daha 4 aylık evdeyiz şimdilik taşınmamız zor gibi o aynı hareketleri yaptıkça içime atmıyorum bende elbet bir gün bezdiricem , en başında bu hareketlerine çeki düzen vermesi lazım taşınsak da telefonla yine yapıcağını yapacak bu sefer de sık sık gidelim-gelsinler demesinden korkuyorum , anlamıyorum arayıp hesap vermesi evindeki huzurundan daha önemli sanırım
ben bu evlilik işini beceremiyorum sanırım...
eşimle son bir haftadır ailesine olan aşırı düşkünlüğü yüzünden tartışıyoruz, artık taktığım için mi ben herşeyi büyütüyorum yoksa sürekliliği olduğundan dolayı mı biz sürekli olarak tartışıyorum anlayamıyorum,
eşimin ailesiyle yakın oturuyoruz her sabah oraya kahvaltıya gider vardiya sisteminden dolayı ben işteyken orada kahvaltı yapar sonra eve uyumaya gelir , gittiğinde de adım attığımız herşeye kadar anlatır ,ne yemek yediğimizi rapor verir, o işteyken de aynı şekilde benim naptığım nereye gittiğim hep bilinir ertesi günde kv arar dün şuradaymışsın nasıl geçti diye sorar halbuki gittiğim arkadaşımı tanımıyor bile
bir yere gideriz eve döneriz annesi aranır eve geldik hoş eşim aramasa da annesi eve geldiğimizde ışığımızın yandığını görür ve arar zaten bi bahane yaratarak, ışık yanmasa da arar hayırdır nerdesiniz birşeymi oldu diye yahu belki yatak odasın dayız belki banyoda,belki mutfakta ama tabi ki ben kötüyüm kadın iyiliğinden arıyor
her akşam bir işleri vardır mutlaka bankaya gidilecek, su doldurulacak, marketten birşey alınacak, 3 lü priz fişe takılacak,hesap-kitap yapılacak,
bir derdimi anlatırım eşime hemen annesine anlatır ,bir arkadaşımın derdi olur eşime anlatırım hemen annesi de bilir hoş gerçi hiçbirşeyimi anlatmıyorum ya artık son zamanlarda
kv ve kp ile bi sıkıntım yok, aramızda sorun yok ama eşimin saçma tavırları yüzünden onlara gereksiz bilenir oldum, ziyarete gideriz tek muhabbet oğlu içliğini giyiyor mu, pekmezli sütünü içiyor mu , sevdiği yemekle şunlar şöle yap üstele peşinden koş yesin zorla vs bıktım artık geçen ggün dedim xx salak değil çocuk değil zorla burnuna sokamam yemezse güçsüz kalır, giymezse hasta olur kendisi çeker 30 yaşına gelmiş sürekli peşinden koşamam kendi sorunmluluklaırm bana yetiyor napıcağını kendisi bilsin dedim suratı düştü sonra da üzüldüm kırdığım için ama patladım
biribirimizden soğumaya başlayacağımızdan korkuyorum ,2 günde bir bu tarz sebeplerden tartışmaktan yoruldum ,
konuşuyorum gözümden düşüyorsun sana saygım azalıyor yapma böyle diyorum hesap vermiyorum ki ben detaycıyım konuşurken anlatıyorum diyor,
film izliyoruz, yemek yiyoruz , arkadaşlarımızlayız, aileme gitmişiz hiç farketmez onlar aradığında açar ve de uzatır da uzatır konuyu öğren önemli değilse sonra konuş değilmi yok karşılıklıymış gibi sohbet eder, benim bi arkadaşım arasın suratı düşer kapat der canı sıkılır
her gün ailesine gider ben işteyken ama ben 3 gün önce gittiysem aileme tekrar gideceksem o işteyken daha yeni gittin ya olur
ben mi büyütüyorum yoksa bu adam mı büyümemiş daha bu konular kafamda o kadar birikti ki çekilmez bi hırçınlık var üzerimde son zamanlarda kendimi bile çekemez haldeyim ...
4-12 vardiyası gelsede bir hafta görmesem onu diye sabırsızlanıyorum resmen , sürekli 9-6 çalışsa birbirimizi boğazlardık herhalde bazen düşünüyorum acaba yanlış bir tercih miydi yada daha 4 aylığız oturtamadık mı birşeyleri...
anlamıyorum ki artık iyice psikojimi bozdu kendimin kötü olduğumu düşünmeye başladım
hatta buraya yazarken de haksızsın kötüsün çekemiyosun falan derlermi acaba korkusuyla açtım yüzleşmek istedim doğru olanla
anlamıyor ben kötü niyetli olsam niye yakından ev tutayım ben kötü olsam her sabah kahvaltıya gitmesine ses ederim beni m amacım ailesinden uzaklaştırmak değil ki amacım sınırını bilmesi evlendiğinin farkına varması ana-oğul
yahuuu bilmiyorum benmi alışkın değilim bi gün regliyim kv aradı biryere çağırdı hafif karın ağrım var dedim anlattım , telefonu kapattım on dakika içine kp ,kaynım ve teyzesi aradı geçmiş olsun diye sandım ölüyorum
çok evhamlı bir kv var hadi anladık evhamlıda hesap verme oolayı mantığıma sığmıyor
Öncelikle evliliğini hayır uğurlu olur inşallah. Daha yenisiniz o yüzden birkaç problem yaşamanız normal. Eşinde ilk defa sanırım bunu yaşıyor.
Üstüne fazla gitme. Herhalde eşin ailesinin tek çocuğu olabilirmi? Fakat şunu söylemem gerek. Benim anladığım kadarıyla, Kayınvaliden daha yeni evli olmanıza rağmen,
çok sık aramaları, tüm detayları öğrenmek isteyişi normal değil. Zamanla oda öğrenir, fakat siz artık evlisiniz, her sabah onlarda kahvaltı yapmak da nedemek oluyor?
Çok saçma. Eşine güzel tatlı bir dille, şunu söylemen lazım, annemlere gittiğimizde, lütfen anlatacak konu bırak! Bir erkeğin bukadar dedikodu yapması hiç hoş değil.
Ana kuzusu gibi birşey resmen. Annesi de ikide bir sık boğaz edip, herşeyi öğrenmek istiyorki, oğlunu dinliyor. Anlatabiliyormuyum? demekki karşılıklı.
Kayınvaliden de meraklı, eşinde anlatmaya meraklı. Bukadar basit. Sen sen ol, hiç birşeyini anlatma eşine. Daha çok eşinden haberi almaya çalış. Neler yaptın, annenler nasıl gibi nebileyim.
Çok sık gitmelerinizde hoş olmuyor tabi. Haftadan haftaya bile çok olur. Zaten onlara çok yakın oturmanız da başlı başına bir hata.
Sen evliliğini yıkıp geçme, evlilik öyle kolay birşey değildir. Hayret ediyorum, evlenmeden önce eşin nasıl olduda ayrı eve çıktı.
Acaba bu aranızda hiç konu oldumu, evlendikten sonra kv yanında oturmak istemediğini falan söylemişmiydin eşine?
canım ya seni çok ıyı anlıyorum baslarda aynısı olmasakta cok benzer durumlar yasadık.eşimin aılesınden bı anda ayrılması mumkun olmuyordu yenı evlıyız 5-6 un kaynanamlarda kalıoduk kii evımız 10 dk. mesafede.daha neler neler.kavga gurultu 8-9 ay gecırdık ama ondan sonra duzene gırdıyo. aılesınden ayrı yasamaya alıştı evı aılesı olduğuna alıştı ama senden rıcaamm.sabret acele etme herkesın alışkanlkları değişiyor.erkeklerın aılesı daha bı sahıplenıcı onlarda gözlerı gıbı baktıkları canlarından sakındıkları cocouklarınısenn kollarına senn yanına senn yatağına verıolar kolay alışılası bıdurum değil.evliliğin ılk bır yılı cok onemlıdır.bıras sabırlıol acelecı davranma :) mutlu shhatli gunler . bıde ccoouk yap ki kocan eve bağlansın aıle kavramı otursun tam anlamıyla.şimdiki kafam olsaydı cocuk meselesını bu kadaar uzatmazdım 1 yıl 3 aylık evlıyım 7 aydır ıstıyoruz ama maalesef ..
ben bu evlilik işini beceremiyorum sanırım...
eşimle son bir haftadır ailesine olan aşırı düşkünlüğü yüzünden tartışıyoruz, artık taktığım için mi ben herşeyi büyütüyorum yoksa sürekliliği olduğundan dolayı mı biz sürekli olarak tartışıyorum anlayamıyorum,
eşimin ailesiyle yakın oturuyoruz her sabah oraya kahvaltıya gider vardiya sisteminden dolayı ben işteyken orada kahvaltı yapar sonra eve uyumaya gelir , gittiğinde de adım attığımız herşeye kadar anlatır ,ne yemek yediğimizi rapor verir, o işteyken de aynı şekilde benim naptığım nereye gittiğim hep bilinir ertesi günde kv arar dün şuradaymışsın nasıl geçti diye sorar halbuki gittiğim arkadaşımı tanımıyor bile
bir yere gideriz eve döneriz annesi aranır eve geldik hoş eşim aramasa da annesi eve geldiğimizde ışığımızın yandığını görür ve arar zaten bi bahane yaratarak, ışık yanmasa da arar hayırdır nerdesiniz birşeymi oldu diye yahu belki yatak odasın dayız belki banyoda,belki mutfakta ama tabi ki ben kötüyüm kadın iyiliğinden arıyor
her akşam bir işleri vardır mutlaka bankaya gidilecek, su doldurulacak, marketten birşey alınacak, 3 lü priz fişe takılacak,hesap-kitap yapılacak,
bir derdimi anlatırım eşime hemen annesine anlatır ,bir arkadaşımın derdi olur eşime anlatırım hemen annesi de bilir hoş gerçi hiçbirşeyimi anlatmıyorum ya artık son zamanlarda
kv ve kp ile bi sıkıntım yok, aramızda sorun yok ama eşimin saçma tavırları yüzünden onlara gereksiz bilenir oldum, ziyarete gideriz tek muhabbet oğlu içliğini giyiyor mu, pekmezli sütünü içiyor mu , sevdiği yemekle şunlar şöle yap üstele peşinden koş yesin zorla vs bıktım artık geçen ggün dedim xx salak değil çocuk değil zorla burnuna sokamam yemezse güçsüz kalır, giymezse hasta olur kendisi çeker 30 yaşına gelmiş sürekli peşinden koşamam kendi sorunmluluklaırm bana yetiyor napıcağını kendisi bilsin dedim suratı düştü sonra da üzüldüm kırdığım için ama patladım
biribirimizden soğumaya başlayacağımızdan korkuyorum ,2 günde bir bu tarz sebeplerden tartışmaktan yoruldum ,
konuşuyorum gözümden düşüyorsun sana saygım azalıyor yapma böyle diyorum hesap vermiyorum ki ben detaycıyım konuşurken anlatıyorum diyor,
film izliyoruz, yemek yiyoruz , arkadaşlarımızlayız, aileme gitmişiz hiç farketmez onlar aradığında açar ve de uzatır da uzatır konuyu öğren önemli değilse sonra konuş değilmi yok karşılıklıymış gibi sohbet eder, benim bi arkadaşım arasın suratı düşer kapat der canı sıkılır
her gün ailesine gider ben işteyken ama ben 3 gün önce gittiysem aileme tekrar gideceksem o işteyken daha yeni gittin ya olur
ben mi büyütüyorum yoksa bu adam mı büyümemiş daha bu konular kafamda o kadar birikti ki çekilmez bi hırçınlık var üzerimde son zamanlarda kendimi bile çekemez haldeyim ...
4-12 vardiyası gelsede bir hafta görmesem onu diye sabırsızlanıyorum resmen , sürekli 9-6 çalışsa birbirimizi boğazlardık herhalde bazen düşünüyorum acaba yanlış bir tercih miydi yada daha 4 aylığız oturtamadık mı birşeyleri...
çok tanıdık geldi bana özellikle koca adama kundaktaki bebek muamelesi bizdede var..
bu adamlar baba olunca nolacak çok merak ediyorum değişeceklerini sanmıyorum çünkü..
uzakta otursanzıda hafta sonu yatılı kalırsınız değişen bişey olmaz emin ol..
ama şu konuştuğunu herkese anlatma olayı kötü o konuda gerekirse küs kavga et bağır çağır o huyundan vazgeirmeye çalış..
insan eşinede güvenip bişey anlatamayacaksa kime anlatsın
Ne kadar haklisin:) guzel bir konun üzerindesin şuan. Benim eşimde sözlü iken aynı davranışları sergiledi, bütün uyarılarıma rağmen beni ciddiye almadı. Bedelinide şuan ödüyoruz. Sevgili iken ailesine karşı hircin, sozlendikden sonra ise senın dediğin gibi annecisi olu veriyor. Ama biliyormusun ben herzaman iyi olmama rağmen suan benimde kendi ailem kıymeti gözümde bir başka olu verdi. Belki destekleri, hep arkamiZda olduklari icin.. bilmemiyorum, Ama onların iliskisi gercekden farklı oluyor ne yazsikki.öyle tabii biz erkeklerden daha güçlüyüs herşeyin daha bi frkındayız. hatta derler ya bu kız evlenince anasından çıkmaz amma ağladı felan :) bence artık erkkler çıkmıyor:) Allahm bu nasl anacılıktır ya. sevgiliyken senden iyisi yOk ama sonrasında birden anacı kesiliyorlar. hAkkında hayrlısı olsun umarımmm biran önce düseliirr
öyle alışmış çünkü..bazı k.valideler oğlunu evlendirirken depresyona giriyor,oğumu elin kızına kaptırdım psikolojisine bürünüyorlar.sanırım k.validen bu durumda şu an.
bak dikkat et kız annelerin de göremezsin bunu,çoğu kaynanalık yapmaz.çünkü evlatlarını kaptırdıklarını düşünmezler.
aslında zarasız olduğumuzu,oğluşlarını kapmadığımızı gösterirsek biraz daha yumuşuyorlar
Ne kadar haklisin:) guzel bir konun üzerindesin şuan. Benim eşimde sözlü iken aynı davranışları sergiledi, bütün uyarılarıma rağmen beni ciddiye almadı. Bedelinide şuan ödüyoruz. Sevgili iken ailesine karşı hircin, sozlendikden sonra ise senın dediğin gibi annecisi olu veriyor. Ama biliyormusun ben herzaman iyi olmama rağmen suan benimde kendi ailem kıymeti gözümde bir başka olu verdi. Belki destekleri, hep arkamiZda olduklari icin.. bilmemiyorum, Ama onların iliskisi gercekden farklı oluyor ne yazsikki.
Erkekler bazen dengesizlese biliyor, ya 'birt' yapsa gidip onuda anlatacak:d sinirim bozuldu
malesef yine çocuk gibi bir koca. anlatsan da anlamaz boşver. olduğu gibi kabul etmeye bak. iyi taraflarını düşünmeye çalış. yoksa böyle kendini doldura doldura daha da kötü olacaksın.
malesef yine çocuk gibi bir koca. anlatsan da anlamaz boşver. olduğu gibi kabul etmeye bak. iyi taraflarını düşünmeye çalış. yoksa böyle kendini doldura doldura daha da kötü olacaksın.
Evlendikten sonra emin ol, asıl ozaman gözünde kıymetleri bir başka oluyor:) haklisin ama Buda senin zekice davranışının sayesinde olmuş. Eyer bende biraz daga ağır tepki vermiş olsaydım, belki bizde atlatmış olurduk. Melekcim düğüne bir kaç ay kala dönemleri cok önemli, dikatli olmanı tafsiye ederim. Asıl ozaman herkezin yüzü belli oluyor. Allah herşeyi gönlünüze göre versin canım, gelin tarafı için bu dönemler cok önemli:):))) doğru aslında bnde düğün yaklştıkça iyice anacı babacı oldum ama. yinede nişanlımn yeri ayrı yaa. anamdır babamdır ama oda hayatmıı birlştrceim insan yani.. ben bayanım ben anlatsam belki eleştri almamm ama nebilym yani erkeğin dediğin gbi bırt olaynı bile anlatması Allahmmmm :)) şükür biz onu atlattık ama umarım evlenince başa dönmeyiz
Evlendikten sonra emin ol, asıl ozaman gözünde kıymetleri bir başka oluyor:) haklisin ama Buda senin zekice davranışının sayesinde olmuş. Eyer bende biraz daga ağır tepki vermiş olsaydım, belki bizde atlatmış olurduk. Melekcim düğüne bir kaç ay kala dönemleri cok önemli, dikatli olmanı tafsiye ederim. Asıl ozaman herkezin yüzü belli oluyor. Allah herşeyi gönlünüze göre versin canım, gelin tarafı için bu dönemler cok önemli:)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?