Özlemek...

Özlemek deyince aklıma tek gelen kişi babam.Asla geri dönmeyecek olan ve bizim onsuzluga alışmak zorunda olduğumuz babam.
aynen canım.. konuyu okuuduğum an aklımda beliren tek şey bu oldu.
bir sesi bir nefesi özlemek satırını okuyunca..
bilmiyorum 6 ay oldu aniden babamı kaybedeli fakat ben alışamııyorum. yaşamak da istemiyorum aslında
 
Başın sağolsun.Cok zor tabi ki ama yaşamak istemiyorum deme hayatın döngüsü bu.Mecburuz buna alışmaya.sabir dilerim
 
Eskilerden değildir umarım özlediğiniz
 
Özlediğin ne varsa kavuşmak dileğiyle çok şükür ben yarın kavuşuyorum
 
Özlemek illa bı sevgiliyi özlemek mi ki ; bende özlüyorum kokusunu bilmediğim yüzünü sadece rüyalarımda gördüğüm yavrumu özlüyorum belki bazılarınıza saçma gelicek ama yana yakıla özlüyorum ..


Günaydın bu arada
 
Ben de gözlerinin içi gülen hiçbir derdi olmayan, hayatı çok da ciddiye almayan eski halimi özledim. Ama galiba özlemlerin en kötüsü dönmeyecek olanları özlemek. Ölenlerin acısına bile alışıyoruz.
 
Bir uzak mesafe ilişkimde erkek arkadaşımın "özledim" mesajına bana böyle saçma sapan şeyler söyleme şu an görüşme ihtimalimiz olmadığına göre yapabileceğim bişey yok bana "kendimi kötü hissettiriyosun" demiştim. Yani aslında kavuşamayacaklarımızı, dönmeyecekleri, geçip giden yılları ve kaybettiklerimizi özlemek yaşadığın andan koparıyor. Nacizane fikrim özlem duygusu da çözümlenebilir ve mutlulukla hatırlanabilir.
 
Bir yorum vardı altında o zaman farkettim pencereden bakıp benimde uzaklara daldigimi tüm ozleyenenler pişmanlıklar ve vafasizligi insanın aklına getiriyor birbir ://
 
Özlediklerimin geri gelmeyeceğini anladığım an özlemeyi de bıraktım inan ki . Olma olasılığı olan seylerı ozlemek var bır de hıcbır zaman göremeyeceklerını özlemek var.
 

Giremedim bütün gün..
Basın sağolsun name
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…