Öz anne tarafından dışlanmak, itilmek...

Irmaak · 20 Eylül 2013

Annem; hiç bir zaman kendiyle arkadaş bağı kuramadığım kadın... bırakın arkadaş bağını anne-kız olmayı beceremedik biz başta... eskiden iyiydi, kız kardeşim büyümeye başlayınca sorunlarda büyüdü...

bana inanmayan, beni dışlayan, iten bir kadına dönüştü... önünde ağladığım, bayıldığım hatta daha 21 yaşında ilk kalp spazmımı geçirdiğim günler oldu... ardından gelen strese bağlı bir sürü rahatsızlık geçirdim; panik atak, egzema, taşikardi, hipoglisemi, vitamin eksikliğinden dolayı tırnak diplerinin kanaması ve yara olması, saç dökülmesi, sinüzit... en kötüsü ise sürekli ağlama nöbetleriydi; uykuda, otobüste birden ağlama nöbetlerim geliyordu. kendime engel olamıyordum birden göz yaşlarım boşalıyordu hem de hıçkıra hıçkıra ağlıyordum... çok sefer dışarıda da yaşadım bunu... dışarı çıkmaya korkar oldum; ya yine ağlama nöbetim gelirse ya yine hüngür hüngür ağlarsam diye... herkes başıma toparlanıyordu, telefondan kötü bir haber aldığımı sanıyordu çoğunluk...

çok zor günler geçirdim; özellikle son 3 yıldır... intihar etmeyi düşündüm; hıçkıra hıçkıra evdeki tüm kalp ve tansiyon haplarını aldım önüme ama yapamadım. korkaklık mı dersiniz buna bilemem. ahiretimden korktum öldükten sonra göreceğim azaplardan korktum. insanız zaten günahlarımız var, birde intiharla günahlarıma günah ekleyecektim... ölmekten korkmadım hiç, öldükten sonraki yaşantıdan korktum...

sığınacak kimsem olmadı bir dönem; evden de kovdu annem, beddualar da etti, tuvalete kitleyip "al şu bıçakla hallet kendini" dedi de...

uyurken hep hayaller kurdum ben, her gece güzel şeyler düşündüm; annemin bana sarıldığını, beni sevdiğini, bana beni affet dediğini, ellerimi saçlarımı yanaklarımı öptüğünü ve beni koynunda uyuttuğunu... hiç biri gerçek olmadı, onlar hala benim hayallerim...

Yine de canına bir şey gelmesin, anne o bir doğuran... hasta olduğunu duyduğumda içim parçalanıyor, ağlıyorum ya ona birşey olursa diye... ama kırgınım, içimde anneme karşı geçmeyen bir kırgınlık var... ne zaman onu görsem gözlerim doluyor, tüm vücudum titriyor ve boğazıma birşey oturuyor... ona dokunmadan, söylemeden uzaktan sevebiliyorum ancak...

onu örnek almak isterdim ama ben sadece ders aldım annemden... bağırmalarını, yalanlarını, iftiralarını(sadece bana karşı değil), oyunlarını gördüm... vicdansızlığını, merhametsizliğini(bir anneye denmez böyle biliyorum ama lütfen kızmayın bana) tattım... ve ders aldım; ben öyle yapmayacağım...

bazen çok iyi annem; beni seviyor onun için çok kıymetli olduğumu söylüyor... ertesi gün "öf kurtuldum senden" diye başlayan cümleler... kız kardeşimin dolduruşları annemi farklı biri yapıyor...

bazen ona sarılasım, yanaklarını "mac mac" diye öpesim geliyor... ama yapamıyorum, itmesinden korkuyorum çünkü beni...

çok yalvardım ona; ellerini tuttum önüne çöktüm dizlerine kapanarak ağladım "nolur beni sev anne" diye... yapamadı...

içimi ferahlatmaya, paylaşmaya ihtiyacım var bunları... o yüzden döktüm içimi buraya... hakkınızı helal edin, uzun oldu vaktinizi aldım... Allah başımızdan annelerimi eksit etmesin, her zaman annesinin kanatlarının altında olanlardan olun inşallah :)

pamukannesi · 20 Eylül 2013

annenin psikolojik sorunları var...
bıçağı eline verip kendini öldürmeni istemesi hastalıklı bir ruh halinin yapabileceği şeyler...
yine iyi sabretmişsin..ne yap biliyo musun? bu kadın yıllardır böyle di mi, senin de annen..
çok fazla bişey bekleme kabul et onu böyle...
çok beklemezsen, çok kırılmazsın...
ve o bu saatten sonra değişmez.. anlayamazsın da ne yapmaya çalıştığını
ancak kendini yer bitirirsin..

Irmaak · 20 Eylül 2013

pamukannesi .!.:
annenin psikolojik sorunları var...
bıçağı eline verip kendini öldürmeni istemesi hastalıklı bir ruh halinin yapabileceği şeyler...
yine iyi sabretmişsin..ne yap biliyo musun? bu kadın yıllardır böyle di mi, senin de annen..
çok fazla bişey bekleme kabul et onu böyle...
çok beklemezsen, çok kırılmazsın...
ve o bu saatten sonra değişmez.. anlayamazsın da ne yapmaya çalıştığını
ancak kendini yer bitirirsin..

o bıçak olayını çok küçükken yaşamıştım; 1 ya da ikinci sınıftaydım yani 7-8 yaşlarımdaydım... annemin cüzdanından para almıştım o zaman yapmıştı... unutamadığım bir sahne olduğundan yazmıştım buraya da...

ama içim çok acıyor, her gördüğümde gözlerim doluyor "neden anne" diye sorasım geliyor hep... içimin acısını hissediyorum, kalbimi birisi sıkıyor gibi avuçlarının içinde... o kadar kötü bişey ki bir annenin böyle olması kabullenemiyorum, çok denedim kabullenmeyi ama olmuyor...

misilleme · 20 Eylül 2013

Durumuna çok üzüldüm. Kimse anne sevgisinden mahrum kalmasın.. Yalnız bi şey merak ettim 21 yaşından itibaren neden üst üste bu kadar hastalığa yakalandın, annen yüzünden mi?

Sisimel · 20 Eylül 2013

Benim annemle aramda hic dgl.. ama snn eline bicak vermesi cok ama cok ileriye gitmis..

20 yasindan uzerindesin sanirim.. kendini kurtarmaya calis.. calis parani kazan.. huzurunu bozma.. ölumlu dunya.. allaha havale et anneni.. sen yoluna bakmaya calis..
20 yasindan sonra annen senin basinin oksamasinida bekleme.. bol bol dua et..

Serwel · 20 Eylül 2013

Annenizden gormediginiz sevgiyi merhameti
umarim esinizden evlatlarinizdan gorursunuz....

Irmaak · 20 Eylül 2013

zelve .!.:
Durumuna çok üzüldüm. Kimse anne sevgisinden mahrum kalmasın.. Yalnız bi şey merak ettim 21 yaşından itibaren neden üst üste bu kadar hastalığa yakalandın, annen yüzünden mi?

evet, hepsi annem ve onu yönetmeye çalışan kız kardeşim yüzünden malesef... hepsi stresten daha doğrusu benim stres yaptığım tek şey ise o konuydu...

Irmaak · 20 Eylül 2013

Serwel .!.:
Annenizden gormediginiz sevgiyi merhameti
umarim esinizden evlatlarinizdan gorursunuz....

eşimden görüyorum çok şükür; Allaha çok dua etmiştim bir daha böyle sevgisizlik yaşamayayım diye.. eşimle sevgili olduğumuz dönemde de öyleydi, annemle tartışırdık ağlayarak evden çıkar evin yakınındaki parkta otururdum eşim hangi durumda olursa olsun gelirdi yanıma.. beni ağlarken görüdğünde hep o da ağladı.. Rabbim onu hep böyle tutsun inşallah...
Ama yine de annemin eksikliğini hissediyorum; evlatlarım olursa bile hissedicem sanırım.. bilmiyorum aslında.. acaba çocuklarım olursa falan, bu eksiklik geçer mi ya da umursamamaya bailayabilir miyim ki?

Sisimel .!.:
Benim annemle aramda hic dgl.. ama snn eline bicak vermesi cok ama cok ileriye gitmis..

20 yasindan uzerindesin sanirim.. kendini kurtarmaya calis.. calis parani kazan.. huzurunu bozma.. ölumlu dunya.. allaha havale et anneni.. sen yoluna bakmaya calis..
20 yasindan sonra annen senin basinin oksamasinida bekleme.. bol bol dua et..

25 yaşındayım şuan ama o yaşayamadığım sevgi eksikliğini çok hissediyorum... çok dua ediyorum; hala beni sevsin diye dualar ediyorum...

tlnszn · 20 Eylül 2013

Ahhhh ahhhh, ben evlat hasretiyle yanarken bu reva mı ! Gel benim kızım ol diyesim geldi :) üzülmeyin, annenizi rahatsız olarak görün, önünüzde koca bir hayat var ve çok mutlu olursunuz inşallah.

Irmaak · 20 Eylül 2013

tlnszn .!.:
Ahhhh ahhhh, ben evlat hasretiyle yanarken bu reva mı ! Gel benim kızım ol diyesim geldi :) üzülmeyin, annenizi rahatsız olarak görün, önünüzde koca bir hayat var ve çok mutlu olursunuz inşallah.

inşallah inşallahhh! :) umarım güzel gönlünüze layık evlat(lar)ınıza kavuşursunuz bir gün :)

birgaripyazar · 20 Eylül 2013

Annenin psikolojik sorunları var bence veya taş kalpli başka bir açıklaması olamaz bunun..

Dilay80 · 20 Eylül 2013

Anneniz gercektende hasta ve tedavi olmasi lazim bence...7-8 yasinda bi cocugun eline bicak verip tuvalete kitleyen bi insan normal olamaz kusura bakmayin, ya siz cocuk aklinizla yapsaydniz bisey kendinize? Allah korumus vallah... Bende annemle kopugum,yani anne kiz sevgisi tam olarak ney bilmem,soguktur kendisi ama allahima sükür bu tür seyler yoktu... Allah size iyi bi es vermis mutlu bi yuvaniz var,umarim hic degismez hep mutlu olursunuz...ilerdede cocuklariniz olur ve kendimden söyleyebilirim siz onlari cok sevip kolliycaksiniz...ben hep yanlarindayim,kucakliyom,öpüyorum,sevdigimi söylüyorum onlara hissettiriyorum bunu günde bikac kez, normalide bu bence zaten... Annenizide takmayin daha kafaniza,yani gecmisi, görüsün saygili olun ama fazlasini beklemeyin daha cok üzülmeyin...Yolunuz acik olsun...

ebrrruu · 20 Eylül 2013

bazen ınsanları olduğu gibi kabul etmekten başka yol yok tabı bu kişi anne olunca çok daha zor travmatik oluyor ama kabullenmekten başka yol yok hiç sevgi bekleme ondan mesafeli davran sende belki anlar hatasını

Irmaak · 20 Eylül 2013

Dilay80 .!.:
Anneniz gercektende hasta ve tedavi olmasi lazim bence...7-8 yasinda bi cocugun eline bicak verip tuvalete kitleyen bi insan normal olamaz kusura bakmayin, ya siz cocuk aklinizla yapsaydniz bisey kendinize? Allah korumus vallah... Bende annemle kopugum,yani anne kiz sevgisi tam olarak ney bilmem,soguktur kendisi ama allahima sükür bu tür seyler yoktu... Allah size iyi bi es vermis mutlu bi yuvaniz var,umarim hic degismez hep mutlu olursunuz...ilerdede cocuklariniz olur ve kendimden söyleyebilirim siz onlari cok sevip kolliycaksiniz...ben hep yanlarindayim,kucakliyom,öpüyorum,sevdigimi söylüyorum onlara hissettiriyorum bunu günde bikac kez, normalide bu bence zaten... Annenizide takmayin daha kafaniza,yani gecmisi, görüsün saygili olun ama fazlasini beklemeyin daha cok üzülmeyin...Yolunuz acik olsun...

siz de benim gibi miydiniz peki? yani bunu çok kafaya takıyor muydunuz, üzülüp ağlıyor muydunuz? merak ettiğim sadece acaba zaman ilerledikçe geçer mi bu içimdeki kırgınlık, yara...

Irmaak · 20 Eylül 2013

ebrrruu .!.:
bazen ınsanları olduğu gibi kabul etmekten başka yol yok tabı bu kişi anne olunca çok daha zor travmatik oluyor ama kabullenmekten başka yol yok hiç sevgi bekleme ondan mesafeli davran sende belki anlar hatasını

mesafeli de davrandım, geçen yıl 8-9 ay boyunca mesafeliydim annemle.. bunun 4 ayında onların yanında yemek yemedim hatta odamda bile yemedim... işten çıkınca bi yerlerde yiyip eve geliyordum... ama anlamadı ŞIMARIK dedi, teyzemlere şikayetlendi beni...

ebrrruu · 20 Eylül 2013

Irmaak .!.:
mesafeli de davrandım, geçen yıl 8-9 ay boyunca mesafeliydim annemle.. bunun 4 ayında onların yanında yemek yemedim hatta odamda bile yemedim... işten çıkınca bi yerlerde yiyip eve geliyordum... ama anlamadı ŞIMARIK dedi, teyzemlere şikayetlendi beni...

benim annemdde çok soğuk bı kadın düşünüyorumda öyle güzel bı anım yok onunla ama zamanla hıssızleştım alıştım ona artık sıcak davranırsa acaba bı çıkar peşindemi dıye düşünüyorum zamanla sende alışıcaksın ben evliliğimin ilerleyen yıllarında alışabıldım ancak

mantarpano · 20 Eylül 2013

Dilerim birgün öyle iyi bir eşin ve seni baş tacı yapan evlatların olur ki bunların hepsni unutursun.

uds · 20 Eylül 2013

benim annemde aynı çok çektirdi bana evlenmeme 1 ay var ama hala milletin önünde çocuk gibi azarlar hatta aynı mahalleden ev tuttuk diye herkesin içinde s.ç.rım evinin içine bile dedi bizde hiç anne kız olamadık hala herseye küser başkasının sinirlerini benden çıkartır ablama hiç sesi bile yükselmez
ha keza babamda öyle hatta arkadaşlarımın annesine özenirdim bazen hoş beni annem ev hanımı olmasına rağmen ablamla ilgilenebilmek için babaanneme verdi
o konuda yüzüm güldü babaannem bir dediğimi iki etmedi düğünüm var ve kadın 20 binlira harcadı babam hiç bir şey yapmadı
annemde hala bizde masraf yaptık kına gecesinde altın takıldığında millet annesine vermiş ne kızlar var diye anlatıyor ooff offf

Dilay80 · 20 Eylül 2013

Irmaak .!.:
siz de benim gibi miydiniz peki? yani bunu çok kafaya takıyor muydunuz, üzülüp ağlıyor muydunuz? merak ettiğim sadece acaba zaman ilerledikçe geçer mi bu içimdeki kırgınlık, yara...

Ben sizin kadar agir seyler yasamadim...kopukluk vardi hep aramizda zaten dogurmus halamin kucagina vermis 7 yasima kadar babaannemler bakti,ondan sonrada kendi kendime sayilir,yani tamam evde normal yasam vardi,ama bi sevgi sözcügü,yada kucaga alip sevmek falan hic hatirlamam,tabi haliyle bende yaklasmazdim,cekinirdim,yabanci gibi hissederdim...genc kizlik zamanimda cok didisirdik,cok kizardi,bairirdi ama yani öldür kendini falan gibi degil canim...anlasamazdik yani...sonra evlendim,simdi coluk cocuk sahiiyim ve onlara ik önce sevgi östermeye özen gösteriyorum,tabii bende kizdigim oluyor bagirdiim oluyor ama hemen yumusayip öpüp kokluyorum... Kirginlik,eksiklik hep kaliyor icinizde...mesela arkadaslar anneleriiyle iliskilerini anlatirken yada ben izlemlerken imreniyorum ama yapacak bisey yok...saygi cercevesinde sürdürüp gidiyoz iliskimizi,gerci bazen oda olmuyor benndayanamayip laf sokuyom ama napayim artik...ben takmamaga bakiyorum,insallah sizde fazla takmazsiniz zamanla...

Irmaak · 20 Eylül 2013

mantarpano .!.:
Dilerim birgün öyle iyi bir eşin ve seni baş tacı yapan evlatların olur ki bunların hepsni unutursun.

amin inşallah cümlemizin çevresinde dileklerinizdeki gibi insanlar olsun

uds .!.:
benim annemde aynı çok çektirdi bana evlenmeme 1 ay var ama hala milletin önünde çocuk gibi azarlar hatta aynı mahalleden ev tuttuk diye herkesin içinde s.ç.rım evinin içine bile dedi bizde hiç anne kız olamadık hala herseye küser başkasının sinirlerini benden çıkartır ablama hiç sesi bile yükselmez
ha keza babamda öyle hatta arkadaşlarımın annesine özenirdim bazen hoş beni annem ev hanımı olmasına rağmen ablamla ilgilenebilmek için babaanneme verdi
o konuda yüzüm güldü babaannem bir dediğimi iki etmedi düğünüm var ve kadın 20 binlira harcadı babam hiç bir şey yapmadı
annemde hala bizde masraf yaptık kına gecesinde altın takıldığında millet annesine vermiş ne kızlar var diye anlatıyor ooff offf

bir anne nasıl kıyar ki kendi canından olan bir parçaya... ben kıyamıyorum ona, yüzüme bir gülse herşeyi unutup sarılcam ona...

inşallah o günleri telafi eder bir gün aileniz...

Dilay80 .!.:
Ben sizin kadar agir seyler yasamadim...kopukluk vardi hep aramizda zaten dogurmus halamin kucagina vermis 7 yasima kadar babaannemler bakti,ondan sonrada kendi kendime sayilir,yani tamam evde normal yasam vardi,ama bi sevgi sözcügü,yada kucaga alip sevmek falan hic hatirlamam,tabi haliyle bende yaklasmazdim,cekinirdim,yabanci gibi hissederdim...genc kizlik zamanimda cok didisirdik,cok kizardi,bairirdi ama yani öldür kendini falan gibi degil canim...anlasamazdik yani...sonra evlendim,simdi coluk cocuk sahiiyim ve onlara ik önce sevgi östermeye özen gösteriyorum,tabii bende kizdigim oluyor bagirdiim oluyor ama hemen yumusayip öpüp kokluyorum... Kirginlik,eksiklik hep kaliyor icinizde...mesela arkadaslar anneleriiyle iliskilerini anlatirken yada ben izlemlerken imreniyorum ama yapacak bisey yok...saygi cercevesinde sürdürüp gidiyoz iliskimizi,gerci bazen oda olmuyor benndayanamayip laf sokuyom ama napayim artik...ben takmamaga bakiyorum,insallah sizde fazla takmazsiniz zamanla...

teşekkür ederim zaman ayırıp yazdığınız için, biraz daha ferahlıyor insanın içi kendisinden başkalarınında böyle sorunlar yaşayabildiğini gördükçe :)
inşallah ben de takmam, benim yapım da herşeyi çok takan birşey... çok yakın bir arkadaşım var, çok samimiyiz.. annesi ben seviyorum diye zeytinyağlı sarma yapıp gönderiyor tencere tencere, ya da maydanoz sevmem diye mercimek köftesini kısırı maydanozsuz yapıyor... çok hoşuma gidiyor böyle sevgi görmek... anne sevgisine olan ihtiyacımı onda gideriyorum sanki ona sarılıyorum, saçlarımı örer falan çok hoşuma gidiyor... içim eziliyor bir yandan da... umarım bir gün alışırım bu duruma, bu ilişkiiy olduğu gibi kabul ederim...

Öz anne tarafından dışlanmak, itilmek...

Aktif Üye

Göründüğün gibi değilsen,hiç görünme daha iyi...'

Aktif Üye

. . .

Aktif Üye

Popüler Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

Popüler Üye

Aktif Üye

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

!!!!!!

Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

Üye

Üye

Üye

!!!!!!

Aktif Üye

Benzer Konular

Privacy & Transparency

Privacy & Transparency