Kızlar bu 44 kilo olan kadın var ya aramızdaki şahıs
aklıma bir tez konusu getiriverdi..
muhtemelen çok yemek yiyen ve yemeyi seven ebeveynlerin çocukları da kendileri gibi oluyor.
ama yemekle pek arası olmayanların çocukları da onlar gibi yemeğe düşkün olmuyor..
yani üzülmeye gerek yok aslında tamamen genetik.
siz zayıf ve fit hatunlar; ozlemcr ve aryam başta sizzzz
çocuğum iştahlı olsun diyorsunuz ama aslında o da sizin gibi.
zaten önemli olan da iştahlı olmak değil, sağlıklı olmak.
aah ah keşke ben de yemek yemeyi sevmeseydim
Pembişim noldu bizim diyet?????
amin canım inşallah böyle devam eder; ben sütü çok severim hergün su gibi içerim bardak bardak :) ama eşim hiç sevmez. inşallah bana çeker.
sorma ya sözde jest
uygulamada göreceğizz
hahha totosunun üstüne oyun icabı bile oturamayan bebeler:)
evet canım ben bir ara gönüllü olarak; çocuk esirgeme kurumunda ilkokuldaki kızların ödevlerine yardımcı oluyordum,bizzat şahidim yani.
%90 ının annesi babası varmış; devlet baksın diye çocuklarını kendileri bırakıyorlarmış. 18 yaşında da memur yapıyor devlet onları. oh mis.
çocuklar öyle bekliyorlardı ki annelerini babalarını.. anneler gününde yazdıkları mektupları görseniz.. annesi sürekli haftaya gelirim diyor ama gelmiyor, aklına ne zaman eserse geliyor biraz görüşüp gidiyor.. bu nasıl bi vicdan ya? hele birisi vardı ;dışarda annesiyle görüştü geldi.. annesi ona bozuk bir hesap makinası vermiş, onu nasıl bağrına basıyor..
öğretmenleri tam suratsız vicdansız tipler.. kadın açıyor seda sayanın programını ;hepsi de bütün gün o ne izlerse onu izliyor.
bağıra çağıra banyo yaptırıyor onlara.. herkesin içinde azarlanıyor alay ediliyorlar. elimden geldiği kadar onlara güzel şeyler okumaya boncuktan kolye vs yaptırmaya uğraşmıştım. evcil tavşanımı götürmüştüm bavula koyup
oynamışlardı. seviyorlardı beni, zaten çocuklar sevgiye o kadar aç ki.
eşsiz bir deneyim oldu bana, bekardım o zaman..aslında devam etmek istiyordum ama gönüllü olayını kaldırdık dediler ;almadılar beni sonra.
bak gene sinirlendim şimdi.. yok ya, bu devlet aile ve çocuk eğitimi olayına eğilmedikçe bizim belimiz doğrulmaz. onlar anca boş işlerle uğraşsın. daha yeni; haberlerde gördünüz mü,bi kadın 2 aylık bebeğini bırakıp tatile gitmiş. 2 biberon mama içirdim gittim diyor. 1 hafta sonra gelmiş ki bebek ölmüş. hem de sınıf öğretmeni.
bence de ya! benim de hayalim çocuk büyüyünce gezmek, kimsenin bakıcılığını yapmam gibi geliyor. üstelik bu da ilgi meselesi yani ben çocuk bakmayı sevmem kendi çocuğuma zor bakıyorum