dimi ama anneler çocuklarının büyüyüp artık kendilerine ait aile olduklarını unutuyorlar sanırım annelik psikolojisi kelebek daha iyi bilir yıllarca sana bağımlı olsun büyüt et birden yuvadan uçsun büyüdüğüne inanamıyorlar kendilerinden başka birinin onu düşünceğine inanamıyuorlar bunun gibi bir çok psikolojik etken var bence düşüncesizce yaptıkları hareketlerinin ardında kalbinin fesatlığına görede dışarı vuruşları farklılık gösteriyor diye yorumluyorum acizane
o zaman oğlanlarını evlendirmeyecekler güzelim...
ben nasıl kendi ailem diyorsam eşime çocuklarıma
çocuklarım büyüyüp evlenince kendi aileleri olucak ve ben dışarıda kalıcam doğru olan da budur zaten
eşler birbirlerini aile olarak benimseyemediği veya kendi ailelerine bağımlı oldukları ve oldurtturuldukları için
böyle oluyor ben bunun altında maddi sebepleride görüyorum
eğer herşeyini iğnesine kadar kendi çabanla yapmışsan aile kavramı daha çabuk benimseniyor
çünkü çileyi beraber çekiyoruz...
ama düğünü baba yapsın eşyaları baba alsın
yetişemediğin yerde baba destek çıksın
bu defa erkekler bu durumların altında ezxiliyorlar ve kendilerini ve eşlerini
onlara bağımlı hale getirmeye mecbur hissediyorlar...
bu arada kimseyi yargılamıyorum bu yanlış demiyorum ama gördüğüm kadarıyla çevremde öyle
gözlem sadece tabiiki istisnalar olabilir....
ilk satırlarında haklısın bence de ama sadece paraya bağlamıyorum bunu ben genelde annelerin duygu sömürüsü diyorum aslında tam anlamıyla duygu sömürüsü abartılı oldu ama benzer şeyler işte üstüne titremeye başlamalar gibi
birde şöyle diyorum doğrumudur bilmem ama genelde mutlu olmayan sevgisiz bir çiftin çocukları oldumu özellikle erkek çocuklarını anneler kocası ailesi oğlu dünyası gibi görüyorlar evlenincede geline cephe alıyorlar bazıları sinsice bazıları içinde bazıları belli ederek
barisim daldırdın bizi derinlere kendin çıktın sudan ....
maddi etkenler bir sebeptir sadece bunun dışında dediğin şey de çok doğru...
bazı kadınlar çocuklarını kendinden başka hiç kimsenin çok sevemeyeceğini düşünemeyeceğini falan sanıyorlar...
problemlerde başlıyor ne yazık ki....
mandiş cvp ver,,,,,,
evet haklısın aslında istisnalar hariç dışardan iyi asla gelini üzmez dediğimiz insanlar söz konusu gelinleri olunca hayatı zindan ediyorlar onlara belkide evlilik için adım atarken evlilik danışmanı öneriliyor ya ilk önce kaynanaların girmesi ve hepsinden önce onların girmesi test geçmesi lazım
iç dünyalarındaki karışıklıkları çözsünler düğüne kadar
neyi atladım herşeye cevap veriyorum sanıyordum hayat
anne -oğul telefonlaşması adlı bir konu vardı... annesi eşimi shergün ararsa ne hissederim dedim.. biraz fazla olduğunu düşünmemiştim ilk önce...yorumları okuyunca.. değişti fikirlerim...
ailelerin müdalaesi olmadan mutlu yuvalr nasip etsin...her ev,in düzeni farklı olsun...
yok bacım ne çıkması canım sıkıldı ya..
hep strese giriyorum böyle hepp gelecekleri zaman yemeden içmeden kesiliyorum. belki abartıyo diyosunuzdur ama inanın abartmıyorum. sadece kayınvalidede gelmiyo kayınbaba,kayın bide kayınbabanın annesi
diyorumki kendi aileme nasıl davranılmasını istiyosam bunlarada öyle davranıyım diyorum ama hep iyiniyeti suistimal seziyorum.buda canımı çok sıkıyo
sen kocanı nasıl buldun demiştim,,,,,
paris sende söyle sen nasıl buldun,,,, çok beklediniz mi,,,
sen kocanı nasıl buldun demiştim,,,,,
paris sende söyle sen nasıl buldun,,,, çok beklediniz mi,,,
suskun bende okudum o konuyu her gün araması bence tamam abartı ama çokta dert edilecek birşey değil asıl dert edilecek konu ne konuştukları neler anlatıldığı
kelebek bak yukardaki konularımızdan birinin örneği parisim
sen kocanı nasıl buldun demiştim,,,,,
paris sende söyle sen nasıl buldun,,,, çok beklediniz mi,,,
o beni buldu ben bulmadım bir seneyi geçik yalvardı iki seneden fazla çıktık söz nişan bir yılın içinde düğün yaklaşık bir yıl sonra ama düğün olana kadar çok süründürdüm ağlattım erkekler ağlamaz diyen adamı
eşimin iş arkadaşı benim arkadaşımdı o tanıştırdı ama netten yazıştık önceleri hiç görmemiştim onu oda beni normal ardaş gibi yazıştık sonra döndü işte aşka yukardaki sıra gibi
canım eşimle tanışmadan önce hayatımda biri vardı çok sevmiştim onu çok kez ayrılıp barışmıştık.. en son tamemen ilişkiyi kopardıktan 1 ay sonra vefat ettiği haberini aldım çok üzülmüştüm yaşanmışlıklar vardı çünkü toparlanamam sandım.. bi daha kesinlikle hayatıma biri giremez falan derken eşimle tanıştım.tanışmamızda şöyle oldu benim kardeşimle eşimin kardeşi arkadaşlardı. sohbet arasında o ablam var diyo o abim var diyo bunları tanıştıralım onlarda arkadaş olsunlar diyo. ben istemedim tabi ama bunlar baya ısrar etti falan derken bugün 1 yıllık evliyiz :))
kader bu olsa gerek dimi,,,,allah ayırmasın canımmm,,,
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?