çalışmaya başladığımda hep nefret ettim ben de bulunduğum ortamlardan. Lise 1'de 40 gün devamsızlık yaptım, okula gitmekten tiksiniyordum hiçbir sorunum olmamasına rağmen. Sonra depresyonda olduğumu öğrendim; tedavi gördüm ve arkadaşlar edindikçe; insanlarla kaynaşıp paylaşımlar yaptıkça düzeldim. Aynı şey 6-7 ay önce de başıma geldi. Çalıştığım iş yerinün düşüncesi bile her gün midemi bulandırıyordu. İş yerinde saniyeleri hesaplayarak zaman geçirmeye çalışıyordum ve sürekli tuvalete atıp kendimi ağlıyordum, sen düşün artık durumu. Ve bir sabah uyandım; işe gitmiyorum dayanamıyorum artık nidalarıyla ağlama krizlerine girdim. Hemen psikiyatra taşıdı ailem; ağır bir depresyondaymışım. İşi bıraktım, tedaviye başladım. 4-5 hafta evde kafamı dinledim, toparlandım, bol bol düşündüm. Gelecek planları yaptım tedavi gördüğüm süreçte. Ve şu an Allahıma binlerce kez şükürler olsun ki severek gittiğim bir işim ve çok sevdiğim iş arkadaşlarım var. Hala tedavi görüyorum, ilaç kullanıyorum ve ek olarak ben de senin gibi obsesif kompulsifim. Sana ablan olarak tek tavsiyem var: İLAÇ TEDAVİSİNİ REDDETME!
 
Tedavi ol. Bomboş bir hayat yaşamaya değmez.
Bilincindeysen hatalarının, adımını da atman gerekir düzeltmek adına.
 
E okumayın o zaman bu kadar şikayetçiyseniz. Ailenizin durumu iyiyse çalışmayın da madem.

Gidin bir sivil toplum örgütünde, yardım kuruluşunda gönüllü olun. Evde saksı gibi oturmaktansa bir işe yarayın.
 
Peki ne istiyorsun onu söyle ? Bilmiyorum deme biliyorsun . Hiçbirşey yapmamayı istemekte bir istek . Yani nasıl yaşarsan işte bu dersin ? Bu sabahtan akşama kadar uyumak bile olabilir . Senin gerçekte şu dönem için ne istediğini anlamak için soruyorum bunu çünkü şu an bizim yorumlarımızdan çok senin kafandan ne geçtiği önemli sana yardımcı olmamız için . Basit bir soru Sen Ne İstiyorsun ?
 
ne deseniz haklısınız elbette.. kafam o kadar karısık ki gercekten ne istedigimi bilmiyorum.. evden dışarı çıkmak bile bana korkunç geliyor. arabaların insanların seslerini duydukça boğulmuş gibi oluyorum. antalyaya universiteye gittikten sonra oldu bana ne olduysa. o kadar pişmanım ki keşke gitmeseydim
 
Bence de okuma, calisma da, bi play station al aksama kadar oyna, dizi indir onlari izle, nette takil, evde bir dunya kur kendine, vaktin nasil gectigini anlamazsin. Bi bakmissin yas 30 olmuş :)
Bilmem anlatabildin mi???
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…