Ölüm


Başınız sağolsun,mekanı cennet olsun anneciğinizin.


Başın sağolsun canım,mekanı cennet olsun anneciğinin..
 
Biz de babacığımızı kanserden dolayı kaybettik. Başınız sağolsun. Allahtan rahmet diliyorum sizin anneciğinize de, henüz çok taze acınız. En büyük tesellimiz onların acılarının dinmesidir ve tabii ki önceden de dediğim gibi kavuşma arzu ve inancı.

Babamın kaybı üzerinden dört buçuk yıl geçti, emin olun acısı da aynı tazeliğinde, geride bıraktığı bu hisler de. Değişmiyor...
 
Ölüm,ölümü yasayandan çok geride kalanları etkiler aslında. Ölenin arkasından özellikle bir yakınımız ise kahroluruz bencil bir şekilde onsuz nasıl yaşayacağımızı ve ne kadar çok ozleyecegimizi düşünürüz. Oysa ki ölen kişinin bu dünya ile işi bitmiştir Yok olmak değil,sadece boyut değiştirmiştir. Ruhu hala biryerlerde bizleri bekler.İşte bu nokta da inanç devreye girer.Onu tekrar görebileceğini umut etmek..
Hepimiz bir gün öleceğiz.Ne kadar dolu dolu yasasakta o gün hep yarım kalan işlerimiz olduğunu yada yapmak istediklerimizin bitmediğini fark edeceğiz. İnsanın istekleri hiç bitmez ki..umut hep vardır çünkü.
Ama bunu olduğu gibi kabul etmek lazım. Bu dünyada yaşayan her insan bunu yaşayacak ve böyle hissedecek.normal olan ve gerçek olan bu..
 

ağlattın beni arkadaşım.

allah, önce babana,sonra tüm ölmüşlerimize rahmet etsin.sizlere uzun ömür versin
 

Dini konu yasak olduğu için girmeyelim zaten inançlı biri değilim

Merhaba;

Konunun kilit noktası bu mesaj bence, inanç meselesinde kopuyor tüm ipler.

Çünkü; inanmayınca ölüm yok olmak, bitip gitmek gibi geliyordur sanırım size.
Ama inanan için bunların tam tersi, yeniden başlamaktır ( tabi ahirete hazırlığı tam olanlar için)

Cenaze yıkama ve kefenleme belgem var, bir kaç kişinin aşamaların da bulundum. Bende boşluk anlamsızlık hislerine kapıldım ama şu anlamda idi; bu hayat bu dünya boş, hazırlığını yap, ölüm snaa da gelecek gibisinde idi.

Sanırım size hayat boş yok olup gideceğim gibi geldi, yani ben öyle anladım diyeyim.

Ölü birini görmek bile bence size bir lütuf ; inanmadıklarınızı sorgulamak yeniden değerlendirmek için belki de bir sebep.
 
İnancın yoksa sorun ne ???vs vs şeklinde sorgulanmamalı bence
İnançlı biri için ölüm olgusunu kabullenmek daha kolaydır, neticede ölüm bir son değil başlangıçtır.En nihayetinde yaradana teslimiyet ve birgün buluşulacağı inancı vardır.
İnançsızlık durumunda sadece bir son vardır,ötesi yok.
Konuya dönecek olursam, ilk defa ölümle bu kadar yakın temas ettiğiniz için hayatın anlamsız gelmesi normal bence.
ölüp gideceğiz neden bu çalışma,uğraşma hırs vs yada başka başka şeyleri sorgulamanız normal.
hayatın olağan akışına kapıldığınızda ise bu durum asgariye inecektir.
 
2 ay arayla ayni tarihlerde iki yakinimi kaybettim artik ölüm değil hayat beni korkutuyor ölüm bence hayata göre daha güzel
 
İnançlı ol olma ölüme karşı hissedilen duygular aynı,bence,inançlı olmayan genelde madde yok olmaz dönüşür mantığında oluyo enerji temelli bir ele alış var,inançlı olanlar içinse hesap verme akabinde gideceğin yer vs vs,biliyorsunuz ama her iki grupta ölmek istemiyo sonuçta değil mi
 
İnananlar neden inanve sahte olduguna eminim artik hicbirsey kr bunu sorgulayabilirmiyiz bende inanmıyorum bir açıklaması yok sanırım
Ben inanıyorum eğer inancım olmasa yasayamazdim bu dunyanin fani ve yalan olduguna eminim artık hicbirsey baki değil umarim inancınızi yeniden bulursunuz
 
Ben cok kucuktum annem beni dedemin mezarina goturdu orada cocukluk iste yanlışlikla başka bir mezarin uzerine bastim ve cok korktum.aradan 27 yil gecti ve o gun bugundur hıc mezarliga gitmedim.dayim halam babaannem vs.vs.bir suru insan oldü ama hicbirinin mezarlikta defnedilişlerini gormedim ve hic ziyaret etmedim.annem ve babam hayatta ve babam bana bana birsey olursa mezarıma gelme kizim sana hakkım helaldir bu konuda diyor. Yakinlarim oldugunde surekli dua ediyorum Allahim beni mezarliga goturecek kadar yakın birini benden once oldurme diyorum.insallah hayat boyu mecbur kalmam.sanirim bende mezarlik fobisi var cıldiracak gibi oluyorum.aklimi kaybetmekten korkuyorum.garip bir duygu.herkes beni ayipliyor koskoca kadinsin diye.ama yapamiyorum.
 
Ben ....
Evet korku değil kesinlikle...böyle tarifi olmayan ama cok buyuk de bir yeri olan durum ...
O anı tekrar tekrar yaşıyorum .
 
Ölen yerini dolduruyo mesele kalanlar...Bir daha eskisi gibi olur muyum bilmiyorum babamı kaybedeli martta 3 sene olacak, çok özledim anlatılacak gibi değil her daim burun sızlaması oğlum eşime babaaa demeye görsün ağlamakli oluyorum falan,diğer tarafta sevdiklerim çoğaldıkça korku azalıyo ölümün kendisine karşı, şekli düşündürücü,mümkünse vücut bütünlüğüm bozulmadan gitmek isterim, nasip

Dolu dolu yaşayın
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…