Kültürler çok farklı.Kürtler çok ataerkil.Bu çok belirgin.Bizde de ailenin reisi erkektir ama çok belirgin olmaz.Göçmen aileler yeni evlenenleri rahat bırakır genelde.Buna rağmen onlara(daha çok erkek evlada) mümkünse ev alır...Ama kürt aileleri rahat bırakmaz pek,içiçe olmak ister.Bu da bunu görmeyen göçmen kızına zor gelir.Bizler çok içli dışlı değiliz.Sever sayarlar birbirlerini ,ama kürtler gibi belirgin bir sülale sevgisi yoktur.Bu çok zorladı beni.
Bir de kürt olduklarındna değil belki ama göçmenler çocuklarına mümkünse bir ev hazırlamayı isterken onun ailesinde şu anlayışı gördüm.''ben adam ettim ,okuttum,şimdi oğlum bize baksın,oğullarım(3 yetişkin erkek) toplansın bana ev alsın''düşündesindeydi babası.(Daha bizim ev yok,yeni memur olmuş benimki,evlenmeden önce de babasına vermiş,evlenirken yardımı çok az olmuş)..
Bir de küçüğünü büyüğüne baktırma gibi bir anlayışları vardı.Evliliğimizin ilk yılından yanımıza liseye gidecek kardeş gönderdiler,bana hiç sormadan.Biraz evli ablasında biraz bizde kalmıştı okul zamanı.Çocuğu tabi üzmedim hiç,onun suçu yok..Babasının böyle bir anlayışı vardı..Baskın bir babaydı.Babasının eşi ölmüş,genç ikinci bir hanım almış,onlar balayı yaşamıştı)