Olmayan bebek

Smile_s bende 6 kez başarısız tup benekten sonra dogal yoldan kavustum oğluma..9 sene neler yasadim anlatsam roman olur..ama ben hep inandim ve istedim rabbimden ..sende vazgecme sabret ve inan olacagina..herseyin bi vakti var tez zamanda gelsin bebegin canim...
 
Amin canım inşallah. Rabbim bebişine uzun sağlıklı güzel ömürler versin inşallah.
 
smile_s ciğim 2 kimyasal 1 kürtajlı kayıptan sonra bütün tahlillerimi yaptırdım tam eşli kromozom testine gireceğimiz sırada hamile olduğumu öğrendim ,ve oğlum şu an 2 yaşını doldurdu,hayırlısı ise sende en yakın zamanda hayırlı haberlerini al inşaallah ve umudunu kaybetme,rabbim nasip ederse evliliklerinin 17-20. sene _i devriyelerinde hiç umutları kalmamışken doğal yolla bebek sahibi olan insanlar tanıyorum.
Mevlam neylerse güzel eyler selametle
 
 

Çok iyi biliyorum insanların neler dediğini , Daha evleneli 3-4 ay olmuşken eşimin aile büyüklerinden gelini doktora götürün, niye çocukları olmuyor laflarını duymadım mı? Bir torun göreyimciler, e hadi sıra sizdeler. Üstelik biz henüz çocuk istemezken bunları duyduk. Ve pko lu biriydim. Hiç çocuğumun olmama fikrine bile kendimi alıştırdım. Ve sürpriz bir şekilde hamile kaldım. Hem de korunurken. Benim söylemek istediğim, kıskançsınız başkasını çekemiyorsunuz değil. İçinizdeki o başarısızlık hissi ve başkalarının başarması sizi daha kötü bir noktaya çekiyor. Bu duygudan kurtulmanız çocuk sahibi olmanızı kolaylaştıracaktır.

Kaç kadından duydunuz, tüp bebek için sıra beklerken doğal yoldan hamile kaldıklarını. Ben çok duyuyorum. Çünkü negatif duygulardan umutlu bir bekleyişe geçiyorlar. Henüz tüp bebek işlemi yapılmadığı için vücut stresten uzak , kafalarda negatif düşünceler en az. Siz de başkaları adına mutlu olup hemen kendi durumunuzu düşünmekten kurtulursanız çok daha faydalı olacaktır.
Söylediklerim sizi yargılamak ya da kınamak için değil, gerçekten size yardımcı olacak düşünce şekli bu. Yıllarca oğulları yüzünden başına gelmedik işler kalmayan, dertten kanser olan tanıdığım, eltisinin oğlu olmuyor diye her fırsatta laf çarpıp durdu. Ama oğlu olmayan bir gün kalkıp demedi ki , senin oğulların gibi olacaksa Allah hiç vermesin. Nasıl sabretti bilmiyorum. Ama oğlu olmayan o kadar huzurlu ve mutlu ve diğer aile o kadar perişan haldeki ilahi adalet diyoruz. Başkalarının sizde eksik görüp , çekiştirdiği meseleleri siz de dert ederseniz hayat zorlaşır ama siz bunu normal olarak algılarsanız hayat çok daha güzel olur.
 
Onlar biz bittik siz de bitin diye söyleniyorlardir
İşin duygu boyutunu geçiyorum ki bana göre bu duygular da çok abartılıyor, çocugu olan kendini saçma bir şekilde kutsal ilan ediyor fasa fiso yani.
Ama çocuklu aileler bilir ki, çocuk demek hayatının bitmesi ve başka bir insan olarak yeniden dogmaktir.
Çişini yapmak bile izdiraptir kaldı ki 10 dk da mutfaga gidilmiyor bırakın tatili...
Kendin, eşin, sosyal hayatın, iş hayatın vs hepsi bitiyor ve çocuk üzerine kurulu bir dünya başlıyor, onunla beraber hem karakter hem yaşantınız şekilleniyor.
Hah işte bunlara tahammülün tek sebebi de duygu bölümü.
Gelip şirinlik yaptığında o aç misiniz pislikten koktunuz mu ya da insan olmaktan mi çıktiniz unutuyorsunuz.
Çocuksuz hayat yaşamın ta kendisidir çocuklu hayat her şeye iç gecirip çile cekip onu sevmektir.
İnsanlar bu iki bölümü karıştırıyor bence.
Kimseye çocuk yapın demem aksine sevmek istiyorsaniz buyrun bende 2 tane var gelin sevin, başınıza iş açmayın derim.
 
Bende 4 yıldır bekliyorum..en basından beri kim sorduysa istiyorum ama nasip olmadı dua edin diyorum. Kimseden bu durumu saklamadım. Hani diyorsun ya yüreğim agzımda sordu soracak diye sebebi bu işte durumu gizlemek..
Benim durumumu herkes bildiği için soruda sorulmuyor. İlk defa tanıstıklarım soruyor sadece.
Allah hepimizin kucagını doldursun
 
Hayırlısı olsun canım olmayınca ne yapalım dünya bundan ibaret değil .
 

O zaman benim başlamam normal :) bizde az gezmedik dolaşmadik tatiller balayi flan birsey kalmadi gozumuzde.

Ilk 2 senede cok sorun yasadik esimle.. yani o sevdigim adam degildi cok degismisti her gun agliyor her ay kavgalar ev terketmeler falan vardi. 2. Seneden sonra uzerimizdeki o kara bulut kalkti. Ciddi anlamda kara bulut vardi uzerimizde... suan iyiyiz cok sukur evliligimiz rayina oturdu. Ilk senemizde yapaamadigimiz seyleri yapiyoruz. Oturuyoruz muzik dinliyor kahve iciyoruz film izliyoruz pazar kahvaltilarini beraber hazirliyoruz falan. Yani evliligimiz rayina oturdu... belki daha once olsaydi iyi gitmicekti hicbirsey diye dusunuyorum.. ama suan iyiyiz sorun yok.

Siz baya hizli cikmissiniz. Benim 4 sene oldu :) ayrica okuyorum da ilk senem ( acikogretim ) boyle seyler yasamaniz cok normal ama size yardimci olan kimse yok sanirim ?
 
Aslında amacım çocuk isteyen hanımlara hayatlarında güzel şeyler ve benim gibi insanların imrenerek baktığı tarafları olduğunu göstermek.
Çünkü anladığım kadariyla eş dost akraba baskısından belki de kafaya takılıyor bebek meselesi.
Biri de çıkıp içini dökmüyor benim gibi, doğurmayı meziyet sandıklarından.
Halbuki bizlerin yaptığı hiçbir şey yok Rabbim ol diyor ve oluyor.
Hepimiz için ayrı zamanlar işliyor dünyada kimi 3 5 senede, kimi 10 bazıları da benim gibi istemeyerek kavuşuyor bebeklerine.
Hep bu topikleri gördüğümde girip duamı, dileğimi yazmak isterim çünkü ilk hamileligimi öğrendiğimde onca isteyen varken neden ben diye üzülmüş bir kadınım.
Hatta çok yakın bir arkadaşım 2 senedir istiyordu, ben ona nasıl söylerim hamileyim diye benim hakkım degildi diye salya sümük ağlamıştım.(meğer aynı anda hamileymisiz)
İnsanlar biraz empati yapabilse özellikle boylesine hassas bir konuda
köstek yerine destek olsalar, bekleme süreci çok daha ılımlı geçebilir.

Bana gelirsek, aksine yardim eden çok ama şuan hala istediğimiz gibi yatılı bir bakici bulamadık.
O sebeple sürekli biri kalıyor yanımda, bebeklerim le yalnız olmak söz konusu bile değil.
3 kişi haklarından gelemiyoruz bendekiler öyle afacan çünkü.
Küçük olan kolik zaten, büyükte de her türlü olumsuzluk mevcut.
Bu hayattaki benim sınavım çocuklarım çünkü hiç istemeden bana geldiler ve bu sebeple çok çok zor 2 bebege annelikle sinandigimi düşünüyorum.
Kendimi yeniden keşfediyorum çünkü sabırsız bir insanken bu hayata tahammül edebilmek ve Allahin emaneti meleklere layığıyla anne olabilmek adına her gün donusuyorum.
Elbette çok güzel tarafları var ama böyle bir konuda ben eski hayatımda özlediğim, imrendigim ve artık sahip olamayacağım rahatlığın altını çizerek konu sahibine ve aynı durumda olanlara hayatlarındaki olumlu tarafları göstermek istiyorum.
Aldığımız her nefes çok kıymetli, onu elimizde olmayan durumlarla ilgili üzülerek geçirmek ancak boşa harcanmış hayatlar doğurur.
 

Ben de istemeden beklemedigim bir anda hamile kalanlardanim. Hic istemiyordum bu fikre hic alişmamiştim zerre kadar cocuk istegim yoktu 6 haftalikti daha yeni ogrenmiştim ogrendigm gece o kadar guclu bir sekilde hissettim ki onu anlatamam. Ultrsonda doktor gostermeye calisiyordu bakmiyordm bakmak istemiyorm diyordum. Tabiki kalmadi benimle gitti. Ondan sonra da istemedim 3-4 ay kendi capimizda korunduk. Sonra birsey oldu tam olarak ne hatirlamiyorum birden istemeye basladim. O kadar guclu bir sekilde istedimki her adetimde agladim 1 sene devam etti bu sonra neden kendimi uzuyorum dedim ilerde bu yaslarimi mumla aricam. Antalyaya tatile gittm bekr gorumcemle. 2 ay sonra da esimle gittik eglendik gezdik dolastik... sonra sehir disinda arkadasimin yanina gittim eglendik gulduk 1 sene gecti ben dedim ki bi problem var sanirm cunku unutmustum ve 1 sene daha gecmisti. Psikolojik baskilara hicbir zaman kanmadim istemiyorum diyip geciyordum ama biyerden baslamak gerekiyordu. Klomen rahim filmi asilama derken yine olmadi ben yine oluruna biraktim. Oluruna biraktigimda gayet iyiym mutluyum ama tedavi falan olunca tutmaynca ckuntuye ugruyorum. Gecen aya kadar hala kararsizdim acaba tup bebek yptirsakmi diye. Allah biliyo zamanii istedigi zaman verir dedim vazgecik sonra yaptiralim tutarsa tutar dedik. Eltim 2 aylik evli ve hamile daha gecenlerde konustum hemen cocuk yapmayin tatile cikin gezin dolasin evliliginizin tadini cikartin diye. Ama yok ille doguracak yillardir evlenecem diye kendini yirtti. Mesela ben hic boyle bir insan olmadim. Hersey kendiliginden gelisti. Evliligimin tadini cikardim ve hayatimi da doya doya yasadim diye artik olsun istiyorum. 2 ye kazaya gitme gibi bir sansim yok cnku haftya tuplerimi aldiriyorum. Şöyle bir donup 4 seneye baktigimda sadec ilk senemden pismanim cuku ilk senemi aglayarak gecirdim. Kalan 3 seneyi de gayet raht.. :)
 
Bizim de uzun zamandir boyle :))) sekiz sene falan cocugu olmayan es dosttan tutta ciddi bir rahatsizligi olan tanidigim bile anneligi tatti bu sure zarfinda benden yasca kucuk siniflarda okuldan hatirladigim herkes pitir pitir dogurdu :))) annelik soyle annelik boyle annelik bambaskaymis siirler mevlutler hastane kareleri ilk detaylar oglusum kizim dolustular internetime :))) begendim izledim vaktim degilmis demek ki...bizim halen yok ne yapalim belki bizimde seneler sonra olur ya da belki bu ay olur :) kendini cok uzme her iste bir hayir vardir . Esinle kendinize biraz zaman taniyin boyle her seyden sogursunuz biz de oyle kotu bir zamandan gectik biraz cocuga ara verin kendinizi yasayin bir sure sonra esiniz yine tedaviye isinacaktir
 


Çok teşekkür ederim :)
 
Evet malesef tutmama ihtimalleri de insanı üzüyor. Ben aşılama yaptırmak için prof gittim bana bu değerlerle aşılama yapmam dedi. İhtimalin sadece yüzde 2-3dedi ve yapmadı
değerlerin nasıl ki canım acaba ben boşuna mı yaptırdım beni uyarmadılar olumsuz aşılamam var o bile maadi manevi insanı yıkıyor tüp bebek bari tutsa
 
değerlerin nasıl ki canım acaba ben boşuna mı yaptırdım beni uyarmadılar olumsuz aşılamam var o bile maadi manevi insanı yıkıyor tüp bebek bari tutsa
İleri hızlı yüzde 10 canım yerinde hareketli 5

İleri hızlı nın en az 40 olması lazm dedi
 
Gerçi ocak ayında yazmışın ama o kadar beni anlatmışın ki sana çok teşekkür ederim cesurca yazdigin için bende aynı şekilde iki bebekle ugrasiyorum bende çok ağladım hala da diyorum keşke bende çok isteseydim ağlasaydım perişan olsaydım da bebeklerim öyle olsaydı ama aniden hele de ben gibi başına buyruk anaç olmayan bir kadına iki çocuk çok fazla geldi ve çok zorlu iki çocuğum var dediğin gibi annelikle sinaniyorum bende vede yapayalnızim ne biliyim çok karışık yazdım ama iyi oldu yazdiklarin beni gibi hisseden biri varmış dedim teşekkür ederim
 
Allah eksikliklerini göstermesin dediğiniz gibi ancak yaşayan anlar.
Evet bizler anneyiz ama şuan dışarıda yapayalnız 5 dakika da olsa yürümemin imkansız olduğumı bilerek yaşamak da çok ağır geliyor bize.
Sessizlik, dinginlik o kadar lüks ki.
Robot gibi yaşıyorsunuzdur siz de benim gibi, kalkıp mama alt değişme merasimi bile 1 saat sürüyor.
Kaldı ki iş güç yapılacak çocuklarımıza verimli vee sevgi dolu anneler olacağız...
Elbette yoruluyoruz canımız çıkıyor, sadece nefes alarak yaşıyoruz çoğu günde.
Ağlama krizlerimiz neden ben diye hayıflanışlarımız çok normal ki.
O yüzden çok da imrenilmesin yani bizlere.
Siz de kendinizi üzmeyin emin olun her anne bu duyguları yaşıyor ama çıkıp yiğitçe söyleyemiyor kınanma ya da mükemmeliyeti bozma korkusundan.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…