bazen ebeveynler çekilmez olabiliyor ama hayatın sonuna dek onlarla olmak zorunda değilsin zamanla uzaklaşırsın .. ne istersen nasıl istersen onu yaparsın yeterki azmini kaybetme hayattan..o zaman anlarlar yanlış yaptıklarını
:))Yahu limon, eskiden saç rengi konusu açardın, seni ordan görmüştüm ilk. Ay tek derdi bu olsun demiştim. Derdi veren allah dermanını da verir, ölümü falan çıkart aklından, saçmalama. Psikoloğa falan gidip destek alabilirsin, içini döküp rahatlarsın. Hayat kısa, kendindeki eksiklikleri kusurları değil, yeteneklerini, güzelliğini gör.
iPhone 'den Kadınlar Kulübü aracılığı ile gönderildi
işte olması gereken o, başst anne kız tartışmaları. Ama izde sanki ben namussuzluk yapmışım gibi ağır tepkiler oluyor. Bir gün toplamasam "yazıklar olsun emeklerime, ben sizin için çalışıyorum seni doğuracağıma taş doğursaydım seni hüç yetiştiremedik emeklerim boşa gitti" vs vs. Öyle söylenme de değil, tüm apartmanın duyacağı şekilde ve sanki ben aşırı kötü bir şey yapmışım gibiÖyle düşünmeyin bence.. =)
Basit anne -kız tartışmaları bunlar..
Evi toplamaya yardım et, şu işin elinden tut vs vs. Her anne -kız yaşamıştır herhalde bu polemiği..
Bence dert edilecek bir mevzu değil =) Bu kadar sıkmayın canınızı..
Siz değiştirmiş yapılmasını istenen şeyi yapmış ama ters bir tepkiyle karşılaşmışsınız..
Siz size düşüni yaptıktan sonra gerisini bu kadar önemsemeyin..
haklısınız hem de çok, artık ne istiyorlarsa yapıcam. Ama eminşm yine bşr yerden kavga çıkıcak. Yarın istediği gibi dip köşe temizlik yapıcam, sonra tüm ev işkerini yapan ama yediği hakaretlerden dolayı özgüvensiz bir kız olucam. Mutlu olsunlar. Söylediklere laflara tek bir cevap vermiyceö (ki konuşmamı ayarlayamadığımdam konuşumca kötü olmasın diye susmayı tercih ederdim annem bu sefer konuşsana diye kızardı, kavga ederken yüzüme bakma öyle bön bön der kafamı çevirdiğimde de niye yüzüme bakmıyorsun diye bir daha kızardı)Ben de katiliyorum bu satirlara, yani ailen istedigin gibi degil diye niye olesin kardesim, yazik degil mi sana? AAdam gibi oku, meslegini eline alincaya kadar kavga etme, sinirlerini yipratma, sonra da cikar gidersin. Guclu olmak, iyi bir meslek edinmek senin elinde.
:))
her gün böyle 2-3 kavga ettiğimizi düşünün, pek çekilir bir hayat değil şimdilik. Ama teşekkür ederim yorumunuz için. Psikoloğa gitmek istiyorum zaten. Ama çpk pahalılar
işte olması gereken o, başst anne kız tartışmaları. Ama izde sanki ben namussuzluk yapmışım gibi ağır tepkiler oluyor. Bir gün toplamasam "yazıklar olsun emeklerime, ben sizin için çalışıyorum seni doğuracağıma taş doğursaydım seni hüç yetiştiremedik emeklerim boşa gitti" vs vs. Öyle söylenme de değil, tüm apartmanın duyacağı şekilde ve sanki ben aşırı kötü bir şey yapmışım gibi
haklısınız hem de çok, artık ne istiyorlarsa yapıcam. Ama eminşm yine bşr yerden kavga çıkıcak. Yarın istediği gibi dip köşe temizlik yapıcam, sonra tüm ev işkerini yapan ama yediği hakaretlerden dolayı özgüvensiz bir kız olucam. Mutlu olsunlar. Söylediklere laflara tek bir cevap vermiyceö (ki konuşmamı ayarlayamadığımdam konuşumca kötü olmasın diye susmayı tercih ederdim annem bu sefer konuşsana diye kızardı, kavga ederken yüzüme bakma öyle bön bön der kafamı çevirdiğimde de niye yüzüme bakmıyorsun diye bir daha kızardı)
Beni kimsenin bulamayacağı bir yere gidip açlıktan ölsem acaba dinen intihar etmiş sayılır mıyım?
Dünyanın en kötü evladıyım, saygısızım, bencilim, tembelim, uyuşuğum, beceriksizim. Annem de bütün haklarını haram etti zaten. Önceden Allaha karşı gelmekten korktuğum ve cehenneme de gitmek istemediğim içinhep intihar etmek ister ama cesaret edemezdim. Şimdi ise zaten büyük ihtimalle cehennemliğim. Ölsem de bir şey farketmeyecek yani, ailemi bir yükten kurtarıcam sadece. Okuluma ve bana daha fazla para harcamayacaklar, sinirlenmeyecekler.
gerçekten ölmek istiyorum
Annenizle oturup konuştunuz mu bu durumu canım.. ?
Canım benim acil bir psikiyatriste git ne olursun.
Bizim söylediklerimizin bir faydası olur mu bilmem ama bunların hepsi gün gelecek geçecek... Asla ve asla umudunu kaybetmemen lazım, hele ki kendinden umudu kesmemen gerek. Lütfen dirayetli olmaya çalış.. Ailenle çözemeyeceğin sorunlar var ise sen okuluna odaklan bir an önce mezun olup mesleğini eline almaya bak. Hiç bir şey bir insanın canından kıymetli olamaz... Bu günleri atlatacağına inanmalısın önce, kendine hedefler koymalısın..
Ama ne olur bir psikiyatriste git ve aklından geçenleri anlat. Terapi ve ilaçla koşullar değişmese de koşullara vereceğin içsel tepkiler değişecek, yardım aldığında böyle hissetmeyeceksin... Bu ölüm düşüncelerinden kurtulmak için profesyonel yardım alman gerek..
Ne olur umudunu yitirme... Bu günleri atlatınca çok güzel bir hayatının olmayacağından nasıl emin olabilirsin... bilemezsin... Kendi mutluluğunu çalma kendinden... bu yüzden umut etmen gerek... Geleceğinden umudunu kesmek kendine yapacağın en büyük haksızlık olur... ne olur bir yardım al canım benim...
:))
her gün böyle 2-3 kavga ettiğimizi düşünün, pek çekilir bir hayat değil şimdilik. Ama teşekkür ederim yorumunuz için. Psikoloğa gitmek istiyorum zaten. Ama çpk pahalılar
SSK varsa bir devlet hastanesine de gidebilirsin... Kısa olur görüşme ama gerekli tedaviyi yazar canım... Psikolog yerine psikiyatriste gidersen daha iyi olur... Bir üni hastanesine de gidebilirsin.. bazı özel klinikler bile ssk ile hasta görüyor. bir araştır derim tatlım...
Psikoloğa ne anlatacağımı ve nasıl anlatacağımı bilmiyorum. Çocukluğumdan başlamam gerek, çok uzun surer. Ayrıca düşüncelerimi anneme anlatırsa daha çok kavga ederiz. Annemden habersiz kendim gitmek istiyorum aslında, devşet hastanesinde falan olur mu ki? 19 yaşındayım reşitim
Şeytanın en büyük hilesidir ben zaten birsürü günah işledim nasılsa cehenneme gitcem bundan sonrada ne yaparsam yapayım.Burda tek haksız taraf sen değilsin.Hemen annem hakkını helal etmedi bnde hemen öldüreyim kendimi hakkını helal etmediği için zaten cehenneme gitcem.Böyle saçma düşünce olmaz.Nerden biliyorsun ki bunu.Sana yapılan hakaretleri Allah onlara sormıcakmı niye bu kadar suçluluk pskolojisine girdin.Kesinlikle öyle birşey düşünme.Bnde yapmıyorum doğru düzgün ev işi bana hakaret ediyorlar mı? hayır. Hatta yaptığımda bana teşekkür ediyor ailem.İşte ben kendimi suçlayabilirim onlara karşı saygısızlık yaptığımda.Hareketlerime çok dikkat ediyorumda artık.Çünkü onlar bana değer veriyor beni adam yerine koyuyorlar..Git konuş sakince.Olmuyorsada dök içindeki herşeyi. bundan sonrada devam ederlerse tıka kulağını muhattap olma.Ama ölüm çare değil sakın böyle birşeyi denemeye kalkma.
İlaç kullanmak istemiyorum aslında, bir kere kullandım ve 5 kilo falan almıştım. Ssk var mı bilmiyorum ama vardır muhtemelen. En yakın arkadaşım bilir bu konuları ona bi sorayım ben tesekkurler :)
ssk var mı canım, ssk ile gidebilirsin.. hastaneyi arayarak nasıl randevu alacağını öğrenebilirsin...
Psikiyatriste çocukluğundan başlaman gerekmiyor... Aynen bize anlattığın kadarını söylesen bile o seni yönlendirecek.. gerekli soruları o soracak zaten merak etme... Hoş bana annenin de ruh sağlığı çok iyi değil gibi geldi ama önce kendin... sen kendini kurtarmaya bakacaksın... Doktora ilk olarak aklından ölüm düşünceleri geçtiğini söylesen bile yeter, o sana gerekli sorularla öğreneceği kadarını öğrenir merak etme, gerekli görürse ilaç da yazacak.. ama psikolog değil, psikiyatrist olmalı gittiğin doktor..
İstanbuldaymışsın bak, küçük bir şehir de değil. ssk ile devlete, üni hastanelerine rahat gidebilirsin..
ayrıca psikiyatiste annenle gitsen bile asla psikiyatrist anneni senin görüşmene almaz merak etme canım. Orada konuştuklarınız sır kalır, annen istese bile dosyana ulaşamaz hiç bir şekilde talep edemez, kimse ulaşamaz orada konuşulanlara..
Sor canım mutlaka..
bir de her ilaç kilo aldırmaz, kilo aldırmayan antidepresanlar da var... bu endişeni de söylersen ona göre bir ilaç vermeye gayret eder doktor ama ne olursa olsun doktorun ilaç veriyorsa kullanman lazım tatlım... hem de dediği dozda dediği sürede.. istediği sıklıkta da görüşmen gerek...
Tedavin sürdükçe zamanla içsel tepkilerin değişecek.. Bu süreçten kalıcı bir hasar olmadan kurtulmak için ne gerekiyorsa yap, doktorunu dinle..
Çok teşekkür ederim, üniversite hastahanesine gitmeyi düşünüyorum tek başıma. Arkadaşımla giderim belki. Anneme bahsetmeyi düşünmüyorum, bir kere gitmiştim ve kadın bana gerektiğinde aileye bilgi veriypruz demişti. Bilgi talep etmeleri yasak mı?
Ah seni bir elime verseler evire çevire saçını başını yola yola dövsem bak bir daha ölmek istiyor musunAllah ım besle büyüt evlatlar kendilerini öldürmek istesinler. Kalk git dolaş bi hastaneleri , bak orda nasıl savaş veriyorlar yaşamak için , et et ama etmeden bari organlarımı bağışlıyorum diye kağıt imzala.Faydan olsun .
Dış görünüşüme çok takıntılıyım küçüklüğümden beri ve şu an son 1 senedir falan neden bilmiyorum ama kilo verdim baya, zayıfım ve boyle devam etmek istiyorum boyum kısa zaten 165 en fazla varımdır. O yuzden sordum, ilaç verirse mecbur kullanıcam, ama ona göre yememe falan dikkat ederim belki.
hepinize çok çok teşekkür ederim, rahatladım şu anda
Konuyu açtığımdan beri sağ bileğim elimin üstü ve ara ara da omzum ağrıyor. Önemli bişey midir? Üzülünce oldu diye düşünüyorum ama:26:
Bunu diyen kadın psikiyatrist miydi?
Artık reşit olduğuna göre kesinlikle bilgi veremezler...
Ailen bilgi talep etse bile bir psikiyatristin bilgi vermesi etik dışıdır. Yani meslek etiği bunu engeller. Bilgi talep etmek yasak değil elbet, ama bilgi vermeleri yasak :) yani annen kendince gidip birşeyler öğrenmek istese bile bir psikiyatrist özel görüşmenizi ona açamaz. çok çok depresyon teşhisi vs gibi durumlarda üstüne çok gitmeyin gibi rahatlatıcı şeyler söyler, tutup senin özel hayatını annene anlatmaz...
Psikiyatrist dosyaları ancak mahkeme kararıyla sunulabiliyor. Ama herhangi bir kişi böyle bir mahkeme kararı çıkaramaz, bir suça karışma ya da kamu davası söz konusuysa mahkeme kararı çıkabilir, yani bir dava konusu olursa... Şizofreni vs gibi ağır ve önemli vakalarda da aile bilgilendirilmesine gidilebilir, gerçi bu bile tartışmalı bir konudur...
Ama bunlar uç örnekler gördüğün gibi.. normal koşullarda reşit bir kişinin psikiyatrist ile görüşmeleri ve özel hayatı gizli kalır canım
Seratonin de azalır dopamin de azalır,sinir hastası bir annenin elinde büyüdüm ben .Şimdi bu yorumunuzla kime nasıl bir faydanız olabilir ki?
Siz de psikiyatri servislerini bir gezin.. Ne insanlar göreceksiniz... Hiçbiri isteyerek o duruma gelmemiştir inanın...
Ölüm düşünceleri öyle keyfi düşünceler değildir. Organik olarak bazı kimyasalların (seratonin, dopamin vs) beyinde bir nedenle azalmasından kaynaklanır. Herkes bu duruma aynı yatkınlıkta değildir.. Yaşamayan bilmez.. Allah kimseye yaşatmasın...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?