Ölene kadar vicdan azabım

Eşinizi ALLAH a havale ediyorum siz de öyle yapın!! Karşımda olsa yüzüne tükürürüm bencil herif istemiyorsun madem korun ya bir de olursa aldırırsın demiş çıldırıcam. Keşke siz korunsaydınız onun haberi olmasına gerek yok ah ah….
 
Anamnez .!.:
Arkadaşlar farkında mısınız ama daha 8 haftalık hamileyken arkadaşımız bebeğinin doğacağı günle eşinin doğum gününün aynı olduğunu farketmiş ve bu mucizeyi kürtajla taçlandırmış ..Ben bu konunun gerçek olduğunu filan düşünmüyorum
Genişletmek için tıkla...
Umarım faketir çok sinir bozucu bir konu çünkü
 
pepperony .!.:
Umarım faketir çok sinir bozucu bir konu çünkü
Genişletmek için tıkla...
Bence öyle ...şu an yurt arkadaşları ile yorumlarımıza güldüğüne yemin edebilirim ama ispat edemem..hatta bu gün yeni üyelikle konu açan üyelerin hemen hepsinin aynı odadan bağlandıklarını düşünüyorum.
 
Zamani geriye alamayiz evet ama asla çocuk istemediği halde korunma zahmetinde bulunmayan,olursa aldirabileceginizi ima eden bir adam yüzünden de aldirmazdim asla ya. Maddi gücünüz de varmış. Ya ben ya bebeğin dediği noktada bebeğimi seçerdim. Eşiniz beni sinirlendirdi
 
badenizerrr .!.:
Merhaba, daha önce hiç kimseyle paylaşamadım ama birine anlatmaya ihtiyacım olduğu için yazıyorum. Evlenmeyi ve çocuk yapmayı düşünen biri değildim ancak biriyle tanıştım birbirimizi sevdik ve evlendik. Eşim de ben de çalışıyorduk. Evlenmeden önce de çocuk konusunu konuştuk eşim kesinlikle çocuk istemediğini söyledi ben de onunla aynı fikirdeydim. Eşim korunmuyordu, onu uyarmama rağmen korunmuyordu ve ben bundan 1 yıl önce hamile olduğumu öğrendim. Eşim bazı nedenlerden dolayı işten ayrıldı ve çalışmıyordu, sadece ben çalışıyordum hala da öyle eşim çalışmıyor ben çalışıyorum tek maaş geçiniyoruz ama yeterli miktarda maaş alıyorum. Ben hamile olduğumu öğrendikten sonra aslında çocuğumun olmasının güzel bir şey olduğunu ve onu istediğimi fark ettim. Şaşkındım, dehşete düşmüştüm eşimin bana bebeğimi aldırmam konusunda baskı yapacağını biliyordum. Eşim öğrendiğinde hiç düşünmeden kürtaj olmam konusunda diretti. Bana psikolojik baskı yaptı, ya o ya ben dedi. Bu yolda yalnızsın eğer kararlıysan dedi. Onu sevmediğini hiç sevmeyeceğini gözünde gördüm. Bir gece bana o kadar bağırdı ki orda anladım bebeğimden vazgeçeceğimi. Çok direndim çok ısrar ettim bebeğim 7 haftalıktı 8. Haftaya girmiştim. Doğum günü de babasıyla aynı gün olacaktı bir mucizeydi bana . Sonra bu dünyaya babası tarafından sevilmeyen ve istenmeyen bir çocuğu getirmenin ne kadar doğru olduğunu düşündüm. Ona vereceğim sevgi belki ona yeterdi. Ama bu dünyada bir tarafı hep yarım kalacaktı. Babasının sevmediği bir çocuk olacaktı başka çocukları görerek imrenecekti. Benim sevgim yeterdi belki ben onun için güçlü olacaktım ama bir yere kadar olacaktım baba sevgisinden mahrum kalacaktı. Maddi olarak zorlanmayacaktım ama manevi olarak bu yolda yalnızdım. Babamın bana olan sevgisini düşünüyordum. Bebeğim bu sevgiden hayatı boyunca mahrum kalacaktı. Ve ben korkak olduğum için bebeğimi bu dünyaya getiremedim. Bunu hiç kimseye anlatamadım. Biliyorum bunu isteyen milyonlarca kişi var Allah isteyen herkese versin. Ama hamileliğim süresince çok stresliydim bebeğime iyi bakamadım iyi beslenemedim hep ağladım üzerime düşeni yapamadım. 1 sene oldu ama onu düşünmediğim bir günüm bile yok. Zaman zaman doğursam ne olurdu acaba diye düşünüyorum. Cinsiyeti neydi kime benzerdi. Ben cennetlik değilim bunun bedelini her gün ödüyorum ve ödeyeceğim. Bazen rüyama giriyor. Vicdan azabım dinmiyor. Acım dinmiyor cesur olamadım. Onu rahmetli babamın yanına gönderdim melek oldu babam gibi. Bu acı dinmez biliyorum. Suçluyum. Bütün hata benim. Sadece paylaşmak istedim. Umarım beni affeder ben onun iyiliğini düşündüm. Ölene kadar da her günüm onu düşünerek geçecek. Sadece paylaşmak istedim arkadaşlar 1 yıldır içimde tuttum, isteyen herkese nasip olmasını dilerim.
Genişletmek için tıkla...
Su zihniyetteki bi adamla evli kalmayi aklim almiyor.Cocuk istemiyorsan korunacaksin kardesim.Ne demek olursa aldiriirz.Kurtaja asla karsi degilim.Ama bir kadin kac kere kurtaj olabilir?Biyolojik ve ruhsal acidan?Kolay bisey mi bu?Benim kizimdan once tutmayan bi asilamam var,onu bile dusunuyorum zaman zaman.Delilik belki ama insan olsa sukadarlik olurdu diyor,bir kadin icin kolay sey degil kurtaj.Onun ruh halinden siyrilmak.Bu adamin bukadar rahat aldiririz demesi beni dehsete dusurdu.Size asla deger vermiyor bence.
 
Sibel 1923 .!.:
Geri çekme diye bir doğum kontrol yöntemi yok. Evet spermlerin çoğu vajinanızın dışına boşalır ama ilk gelen berrak zevk sıvısında az da olsa sperm olabilir artı vajinaya git gel sırasında bir miktar sperm kaçabilir. Eşinizin boşalmasını ayarlaması her zaman mümkün olmayabilir. Kadınlar açısından daha sıkıntılı bence, sizi orgazma ulaştıracak en yoğun git gel olayı birden sonlanıyor. Psikolojiniz bozulur. Çocuk istiyorsanız eşiniz içinize boşalsın, istemiyorsanız düzgün bir doğum kontrol yöntemi kullanın.
Genişletmek için tıkla...

Sibel 1923 .!.:
Aynı konu o kadar çok yazıldı ki, artık şunu kafamıza oturtmamız lazım. Korunmasız cinsel ilişki diye bir şey yok. KK'nün en temel konularından biri sürtünme ilişkisinden hamile kalır mıyım konusu. Penisten gelen ilk berrak sıvı (zevk suyu) sperm içerebilir. Teorik olarak tek bir tane sperm bile zor ama sizi dölleyebilir. Eğer doğum kontrol hapı kullanmıyorsanız veya spiraliniz yoksa mutlaka prezervatif kullanmalısınız. Geri çekme diye bir doğum kontrol yöntemi de yok. Partneriniz git-gel yaparken penisinden sperm kaçırabilir. Vajeninize prezervatifsiz olarak asla ve asla penis değmesin.
Genişletmek için tıkla...
KORUNMASIZ CİNSEL İLİŞKİ DİYE BİR ŞEY YOK. Defalarca aynı mesajımı alıntılayıp durdum. İnşallah birilerine faydası olur.

Şu berbat adamdan da çocuğunuz yokken ayrılın yaa.
 
Kendi zevki için size "olursa da aldırırsın" diyebilen, en başından kendi keyfine sizin kürtaj olmanızı umursamayan bir adam sizi zerre kadar sevmiyordur üzgünüm. Değdi mi bu kadar travmatik bir deneyime ? Bakın hala acısını çekiyorsunuz, adamın 3 saniyelik zevki için siz bir senedir acı çekiyorsunuz. Hala bu adamla beraberseniz diyecek bir şey yok.
 
Ah be konu sahibi, zaten adam çalışmıyor, siz bakıyorsunuz. Doğsaydı gül gibi de bakardınız çocuğunuza da. Baktınız olmuyor, masrafları ağır geliyor, tek celsede adamı aldırıverirdiniz.
 
gerçekten eşinizin size olan sevgisi gözlerimi yaşarttı. hem çocuk istemeyip hem korunmuyorsa "korun" diyeceğinize siz korunacaktınız hassassanız bu konuda. marketten aldığınız bir şeyi iade etmiyorsunuz kürtajla bebek aldırıyorsunuz. bu kadar kolay "olursa da aldırırız" imalarında bulunan adamla önce ilişkiye girmeyecektiniz. hiç olayı dramatikleştirmeyin bence. hem her şey eşinizin istediği gibi olsun doğurmak istediğiniz halde hakkınız olmasın, hem çalışmasın evde yaysın şeyini yatsın, istemediği bir durumda bağırıp çağırsın.. sonra da sevgisinden eminim. ablacım neyin sevgisi? sizi bu hayatta kimse sevmedi mi? böyle seviliyorsa eşim beni sevmesin bir zahmet. bu kadar bağırıp çağıracak kadar istemiyorsa ya biraz keyfinden ödün versin korunsun, ya da şeyine sahip çıksın yanaşmasın. o güya istemeye istemeye gittiğiniz kürtajdan sonra adamla aynı yatağa nasıl girdiniz anlamıyorum. bebek için doktor kapılarını aşındırıyoruz o yüzden mi sinirlendim bu kadar bilmiyorum ama cinlerim tepeme geldi.
 
Zırt pırt boşan diyenlerden değilim ama ben boşardım böyle birini ya. Tek tek sebeplerini saymayacağım ama duyarsızlık desen var, sorumsuzluk desen var..erkek yok herhalde memlekette çer çöp adamlara yapışıp kalıyorsunuz. Onlar da sizi bu kadar umursasa bari.
 
Sen korun, olmaz banane sen korun, sen, yok sen diye oyun oynarken hamile kalmışsınız. Ne bekliyordunuz ki?
Size zorla bebeğinizi aldıran eşinizi hala içiniz kaldırıyor mu?
.......
 
badenizerrr .!.:
Merhaba, daha önce hiç kimseyle paylaşamadım ama birine anlatmaya ihtiyacım olduğu için yazıyorum. Evlenmeyi ve çocuk yapmayı düşünen biri değildim ancak biriyle tanıştım birbirimizi sevdik ve evlendik. Eşim de ben de çalışıyorduk. Evlenmeden önce de çocuk konusunu konuştuk eşim kesinlikle çocuk istemediğini söyledi ben de onunla aynı fikirdeydim. Eşim korunmuyordu, onu uyarmama rağmen korunmuyordu ve ben bundan 1 yıl önce hamile olduğumu öğrendim. Eşim bazı nedenlerden dolayı işten ayrıldı ve çalışmıyordu, sadece ben çalışıyordum hala da öyle eşim çalışmıyor ben çalışıyorum tek maaş geçiniyoruz ama yeterli miktarda maaş alıyorum. Ben hamile olduğumu öğrendikten sonra aslında çocuğumun olmasının güzel bir şey olduğunu ve onu istediğimi fark ettim. Şaşkındım, dehşete düşmüştüm eşimin bana bebeğimi aldırmam konusunda baskı yapacağını biliyordum. Eşim öğrendiğinde hiç düşünmeden kürtaj olmam konusunda diretti. Bana psikolojik baskı yaptı, ya o ya ben dedi. Bu yolda yalnızsın eğer kararlıysan dedi. Onu sevmediğini hiç sevmeyeceğini gözünde gördüm. Bir gece bana o kadar bağırdı ki orda anladım bebeğimden vazgeçeceğimi. Çok direndim çok ısrar ettim bebeğim 7 haftalıktı 8. Haftaya girmiştim. Doğum günü de babasıyla aynı gün olacaktı bir mucizeydi bana . Sonra bu dünyaya babası tarafından sevilmeyen ve istenmeyen bir çocuğu getirmenin ne kadar doğru olduğunu düşündüm. Ona vereceğim sevgi belki ona yeterdi. Ama bu dünyada bir tarafı hep yarım kalacaktı. Babasının sevmediği bir çocuk olacaktı başka çocukları görerek imrenecekti. Benim sevgim yeterdi belki ben onun için güçlü olacaktım ama bir yere kadar olacaktım baba sevgisinden mahrum kalacaktı. Maddi olarak zorlanmayacaktım ama manevi olarak bu yolda yalnızdım. Babamın bana olan sevgisini düşünüyordum. Bebeğim bu sevgiden hayatı boyunca mahrum kalacaktı. Ve ben korkak olduğum için bebeğimi bu dünyaya getiremedim. Bunu hiç kimseye anlatamadım. Biliyorum bunu isteyen milyonlarca kişi var Allah isteyen herkese versin. Ama hamileliğim süresince çok stresliydim bebeğime iyi bakamadım iyi beslenemedim hep ağladım üzerime düşeni yapamadım. 1 sene oldu ama onu düşünmediğim bir günüm bile yok. Zaman zaman doğursam ne olurdu acaba diye düşünüyorum. Cinsiyeti neydi kime benzerdi. Ben cennetlik değilim bunun bedelini her gün ödüyorum ve ödeyeceğim. Bazen rüyama giriyor. Vicdan azabım dinmiyor. Acım dinmiyor cesur olamadım. Onu rahmetli babamın yanına gönderdim melek oldu babam gibi. Bu acı dinmez biliyorum. Suçluyum. Bütün hata benim. Sadece paylaşmak istedim. Umarım beni affeder ben onun iyiliğini düşündüm. Ölene kadar da her günüm onu düşünerek geçecek. Sadece paylaşmak istedim arkadaşlar 1 yıldır içimde tuttum, isteyen herkese nasip olmasını dilerim.
Genişletmek için tıkla...
Bir anne eşi istedi diye çocuğunu öldürür mü tovbe edin kürtaj cinayettir
 
Sizi hic umursamayan sevmeyen bir adamla evlisiniz . Cocugunuza yetmeye calismak yerine onun hic var olmamasina izin vermissiniz. Vicdaniniz umarim birgun hafifler. Esinizi bosayarak vicdan yukunuzu biraz hafifletebilirsiniz. Kendiniz gibi vicdanli bir es adayi bulun . Herkes hata yapabilir onemli olan sonunda bunun hata oldugunu bilmektir esinizde bu duygu yok . Ben o kisiye bakmaya tahammul edemezdim. Bir de gecimi de siz sagliyormussunuz . Bir an once bu parazitten kendinizi kurtarin.
 
badenizerrr .!.:
Merhaba, daha önce hiç kimseyle paylaşamadım ama birine anlatmaya ihtiyacım olduğu için yazıyorum. Evlenmeyi ve çocuk yapmayı düşünen biri değildim ancak biriyle tanıştım birbirimizi sevdik ve evlendik. Eşim de ben de çalışıyorduk. Evlenmeden önce de çocuk konusunu konuştuk eşim kesinlikle çocuk istemediğini söyledi ben de onunla aynı fikirdeydim. Eşim korunmuyordu, onu uyarmama rağmen korunmuyordu ve ben bundan 1 yıl önce hamile olduğumu öğrendim. Eşim bazı nedenlerden dolayı işten ayrıldı ve çalışmıyordu, sadece ben çalışıyordum hala da öyle eşim çalışmıyor ben çalışıyorum tek maaş geçiniyoruz ama yeterli miktarda maaş alıyorum. Ben hamile olduğumu öğrendikten sonra aslında çocuğumun olmasının güzel bir şey olduğunu ve onu istediğimi fark ettim. Şaşkındım, dehşete düşmüştüm eşimin bana bebeğimi aldırmam konusunda baskı yapacağını biliyordum. Eşim öğrendiğinde hiç düşünmeden kürtaj olmam konusunda diretti. Bana psikolojik baskı yaptı, ya o ya ben dedi. Bu yolda yalnızsın eğer kararlıysan dedi. Onu sevmediğini hiç sevmeyeceğini gözünde gördüm. Bir gece bana o kadar bağırdı ki orda anladım bebeğimden vazgeçeceğimi. Çok direndim çok ısrar ettim bebeğim 7 haftalıktı 8. Haftaya girmiştim. Doğum günü de babasıyla aynı gün olacaktı bir mucizeydi bana . Sonra bu dünyaya babası tarafından sevilmeyen ve istenmeyen bir çocuğu getirmenin ne kadar doğru olduğunu düşündüm. Ona vereceğim sevgi belki ona yeterdi. Ama bu dünyada bir tarafı hep yarım kalacaktı. Babasının sevmediği bir çocuk olacaktı başka çocukları görerek imrenecekti. Benim sevgim yeterdi belki ben onun için güçlü olacaktım ama bir yere kadar olacaktım baba sevgisinden mahrum kalacaktı. Maddi olarak zorlanmayacaktım ama manevi olarak bu yolda yalnızdım. Babamın bana olan sevgisini düşünüyordum. Bebeğim bu sevgiden hayatı boyunca mahrum kalacaktı. Ve ben korkak olduğum için bebeğimi bu dünyaya getiremedim. Bunu hiç kimseye anlatamadım. Biliyorum bunu isteyen milyonlarca kişi var Allah isteyen herkese versin. Ama hamileliğim süresince çok stresliydim bebeğime iyi bakamadım iyi beslenemedim hep ağladım üzerime düşeni yapamadım. 1 sene oldu ama onu düşünmediğim bir günüm bile yok. Zaman zaman doğursam ne olurdu acaba diye düşünüyorum. Cinsiyeti neydi kime benzerdi. Ben cennetlik değilim bunun bedelini her gün ödüyorum ve ödeyeceğim. Bazen rüyama giriyor. Vicdan azabım dinmiyor. Acım dinmiyor cesur olamadım. Onu rahmetli babamın yanına gönderdim melek oldu babam gibi. Bu acı dinmez biliyorum. Suçluyum. Bütün hata benim. Sadece paylaşmak istedim. Umarım beni affeder ben onun iyiliğini düşündüm. Ölene kadar da her günüm onu düşünerek geçecek. Sadece paylaşmak istedim arkadaşlar 1 yıldır içimde tuttum, isteyen herkese nasip olmasını dilerim.
Genişletmek için tıkla...
Eşiniz çok vicdansız geldi bana ayrıca evlenmiş işten çıkmış bulmuş bi enayi hem çalışıyorsun hem ona bakıyorsun hem cinsel ihtiyaçlarını karsiliyorsun biraz da bana çalışmak istemediği için bu bebek olursa ben çalışmak zorunda kalırım gibi düşüncesi var gibi geldi.. eğer bebek istiyorsanız düzgün bir hayat istiyorsanız boşanma seçeneğini de düşünmeniz gerekiyor tabi tam içeriğini bilmiyorum ama bana sezdirdigi şeyler bunlar
 
Çalışmıyor, korunmuyor yapmıyor etmiyor. Yazık günah hadi siz ikiniz birbirinizi bulmuşsunuz ne halt ederseniz edin o doğmamış çocuğa ziyan etmişsiniz. Bile isteye yapmışsın şimdi duyar kasıp vicdan yapıyorum duygularına girmeyin hiç Allah bir daha size fırsat vermesin ne diyelim.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

D
Boşandım. Vicdan azabından kurtulamıyorum
3 4 5
Yorumlar
82
Görüntüleme
4K
hukukkusu
hukukkusu
MelinaHanim
Boşanmak doğru karar mı ?
2 3
Yorumlar
50
Görüntüleme
3K
gozyasi
gozyasi
A
Eşimle artık anlaşamıyoruz büyük bir çıkmazdayız…
2 3
Yorumlar
46
Görüntüleme
4K
eyeofthesky
eyeofthesky
G
Hamilelik ve kp tavırları
2
Yorumlar
29
Görüntüleme
1K
FloppyDisk
F
E
Tekrar ayni kişiyle evlenir miydiniz ?
2
Yorumlar
32
Görüntüleme
1K
balbazaar
balbazaar
Back
X