bu konuya kendimden örnek vererek cevap vermek istiyorum:
ben evlenirken eşimin ailesinden bir tane iğne görmedim, herşeyimizi kendimiz yaptık
gücümüz yettiğinde dayayıp döşedik, orta karar bi evimiz var
ve lafı geldiğinde kayınvalidemlerin yanında gögsümü gere gere bu ev benim evim diyebiliyorum
ne evimizi tutarken, ne eşyalarımızı alırken ne de başka bir durumda ailelerimize haber verme gereği bile duymadık
paramız neye yetiyorsa onu aldık, bunu yaparken parayı biz veriyoruz kimsenin fikrine ihtiyacımızı yok düşüncesiyle yapmadık
sadece eşya vs. alırken 3.bir kişinin fikrinin önemli olmadığını düşündük
şimdi annemler ve kayınvalidemler benim evime geldiklerinde,ayrı bir ev olduğunu, bizim fikirlerimizin olduğunu ve o evin sadece eşim ve bana ait olduğunun bilincindeler
benimle aynı dönemde evlenen kuzenimin herşeyini kayınvalidesi yaptı,
ev tuttular, kirayı halen kayınvalidesi ödüyor
evi kendi zevklerine dayayıp döşediler
kuzenim oturma odasını eve gelince gördü, perdeler herşey kayınvalidesinin zevkine göre alında
aslına bakarsanız, muhteşem bir evi oldu, gerçekten çok zevkli insanlarmış
ancakk bir gün kuzenimdeyken, kayınvalidesi bu perdeler içime sinmedi bunları değiştireceğim dediğinde kuzenim tek bir laf edemedi
çünkü parayı onlar verdikleri için istedikleri herşeyi yapma hakkına sahip görüyorlar kendilerini
açıkçası kuzenimin bu durumdan rahatsız olduğunu düşünmüyorum. çünkü bizim kazancımız onların kazancına göre daha yüksek olmasına rağmen, onlar bizden daha iyi şartlarda yaşıyorlar
sonuçta kira dertleri yok, düğün borçları yok vs.
ama ben her zaman azıcık aşım, ağrısız başım taraftarıyım
kimsenin verdiği 3 kuruş için, yada kimsenin bana bağışladığı kıytırık bi ev için laf dinleyemem, dert çekemem
o yüzden arkadaşımm karar senin