- 7 Mart 2010
- 28.022
- 14.077
- 498
- 47
kendimden ornek verirsem cok iyi,cok tatli kadin..kesinlikle kotulemiyorum yanlis anlasilmasin..ama hep oglunu mutlu ediyormuyum diye bakiyor evet en dogal hakkidir ama neden hic kiza sunu bunu yap demiyor esime ve hep benden bekliyor.illa onlarin karsisinda gostermem mi lazim herseyi..hep onlari memnun etmek zorundayim ama gercekten elimden geleni yapiyorum.ama o beni oldugum gibi kabul etmiyor..ben soguk biriyim ama elimden geldigince ilgili,guleryuzlu davraniyorum yine biseyler eksik hic memnun olmuyorlar.aranizdakilere ben karismam diyo dertlesmek isteyince..tamam mecbur degil ama o zaman neden benim eksiklerimi hep soyluyor.neden senin icin sunu yapmiyor,neden bana bunu yapmiyor diyor?bazen cok uzuyorum.iliskimize o kadar zarar veriyor ki farkinda degil.keske bunlari yuzume soylese.gerci acik,dobra bir kadin ama benle paylasmiyor.ben anneme yapmadiklarimi yapiyorum yine olmuyor.hic olumlu yonlerim soylenmiyor,hep eksiklerim soyleniyor..ogluyla asiri ilgili ve benim hosuma gidiyor ama bazen abartiliyor bu diye dusunuyorum.esinin yapmasi gerekeni ogullarindan bekliyorlar.baska biri olsa ortaligi yikar ama maddi,manevi hic biseye karismiyorum aralarina girmiyorum.ama bizim yok yere hep aramiz bozuluyor.buna ragmen yine kotulemiyorum onlari.sadece ben buyum ne yapsam memnun olmuyorlar diyorum haklisin diyor..cunku beni biliyor,benim kendi annemle iliskimi de bilir.sevgimi cok belli edemem.yani kendi annemden cok uzerine dusuyorum olmuyor olmuyor.hic memnun olunmuyor.seviyormuyum cok seviyorum ama keske en kucuk seyden mutlu olsalar,herkes birbirini oldugu gibi kabul etse de benimde daha cok icimden gelse..cunku oyle yapsam olmuyor boyle yapsam yine olmuyor..
Bence suç erkeklerin yani eşlerin.Bayanların kendi aileriyle eşlerinin arasını dengede tuttuğu gibi onlar tutamıyorlar.Arada köprü olamıyorlar.
oh ne güzel yazmışsın ağzına sağlık ben de kaynana ile mesafe bıraktım ona ayağımla tekme attıktan sonra yani artık düşün ben bu noktaya getiren kendise kızıma beni kötülüyormuş eşimede yapıyordu eşim geç olsada fark ettiben nişanlandıktan sonra anladım ki sen ne kadar iyi de olsan ne kadar hoşgörülü de davransan yaranamazsın.. karşındakinin adında bi kere hayır yok adı kaynana:)
1 sene boyunca saf salak annecim babacım ablacım peşlerinde gezdiğim insanların yüzüme gülüp
arkamdan çok sevdikleri biricik oğullarına hakkımda iftiralar atmalarına şahit olduktan sonra
kötü gelin oldum o gün bugündür öyle rahat öyle mutluyum ki kocacımla..
kimse kimseyi sevmek zorunda değil, saymak zorunda da değil,
saygı hakedilen bişey saygı duymayacağım
kişiyle görüşmemeyi tercih ederim bu da kendime olan saygımdandır
vaziyeti idare etmek için sahte sohbetler bana göre değil.
değil eşimin ailesi feriştahı gelse budur.
eşinin hatrı eşinin ailesi diyecek olanlara da cevabım şu
hatır gönül gelinlerin tekelinde değil
madem öyle yaşca büyük görmüş geçirmiş aile
büyükleri biricik oğullarının hatrı için
idare ediversin gelinleri
benim nikah cüzdanımda nikahım eşimle
ailesiyle değil.. beni ailesi alakadar etmez.
bi yara kangeren olduysa kesip atarsın kurtulursun
en temizi budur bunu bilir bunu söylerim..
Konu sahibi arkadasim haklisin.
Gercekten esinin ailesi tarafindan eziyet edilen kadinlari tenzih ediyorum, onlar davalarinda hakli olabilirler. Bu bolumde ben de oyle seyler okuyorum ki, eften puften sebeplerle esinin ailesine cephe alanlar, kavgali olanlar,torununu/yegenini esinin ailesine gostermemeler... veya yok kayni kocasinin arabasini odunc istemis de nasil istermis de!... aman neler neler var, okuyunca sinirleniyorum. Altinda bir suru kadin da pohpohluyor yazani. Hayir yani, karsi birsey de yazamiyorsun, cunku bu sefer de butun kadinlar ustune cullaniyor
Her neyse, benim icin akilli uslu kadin/gelin, oyle sacma salak bahanelerle sozum ona kendini ezdirmemek icin esinin ailesine cephe alan degil, esinin ailesinin gonlunu calabilen, sorun oldugunda idare edebilendir. ben bunu bilir bunu soylerim, isteyen de ustune alinsin yani. Ha, gercek anlamda esinin ailesi tarafindan zulm gorenleri kastetmiyorum tekrar belirteyim.
evet malesef nazımız onlara geçiyor diye başkaları yüzünden kırıyoruz onları da ..aslında yalnış tabi ama işte insanın doğasında var bu ,başkasından çıkaramadığın hıncını,kocandan çıkarıyosun.sizi çok takdir ettim ama keşke eşinizlede tartışmasaydınız geçmişe baktığımda eşimle birbirimizi başkaları yüzünden çok kırmışız
arkadaşım bende zaten senin yazdıklarının aynısını anlatmaya çalışıyorum. o konuyu bende okumuştum benimde içim parçalanmıştı bayana. böyle bir olaya kim dayanabilirki zaten.ne güzel sizde kendinizden örnek vermişsiniz o anda öyle davranmak yerine bağırıp söylenedebilirdiniz,ama kalplerini kırmadan halletmişsiniz birdahada ne siz üzülmüşsünüz nede onların kalpleri kırılmış.ama sizin yaptığınızı yapmayan gelinlerde çok değilmi sizce.
Bazı gelinler vardır ki, ortada hiçbir neden yokken, (etrafın dolduruşuyla yada kendi fikri bilemiyorum) sırf şımarıklıktan, kendini bi halt zannetmekten eşinin ailesine cephe alır, gitmez gelmez, görüşmek istemez. Onların varlığından rahatsız olur. Aman benden uzak Allaha yakın olsunlar. Bana dokunmasınlar diye düşünür. Ve bazı erkeklerde eşlerinin bu düşüncesine karşı gelmez. tamam karıcım, olur karıcım deyip hatta o da keser görüşmeyi anne ve babayla.
İşte böyle zihniyetteki insanlara yazıklar olsun.
Kuzucum öyle gelinler ki içlerinde ben de varım.. Bana yakın Allaha uzak diyenlerdenim bilirsin..
Ben ve ben gibi önyargılı gelinler (ayy 50 bin defa gelin dedim,gelin mi olacam ne?kaydirigubbakcemile3) geçmişteki acı tecrübeleri yüzünden bu şekilde davranıyorlar..Ağzı yananın yoğurdu görmek dahi istememesi gibi bişiy..
Bilmiyorum şu an evlensem dünyanın en iyi kayınvalidesi gelse,her yaptığından artniyet ararım.. O kadar huzurumu kaçırdılar ki düşündükçe nefretim dinmiyor..
Tamam muhteşem bir gelin değildim ama bana ve aileme yapılan hareketlerin bir tanesini bile haketmedik..:çok üzgünüm:
Şu an aldığım nefese bakıyorum bir de o günlerime..
Şükürler olsun Yarabbim..
Diğer arkadaşlar da ya kendi ya da yakınlarının tecrübelerinden dolayı bu şekilde düşünüyorlar.
hanımlar yazdıklarımdan sonra belki aranızda bana kızacaklar olacaktır ama yinede fikrimi paylaşmak istiyorum sizinle.uzun zamandır burayı takip ediyorum büyük çoğunluğu eşinin ailesinden şikayetçi.tamam aralarında gerçekten haksızlığa uğramış mağdur olmuş arkadaşlarımızda var ama bunların dışında ortada pek geçerli sebep olmaksızın eşinin ailesinden nefret edende var.mesela eşinin ailesi evin anahtarını yedek istedi diyen ,sürekli misafirliğe geliyo diyen,eşim ailesine çok düşkün diyen ve bunun gibi birkaçı.şimdi elimizi vicdanımıza koyup düşündüğümüzde sizce bizlerdede hata olamazmı.onlar ne kadar kötü olursa olsunlar canımız gibi sevdiğimiz eşlerimizin annesi babası değillermi .bazen bende bu hatalara düşmüyor değilim.düşünün bir çocuk hiçkolay yetişmiyor.burada çoğunluğumuz anneyiz.ben kendi adıma 6 yaşında bir çocuk annesi olarak evladımı daha bu yaşına getirene kadar ne sıkıntılı günler yaşadım.hepimiz öyle değilmiyiz hastalanıyorlar sabaha kadar başlarını bekliyoruz canları yanıyor bizim içimiz parçalanıyor,onlar gülünce dünyamız aydınlanıyo.her sıkıntılarına dertlerine göğüs gererek büyütüyoruz onları.peki eşlerimizin aileside böyle büyütmedimi oğullarını bunları nasıl yok sayarız.cennet anaların ayakları altında demiş peygamber efendimiz.hele bazı arkadaşlarımız varki ömür boyu konuşmam onlarla deyip kestirip atabiliyor.bu herşeyden önce eşimize zulüm değilmidir.eşimizi ne kadar seviyorsak ailesinede o kadar saygılı olmalıyız tamam sevmeyebiliriz ama saygıda kusur etmemeliyiz.unutmayalımki bugünün gelinleri olan bizler yarının kayınvalideleriyiz.inşallah rabbim bizleride evlatlarımızıda iyi insanlarla karşılaştırsın.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?