• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

PEDAGOG YARDIMI

kirmizilihatun

Guru
Kayıtlı Üye
25 Mart 2009
734
567
323
Kasımda 4 yaşına girecek bir oğlum var...
Aşırı derecede yaramaz.. Sadece yaramaz diye basite indirgememek lazım diye düşünüyorum hatta.. özellikle şu 15 gündür haddinden fazla.
ben çalışıyorum 8 aylıktan beri aynı bakıcı ile devam ediyoruz. Ona anneanne diyor yani seviyor olumsuz bir şey söylemedi.
bu arada konuşması çok düzgün hislerini çok iyi ifade eder.. ama gelgelim açık alana birlikte çıkamıyoruz..elimi tutmaz alır başını gider.
asla korkmaz ..sonunu düşünmez yaptığı hiç birşeyde... yaptığının sonucunda ne olacağını söylediğimde umruna bile takmaz..
mesela örnek vereyim ; dün akşam orta sehbayı ters çevirmek istiyor ve ayağına düşürdü bunu yaparken.. Canı acıdı ."sana söylemiştim yapma ayağına düşer "diye dedim.yok yine tekrar aynı şeyi yapmaya gidiyor.. duvar saatini indirdi. kırcam diyor illa... Oğlum ben üzülürüm bunu yaparsan benim için önemli diyorum.. üzül kırcam diyor... herkesle kavga halince ablası var 12 yaşında ona vuruyor arkadaşlarına vuruyor.. yapmak istediğine izin vermeyince bana vuruyor. artık hiçbir yere gitmek dışarı çıkmak istemiyorum..
dışardan gören bu çocuğa hiç terbiye vermediler mi diyor kesin.. halbuki sürekli konuşuyorum neden yapmaması gerektiğini anlatıyorum.evden çıkarken yapmamsı gerekenleri söylüyorum ..tamam diyor...ama sonuç yine aynı..
Rabbim sağlık versin ama diğer çocuklara bakıyorum benim oğlum niye böyle diye üzülüyorum .(dürtüsel bozukluk olduğunu düşünüyorum)

benim oğlum gibi davranışları olan arkadaşlar varsa neler yapıyorsunuz veya böyle çocukken olup büyüyünce düzelen var mı
çok ihtiyacım var dertleşmeye
 
Son düzenleme:
Pedagog desteği alın ama bence artık kreşe de gitmeli. 4 yaşında çocuk. Şimdiki çocukluk bizim çocukluğumuz gibi değil, sokakta koşturma oynama kültürü yok. Yaşıtları ile vakit geçirmeli, enerjisini atacağı alanları olmalı. Aktiviteler yapmalı.

Ayrıca çocuğunuz bana çok hırçın geldi. Bakıcısı şiddet falan uygulamıyor değil mi? Fiziksel değil sadece, psikolojik şiddet. Çünkü çocuklarda psikolojik şiddet davranış bozukluklarına yol açar. Araştırın bence.
 
Pedagog desteği alın ama bence artık kreşe de gitmeli. 4 yaşında çocuk. Şimdiki çocukluk bizim çocukluğumuz gibi değil, sokakta koşturma oynama kültürü yok. Yaşıtları ile vakit geçirmeli, enerjisini atacağı alanları olmalı. Aktiviteler yapmalı.

Ayrıca çocuğunuz bana çok hırçın geldi. Bakıcısı şiddet falan uygulamıyor değil mi? Fiziksel değil sadece, psikolojik şiddet. Çünkü çocuklarda psikolojik şiddet davranış bozukluklarına yol açar. Araştırın bence.
kreşe göndermeyi düşünüyorum ama çok hırçın orda da sorun yaşayacağız biliyorum. kızımı 4,5 yaşında göndermiştim oğlumu da öyle göndereyim diye düşündüm sonra da.. kreşe gidince fark eder mi bilmiyorum... ayrıca pedegog yardımı için bir pedogogla telefon görüşmesi yaptım..sıkıntılarımızı söyledim getirmemize gerek var mı diye sordum...okul öncesi dönemde getirin şimdi belli olmaz ..zor çocuk tabir ettiğimiz çocuklardan sizin çocuğunuz dedi sadece...Ben dürtüsel bozukluk olduğunu düşünüyorum
 
kreşe göndermeyi düşünüyorum ama çok hırçın orda da sorun yaşayacağız biliyorum. kızımı 4,5 yaşında göndermiştim oğlumu da öyle göndereyim diye düşündüm sonra da.. kreşe gidince fark eder mi bilmiyorum... ayrıca pedegog yardımı için bir pedogogla telefon görüşmesi yaptım..sıkıntılarımızı söyledim getirmemize gerek var mı diye sordum...okul öncesi dönemde getirin şimdi belli olmaz ..zor çocuk tabir ettiğimiz çocuklardan sizin çocuğunuz dedi sadece...Ben dürtüsel bozukluk olduğunu düşünüyorum
Dürtüsel bozukluk tanısını nasıl koydunuz bilmiyorum ama pedagogdan önce kreşe başlayın. İlk zamanlar evet zor olacak belki ama zamanla düzelmeleri göreceksiniz. Baktınız 1-1.5 aylık süreçte hala aynı devam ediyor o zaman çocuk psikoloğuna gidebilirsiniz. Ayrıca mesleğiniz ne bilmiyorum ama çocuğunuzu tanılamaya çalışmayın lütfen :)
 
Dürtüsel bozukluk tanısını nasıl koydunuz bilmiyorum ama pedagogdan önce kreşe başlayın. İlk zamanlar evet zor olacak belki ama zamanla düzelmeleri göreceksiniz. Baktınız 1-1.5 aylık süreçte hala aynı devam ediyor o zaman çocuk psikoloğuna gidebilirsiniz. Ayrıca mesleğiniz ne bilmiyorum ama çocuğunuzu tanılamaya çalışmayın lütfen :)

yok aslında tanılamak anlamında değil ama az çok çocuğunuzun hareketlerinden şu olabilir mi acaba düşünürsünüz ya benimki de o anlamda yani..
 
Bir kere cocugunuza yaramaz tabirini kesinlikle kullanmayin.hamileliginiz nasil gecti ozellikle 4.ayinda bir stres uzuntu vs yasadiniz mi aslinda hamileligin 9 ayida onemli.

evet 4 ayında üzüntü değil ama evi tadilattan geçirdik ve çok stresli bir dönemdi.. ayrıca çalıştığım için muhasebeciyim stresli geçiyor genelde
 
kreşe göndermeyi düşünüyorum ama çok hırçın orda da sorun yaşayacağız biliyorum. kızımı 4,5 yaşında göndermiştim oğlumu da öyle göndereyim diye düşündüm sonra da.. kreşe gidince fark eder mi bilmiyorum... ayrıca pedegog yardımı için bir pedogogla telefon görüşmesi yaptım..sıkıntılarımızı söyledim getirmemize gerek var mı diye sordum...okul öncesi dönemde getirin şimdi belli olmaz ..zor çocuk tabir ettiğimiz çocuklardan sizin çocuğunuz dedi sadece...Ben dürtüsel bozukluk olduğunu düşünüyorum
Hemen hemen her çocuğun zorladığı dönemler olur. Benim kızım da çok hareketli. Okulda da hareketli, şiddete eğilimi olduğu dönemler oldu ama altında muhakkak başka sebepler oluyor genelde. Hâlâ hırçınlaştığı ve duygusallaştığı dönemler oluyor. Başka şeylerin dışa vurumu olarak hırçınlaşıyor. Bizim evimizde bir kural var ve doğduğu andan itibaren bunu uyguluyoruz. Biz karışma, bırak öğrensin mottosu üzerine kurulu bir düzen kurduk. Kendisine aşırı derecede zarar vermeyeceği şeylere müdahale etmiyoruz. Düşmeden, kendisine zarar geleceğini öğrenemez. Tıpkı sıcak ile temas etmeden yanmayı öğrenemeyeceği gibi. Koltuk tepesinde zıpladığı zaman bir defa, düşebileceği ve canının yanabileceğini söylüyorduk. Devam ediyorsa müdahale etmedik genellikle. Düştüğü zaman ben sana söylemiştim cümlesini çok nadiren kullanmışızdır. Çünkü bu tür uyarılar, yönlendirmeler daha çok hırçınlaştırıyor ve çocuk kendini ispatlamaya çalışıyor. Düştüğü zaman sırf o cümleyi duymamak için canının acıdığını yansıtmıyor. Uzman değilim sadece yiğenlerim ve kızımdan gördüğüm kadarı ile genellikle böyle. Siz sehpanın kendisine zarar vereceğini söylediğiniz müddetçe onunla uğraşacaktır. Zarar geldiğinde de ben sana söylemiştim dediğinizde aynı hareketi tekrar etmeye itiyorsunuz aslında farkında olmadan. Bir defa uyarın. Canı yandığı zaman paniklemeyin, bak gördün mü demeyin. Yanlışını yüzüne vurmayın, yönlendirmeyin. Kendimizden örnek vereyim. Henüz 2 yaş civarı fırın çalışırken kızım camına dokunmak istedi. Cam yakmıyor öyle ama yanabilirsin, fırın sıcak dedim. Yine de fırına dokundu ve sıcak olduğunu (elbette onun eli ısıyı daha fazla hissetmiştir) gördü ve bir daha fırın çalışırken yaklaşmadı. Kızım öyle kolay değil, o da zor bir çocuk ama çabalıyoruz. Uzman arkadaşlar konuyu görürse daha iyi yönlendirmelerde bulunavaklardır. Ben de yanlış yapıyor olabilirim, onlar daha iyi tavsiyeler verir. Ben de faydalanırım. Kreşte de başta zorlanabilir ama zamanla yaşıtlarını göre göre uyum sağlayacaktır büyük olasılıkla. Yemediği bir yemek varsa yemeye başlayabilir mesela. Etkinliklerle hırçınlığı azalabilir vs vs.
 
evet 4 ayında üzüntü değil ama evi tadilattan geçirdik ve çok stresli bir dönemdi.. ayrıca çalıştığım için muhasebeciyim stresli geçiyor genelde
Bu etken olabilir cunku ruh dorduncu ayinda anne karninda bebege eslik ediyor annenin o donem ve sonrasi sakin stressiz rahat bir donemi olmasi gerekiyor.oglunuz her ne kadar sorun cikarsa da siz bagirmayin kizmayin sakin sefkatle yaklasin benim kizimda beni uzdugunde sert cikisirsam ben zararli cikiyorum bu sefer daha cok agliyor o da bagiriyor sakin yaklastikca daha iyi oluyor.
 
Kasımda 4 yaşına girecek bir oğlum var...
Aşırı derecede yaramaz.. Sadece yaramaz diye basite indirgememek lazım diye düşünüyorum hatta.. özellikle şu 15 gündür haddinden fazla.
ben çalışıyorum 8 aylıktan beri aynı bakıcı ile devam ediyoruz. Ona anneanne diyor yani seviyor olumsuz bir şey söylemedi.
bu arada konuşması çok düzgün hislerini çok iyi ifade eder.. ama gelgelim açık alana birlikte çıkamıyoruz..elimi tutmaz alır başını gider.
asla korkmaz ..sonunu düşünmez yaptığı hiç birşeyde... yaptığının sonucunda ne olacağını söylediğimde umruna bile takmaz..
mesela örnek vereyim ; dün akşam orta sehbayı ters çevirmek istiyor ve ayağına düşürdü bunu yaparken.. Canı acıdı ."sana söylemiştim yapma ayağına düşer "diye dedim.yok yine tekrar aynı şeyi yapmaya gidiyor.. duvar saatini indirdi. kırcam diyor illa... Oğlum ben üzülürüm bunu yaparsan benim için önemli diyorum.. üzül kırcam diyor... herkesle kavga halince ablası var 12 yaşında ona vuruyor arkadaşlarına vuruyor.. yapmak istediğine izin vermeyince bana vuruyor. artık hiçbir yere gitmek dışarı çıkmak istemiyorum..
dışardan gören bu çocuğa hiç terbiye vermediler mi diyor kesin.. halbuki sürekli konuşuyorum neden yapmaması gerektiğini anlatıyorum.evden çıkarken yapmamsı gerekenleri söylüyorum ..tamam diyor...ama sonuç yine aynı..
Rabbim sağlık versin ama diğer çocuklara bakıyorum benim oğlum niye böyle diye üzülüyorum .(dürtüsel bozukluk olduğunu düşünüyorum)

benim oğlum gibi davranışları olan arkadaşlar varsa neler yapıyorsunuz veya böyle çocukken olup büyüyünce düzelen var mı
çok ihtiyacım var dertleşmeye
 
dürtüsel sorun bebeklikten başlar...sanırım başka sorunları var çocuğun...ayrıca çocukların annesiz büyümeleri ruhlarında büyük yaralar açıyor...
 
Öncelikle çocuk psikiyatrisine gidebilirsiniz ama bence çocuk gayet normal :) Okula göndermeyi düşünmüyor musunuz? Davranışlarında gözle görülür bir değişim oluyor. Kurallara uymayı öğreniyorlar.
 
dürtüsel sorun bebeklikten başlar...sanırım başka sorunları var çocuğun...ayrıca çocukların annesiz büyümeleri ruhlarında büyük yaralar açıyor...
Annesiz büyümek ne demek? Uzmanlığınız ne? Kaç çocuk üzerinde araştırma yaparak bu sonuca vardınız? Lütfen rica edeceğim saçmalamayın.
 
Back
X