öyle bir hakkım olmadığını biliyorum, yoksa çoktaaam ölmüştüm
Ben kendimi bencil görmüyordum, arkadaşlık ilişkilerimde falan. Fakat aileye gelince aileme biraz soğuğum zaten ,ok sıcakkanlı bir yapım yok onların da üstüme çok gelmeleri eklenince üstüne, ve de her şey içimde birikince (unutamıyorum) büyük bir mesafe oluştu aramızda. Ev işlerini sevmemi de annem bencillik olarak algılıyor.
ben tembel değilimdir, yerine göre gayet çalışkanımdır ama ev işlerine özel bir nefretim var. Annem kızmasın diye ve tabi ki ilerde kendi evimi de kuracağım için yapıyorum bir şeyler. Ama anneme yetmiyor ya da ben yapmak istemediğim için tam yapamıyorum. Ve de sağlık problemim olabilir kalbimin üstünde bir ağırlık bir yprgunluk var hep bazen ayakt duracak gücüm olmuyor, hatta genelen.
Değiştirmeye de çalışıyorum zaten son zamanlarda, annemin eve gelir gelmez sorduğu ilk şeylerden biri mutfağı topladın mı. Ve hep mutlaka bir kusur bulur onun için s öylenir yarım saat. Yani şunu şöyle yapsan daha güzel olurdu yok, hep kızıyor.
ve ben ta. Kendşmi düzeltmek istiyorum çaba sarfediyorum bir şey oluyor yine tartışıypruz ve ben eski halime dönüyorum. Bana fırsat vermiyor yani. O da biraz yumuşak olsa ben çoktan büyük adımlar sarfetmiştim
yorumunuz için teşekkür ederim, ama sanırım kendime saygımı uzun bir süre kazanamayacagım ben