Mrb..çok üzüldüm evet gerçekten acı bi tecrübe olmuş ben hala yenemedim hep bi sıkıntı ölüm ve ölümsüzlük ikiside çok saçma geliyor sonra diyorum Rabbim beni sen yarattın neden böyle düşünmeme müsade ediyorsun böyle Nasıl mücadele edicem bu hayatla çok yoruluyorum inan.. Önce ne rahat hiç böyle bi korkum yoktu hergünüm ağlayarak geçiyor ilaç vs sanki iyi gelmicek gb dualara sardım siz ilaç kıllanmadınız mı bende geceleri 2 saat uyuyablyrmMrb cnm. 2014 yilinin 12. Ayinda ben 5 aylik hamileyken senin yadadiginin %90 nini bende yasadim. Nefes alamiyodum kalbim sıkısıyodu hava buz gibiyken ben yaniyodum, daraliyodum pencereleri gece aciyodum. Benim iki oglumda benim gibi sicak basiyodu saniyodum. Gece onlarin üstleeini dahi aciyodum. Cok kötü bir durumdaydim.Bogazimi sanki bisey sıkıyodu. Hayattan hic bir sey anlamiyodum. Ölüm korkusu sarmisti icimi. Bosa yasiyoruz düsüncesini bir türlü atamiyodum kafamdan. Öyle birseydiki beynim beni kontürol altina almisti ve benim hükmüm beynimdeki düsüncelere gecmiyordu. Kendimi tutamiyor herkese agliyordum sebepsiz ölüm korkusu yüzünden. Ölücem ve ruhum nere gidecek nasil acilar vekecek düsüncesi beni bitiriyordu. En sonunda doktoruma söyledim ama oda hamilesin ilac falan veremeyiz dedi. Tek basima yasadim bu zorluklari. Bebegimi dogurdum kucagima aldim ama devam ediyordu. Birtürlü kurtulamiyordum. Zaten yasadiklarimi buraya yazmistim zamaninda. Ama simdi binlerce kez sükürler olsunki düzeldim. Evet arada ölüm korkusu geliyor aklima ama beynimi kendim kandirmaya calisiyorum ve basariyorumda. Hayattan zevk aliyorum cocuklarimla gecirdigim vakitlerin degerini anliyorum. Sana demek istedigim zamanla geciyor. Evet biraz iz kaliyor ama hersey düzeliyor. O yüzden elinden geldigi kadar beynini kandirmaya ve oyalamaya calis. Ben hep öyle yaptim. Allah yardimciniz olsun.