- 14 Eylül 2014
- 2.023
- 3.942
- 333
"Sabır gerektirmeyen de çok şimdi” bu cümlenin anlamı ne Allah aşkına? Ayrıca moral vermiyorum gerçeklerden bahsediyorum. Çok isteyip stres yaparsan geri tepebiliyor. Psikolojik olarak rahat olmak hem verimliliği artırıyor hemde bebeğin sağlıklı gelişimini sağlıyor.Sabır gerektirmeyen de çok şimdi.moral vermek için gerçekleri çarpıtmayalım.
Hiç de geç değil yaşınız. Olmuyorsa sebebi yaş değil kesinlikle. Ben de bebeği erteledim. Zaten 30 yaşımda evlendim. Ama çocuk kararı verdiğimde yaşım çok geç olmasa da , hemen olmadı. Üstelik büyük sağlık engelimiz de yoktu. 37 yasimda 5 aylık hamileyim şu an. Hani ümit olsun diye söylüyorum size . Gönlünüzü kirmak için değil.33 yaşında çift anadal mezunuyum. Liseden beridir çalışıyorum, bilgisayar mühendisliği okurken de devam ettim, evlendikten sonra da. Hem kamuda hem özel sektörde çalıştım. Bir süre sonra kendi işimi kurdum. Siber güvenlik danışmanlığı veriyorum. Pandemide bile üç ayrı konunun baş denetçisi olabilmek için sayısız sınava girdim hepsini tam puanla geçtim. 3 yıldır evliyim ve bu son birkaç aya kadar hunharca çalışıyordum. Ta ki bebek fikri dank edene kadar. 4,5 aydır deniyoruz. Bu süreçte hormon testleri, kan idrar testleri, smear, hsg, hatta ilaçlı pelvik mr bile çektirdim. Ufak tefek pürüzler var ama gebe kalmaya hiçbir engel yok. Yine de halen gebe değilim. Yurtiçinde yurtdışında onlarca dev işler projeler yaptım yönetim, hayatımda onca değişiklik oldu, hiçbirşey ama hiçbirşey beni bu kadar heyecanla bekletmedi. Odaklanmamam gerektiğini çok iyi biliyorum fakat öyle tesiri altındayım ki bu konunun, çıkamıyorum. Eşimi çok sevmeme rağmen istemeden nişana kınaya düğüne kadar herşeyi geciktirdim. O çok istemesine rağmen çocuğu da. Şimdi öyle pişmanım ki. Keşke bu kadar iş hayatına eğitime kasmasaymışım da şu dünyada yüz aydınlığı bir çocuk isteyeymişim. Üstelik bu hayatın bana bir düşük dereceli skolyoz, bir kaç bel fıtığı, çok ekran başında durmaktan boyun fıtığı, boyun düzleşmesi ve bel kayması ve +15 kilo kötü hatırası oldu. Şimdi bu halde gebe kalmaya çalışıyorum. Kendi elimle kendimi getirdiğim halden utanıyorum. İnternetleri, medyayı, toplumu ve aileyi çok iyi okuduğumu düşünürdüm, şimdi kendimi iyi eğitimli tecrübeli bir çağzede olarak görüyorum. Belki bu çocuk istemi olmasa ihtiyarlayana kadar da uyanmazdım şu hayattan bir kam almaya. Çağ nelere prim veriyorsa onların peşinden koşuyor olurdum halen. Elbette okumak çalışmak kötüdür demiyorum hatta bence erkeklerden bile önce tüm kadınlar bir takım güvenceler edinmeli, fakat kendini de o dünyaya kaptırmamalı. Ben kaptırdım. Çok pişmanım. Şimdi çalışsam bile az çalışıyorum, eskisi kadar çok iş almıyorum. Keşke daha erken fark etseydim olması gereken sağlıklı düzeni. Aklıma arabaya atlayıp erkek gibi tüm Türkiye’yi boydan boya iş için taradığım günlerce gecelerce ekran başında uykusuz kaldığım yıllar geliyor, boğazım düğümleniyor. Şimdi yaşça bu kadar geç kalmamış, fiziksel olarak bu kadar yıpranmamış, mental olarak bu kadar yorulmamış olacaktım ki…
Senin şu ev kadını aşağılamalarından bana gına geldi.Evde poğaça börek tarifi veren anne olup ne yapacaktiniz
Heh işte.başka konuda da erkenden evlenip, çocuk yaptığım için çok pişmanım, okumadığım için çok pişmanım yazıyor.ben hiç dikkate almıyorum bu tarz konuları.dert bulmaya çalışan onu mu daha önce yapsaydım, bunu mu daha önce yapsaydım diye atıyor kendini ortalara.Çocuğun olunca dersinki, iyiki hiç bişeyden geri kalmamışım ebemin şeyini tersten gördürdü bu çocuk
Yaşıda o kadar yok zaten. Stress oldukça zorlaşıyormuşHeh işte.başka konuda da erkenden evlenip, çocuk yaptığım için çok pişmanım, okumadığım için çok pişmanım yazıyor.ben hiç dikkate almıyorum bu tarz konuları.dert bulmaya çalışan onu mu daha önce yapsaydım, bunu mu daha önce yapsaydım diye atıyor kendini ortalara.
O şarlatan kadının Allah belasını versin. Kimse ciddiye almasın bu yorumu. Ne olduğu belirsiz kadının biri kaç kanser hastasının kanına girdi azabı bol olsunAidin salihi kitabını okuyun ..şifa orucu diye bir şey var ..yanlış hatırlamıyorsam 7 gün tutunca usulüne uygun, gebe kalmak kolaylaşıyor hem fazla kilolarınızdan kurtulursunuz ..ardından hacamat ve sülük tedaviside uygularsiniz miss gibi olur ...bir çok rahatsızlığın vardı 10 gün şifa orucu tuttum bende ardından hacamat yaptırdim kanım tertemiz kırmızı çıktı yanındaki kişinin kanı kopkoyu çıkıyordu..aidin Salih kendisi tıp eğitimi görmesine rağmen tıbbi nebevi ile ilgilenen saygıdeğer biriydi ..Allah rahmet eylesin ...
Herkes neye inanmak istiyorsa inansın, ama bu kadar nefret doku yorumunuzu kendinize saklayın...ben inanmıyorum deyip geçebilirsiniz .. ben senelerdir hemşirelik yapan ve şu anda ogretmen olan biri olarak o kadına inanıyorum zaten kendimde 10 gün tuttum yaklaşık 1 hafta önce ve en az 3 rahatsızlığım şifa buldu..senelerdir kullandığım yinede hayatı bana zehir eden ilacımı kullanmadan rahat bir şekilde yaşıyorum hayatımda ilk defa ...O şarlatan kadının Allah belasını versin. Kimse ciddiye almasın bu yorumu. Ne olduğu belirsiz kadının biri kaç kanser hastasının kanına girdi azabı bol olsun
Ayrıca ben yoğun bakımda çalışıyordum orada kaç kişi kurtuluyor haberiniz var mı kurtulanlar da çok ilaç verdiğimiz için bağışıklık sistemleri çöküyor mesela bir çocuk taburcu oldu diye çok sevinmistik 1 hafta sonra grip olup ölüsü elimize ulaştı.....hele covid zamanında yüzde 100 ölüyordu nerdeyse ...şimdi siz Allah .... Bilmem ne mi diyeceksiniz biraz daha düşününO şarlatan kadının Allah belasını versin. Kimse ciddiye almasın bu yorumu. Ne olduğu belirsiz kadının biri kaç kanser hastasının kanına girdi azabı bol olsun
Destek olacam derken saçmalamak33 yaş gayet normal bir yaş çocuk için.
Çok çalışmak +15 kg için bahane değil
Tüp bebek vs bir çok yöntem var.
Bence çocuğunuz olursa, sizin gibi akıllı ve başarılı bir annesi olduğu için çok şanslı.
Evde poğaça börek tarifi veren anne olup ne yapacaktiniz?
Hormonlariniz akliniza baskin gelmiş, aptallastiriyor bunlar kadını.
Söyle mantıklı düşününce çocuk yapmak akıllı bir insanın işi değil
33 yaşında çift anadal mezunuyum. Liseden beridir çalışıyorum, bilgisayar mühendisliği okurken de devam ettim, evlendikten sonra da. Hem kamuda hem özel sektörde çalıştım. Bir süre sonra kendi işimi kurdum. Siber güvenlik danışmanlığı veriyorum. Pandemide bile üç ayrı konunun baş denetçisi olabilmek için sayısız sınava girdim hepsini tam puanla geçtim. 3 yıldır evliyim ve bu son birkaç aya kadar hunharca çalışıyordum. Ta ki bebek fikri dank edene kadar. 4,5 aydır deniyoruz. Bu süreçte hormon testleri, kan idrar testleri, smear, hsg, hatta ilaçlı pelvik mr bile çektirdim. Ufak tefek pürüzler var ama gebe kalmaya hiçbir engel yok. Yine de halen gebe değilim. Yurtiçinde yurtdışında onlarca dev işler projeler yaptım yönetim, hayatımda onca değişiklik oldu, hiçbirşey ama hiçbirşey beni bu kadar heyecanla bekletmedi. Odaklanmamam gerektiğini çok iyi biliyorum fakat öyle tesiri altındayım ki bu konunun, çıkamıyorum. Eşimi çok sevmeme rağmen istemeden nişana kınaya düğüne kadar herşeyi geciktirdim. O çok istemesine rağmen çocuğu da. Şimdi öyle pişmanım ki. Keşke bu kadar iş hayatına eğitime kasmasaymışım da şu dünyada yüz aydınlığı bir çocuk isteyeymişim. Üstelik bu hayatın bana bir düşük dereceli skolyoz, bir kaç bel fıtığı, çok ekran başında durmaktan boyun fıtığı, boyun düzleşmesi ve bel kayması ve +15 kilo kötü hatırası oldu. Şimdi bu halde gebe kalmaya çalışıyorum. Kendi elimle kendimi getirdiğim halden utanıyorum. İnternetleri, medyayı, toplumu ve aileyi çok iyi okuduğumu düşünürdüm, şimdi kendimi iyi eğitimli tecrübeli bir çağzede olarak görüyorum. Belki bu çocuk istemi olmasa ihtiyarlayana kadar da uyanmazdım şu hayattan bir kam almaya. Çağ nelere prim veriyorsa onların peşinden koşuyor olurdum halen. Elbette okumak çalışmak kötüdür demiyorum hatta bence erkeklerden bile önce tüm kadınlar bir takım güvenceler edinmeli, fakat kendini de o dünyaya kaptırmamalı. Ben kaptırdım. Çok pişmanım. Şimdi çalışsam bile az çalışıyorum, eskisi kadar çok iş almıyorum. Keşke daha erken fark etseydim olması gereken sağlıklı düzeni. Aklıma arabaya atlayıp erkek gibi tüm Türkiye’yi boydan boya iş için taradığım günlerce gecelerce ekran başında uykusuz kaldığım yıllar geliyor, boğazım düğümleniyor. Şimdi yaşça bu kadar geç kalmamış, fiziksel olarak bu kadar yıpranmamış, mental olarak bu kadar yorulmamış olacaktım ki…
Çok abartmışsınız, ben okuyunca gencecik yaşında ne kadar güzel şeyler başarmış diye düşündüm. Dediklerinizi oncelikli yapsaydınız bu bahsettiğiniz başarıları belli bi yaştan sonra elde edemezdiniz ama şimdi daha 30ların başında müthiş iş tecrübeleri edinmişsiniz, şimdi de bebek aile eş gibi konulara yönelmişsiniz, geç kalınmış bi şey yok, o çocuk sizin nasibinizse kaç yaşında olursanız olun doğacak, değilse 20 yaşında da deneseniz olmayacaktı. Vakti henüz gelmemiş belli ki. Hayıflanıp pişman olup şimdiki zamanınızı çöp etmek yerine bence kendinizle gurur duyup şimdi yetişkinlik dönemindeki yeni hedeflerinize odaklanıp her anınızın tadını çıkarın. Spor yapın, düzenli beslenin, tedavilerinizi yaptırın, çalışmaya da devam edin (dozunda).33 yaşında çift anadal mezunuyum. Liseden beridir çalışıyorum, bilgisayar mühendisliği okurken de devam ettim, evlendikten sonra da. Hem kamuda hem özel sektörde çalıştım. Bir süre sonra kendi işimi kurdum. Siber güvenlik danışmanlığı veriyorum. Pandemide bile üç ayrı konunun baş denetçisi olabilmek için sayısız sınava girdim hepsini tam puanla geçtim. 3 yıldır evliyim ve bu son birkaç aya kadar hunharca çalışıyordum. Ta ki bebek fikri dank edene kadar. 4,5 aydır deniyoruz. Bu süreçte hormon testleri, kan idrar testleri, smear, hsg, hatta ilaçlı pelvik mr bile çektirdim. Ufak tefek pürüzler var ama gebe kalmaya hiçbir engel yok. Yine de halen gebe değilim. Yurtiçinde yurtdışında onlarca dev işler projeler yaptım yönetim, hayatımda onca değişiklik oldu, hiçbirşey ama hiçbirşey beni bu kadar heyecanla bekletmedi. Odaklanmamam gerektiğini çok iyi biliyorum fakat öyle tesiri altındayım ki bu konunun, çıkamıyorum. Eşimi çok sevmeme rağmen istemeden nişana kınaya düğüne kadar herşeyi geciktirdim. O çok istemesine rağmen çocuğu da. Şimdi öyle pişmanım ki. Keşke bu kadar iş hayatına eğitime kasmasaymışım da şu dünyada yüz aydınlığı bir çocuk isteyeymişim. Üstelik bu hayatın bana bir düşük dereceli skolyoz, bir kaç bel fıtığı, çok ekran başında durmaktan boyun fıtığı, boyun düzleşmesi ve bel kayması ve +15 kilo kötü hatırası oldu. Şimdi bu halde gebe kalmaya çalışıyorum. Kendi elimle kendimi getirdiğim halden utanıyorum. İnternetleri, medyayı, toplumu ve aileyi çok iyi okuduğumu düşünürdüm, şimdi kendimi iyi eğitimli tecrübeli bir çağzede olarak görüyorum. Belki bu çocuk istemi olmasa ihtiyarlayana kadar da uyanmazdım şu hayattan bir kam almaya. Çağ nelere prim veriyorsa onların peşinden koşuyor olurdum halen. Elbette okumak çalışmak kötüdür demiyorum hatta bence erkeklerden bile önce tüm kadınlar bir takım güvenceler edinmeli, fakat kendini de o dünyaya kaptırmamalı. Ben kaptırdım. Çok pişmanım. Şimdi çalışsam bile az çalışıyorum, eskisi kadar çok iş almıyorum. Keşke daha erken fark etseydim olması gereken sağlıklı düzeni. Aklıma arabaya atlayıp erkek gibi tüm Türkiye’yi boydan boya iş için taradığım günlerce gecelerce ekran başında uykusuz kaldığım yıllar geliyor, boğazım düğümleniyor. Şimdi yaşça bu kadar geç kalmamış, fiziksel olarak bu kadar yıpranmamış, mental olarak bu kadar yorulmamış olacaktım ki…
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?