İnsanın anlatmak istediği yerine anlamak istediklerini anlarlar, sen bu kelimeyi kullandın ben yanlış anlamadım diye savunurlar. Sanki düşmanız ya.
Benim de ilkinde böyle ağlaya zırlaya geçti. Zaten insanlıktan uzak bir psikolojiyle yetiştim ot gibi. Sonra evlendim kendi hayatım olsun istedim bu kez de gereksiz kavgalar sorunlar yüzünden temelli afalladım. Zaten köy yerine gelin geldim. Her laf her söz ket vurdu bana. Savrula savrula geldim bugüne yine şükür ama kaldıramıyorum ya. Kndi evimize geçmişiz, kendi düzenimiz huzurumuz olsun istiyoruz. Biraz da alttan alsınlar nolcak Allah aşkına. Bir insana kötü demek çok kolay. O insanı yargılamak çok kolay. Ama gel de ne yaşadığına bir bak. Ben kendimi toplayana kadar çok kötü zamanlar geçirdim. Yeri geldi yardımcı olmaya çalıştı hakkını yiyemem ama ben parladıgım an benden beter parlarsa, ben bi laf söylediğimde eleştiri olarak görmek yerine laf sokmak olarak algılarsa ben nereye kadar dayanabilirim. Tam iyi oluyoruz derken en ufak bir tersliğimde o da benden önce başlıyor. Anlatmak mümkün değil, hemen kendine bak bilmem ne vs vs.. Allahtan hayırlısı ne diyim.