Olmak ya da olmamak

Nooption · 3 Aralık 2015

aylakmadame .!.:
Merhaba arkadaşlar;

Bilmem benimle aynı durumu - ya da dumuru- yaşayan var mı ama; ben sanırım anne olmaya hazır hissedemiyorum kendimi.

Siz yeni anneler, eski anneler, kendini iyi gören ve kendinden hoşnut olmayan annelerden fikir istiyorum. Hem belki benim gibi birçok kişiye de yararı dokunur.

Sizler anne olmadan öncesi ve sonrası olarak hayatınızı nasıl görüyorsunuz?

Annelik öncesini hayatınıza ne kadar devam edebiliyor ve ne kadar kendinize bakabiliyorsunuz?

Fikirleriniz için şimdiden çok teşekkür ederim.

Sevgiler.

anne olmaya hazır olmak diye bir duygu var mı ki?
bazı kadınların çok daha anaç duygularla bezenmiş olduğunu kabul ediyorum ama herkes bir değil .. daha hamileyken o anaçlığı iliklerine kadar hisseden kadınlarada hayretle bakıyorum..

ben ilk kucağıma aldığımda anne oldum.. ve ilk kucağıma aldığımda sevdim.. çocuklarım olmadan önceki zaman yokmuş gibi sanki evliliğimizin ilk anından beri bizimle birlikteler gibi.. işte çocuğun evlilikte değiştirdiği en önemli durum bu bence.. öncesi yok oluyor ..

napicam_ben · 3 Aralık 2015

aylakmadame .!.:
Yani işin aslı; ben annelikten değil de anneliğin getirdiği sorumluluktan dolayı hem kendi hayatımdan hem de evlilik hayatımdan vazgeçmekten korkuyorum. Hani "kendini salmış" deriz ya onun gibi.
Atıyorum şöyle sırtına vurup tatile çıkanı var, alıp denize sokanı var, çocuk çat diye düşüyor eh böyle büyüyecek diyip gülüp geçeni var.. Biz Türk anneleri de böyle olabiliyoruz dimi arkadaşlar hayal kurmuyorum ben?

isterseniz olursunuz emin ol herşey istemeyle alakalı ..

kendinehas · 3 Aralık 2015

Huniye hunharoglu .!.:
Bana çok tepki gelir şimdi, ama ben çocuklara karşı bi şey hissetmiyorum. Hani sopayla da kovalamıyorum, yanlış değerlendirilmesin. Bir aciziyet yaşarlarsa hemen korur kollarım. Ama görünce "aaaay yerimm falan dediğim çocuk yok gibi bi şey. Arkadaşlarım hep şaşıyor nasıl olur sa bi şey hissetmiyorsun diye, yargılayanlar bile oldu.

Numara mı yapayım, ya da hazır hissetmeden çocuk mu yapayım elalemin baskısı için? Kendimi uygun görmeden bu fikirlerimi eritmeden girişmem zaten.

Bana yük gibi geliyor, hatta anneme bile şaşıyorum nasıl bakmış yürek mi yemiş diye. Sanki hayatına engel oluyor gibi geliyor, her şey ona göre yönleniyor.Çevremdeki şımarık çocukları gördükçe de içim soğuyor, her şeye karışmaları falan eve gelince taş taş üstünde bırakmamaları, sürekli bi şeyler istemeleri, sevdikçe şımarmaları, iki yetişkin bi araya gelince iki laf ettirmemeleri....

ne bileyim, fazla geliyor bana.

Aa ne düşünüyorsam aynısı :KK25:

aylakmadame · 3 Aralık 2015

nooption .!.:
anne olmaya hazır olmak diye bir duygu var mı ki?
bazı kadınların çok daha anaç duygularla bezenmiş olduğunu kabul ediyorum ama herkes bir değil .. daha hamileyken o anaçlığı iliklerine kadar hisseden kadınlarada hayretle bakıyorum..

ben ilk kucağıma aldığımda anne oldum.. ve ilk kucağıma aldığımda sevdim.. çocuklarım olmadan önceki zaman yokmuş gibi sanki evliliğimizin ilk anından beri bizimle birlikteler gibi.. işte çocuğun evlilikte değiştirdiği en önemli durum bu bence.. öncesi yok oluyor ..

Var. Yani bence var. Çünkü; bir insan dünyaya getiriyorsunuz ve o sizin, siz sorumlusunuz. Allah tarafından öyle bir his geliyor ki artık sizden öte o geliyor.
Bu çok çok güzel, bir mucize. Ama bazen korkutuyor. Hazır olmamak o korku sanırım. Bilinmemezlikten olan bişey..

filmdelisi · 3 Aralık 2015

Huniye hunharoglu .!.:
Yok canım öyle de düşünme, benim gibi olanlardan duyguğum kadarıyla çocuk sahibi olup bağ kurmadan önce onlar da öyleymiş. Şimdi çok farklı diyorlar, bazı hormonlarla ilgili sanıyorum. Sorumluluk sahibi insanların tepkisi de olabilir bizdeki. Bana bakma, her şeye uyuz olan bi tipim ama iş başa düşüp sorumluluk olunca sonuna kadar peşinde olurum. Aşırı sorumluluk sahibi biriyim, belki de altındaki etken budur.

Dediğiniz gibi asıl hazır olmadığımı hissetmemin sebebi, mükemmeliyetçi bir insanım.
Çok konuda rahatımdır, keyfi davranırım, özgürlüğüme çok düşkünümdür ama yaptığım iş yüzde yüz eksiksiz, benzersiz ve hayranlık uyandırıcı olmalı.
Sorumluluk almaktan bu sebeple kaçıyorum, insanlar bir şekilde o işi yapsalar dahi ben öyle baştan savma yapamıyorum, kendimi heba ediyorum resmen.
Ve şimdi bebeğim olduğunu duyunca aynı korkuları hissediyorum.
Sürekli daha fazla ne yapabilirim, nasıl eğitebilirim, 3 yaşına kadar zeka gelişimi için panolar, oyunlar bakmaya başladım.
Evde her türlü görsel iletişim aracını bebek uyanıkken yasaklayacağım, kapı raf gibi zarar verebilecek yerlere korumalar, çocuk kilitleri almaya başladım, evin nerelerine gizli kameralar koysam da bebeğime insanların nasıl yaklaştığını görsem diye yer arıyorum..
Bunun gibi şeylerle uğraşıp nasıl başaracağım diye oturup ağlıyorum.
Ve daha 1.5 aylık hamileyim. :KK45:

Mata Hari · 3 Aralık 2015

16 ay arayla doğdu çocuklarım. Ağlama krizlerine de girdim,uykusuzluktan zombi gibi de dolaştım,kendi çapımda sinir krizleri de geçirdim :)

Ama onların bir gülüşü var ya dünyayı unutturuyor. Kendimi çok güçlü hissediyorum ve layıkıyla baktığımı düşünüyorum.

İlk doğdukları Zaman aman öldüm bittim aşık oldum demedim ne yalan söyleyeyim. Ama birlikte vakit geçirdikçe,emzirdikçe,kokusunu içime çektikçe aşık oldum.

Rabbim bütün isteyenlere nasip etsin. Kucağına almadan bunları hissetmen çok doğal. Ben neden böyleyim diye düşünme.

Biraz Zaman geçtikten sonra çocukla her şeyi yapabildiğini göreceksin. Alıştır çocuğunu her şeye. Aman soğuk aman üşür diye evhamlanma. At arabasına birlikte gezin tozun. Ben iki bücürle yaptığıma göre sen bir tane ile haydi haydi yaparsın

vega4 · 3 Aralık 2015

aylakmadame .!.:
Yani işin aslı; ben annelikten değil de anneliğin getirdiği sorumluluktan dolayı hem kendi hayatımdan hem de evlilik hayatımdan vazgeçmekten korkuyorum. Hani "kendini salmış" deriz ya onun gibi.
Atıyorum şöyle sırtına vurup tatile çıkanı var, alıp denize sokanı var, çocuk çat diye düşüyor eh böyle büyüyecek diyip gülüp geçeni var.. Biz Türk anneleri de böyle olabiliyoruz dimi arkadaşlar hayal kurmuyorum ben?

ben öyleyim oğlum düşer ve hiç aldırış etmem oda ağlamaz çünki nazlayan bir annesi yok
oğlumu ilk dışarı çıkarttığımda 20 günlükte ve hava -5 derece idi
dün dondurma yedi ayakları çıplak dolaşır kat kat giydirmem
kumla oynar yeterki ağzına ve gözüne kaçmasın
sen ne kadar rahatsan bebeğinde o kadar rahat büyür
ve ek olarak düşünce asla asla kaldırmam kendi kalkar daha 14 aylık

degisimgerek · 3 Aralık 2015

filmdelisi .!.:
Dediğiniz gibi asıl hazır olmadığımı hissetmemin sebebi, mükemmeliyetçi bir insanım.
Çok konuda rahatımdır, keyfi davranırım, özgürlüğüme çok düşkünümdür ama yaptığım iş yüzde yüz eksiksiz, benzersiz ve hayranlık uyandırıcı olmalı.
Sorumluluk almaktan bu sebeple kaçıyorum, insanlar bir şekilde o işi yapsalar dahi ben öyle baştan savma yapamıyorum, kendimi heba ediyorum resmen.
Ve şimdi bebeğim olduğunu duyunca aynı korkuları hissediyorum.
Sürekli daha fazla ne yapabilirim, nasıl eğitebilirim, 3 yaşına kadar zeka gelişimi için panolar, oyunlar bakmaya başladım.
Evde her türlü görsel iletişim aracını bebek uyanıkken yasaklayacağım, kapı raf gibi zarar verebilecek yerlere korumalar, çocuk kilitleri almaya başladım, evin nerelerine gizli kameralar koysam da bebeğime insanların nasıl yaklaştığını görsem diye yer arıyorum..
Bunun gibi şeylerle uğraşıp nasıl başaracağım diye oturup ağlıyorum.
Ve daha 1.5 aylık hamileyim.

Hayırlı uğurlu olsun cnaım, güle güle büyütün. Aynen hepsine katılıyorum cümlelerinin, bizim gibi tipler değişikliği de sevmez ondan çocukla değişen hayat korkunç gelir ve sanırım değişik bi bilinçle bağ kurmak istemiyoruz ve soğuk duruyoruz. Şimdi bunu yazarken de düşünüp kendimi değerlendirmeye aldım mesela, düşündükçe çözülüyorsun başka böyle düşünen rkadaşları da gördükçe :)

Nooption · 3 Aralık 2015

aylakmadame .!.:
Var. Yani bence var. Çünkü; bir insan dünyaya getiriyorsunuz ve o sizin, siz sorumlusunuz. Allah tarafından öyle bir his geliyor ki artık sizden öte o geliyor.
Bu çok çok güzel, bir mucize. Ama bazen korkutuyor. Hazır olmamak o korku sanırım. Bilinmemezlikten olan bişey..

işte bende yoktu onu diyorum.. hamileliğim boyuncada olmadı.. ne zaman kucağıma aldım.. Allahım bu kadar seveceğimi bilseydim hep içimde taşırdım:)) dedim..

e doğal olarak o kadar sevdiğin birine bütün enerjini bütün ihtimamını göstermekte zorlanmıyorsun.. kendiliğinden gelişiyor .. o yüzden korkmanıza gerek yok.. şimdi ne dediğimi anlamıyorsanız bile doğum yaptığınızda anlayacağınıza kesinlikle inanıyorum:))

aylakmadame · 3 Aralık 2015

vega4 .!.:
ben öyleyim oğlum düşer ve hiç aldırış etmem oda ağlamaz çünki nazlayan bir annesi yok
oğlumu ilk dışarı çıkarttığımda 20 günlükte ve hava -5 derece idi
dün dondurma yedi ayakları çıplak dolaşır kat kat giydirmem
kumla oynar yeterki ağzına ve gözüne kaçmasın
sen ne kadar rahatsan bebeğinde o kadar rahat büyür
ve ek olarak düşünce asla asla kaldırmam kendi kalkar daha 14 aylık

Ay ne güzeeeelll inşallah ben de öyle olabilirim!
Hiç istemiyorum nazlamayı zaten, anneannemiz biraz evhamlı bi de korumacı ama napcaz bakalım..

Cekirgee · 3 Aralık 2015

Bilen bilir ben pek hamarat değilimdir hatta rahatıma düşkünümdür
Uykuyu da severim işe erken kalkmak bile zor gelirdi, pazar 11 e kadar yatardım
Şimdi bebeğim var gece çıt dese duyarım, uykusuz işe gelirim, bu da akşam işten eve ilk girişimiz
18:00 de işten çıkıyoruz 19:15 te annemde oluyoruz kızımı alıp 19:30 da evde oluyoruz, eve gelip montumuzu çıkardık, yeni yeni oyunlardan anlıyor diye sevindik eşim çekmişti.
Zor mu dersen ben başarıyosam herkes başarır diyeyim :KK53:

çünkü O buna değer.

vega4 · 3 Aralık 2015

aylakmadame .!.:
Ay ne güzeeeelll inşallah ben de öyle olabilirim!
Hiç istemiyorum nazlamayı zaten, anneannemiz biraz evhamlı bi de korumacı ama napcaz bakalım..

tepki koy annemde çok evhamlı
mesela ben zorla yemek yedirmem yemezse masadan kalkar ve 2 saat yemez sonrada otırup paşa paşa yer geçen ay grip oldu 1 haftada ilaçsız kendi atlattı artık her hastalıkta ilaç kullanırsa ileride benim gibi olur

Nooption · 3 Aralık 2015

filmdelisi .!.:
Dediğiniz gibi asıl hazır olmadığımı hissetmemin sebebi, mükemmeliyetçi bir insanım.
Çok konuda rahatımdır, keyfi davranırım, özgürlüğüme çok düşkünümdür ama yaptığım iş yüzde yüz eksiksiz, benzersiz ve hayranlık uyandırıcı olmalı.
Sorumluluk almaktan bu sebeple kaçıyorum, insanlar bir şekilde o işi yapsalar dahi ben öyle baştan savma yapamıyorum, kendimi heba ediyorum resmen.
Ve şimdi bebeğim olduğunu duyunca aynı korkuları hissediyorum.
Sürekli daha fazla ne yapabilirim, nasıl eğitebilirim, 3 yaşına kadar zeka gelişimi için panolar, oyunlar bakmaya başladım.
Evde her türlü görsel iletişim aracını bebek uyanıkken yasaklayacağım, kapı raf gibi zarar verebilecek yerlere korumalar, çocuk kilitleri almaya başladım, evin nerelerine gizli kameralar koysam da bebeğime insanların nasıl yaklaştığını görsem diye yer arıyorum..
Bunun gibi şeylerle uğraşıp nasıl başaracağım diye oturup ağlıyorum.
Ve daha 1.5 aylık hamileyim.

hahah ben daha 1 aylık bebeğe akıllı bebekler akademisi kitabından kartlar hazırlayıp okuma yazma öğretmeye kalkmış bir insanın..aklıma geldikçe gülüyorum..

vega4 · 3 Aralık 2015

Cekirgee .!.:
Bilen bilir ben pek hamarat değilimdir hatta rahatıma düşkünümdür
Uykuyu da severim işe erken kalkmak bile zor gelirdi, pazar 11 e kadar yatardım
Şimdi bebeğim var gece çıt dese duyarım, uykusuz işe gelirim, bu da akşam işten eve ilk girişimiz
18:00 de işten çıkıyoruz 19:15 te annemde oluyoruz kızımı alıp 19:30 da evde oluyoruz, eve gelip montumuzu çıkardık, yeni yeni oyunlardan anlıyor diye sevindik eşim çekmişti.
Zor mu dersen ben başarıyosam herkes başarır diyeyim çünkü O buna değer.
Eki Görüntüle 1706883

oyuncu anneyi takip edin çok güzel şeyler var

Cekirgee · 3 Aralık 2015

vega4 .!.:
oyuncu anneyi takip edin çok güzel şeyler var

Biliyorum ama onun çocuklar büyük tavsiye ettiği oyunlar için benim kızım daha minik ( :

aylakmadame · 3 Aralık 2015

nooption .!.:
hahah ben daha 1 aylık bebeğe akıllı bebekler akademisi kitabından kartlar hazırlayıp okuma yazma öğretmeye kalkmış bir insanın..aklıma geldikçe gülüyorum..

Ay yazıktır günahtır zaten çocuğun zihni sadece meme/ meme değil boyutunda :)))

vega4 · 3 Aralık 2015

nooption .!.:
hahah ben daha 1 aylık bebeğe akıllı bebekler akademisi kitabından kartlar hazırlayıp okuma yazma öğretmeye kalkmış bir insanın..aklıma geldikçe gülüyorum..

eğitim anne karnında başlar aslında o zaman başlasaydınız :KK70:

bende abaküs aldım ama pek bi işe yaramadı
annem seneyede üniye yolla demişti

vega4 · 3 Aralık 2015

Cekirgee .!.:
Biliyorum ama onun çocuklar büyük tavsiye ettiği oyunlar için benim kızım daha minik ( :

kaç aylık

Cekirgee · 3 Aralık 2015

vega4 .!.:
kaç aylık

10 ayı yeni bitti

aylakmadame · 3 Aralık 2015

Maşallah ne güzel, bend e intagramda gebbepinar var onu takip ediyorum; o kadar tatlı bi çocuğu var ki anlatamam.

Olmak ya da olmamak

Nirvana

Yeni Üye

Kadrolu Cadı

Öf!

Nirvana

Evdeki huzur,zenginlik budur..

Popüler Üye

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Nirvana

Öf!

Pamuk Kızım

Popüler Üye

Nirvana

Popüler Üye

Pamuk Kızım

Öf!

Popüler Üye

Popüler Üye

Pamuk Kızım

Öf!

Benzer Konular