Panik Atak Yaşayan Hamileler, Hamile adayları...

bugün çok mutsuzum adetim yeni bitti çocuk çalışmalarına başlamak için yeni bir ay var önümde şimdiden stres sardı beni ya ben yapamayacakmıyım hadi kaldım ben o halde o korku ve panikle nasıl işe geleceğim nasıl kafamı işe vereceğim vesveseler beni delirtecek çarpıntılar uyutmayan hiç susmayan beynimle 9 ay nasıl geçecek hamile görünce nefes darlığı geçiriorum kendim nasıl kendimi kabullenicem evimden ve eşimden öyle soğuyorumki bu durumlarda onu bile öcü gibi görüyorum onun yüzünden hamile kalıp acı çekerim diye yaklaşmak bile istemiorum allahım yardım et bana lütfen yardım et
 
Ben zaten normalde duygusalim balık burcumun ozleliklerini tasiyorum bide hamilelikte daha da duygusal oldum aslında yalan yok son 3 gündür çok agliyorum ailemin yanına gidip geldim yine yalnız kaldım aklım onlarda tüm aile sulale hep birbirine yakın diyorum ne güzel ablamlar Kuzenler birbirine çat kapı git gel yapıyo bide bana bak diye doğumdan sonra benim 1.5 ay sürdü duygusallık sonra geçti bebeğe odaklandim 2 yaşına kadar ilaç kullanmayip Allaha sığınıp dayandım sütten keser Kesmez tabi başladım ilaca çünkü artık yipranmistim
 
Ben hamile kaldım ikinci cocuguma kazayla kaldım ya eşimi öldürsem içim sogumazdi diyodum nasıl öldürsem ya olduremezsem o benden guclu gücüm yetermi vs.diye çok soğudum ondan ilk 3 4 ay ondan nefret ettim senin yüzünden hamile kaldım diye ama sonradan dedim yicek ekmeği varmış Rabbim nasip etti insanlar bebek sahibi olmak için yıllarını veriyor sonra kabullendim emin ol herkes ilk 3 4 ay kabullenmede zorluk çekiyor ama cinsiyeti öğrenip hissedince heyecan başlıyor ah ah keşke tek rahatsizligimiz bebeği düşünmek olsa Allah yardım etsin hepimize artık Allaha sığınıp yola devam edicez olmadı doğum yapıp tekrar ilaç terapi noluyo sa yapıcaz napalım bizlerde böyle sinaniyoruz
 
peki o kabullenme olayı kaçıncı haftalardan sonra başlıyor (( çok merak ediyorum çok yabancıyım hiç bilmiyorum bilinmeze gideceğim o yüzden korkuyorum panikliyorum
 
peki o kabullenme olayı kaçıncı haftalardan sonra başlıyor (( çok merak ediyorum çok yabancıyım hiç bilmiyorum bilinmeze gideceğim o yüzden korkuyorum panikliyorum
Sen ilk ya çabuk kabullenirsin ben ilk çocuğumu daha test sonucunu öğrendiğim an kabullendim çünkü diyodum bana arkadaş olucak Yoldaş olucak herseyimi onunla paylasicam oylede oldu biliyomusun her agladigimda ona bakıp sukrettim halada öyle Rabbime binlercekez şükürler olsun o olmasaydı beni bu hayatta ne tutardı bilmiyorum sen ne zaman hamile kalıp onun kalp atışını duyucaksin o zaman anlicak sin şimdi istediğimizi diyelim boş
 
Dün ilk ciddi kasılmamı yaşadım. Erken doğurucam diye düşündüm inanılmaz kötü oldum kalbim hızla çarpmaya başladı elim ayağım dondu hareket edemedim. Umarım sancım başlamadan doktor sezeryana alır beni yoksa ben normal Doğum yapamayacağım
 
Ja bende öle herkes bir ölur diorum aci görmeyiz diorum babam vefat etti 4 yil olcak orda girdi bu illet ben korkuom dogumda acidan ölursem diye bu atak var bende her acida aha hastayim ölcem diorum offf yardim Rabbime hep dua ediorum
 
Bende öle dusunuorum bugun dedim bile ben belden uyusturun diye yoksa yapamam ben alttan muayne olamuorun
 

Sen nasıl oldun geçtimi isalin karın ağrısı falan varmı
İlk bebeğimde aşıları yaptırıp yaptırmamakta kararsız kalmıştım. Annelik bitmez bir vicdan azabıymış gerçekten. Yaptırsan bir türlü yaptırmasan ayrı türlü..
İshal hafifleri ilaca başlayınca. Yine sıvı şekilde geliyor ama sık değil ve halsizliğim bulantım geçti çok şükür. Umarım tamamen geçer.
Kızlar çok miydem bulanıyor kusma hissi var ter dôküyorum resmen
Noldu kuzum sana, neden böyle oldun, psikolojik mi yoksa fiziksel bir hastalık mı?
 
Miyde vulantısından uç kez kkustum ardından çarpıntı nefes darlığı neyse şimdi iyiyim
 
Ben annemin kokusunu bile bilmiyorum, canı sağolsun, hayatta ama sanki benim annem değil. Bir kez bile arkamızda durduğunu bilmiyorum. Hele ki küçüklükten aklıma kazınan bazı şeyler ne yaptıysam silinmedi hafızamdan. Çocukluğum yok, gençliğim yok, yaşanmamışlıklar bazen o kadar ağır geliyor ki. Ama şükür diyorum böyle olması gerekiyormuş başka türlü avunamıyorum. Halen tlfnda konuşmaz, hadi sen işini yap der kapatır hemen, işim olsa aramazdım zaten.. o kadar eksik yetiştim ki kendi kendime..
Kizlar siz cogunuz annesiniz ilk bebeyiniz normal dogummu oldu oeki panik atak nasil oldu korku durumunuz yardim edin nolur
O doğum zamanı geldiğinde ne panik kalıyor ne anksiyete. Allah o gücü de veriyor şükür. Sadece bir an önce olsun istiyosun, sancıların bitsin bebeğin kucağına verilsin o cennet kokusu burnundan gitmesin istiyosun.
Kuzum sakinleşmeyi tamamen unuttun. Bu hastalık bu bunalım insana olmadık şeyler söyletiyor, yaptırıyor. Ama savaşmalısın, güçlü olmalısın. Sen herşeyden önce bir annesin. İlerde seninde yuvan büyüyecek, çocuklarının geleceğine odaklanacaksın. İnan hepsi geçecek, buna gerçekten gönülden inan.
 
Miyde vulantısından uç kez kkustum ardından çarpıntı nefes darlığı neyse şimdi iyiyim
Pazar günü bende öyle oldum hastaneye giderken. Hastaneye gittiğimde de takılan seruma bile tereddütle baktım ya. Ya bu alerji yaparsa, ya ilaç verirlerse bebeğime dokunursa vs vs.. Temiz hava al bol bol canım eve kapandıkça daha da üsteliyor. Hiç değilse camı aç biraz öyle nefes al.
 
y4zy4qmurum peki bişey sorucam hiç özlem duymuyomusun yani Ailene yakınmi oturuyosun yoksa uzakmı ne bilim bu hastalık insanı çok güçsüz durumlarada getiriyor hiç demiyo musun annem ailem yakınım da olsun bana destek olsun ne bilim aile farklı ya yada benmi çok duygusalim bilmiyorum özellikle son zamanlarda çok arıyorum yokluklari çok zoruma gidiyor ilacsizligin verdiği sıkıntı ayrı zaten artık son raddelerdeyim yani ya sabır ya Allah diyorum Rabbime sığındım tabi önce Rabbim bizi bırakmasın sonrada ailemizi sevdiklerimizi eksik etmesin
 
Ever Rabbim.sabrini verio cnm.da ins birsey ol.az bende asiri korku iste panik atak ölumm korkusu var
 
Aile sıcaklığı görsem belki özlem duyardım. Çünkü etrafıma bakıpta çocugunu savunan, arayan soran, destek olan insanları gördüğümde içim gidiyor. Ailemden 6 saat uzaktaydım. Azcık değer görsem evlilik bile düşünmezdim eminim. Çünkü hep okumaktı niyetim ama destek göremedim. 13 yaşından beri böbrek taşı döküyorum, lise döneminde dr.a hep kendim gittim. Okulda hastalanırdım çocukluk ya işte sabaha kadar öksürükten canım cıkardı annem kalkıp bakmazdı bile. Babannem vardı yanımızda, dayanamaz gelirdi tuzlu ekmek getirirdi, alır yanında yatırırdı felan.Bu hastalık o zamanlardan varmış zaten ama halen bilen yok bunu yaşadığımı inanır mısın.. annemle bir kez psikiyatriye gittim, psikologa yönlendirdi, formu doldurup içeri girdi . Çıktıgımda ne sordu ne anlattırdı.. şimdi mi destek olacaklar dersin.. Hangisini özleyim sence.. kınamıyorum yargılamıyorum ama dedim ya çok eksikmiş herşey..
 
Bunları anlattıkça kendimi kötü hissediyorum, şikayetçi gibi hissediyorum. Bunlar neyse de şuan da bile o kadar içime oturan şeyler var ki..bu konu her açıldığında böyle ağlıyorum, çünkü insan sesinden anlıyor ne halde oldugunu. Ben sıkıntıdan çıldırsam da belli etmiyorum çünkü faydası yok biliyorum. Şu yaşadıklarımı anlatsam sen nasl büyüdün dersin. Ben bile şaşıyorum gerçekten. Şükür bugünüme. Keske ağlamak rahatlatsaydı biraz, o da olmuyor işte
 
Hepimizin bi derdi bi hikayesi var Allah hepimize yardım etsin insallah bende agliyorum agliyorum ama yok hersey yine aynı kendimi yiprattigimla kalıyorum bununda farkındayım ama basedemiyorum 3 4 gündür kendimi çok kasiyorum çok duygusalim sanki depresyon havasindayim
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…