• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Olmak ya da olmamak

filmdelisi .!.:
Dediğiniz gibi asıl hazır olmadığımı hissetmemin sebebi, mükemmeliyetçi bir insanım.
Çok konuda rahatımdır, keyfi davranırım, özgürlüğüme çok düşkünümdür ama yaptığım iş yüzde yüz eksiksiz, benzersiz ve hayranlık uyandırıcı olmalı.
Sorumluluk almaktan bu sebeple kaçıyorum, insanlar bir şekilde o işi yapsalar dahi ben öyle baştan savma yapamıyorum, kendimi heba ediyorum resmen.
Ve şimdi bebeğim olduğunu duyunca aynı korkuları hissediyorum.
Sürekli daha fazla ne yapabilirim, nasıl eğitebilirim, 3 yaşına kadar zeka gelişimi için panolar, oyunlar bakmaya başladım.
Evde her türlü görsel iletişim aracını bebek uyanıkken yasaklayacağım, kapı raf gibi zarar verebilecek yerlere korumalar, çocuk kilitleri almaya başladım, evin nerelerine gizli kameralar koysam da bebeğime insanların nasıl yaklaştığını görsem diye yer arıyorum..
Bunun gibi şeylerle uğraşıp nasıl başaracağım diye oturup ağlıyorum.
Ve daha 1.5 aylık hamileyim.:KK45:
Genişletmek için tıkla...
ben ikizlerimi montessori eğitim sistemiyle büyüttüm ve başardım bunu ,isteyince yapılıyor kararlı olmak önemli ..
 
Cekirgee .!.:
Bilen bilir ben pek hamarat değilimdir hatta rahatıma düşkünümdür
Uykuyu da severim işe erken kalkmak bile zor gelirdi, pazar 11 e kadar yatardım
Şimdi bebeğim var gece çıt dese duyarım, uykusuz işe gelirim, bu da akşam işten eve ilk girişimiz
18:00 de işten çıkıyoruz 19:15 te annemde oluyoruz kızımı alıp 19:30 da evde oluyoruz, eve gelip montumuzu çıkardık, yeni yeni oyunlardan anlıyor diye sevindik eşim çekmişti.
Zor mu dersen ben başarıyosam herkes başarır diyeyim :KK53: çünkü O buna değer.
Eki Görüntüle 1706883
Genişletmek için tıkla...

:KK68: gerçekten pamukkkkk maşallah:nazar:
 
Çocuğum olmadan önce asla bi bebeğin altını değişemem kusarsa temizleyemem kucağıma alamam vs.. Hiç hazır değildim anne olmaya daha sonra hamile kaldım zorlu bi hamilelik dönemi geçirdim mide bulantısı vs ama Bebek olduktan sonra o kadar çok seviyorsun ki kendinden bile çok sevdiğin düşündüğün biri oluyor kızım çok huysuz bir bebekti uykusuz kaldım şimdi 2 yaşında uykusuz geceleri unuttum bile iyiki var diyorum küçük arkadaşım oldu o benim :) ben bınları yazarken mutfak dolaplarını karıştırıp tel şehriyeleri mutfağa dağıtmış :)
 
çok zor bir cevap olacak benim için :)

oğlum hakkında kötü yorumlar yapmayı sevmiyorum çünkü.

ancak ben çalışan bir anne olarak, eve geldiğimde çocuğumla ilgileneyim diyerek, bir çok şeyi erteledim.
örneğin 2 yaşına girene kadar spor yapamadım, şimdilerde bir spor salonuna gitmek için vakit yaratabildim. ya da sinemaya uzun süre gidemedik eşimle, yine 2 yaşından sonra annemlere bırakıp gidebiliyoruz.

tabi böyle yapmayan kişiler de var, bu biraz kişisel bir tercih.

yukarıda yazdığım konularda çok zorlandım mesela, gitmek istiyorum ama gitsem gönül razı değil durumu.


bir de hem tecrübesizlik, hem de tecrübeli kişilerin de saygısız yorumları olunca ilk dönemler biraz gergin oluyor. Saygısız derken, kastım şu, ben 28 yaşında anne oldum, tamam bazı şeyleri kitaplardan öğrendim, bazı şeyler konusunda ise zır cahildim. ama 28 yaşında insana da bak şunu giy yoksa üşütürsün, falan da denmez yani, çok kaldıramadım bu durumları. genelde her şeye yorum yapan güruhla sorun yaşadım bu aşamada da.

hatta bizi o kadar korkuttular ki, çocuğun 40ı çıktı biz eşimle seviniyoruz, öldürmedik çocuğu, bak yaşıyor gibisinden. çünkü onu yaparsan üşütür, bunu yaparsan şöyle olur diyerek resmen bizi korkutmuşlar, kendimize güvenimizin içine etmişler af edersiniz.

şimdi oğlum iki yaşında, biz ailecek daha düzenli olabildik, daha bilinçliyiz. bu aşamaya gelene kadar çok yıprandığımız dönemler oldu.
kırgınlıklar da olmuştur illa ki.

sanırım her problemde olduğu gibi çözüm yine kendine güvende bitiyor. Tamam dünyadaki en iyi anne ben olmayabilirim ama çocuğumun ihtiyaçlarını karşılamak konusunda da eksik değilim. her anne baba kendi çocuğuna bakabilir :)
 
lovesnob .!.:
Çocuğum olmadan önce asla bi bebeğin altını değişemem kusarsa temizleyemem kucağıma alamam vs.. Hiç hazır değildim anne olmaya daha sonra hamile kaldım zorlu bi hamilelik dönemi geçirdim mide bulantısı vs ama Bebek olduktan sonra o kadar çok seviyorsun ki kendinden bile çok sevdiğin düşündüğün biri oluyor kızım çok huysuz bir bebekti uykusuz kaldım şimdi 2 yaşında uykusuz geceleri unuttum bile iyiki var diyorum küçük arkadaşım oldu o benim :) ben bınları yazarken mutfak dolaplarını karıştırıp tel şehriyeleri mutfağa dağıtmış :)
Genişletmek için tıkla...

Hadi ya, ben küçükken annem çok temiz titizdi, böyle bi şey döktüğümüzde falan çok döverdi bizi :(
 
goha .!.:
çok zor bir cevap olacak benim için :)

oğlum hakkında kötü yorumlar yapmayı sevmiyorum çünkü.

ancak ben çalışan bir anne olarak, eve geldiğimde çocuğumla ilgileneyim diyerek, bir çok şeyi erteledim.
örneğin 2 yaşına girene kadar spor yapamadım, şimdilerde bir spor salonuna gitmek için vakit yaratabildim. ya da sinemaya uzun süre gidemedik eşimle, yine 2 yaşından sonra annemlere bırakıp gidebiliyoruz.

tabi böyle yapmayan kişiler de var, bu biraz kişisel bir tercih.

yukarıda yazdığım konularda çok zorlandım mesela, gitmek istiyorum ama gitsem gönül razı değil durumu.


bir de hem tecrübesizlik, hem de tecrübeli kişilerin de saygısız yorumları olunca ilk dönemler biraz gergin oluyor. Saygısız derken, kastım şu, ben 28 yaşında anne oldum, tamam bazı şeyleri kitaplardan öğrendim, bazı şeyler konusunda ise zır cahildim. ama 28 yaşında insana da bak şunu giy yoksa üşütürsün, falan da denmez yani, çok kaldıramadım bu durumları. genelde her şeye yorum yapan güruhla sorun yaşadım bu aşamada da.

hatta bizi o kadar korkuttular ki, çocuğun 40ı çıktı biz eşimle seviniyoruz, öldürmedik çocuğu, bak yaşıyor gibisinden. çünkü onu yaparsan üşütür, bunu yaparsan şöyle olur diyerek resmen bizi korkutmuşlar, kendimize güvenimizin içine etmişler af edersiniz.

şimdi oğlum iki yaşında, biz ailecek daha düzenli olabildik, daha bilinçliyiz. bu aşamaya gelene kadar çok yıprandığımız dönemler oldu.
kırgınlıklar da olmuştur illa ki.

sanırım her problemde olduğu gibi çözüm yine kendine güvende bitiyor. Tamam dünyadaki en iyi anne ben olmayabilirim ama çocuğumun ihtiyaçlarını karşılamak konusunda da eksik değilim. her anne baba kendi çocuğuna bakabilir :)
Genişletmek için tıkla...

Çok güzel :) Teşekkürler fikirleriniz için :)
 
Ben de sizin gibi anneliğe hazırlıktı, isti deren çocuk yapmayı erteleynlerdenim ve ertelediğime çok pismanım evlendikten 6 yıl sonra oldu oğlum yasınızı bilmiyorum ama çocuk yapmayı değil resmen hayatı ertelemisim diyorum... suan 1 yasında oğlum herseyi güzel geliyor karman çorman cümleleri ,yürümek için kendini paralaması vs .zor mu çocuk bakmak evet zor... gece uykusuz da kalsan o uyurken özlüyorsun ne yerdirsem diye takla atıyorsun ayaklarını uzatıp kahve içmeye bile zamanın olmuyor ama birinin sıcacık elleriyle dokunup anne demesi herseye değiyor...Bahsettiğim sümüklü suan grip ve içerde uyuyor :)
 
Annelik öncesini hayatınıza ne kadar devam edebiliyor ve ne kadar kendinize bakabiliyorsunuz?
diye sormuşsunuz ya aslında duymak isteğiniz şey "Ay bebeğimden önce geziyordum tozuyordum, kuaförden, masaja ortan avm ye gidiyordum, arkadaşlarımla gün yapıyor ay sonunu tatilde tamamlayordum" gibi birşeyse beklemeyin demeyeceğim.

Anne olmadan önce erken yatmanın nasıl birşey olduğunu bilmiyordum, şimdi kızım erkenden uyuyunca hop yatağa atıyorum kendimi, uyumadığı da oluyar tabii ama bizde bazen geç yatmak istemiyor muyuz?
Anne olmadan önce hafta sonları erken kalkmanın insana nasıl bir zindelik verdiğini de bilmiyordum, sabah güneşin doğuşuna şahit olmanın nasıl bir zevk olduğunu, sessizliği dinlememiştim mesela daha önce, sessiz bir evde, hatta tüm ışıklar kapalı iken hareket edebilme kabiliyetim gelişti, televizyondaki abuk subuk dizi, film vesaireden daha eğlenceli şeyler varmış çizgi gilm gibi, boyama yapmak gibi, parkta salıncağa binmek kaydıraktan kaymak ve koşmak gibi, kuru yapraklarla oyun oynadığım çocukluğuma dönme şansı buldum anne olunca, yemek yerken makarnadan fil yapmayı, yoğurtla masaya resim yapmayı öğrendim, balkon camındaki buhara yazı yazmak çocukluğumda kalmıştı geri getirdim. Anne olunca aile oldum, eşimi de daha çok düşünür oldum, arada ihmal de ediyorum ama e artık o da bir baba anlayacak biraz beni değil mi?
Çamaşır yıkadıktan sonra o minicik çorapları sevmek severek asmak, ütü yaparken minnacık kıyafetleri koklamak nasıl bir zevk anne olunca anladım, anne olunca anladım ki ben bu hayyat en çok anne olmayı sevdim...
ha anne olmadan önce ne yapıyordun kısmına gelirsek valla ben miskin miskin evde oturuyordum öyle gezip tozmazdım ama kızım sayesinde her haftasonu evden çıkmaya bir bahanem vaaaar...
 
anesaysa .!.:
Annelik öncesini hayatınıza ne kadar devam edebiliyor ve ne kadar kendinize bakabiliyorsunuz?
diye sormuşsunuz ya aslında duymak isteğiniz şey "Ay bebeğimden önce geziyordum tozuyordum, kuaförden, masaja ortan avm ye gidiyordum, arkadaşlarımla gün yapıyor ay sonunu tatilde tamamlayordum" gibi birşeyse beklemeyin demeyeceğim.

Anne olmadan önce erken yatmanın nasıl birşey olduğunu bilmiyordum, şimdi kızım erkenden uyuyunca hop yatağa atıyorum kendimi, uyumadığı da oluyar tabii ama bizde bazen geç yatmak istemiyor muyuz?
Anne olmadan önce hafta sonları erken kalkmanın insana nasıl bir zindelik verdiğini de bilmiyordum, sabah güneşin doğuşuna şahit olmanın nasıl bir zevk olduğunu, sessizliği dinlememiştim mesela daha önce, sessiz bir evde, hatta tüm ışıklar kapalı iken hareket edebilme kabiliyetim gelişti, televizyondaki abuk subuk dizi, film vesaireden daha eğlenceli şeyler varmış çizgi gilm gibi, boyama yapmak gibi, parkta salıncağa binmek kaydıraktan kaymak ve koşmak gibi, kuru yapraklarla oyun oynadığım çocukluğuma dönme şansı buldum anne olunca, yemek yerken makarnadan fil yapmayı, yoğurtla masaya resim yapmayı öğrendim, balkon camındaki buhara yazı yazmak çocukluğumda kalmıştı geri getirdim. Anne olunca aile oldum, eşimi de daha çok düşünür oldum, arada ihmal de ediyorum ama e artık o da bir baba anlayacak biraz beni değil mi?
Çamaşır yıkadıktan sonra o minicik çorapları sevmek severek asmak, ütü yaparken minnacık kıyafetleri koklamak nasıl bir zevk anne olunca anladım, anne olunca anladım ki ben bu hayyat en çok anne olmayı sevdim...
ha anne olmadan önce ne yapıyordun kısmına gelirsek valla ben miskin miskin evde oturuyordum öyle gezip tozmazdım ama kızım sayesinde her haftasonu evden çıkmaya bir bahanem vaaaar...
Genişletmek için tıkla...

ha ha evet karanlıkta görebildiğimi fark ettim ben de, hatta gece lambası ışığında masal kitabı okuyordum geçen akşam :) faydalı yetenekler.
 
Bu tamamen kişilikle alakalı bir durum, kimi kadın gercekten anne oldugunda kendisini kapatıyor. Sadece çocuğa odaklanıyor.
1 saat çocugu birine emanet ettiği için ağlayarak evden çıkan anneler tanıyorum :)
Bu bana göre nasıl garipse, bu tarz annelere de ben garip görünebiliyorum.
Herkes kendince yorumluyor anneliği.
Bana göre annelik kişiseldir, kıyaslanamaz. (kendini anne zannedenleri bu durumdan ayrı tutuyorum tabi)
Doğana kadar her ne kadar bebekle arada az da olsa bağ kurulsa da, onun kokusunu koklamadan gerçekten anneliği hissedemezsin.
Önce bir doğsun, al kucağına, kokla içine çeke çeke, ondan sonra yine yazarsın :)
 
Cekirgee .!.:
Bilen bilir ben pek hamarat değilimdir hatta rahatıma düşkünümdür
Uykuyu da severim işe erken kalkmak bile zor gelirdi, pazar 11 e kadar yatardım
Şimdi bebeğim var gece çıt dese duyarım, uykusuz işe gelirim, bu da akşam işten eve ilk girişimiz
18:00 de işten çıkıyoruz 19:15 te annemde oluyoruz kızımı alıp 19:30 da evde oluyoruz, eve gelip montumuzu çıkardık, yeni yeni oyunlardan anlıyor diye sevindik eşim çekmişti.
Zor mu dersen ben başarıyosam herkes başarır diyeyim :KK53: çünkü O buna değer.
Eki Görüntüle 1706883
Genişletmek için tıkla...

ben çocuktan çok seninle ilgilendim ya :)
yaş kaçtı Cekirge, çok genç görünüyorsun.
 
goha .!.:
ha ha evet karanlıkta görebildiğimi fark ettim ben de, hatta gece lambası ışığında masal kitabı okuyordum geçen akşam :) faydalı yetenekler.
Genişletmek için tıkla...

kesinlikle, anne gücü diye birşey buldu mesela kızım, ne demek istiyor bilmiyorum ama benim herşeyi yapabileceğime öylesine inanıyorki "anne gücüüüüü" diye bağırıyor...
 
aylakmadame .!.:
Merhaba arkadaşlar;

Bilmem benimle aynı durumu - ya da dumuru- yaşayan var mı ama; ben sanırım anne olmaya hazır hissedemiyorum kendimi.

Siz yeni anneler, eski anneler, kendini iyi gören ve kendinden hoşnut olmayan annelerden fikir istiyorum. Hem belki benim gibi birçok kişiye de yararı dokunur.

Sizler anne olmadan öncesi ve sonrası olarak hayatınızı nasıl görüyorsunuz?

Annelik öncesini hayatınıza ne kadar devam edebiliyor ve ne kadar kendinize bakabiliyorsunuz?

Fikirleriniz için şimdiden çok teşekkür ederim.

Sevgiler.
Genişletmek için tıkla...
çok güzel bi konuya değinmişsin.. benim gibi hisseden birini görünce mutlu oldum yorum yazmak için aktif oldum hemen.. bende senin gibiyim hazır mıyım değilmiyim anlayamıyorum .. düşünmekle düşünmemek arasında ince bir çizgide gidip geliyorum
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

E
Hayatım, yeni gelişmeler ve başarısızlık hissi
2
Yorumlar
33
Görüntüleme
1K
ebrulimm3232
E
P
Evlilik kafa karışıklığı, sorgulama??
3 4 5
Yorumlar
91
Görüntüleme
4K
MFF
M
P
Açık Kalp kapakçığı ameliyatı süreci
Yorumlar
0
Görüntüleme
158
prensesmari
P
Zeybikk
Davranışlarını çözemiyorum ne yapmam lazım?
2 3
Yorumlar
40
Görüntüleme
1K
vilora
vilora
O
Kendimi kötü hissediyorum
Yorumlar
19
Görüntüleme
551
kahveyay
K
Back
X