Anlatmak istediğim şey, bir ömür böyle geçmez. Eminim sizler de bazen oturup düşünüyorsunuzdur acaba neden diye? Sorun kimde acaba. Çok fazla önemseyince kaybedilir, çok fazla umursamayınca da samimiyetsiz denirsiniz.
Etrafında bir sürü insan yığını olmasındansa, yalnızlık bazen iyidir .. Hani derler ya, az ve öz insan, işte o.
stillex doğru söylemişsin, ama ben hala bu gezegende kafa yapıma uygun insan olduğunu düşünüyorum da sanırım ölünce diğer tarafta görüşeceğiz.
Kendimi bulunduğum yer veya yerlerde çok yalnız hissediyorum. Senelerdir geçmişimle yaşadığım için geleceğimi göremedim, bu yüzden çok stres ve sinir sahibi bir insan oldum. Yalnızlaştım, uzaklaştım her şeyden, insanlardan da. Artık insanlara kendimden fazla değer vermemeyi öğrendim, zamanla boşver deyip gülüp geçmeyi de. Ama insan kendine yakın birini arıyor, istiyor. Onla oturup 2 kahve içmeyi, dertleşmeyi bekliyor. Ama zaman, çıkar zamanı. Aile, arkadaş, ilişki... Hepsinde bu var. Kafa dengi insan bulmak samanlıkta iğne misali olmuş. Birine bir şey söylediğinizde çemkiriyor, çünkü çıkarına ters düşüyor mesela. Yakınlaştıkça degersizliği, güvensizliği öğrendim her insanda. Birine yakınlaşınca nedense beklediğiniz değeri göremeyince küsüyorsunuz, hırçınlaşıyorsunuz. Bu da mı böyle be kardeşim! diyerek kendinize kızıyorsunuz. Giderek mutsuzluğunuzun sebebi etrafınızda sizin düşüşünüzü bekleyen insanların karşısında yalnızlığınızı sergilemekten çekinmek.. Bir parça aile rolü, bir parça da kendiniz, aslında hepsi bu.. Benim gibi olan biri var mı bu forumda bilmiyorum ama eminim herkes aslında yapayalnız ..
Kime anlatacaksınız ki bu sorunu? Yaşamayan bilemez.Anlatsanız da duvara çarpar ve size geri döner o kadar yani. Degersizmişim gibi hissetmek aslında bu sorunu yaşayan herkeste var, yani insanlar o kadar çıkarcı olmuş ki, birlikte insanları bir nebze kullanıyorlar, gerçekten seven, deger veren insanların tavırları daha farklı olur. Bazen düşünüyorum da bizim cinsiyette mi sorun var? Erkeklerin de böyle şikayetleri oluyor mu? Kaldı ki erkekler bayanlar kadar takık değil çoğu konuya, onlar için yesin içsin yatsın kalksın. Benim gibi düşünenler de varmış, yalnız değilmişim. Sizce psikolojik bir sorun haline mi geldi bizde bu sorun? Çünkü yalnızlık insanogluna göre değil ve gelip geçici arkadaşlıklardan çok sıkıldım ben. Selamlık insanlar var bir de hatırlık insanlar yani. İnsanlar kendi çıkarlarını gözeterek arkadaşlık yapıyor ve bu yüzden ben çok arkadaşımla tartıştım.
Kadınlar üzerinde yapılan bir araştırmada : Bir kadın bütün gece eve gelmemiş. Ertesi sabah
kocasına, gece bir arkadaşında kaldığını söylemiş. Kocası, karısının en yakın 10 arkadaşını aramış
ve hiçbiri karısının kendisinde kaldığını onaylamamış.
Erkekler üzerinde yapılan bir araştırmada : Bir adam bütün gece eve gelmemiş. Ertesi sabah karısına,
gece bir arkadaşında kaldığını söylemiş. Karısı, kocasının en yakın 10 arkadaşını aramış ve 5 tanesi
kocasının kendisinde kaldığını onaylamış diğer 5 tanesi ise kocasının hala kendisiyle birlikte
olduğunu iddia etmiş.
:)))))))))))
Erkekler gamsız çünkü..
Çok gördüm birbirinin boğazına sarılıp 1 saat sonra can ciğer olanları ..
Kadınlarda böyle bişey olsa kin güder trip atar konuşmaz etmez..
Bayanlar daha çok sahipleniyo arkadaşlarını trip atmalar ondan herhalde
Erkeklerde böyle bi durum yok
Biri birisini çağırmasa beni neden çağırmadın demez
kadın küser ama
Kim garip şimdi :44:
Sesli güldüm :) Gerçekten de öyle. Kadınlar erkeklerden daha zekidir ama bu belli. Çünkü erkekler nefsine çok kolay yenilebilir.
Aynen öyle. Neyse erkekler bi tarafa, o kon u bayağı geniş. Biz kızlara dönelim. Tribaz, çekemeyen, kıskanç, fitne fesat tiplilere .. :)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?